Φτέρη

Φτέρη

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Φτέρη
  4. 1454
  5. Φτέρης
  6. Φθιώτιδας
  7. Το ίδιο
  8. Οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού, ηπειρωτικής καταγωγής εγατέλειψαν τα χωριά τους για να να αποφύγουν ληστείες, σφαγές, ατιμώσεις και λεηλασίες. Έκτισαν το χωριό το 1770 μ.χ. περίπου.
  9. Δε μιλούσαν καμία διάλεκτο.
  10. Στο θέρετρό μας "Άνω Φτέρη" υπάρχει η εκκλησία του Αγίου Γωργίου που παλιά ήταν μοναστήρι και είναι άγνωστος ο χρόνος κτίσεώς της. Το 1843 ανακαινήσθηκε. Στο χωριό μας Κάτω Φτέρη, η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου (πολιούχου) ανεγέρθηκε το 1876. Τον Ιούλιο του 1961 κατεδαφίστηκε και το 1962 (26 Οκτωβρίου) έγιναν τα εγκαίνια της νέας εκκλησίας. Άλλες εκκλησίες: Άγιος Βασίλειος μέσα στο χωριό και 3 εξωκλήσσια.
  11. Δεν ήταν οικογενειακές. Ανήκαν στην κοινότητα.
  12. Ένα
  13. Οι γεροντότεροι λένε το 1837, εξακριβωμένη όμως λειτουργία είναι το 1882.
  14. Η γεωργία και η κτηνοτροφία.
  15. Από τα δημητριακά πολύ καλαμπόκι, όσπρια, λαχανικά, αμπέλια, αρκετά και τριφύλλια.
  16. Για αυτοκατανάλωση τα σιτηρά (καλαμπόκι ως επι το πλείστον), όσπρια και λαχανικά και για εμπόριο τριφυλόσποροι, κρασί και τσίπουρο.
  17. Εξακωλουθούν οι παλιές με μειωεμένη τη καλλιέργεια των αμπελιών. Νέες καλλιέργειες αναφέρουμε λίγες δεοντροκαλλιέργειες (ελιές, αμυγδαλιές).
  18. Κεφαλοχώρι
  19. Το 1/4 περίπου (γύρω στα 1000 στρέμματα) υπήρξαν εθνικές γαίες.
  20. Γύρω στα 70 στρέμματα.
  21. Ελάχιστοι (2 ή 3).
  22. 25 - 30 στρέμματα.
  23. Ναι
  24. Μετά το 1921
  25. Όχι
  26. Όχι
  27. Όχι
  28. Όχι
  29. 25 δραχμές το ζευγάρι τα καματερά ζώα. Στο ταμείο.
  30. Δε χωρίζονταν
  31. Όχι
  32. Όχι
  33. Μόνο στο χτίσιμο των σπιτιών ίσχυε η αλληλοβοήθεια.
  34. Όχι
  35. Ο πατέρας του άντρα. Η μητέρα του άντρα. Ο άντρας. Η γυναίκα του. Οι αδελφοί του άντρα. Οι αδελφές του άντρα (αν ήταν μικρές και ανύπαντρες). Τα παιδιά, τα μέλη μιας οικογένειας ήταν από 5 - 12, γιατί όχι σπάνια δύο αδελφοί παντρεμένοι με τις οικογένειές τους έμεναν στο ίδιο σπίτι κάτω από την πατρική εξουσία.
  36. Πατέρα - μάνα ή μητέρα.
  37. Παππούλη
  38. Βαβά (σπάνια γιαγιά)
  39. Παππούλη (παππού)
  40. Βαβά
  41. Με τα ονόματά τους
  42. Με τα ονόματά τους
  43. Με τα ονόματά τους
  44. Με τα ονόματά τους
  45. Όχι
  46. Όχι
  47. Με τα ονόματά τους
  48. Μπάρμπα (σπανιότερα θείε)
  49. Θεία ή θειά ή θείτσα
  50. Μπάρμπα
  51. Με τα ονόματά τους
  52. Με τα ονόματά τους
  53. Όχι
  54. Προγόνια
  55. Μπίνια
  56. Συμπεθέρους (συμπεθέρια)
  57. Πατέρα
  58. Μάνα
  59. Με το όνομά τους
  60. Πατέρα ή γέροντα
  61. Μάνα ή γριά.
