Άγιος Σπυρίδωνας

Άγιος Σπυρίδωνας

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Άγιος Σπυρίδωνας
  4. 1474
  5. Καλλιθέας
  6. Δωρίδας
  7. Φωκίδας
  8. Ξυλογαΐδαρα (το χωριό Καλλιθέα) και Ντουβιά ο οικισμός Άγιος Σπυρίδωνας.
  9. Όχι
  10. Όχι
  11. Όχι
  12. Καθαρή Ελληνική με λίγη ρουμελιώτικη προφορά. Η επικοινωνία με το Μοριά (Αίγιο) απάλυνε και την προφορά.
  13. Μία. Ανακατασκευάστηκε μεταξύ 1910 και 1937. Στο ενδιάμεσο χρησιμοποιήθηκε το παρεκκλήσι της Αγ. Τριάδας.
  14. Ένα
  15. 1858 στην Καλλιθέα.
  16. Γεωργοκτηνοτροφικές
  17. Ελιές, κριθάρι, σιτάρι, βίκος, αμπέλια.
  18. Μόλις και επαρκούσαν για το χωριό εκτός απ' το λάδι.
  19. Οι ίδιες ακριβώς. Μόνο που συστηματοποιήθηκαν οι κτηνοτροφικές τροφές, αραίωσαν τα δημητριακά και κάπως αναπτύχθηκε η αλιεία.
  20. Κεφαλοχώρι (μιλάμε πάντα για την Μητρόπολη Καλλιθέα). Οι οικισμοί Αγ. Νικολάου και Αγίου Σπυρίδωνα ήταν κυρίως χειμαδιά.
  21. Όχι
  22. Τα 50 στρέμματα - φαινόμενα σπάνιο - σε συνδυασμό με κτηνοτροφία.
  23. 42097
  24. Τα περισσότερα κτήματα μένουν ακαλλιέργητα και εικονικά είναι τα στρέμματα - κάπου 30.
  25. Ναι
  26. Μόλις και μετά βίας πριν από 20 χρόνια και σε υποτυπώδη μορφή.
  27. Όχι
  28. Όχι πλην 3-4 οικογενειών.
  29. Όχι
  30. Πλην των καταργηθέντων Δήμων και των Δημογερόντων που παραμένουν σαν παραδοσιακές αναμνήσεις οικογενειακών παρωνυμιών.
  31. 1. Τη Δεκάτη στο Κράτος 2. Μισθοί σε είδος για Παπά, Αγροφύλακες.
  32. Ναι
  33. Ναι. Από 18 μέχρι και 60. Αν κάποιος δεν μπορούσε ή απαλλασότανε ή πλήρωνε άλλον. Συμμετείχαν και γυναίκες.
  34. Πλήρωνε στο Ταμείο για την Κοινότητα πρόστιμο ανάλογα.
  35. Μάλλον όχι γιατί συνέπιπτε τον ίδιο χρόνοα να έχουν όλη δουλειά.
  36. Οικογενειακά και εθελοντικά στο χτίσιμο σπιτιών και στο φύτεμα αμπελιών.
  37. Όχι
  38. 5 με 12. Σπάνιζαν εντελώς οι περιπτώσεις παντρεμένων αδερφιών κάτω από το ίδιο σπίτι και με κοινά έσοδα - έξοδα.
  39. Πατέρα και μητέρα ή μάννα.
  40. Παππού και παππούλη.
  41. Γιαγιά
  42. Παππού και παπούλη
  43. Γιαγιά
  44. Με τα μικρά ονόματα
  45. Με τα μικρά ονόματα
  46. Με το μικρό όνομαή το ρε.
  47. Με το μικρό όνομα.
  48. Όχι
  49. Όχι
  50. Με τα μικρά ονόματα.
  51. Μπάρμπα
  52. Θειά
  53. Μπάρμπα και θειά
  54. Με τα μικρά ονόματα.
  55. Με διάφορα χαϊδευτικά του ονόματος.
  56. Όχι
  57. Προγόνια
  58. Μπινιάρικα
  59. Συμπεθέρους
  60. Πατέρα ή γέρο
  61. Μητέρα ή γριά.
  62. Με το μικρό όνομα ή κουνιάδο - κουνιάδα.
  63. Πατέρα ή γέρο
  64. Μητέρα ή γριά.
  65. Με το μικρό όνομα ή κουνιάδο -α.
  66. Γαμπρέ ή όνομα
  67. Γαμπρέ ή όνομα
  68. Γαμπρέ ή όνομα
  69. Νύφη ή το μικρό όνομα.
  70. Νύφη ή το μικρό όνομα.
  71. Νοικοκυρά - κυρά ή συχνότερα το όνομα, νοικοκύρη ή συχνότερα το όνομα.
  72. Υποχρεωτικά σχεδόν το πρώτο αρσενικό - θηλυκό ήταν στους γονείς του πατέρα. Εκτός αν ήταν σώγαμπρος ή πεθαμένοι αδερφός - αδερφή. Όταν τελείωναν τα τέσσερα υποχρεωτικά ονόματα ο νονός μπορούσε να δώσει ίσως.
