Αρτοτίνα

Αρτοτίνα

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Αρτοτίνα
  4. 1475
  5. Αρτοτίνας
  6. Δωρίδας
  7. Φωκίδας
  8. Δεν υπάρχει παλιό όνομα.
  9. Όχι
  10. Όχι
  11. Όχι
  12. Καμμία
  13. Υπήρχαν 14 εκκλησίες. Παλιότερη είναι το Μοναστήρι του Πρόδρομου όπου μόνασε και ο Αθ. Διάκος. Κτίστηκε το 1728.
  14. Όλες οι εκκλησίες ήταν κοινοτικές.
  15. Ένα
  16. Περίπου το 1870.
  17. Κτηνοτροφία - Γεωργία
  18. Όσπρια, αραβόσιτος, καρύδια.
  19. Για αυτοκατανάλωση όλα τα προϊόντα. Και τα περισσεύματα για το εμπόριο, κυρίως όσπρια και καρύδια.
  20. Η παραπάνω καλλιέργεια έχει περιοριστεί στο ελάχιστο.
  21. Ήταν κεφαλοχώρι (τέως Δήμος Βωμαίας).
  22. Καμμία
  23. Όχι
  24. Από 20 στρέμματα και πάνω.
  25. Πάνω από 20
  26. 10 στρέμματα
  27. Ναι
  28. Μετά το 1940.
  29. Δεν υπήρξαν τσελιγκάτα.
  30. Όχι
  31. Όχι
  32. Πλήρωναν φόρο δικαιώματος βοσκής. Πλήρωναν στους εισπράκτορες κοινοτικών φόρων.
  33. Στην τάξη των προυχόντων, των στρατιωτικών και του απλού λαού. Δικρίνονταν από την ενδυμασία και την οικονομική δύναμη.
  34. Πολύ συνηθισμένο φαινόμενο.
  35. Ήταν υποχρεωτική από 18 μέχρι 60 ετών. Γυναίκες δεν συμμετείχαν.
  36. Τον τιμωρούσαν διά προστίμου.
  37. Και η αλληλοβόηθεια συνηθισμένο φαινόμενο σε όλες τις επείγουσες εργασίες, κυρίως στην ανοικοδόμηση των σπιτιών.
  38. Για το χτίσιμο των σπιτιών ίσχυε περισσότερο η αλληλοβοήθεια.
  39. Όχι
  40. Τους προσφωνούσαν πατέρα και μάννα.
  41. Παππού
  42. Γιαγιά, κυρούλα
  43. Παππού
  44. Γιαγιά, κυρούλα
  45. Με το βαφτιστικό τους όνομα.
  46. Κατά τον τρόπο του παππού.
  47. Με τα ονόματά τους.
  48. Το ίδιο
  49. Όχι
  50. Όχι
  51. Με το όνομά τους.
  52. Μπάρμπα
  53. Θειά, θείτσα
  54. Μπάρμπα, θειά.
  55. Ανηψιέ
  56. Με το όνομά τους.
  57. Όχι
  58. Μηλαδέρφια
  59. Διπλάρικα
  60. Συμπεθέρους
  61. Πατέρα
  62. Μάννα
  63. Κουνιάδο, κουνιάδα
  64. Πατέρα, γέροντα
  65. Μάννα, γριά
  66. Κουνιάδο, κουνιάδα
  67. Γαμπρέ και με το όνομα.
  68. Γαμπρέ και με το όνομα.
  69. Με τ' όνομά του.
  70. Νύφη, με το όνομά της.
  71. Νύφη, με το όνομά της.
  72. Γυναίκα και με το όνομά της, άνδρα και με το όνομά του.
  73. Το πρώτο αγόρι έπαιρνε το όνομα του παππού απ' τον πατέρα του. Το κορίτσι της γιαγιάς απ' τον πατέρα του.. Στη συνέχεια άλλα ονόματα. Ο νονός έδινε όποιο όνομα ήθελε όταν βάφτιζε τα τελευταία παιδιά.
  74. Υπήρχε διαχωρισμός σε ανδρικές και γυναικείες δουλειές. Οι γυναίκες λάβαιναν όμως μέρος και σε άλλες δουλειές έξω από το σπίτι (κουβάλημα ξύλων, νερού κ.λπ.)
  75. Σε όλες τις αγροτικές δουλειές βοηθούσαν ιδίως στο σκάλισμα και πότισμα των χωραφιών.