  62. Με το όνομά τους
  63. Γαμπρέ
  64. Γαμπρέ
  65. Με το όνομά του
  66. Νύφη, νυφαδιά ή με το όνομά της
  67. Με το όνομά της
  68. Με το όνομά τους
  69. Στο πρώτο αγόρι έβαζαν το όνομα του παππού από τον πατέρα. Στο πρώτο κορίτσι το όνομα της γιαγιάς από τον πατέρα. Στο δεύτερο αγόρι το όνομα του παππού από τη μητέρα και της γιαγιάς από τη μητέρα στο β' κορίτσι. Στα άλλα παιδιά έβαζαν ονόματα μετά από συννενόηση με το νονό.
  70. Οι άνδρες εργαζόντουσαν έξω από το σπίτι, βοηθούμενοι και από τις γυναίκες. Οι γυναίκες εκτός από τις δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών φρόντιζαν τα ζώα, κουβαλούσαν το νερό, καλλιεργούσαν τα περιβόλια, ύφαιναν στον αργαλειό κλπ.
  71. Τις περισσότερες.
  72. Άρμεγμα, τυροκομία.
  73. Το όργωμα με τα ζώα, την σπορά και το κόψιμο του τριφυλλιού με την κοσιά.
  74. Από τα 12 ή 13 χρόνια περίπου. Τα αγόρια έκαναν γεωργικές δουλειές. Τα κορίτσια ασχολούνταν περισσότερο με τις δουλειές του σπιτιού και την περιποίηση των μικρότερων αδελφών. Ακόμη με την περιποίηση των οικόσιτων ζώων.
  75. Ανάλογα με την ηλικία τους και αφού πρώτα παντρεύονταν πρώτα τα κορίτσια της οικογένειας.
  76. Από 25 και άνω για τις γυναίκες και από 27 και άνω για τους άνδρες.
  77. Οι γαμπροί από το ίδιο το χωριό. Οι νύφες και από το ίδιο και από τα γύρω χωριά, δηλαδή Κλωνί, Παλαιοβράχος, Καμπιά, Λευκάδα, Πιτσι, Γαρδίκι, Πουγκάκια, Στάγια, Γραμμένη, Οξιά, Νικολίτσι, Κυριακολόπρι, Μακραμύδη κ.α.
  78. Στο πατρικό του γαμπρού σε σπάνιες περιπτώσεις, που έρχονταν κάποιος γαμπρός (σώγαμπρος) από άλλο χωριό το ζευγάρι εγκαθίστατο στο πατρικό της νύφης και πολύ σπάνια και προικών.
  79. Σε άλλες οικογένειες ναι, σε άλλες όχι. Υπήρχαν άλλα σπίτια στα οποία ζούσαν μαζί 2 ή 3 οικογένειες. Τότε εργαζόντουσαν όλοι μαζι, έτρωγαν όλοι μαζί και κοιμούνταν κάτω από την ίδια στέγη (ως 15 άτομα).
  80. Στις οικογένειες που ζούσαν 2 ή 3 κάτω από από το ίδιο σπίτι, τα αδέρφια κρατούσαν την περιουσία αδιαίρετη.
  81. Τα αδέλφια χώριζαν: α) Όταν πέθαινε ο πατέρας, β) όταν γίνονταν πολλοί και δεν χωρούσαν στο σπίτι και γ) όταν δε συμφωνούσαν (συνήθως οι νύφες άρχιζαν τις διαφωνίες).
  82. Στο σπίτι το πατρικό έμεναν αγόρια, όχι κορίτσια. Για το ποιος θα έμενε γινόταν συνενόηση ανάμεσα στα αδέλφια και τους γονείς.
  83. Όταν δεν είχε αγόρι.
  84. Όχι, εκεινός μόνο που δεν είχαν περιουσία.
  85. Αυτό το κανόνιζαν οι γονείς.
  86. Ο σώγαμπρος έπαιρνε την προίκα και του έδινε ο πεθερός. Εκείνος δεν ήταν υποχρεωμένος να γράψει στο όνομα του γαμπρού μέρος της περιουσίας του, μόνο αν ήθελε και αν ο σώγαμπρος του φερνόταν καλά.