  73. Οι γυναίκες πρωτοστατούσαν σε όλες τις αγροτικές δουλειές γιατί οι άνδρες ήταν συνήθως τσοπάνηδες. Στο σπίτι κουμάντο έκανε η γιαγιά από πλευράς εσωτερικής εργασίας.
  74. Όλες. Ιδιαίτερα, συλλογή ελιών, θέρο, κουβάλημα ξύλων.
  75. Φροντίδες γι ακαθαριότητα μαντριού και τσάρκου. Κόψιμο κλαριού για κατσίκια, βόσκημα του ενός κοπαδιού - στέρφων ή γαλάριων.
  76. Καμμία
  77. 1. Γενική διακυβέρνηη σπιτιού. 2. Βοσκή κοπαδιών #. Πάτημα σταφυλιών.
  78. Σχεδόν από (4) τεσσάρων ετών. Τα κορίτσια φρόντιζαν τα μικρότερα αδερφάκια τους, μαγείρευαν, κουβαλούσαν νερό από τις βρύσες και σιγά - σιγά έμπαιναν σε όλες τις δουλειές του σπιτιού και τις έξω.
  79. Να παντρευτούν πρώτα τα κορίτσια εκτός αν υπήρχε τεράστια διαφορά ηλικίας καιπολά αγόρια, που μπορούσε να παντρευτεί το πρώτο.
  80. Η γυναίκα μετά τα 20 και μετά τα 22 ο άνδρας. Ήταν συνηθισμένο έστω και αν ήταν κρυφό αλλά κοινό μυστικό.
  81. Συνήθεια να είναι ντόπιοι. Γαμπροί από Αιγαλεία, Δαφνοχώρι - Αμυγδαλιά, Μακρινή. Νύφες από Μηλιά - Σώταινα - Μάκρες.
  82. Και στις τέσσερις περιπτώσεις ναι. Ανάλογα με την οικογενειακή σύνθεση γαμπρού και νύφης και τις δυνατότητες.
  83. Όχι
  84. Όχι
  85. Με το γάμο χώριζαν.
  86. Ο μικρότερος γιός ή η μικρότερη κόρη εφόσον δεν υπήρχε άλλος λόγος.
  87. Όταν δεν είχς γιο η οικογένεια.
  88. Σπάνια
  89. Για το μικρότερο. Υπάρχουν περιπτώσεις και για το μεγαλύτερο που όπως υποβοηθούσαν και την [...] των μικροτέρων.
  90. Ως προς τα μερίδια των αδερφιών είχαν ξεχωρίσει. Τα άλλα ήταν θέμα καλής πίστης και λιγότερο συμβολαιογράφων.
  91. Όχι, τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα.
  92. Ήταν εμπόδιο μέχρι και δεύτερα εξαδέρφια.
  93. Ναι
  94. Όχι
  95. Όχι
  96. Ο νονός του γαμπρού.
  97. Το πρώτο αυτός που στεφάνωνε. Τα υπόλοιπα φιλικοί λόγοι και συμφεροντολογικοί.
  98. Μάλλον κοινωνικά ανώτεροι.
  99. Ως προς το βαφτιστήρι ναι και για τα υπόλοιπα υπήρχε κάποιο ηθικό κώλυμα.
  100. Όχι
  101. Άμα τους ένωνε κάποιο σημαντικό γεγονός. Συνήθως στον πόλεμο.
  102. Να θυσιάζονται ο ένας για τον άλλο σαν αδέρφια.
  103. Άνδρες μεταξύ τους.
  104. Ναι
  105. Συνήθως προφορικά.
  106. Όχι
  107. Ανάλογα με τις δυνατότητες και την αξία του χρήματος.
  108. Όχι. Τα τελευταία χρόνια ναι.
  109. Σε Αίγιο - Πάτρα - Αθήνα.
  110. Ναι
  111. Ναι
  112. Όχι. Μόνο όποια θα φρόντιζε τους γερόντους θα έπαιρνε το γεροκόμι, δηλαδή κάτι παραπάνω.
  113. Όχι
  114. Δεν υπήρχε ξεχωριστή περιουσία αφού παντρεύονταν και η προικοδότηση των παιδιών δεν είχε σχέση με την προέλευση της περιουσίας.
  115. Όχι. Αφού ζούσε ο πατέρας θα είχει μέινει η περιουσία του και το ανάλογο κομμάτι για τη νύφη.
  116. Συνήθως με την προίκα έκανε παραίτηση από την υπόλοιπη πατρική περιουσία.
  117. Σπάνιζε η περίπτωση να μοιραστεί ανάμεσα στον άνδρα της και τους συγγενείς της εξ αίματος.
  118. Όχι
  119. Με το γάμο.
  120. Συνήθως ίσο. Καμιά φορά γινόταν και διαίρεση.
  121. Ανάλογα.
  122. Προφορικά.
  123. Όχι
  124. Δε μοιραζότανε πριν πεθάνει και η μητέρα. Συνήθως όμως έμενε σ' αυτόν που τη φρόντιζε.
  125. Τα αδέρφια του παέρα αλλά συνήθως μετά το θάνατο.
  126. Οι κόρες του
  127. Ναι
  128. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  129. Συγγενικά.
  130. Κανονικού παιδιού.