  76. Το τυροκόμισμα.
  77. Το όργωμα και το χτίσιμο.
  78. Μετά το σχολείο συνήθως. Στα αγόρια τη βόσκηση των οικοσίτων ζώων και στα κορίτσια οι οικιακές δουλειές.
  79. Συνήθως πάντρευαν όλα τα κορίτσια και έπειτα έπαιρναν σειρά τα αγόρια.
  80. Από 20-25 στις γυναίκες και 25-30 στους άνδρες. Η γυναίκα ήταν πάντοτε μικρότερη του άνδρα.
  81. Συνήθως απ' το ίδιο χωριό ή από γειτονικά.
  82. Συνήθως στο πατρικό του γαμπρού.
  83. Αυτό συνέβαινε. Τότε χώριζαν δωμάτια αλλά ζούσαν όλοι μαζί, εργάζονταν, έτρωγαν στην ίδια στέγη.
  84. Ναι
  85. Όταν πέθαινε ο πατέρας, όταν γίνονταν πολλοί. Λόγοι επίσπευσης του χωρισμού ήταν φιλονικίες μέσα στο σπίτι κ.λπ.
  86. Συνήθως ο μεγαλύτερος γιός.
  87. Όταν δεν υπήρχε γιός στο σπίτι.
  88. Όχι
  89. Για το μικρότερο συήθως.
  90. Ήταν υποχρεωμένος ο πεθερός να γράψει στο όνομα του γαμπρού μέρος της περιουσίας του.
  91. Δεν έπαιρνε ο γαμπρός το επώνυμο του πεθερού. Τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα τους.
  92. Δεν μπορούσαν να παντρευτούν όταν ήταν μέχρι δεύτερα ξαδέρφια.
  93. Υπήρχε κώλυμμα.
  94. Όχι αν δεν υπήρχε συγγένεια.
  95. Δεν υπήρχαν τέτοιες περιπτώσεις.
  96. Ο νονός του γαμπρού.
  97. Αυτός που στεφάνωνε το πρώτο. Τα υπόλοιπα άλλοι νονοί. Ποτέ όλα τα παιδιά δεν είχαν τον ίδιο νονό.
  98. Προτιμούσαν να είναι πλούσιος και κοινωνικά ανώτερος.
  99. Δεν συνήθιζαν να παντρεύονται κουμπάροι.
  100. Όχι
  101. Όταν υπήρχε στενότατη φιλία.
  102. Η αλληλοβοήθεια σε όλες τις δουλειές και η συμπαράσταση σε καθε δύσκολη στιγμή.
  103. Αδελφοποιτοί γίνονταν μόνον οι άνδρες αλλά έκαναν και γυναίκες αδελφοποιτές. Γυναίκα με γυναίκα δεν γίνονταν αδελφοποιτές.
  104. Ναι
  105. Γίνονταν προφορικά αλλά και με προικοσύμφωνα.
  106. Όχι
  107. Τα συνέτασσαν όσι ήξεραν και τα υπέγραφαν οι ενδιαφερόμενοι.
  108. Ναι
  109. Ζώα
  110. Όλα τα κορίτσια έπαιρναν την ίδια προίκα.
  111. Όχι
  112. Όχι
  113. Οι αδελφοί είχαν υποχρέωση να συνεισέφεραν στην προίκα των κοριτσιών της οικογένειάς τους. Πολύ περισσότερο όταν πέθαινε ο πατέρας.
  114. Όχι
  115. Επιστρεφόταν στην οικογένειά της.
  116. Όχι
  117. Ανάλογα με τις περιστάσεις.
  118. Όλα τα αγόρια κληρονομούσαν ίσα μερίδια.
  119. Ήταν ίσο.
  120. Συνήθως προφορικά.
  121. Γινόταν με κλήρο (λαχνό).
  122. Ανλογούσε ίσο μερίδιο με τα παιδιά.
  123. Κανένας άλλος.
  124. Την κληρονομούσαν οι κόρες του.
  125. Ναι, μπορούσε να κληρονομήσει ένα παιδί τον αδελφό του πατέρα του. Το ίδιο και με τον αδελφό της μητέρας του, αλλά σε περιορισμένη συχνότητα.
  126. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  127. Συνήθως παιδιά αδελφών.
  128. Όσα και το κανονικό παιδί.