  87. Ο σώγαμπρος δεν έπαιρνε το επώνυμο του πεθερού. Συνήθως στους σώγαμπρους έδιναν παρατσούκλια π.χ. Μια γυναίκα και ο άντρας της ήταν στην Αμερική, πάντρεψε σε άλλο χωριό την πρώτη κόρη, στη δεύτερη πήρε σώγαμπρο. Επειδή τη γυναίκα τη λέγανε Μαρούλα, το γαμπρό της τον έβγαλαν Μαρουλή ή και ακόμη σήμερα τα εγγόνια του "Μαρουλάκια".
  88. Όταν ήταν πρώτα ή δεύτερα ξαδέλφια. Δεν υπήρξε περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων.
  89. Ναι, αλλά υπήρξαν περιπτώσεις που έγιναν τέτοιο γάμοι, που η κοινωνιά κατέκτρινε.
  90. Όχι, μπορούσαν να παντρευτούν.
  91. Όχι
  92. Ο νονός του γαμπρού.
  93. Ο νονός που αν ήθελε τα βάφτιζε όλα. Αλλιώς με την άδειά του, τα βάφτιζε ο παρακούμπαρος (αυτός δηλαδή που στο γάμο του ζευγαριού πετούσε στον κόσμο τα κουφέτα) ή κάποιος άλλος.
  94. Φίλος, αλλά αφού θα έδινε την άδεια ο κουμπάρος. Αν δεν του ζητούσαν άδεια να αλλάξουν κουμπάρο, τότε καταριόταν την οικογένεια.
  95. Απαγορευόταν
  96. Όχι
  97. Δεν υπήρξε περίπτωση.
  98. Ναι
  99. Προικοσύμφωνα. Λεγόταν συμβόλαια.
  100. Όχι
  101. Δύο μάρτυρες.
  102. 50 - 100 χιλιάδες.
  103. Ναι, αλλά σε σπάνιες περιπτώσεις. Αξιόλογα έπιπλα δεν είχαν, μόνο μπαούλα που τα έλεγαν "φουρτσέρια".
  104. Στο χωριό
  105. Ναι
  106. Ναι
  107. Ανάλογα με τις αξιώσεις του γαμπρού.
  108. Όχι
  109. Τα έδινε στις κόρες αλλιώς αν είχε μόνο γιούς μεταβιβαζόταν σε αυτούς.
  110. Μόνο ο πατέρας. Σε περίπτωση θανάτου του πατέρα βοηθούσαν στην προίκιση των κοριτσιών οι θείοι του.
  111. Αν δεν την είχε ξεπροικίσει ο πατέρας της, ναι. Η ξεπροίκιση γινόταν με εννυπόγραφη παραίτηση από την περαιτέρω διεκδίκηση πατρικής περιουσίας.
  112. Παρέμενε στον άντρα της.
  113. Όχι
  114. Κανένας.
  115. Ύστερα από το θάνατο του πατέρα, ή ύστερα από τον θάνατο και των δύο γονέων.
  116. Τα αγόρια που έμεναν στο χωριό, κληρονομούσαν ίσα μερίδια, ενώ τα αγόρια που έφευγαν για σπουδές δεν έπαιρναν καθόλου μερίδιο (μια και οι άλλοι τους σπούδαζαν) ή έπαιρναν μικρότερο μερίδιο.
  117. Όταν το κορίτσι ήταν μικρό και όμορφο, έπαιρνε μικρότερο μερίδιο από το μερίδιο του αγοριού. Όταν όμως ήταν μεγάλο ή άσχημο, έπρεπε να πάρει μεγαλύτερο μερίδιο, αφήνοντας ελάχιστο μερίδιο για τα αγόρια.
  118. Ισχύουν και οι δύο περιπτώσεις.
  119. Όχι. Όταν πέθαινε ο πατέρας ή και οι δύο γονείς μοίραζαν την κληρονομίά τα αγόρια (αν τα κορίτσια είχαν υπογράψει παραίτηση), αλλιώς τη μοίραζαν όλα τα παιδιά.
  120. Το 1/4 της περιουσίας αναλογούσε στη γυναίκα.
  121. Κληρονομικά δικαιώματα μετά το θάνατο του συζύγου, εκτός από την γυναίκα του, είχαν τα αδέλφια του.
  122. Τον κληρονομούσαν οι κόρες του.
  123. Μπορούσε να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του ή της μητέρας του.
  124. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  125. Παιδιά αδελφών.
  126. Τα ίδια που είχε και ένα πραγματικό.