- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Προσκυνά
- 1445
- Προσκυνά
- Λοκρίδας
- Φθιώτιδας
- Δεν υπάρχει παλαιότερο όνομα του χωριού.
- Όχι, δεν υπάρχουν κάτοικοι από τις παραπάνω περιπτώσεις(ομάδες).
- Όχι
- Στο χωριό μέσα δύο εκκλησίες. Υπήρχαν πέντε εξωκκλήσια που σήμερα είναι ερειπωμένα_
- Δεν ήταν οικογενειακές_
- Ένα νεκροταφείο υπήρχε.
- Το 1926 ή 1928.
- 1)Συλλογή ρετσίνης από πεύκα-2)Καλλιέργεια δημητριακών. 3)Καλλιέργεια λίγων δένδρων ελιάς.
- Σιτάρι, κριθάρι, βρώμη, λίγα κρεμμύδια, λίγες ελιές.
- Τα γεωργικά προϊόντα της ερώτησης 11 προορίζονταν για αυτοκατανάλωση. Όταν υπήρχε πλεόνασμα επωλείτο στα γειτονικά χωριά(πάντοτε σε μικρές ποσότητες).
- Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες. Σιτάρι, κρεμμύδια, ελιές σε μεγάλες ποσότητες. Καλλιέργεια καλαμποκιού γίνεται τα 5 τελευταία χρόνια-" πατάτας γίνεται τα 15 " "-
- Ήταν κεφαλοχώρι.
- Δεν υπήρξαν.
- Από 200 στρέμματα και πάνω.
- Είχαν 3 κάτοικοι.
- Περίπου 40-50 στρέμματα_
- Υπήρχε κτηνοτροφία με μικρό αριθμό ζώων από κάθε οικογένεια(20-30 ζώα). Σήμερα δεν υπάρχει.
- Οικόσιτη κτηνοτροφία στο χωριό άρχισε να υπάρχει πριν το 1.900-
- Δεν υπήρχαν. Ούτε τώρα υπάρχουν_
- Όχι
- Όχι
- Στην περίοδο Μεταξά υπήρχαν κοινοτικοί άρχοντες διορισμένοι. Προηγούμενα δεν θυμούνται οι παλαιότεροι.
- Δεν πλήρωναν
- Δεν ήταν χωρισμένοι οι κάτοικοι του χωριού σε κοινωνικές τάξεις_
- Ήταν συνηθισμένο.
- Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες. Αν δεν πήγαινε ο άνδρας, πήγαινε η γυναίκα του.
- Συνήθως συμμετείχαν όλοι. Αν κάποιος αρνιόταν δεν τον τιμωρούσαν-
- Η αλληλοβοήθεια ίσχυε στις πιο επείγουσες γεωργικές εργασίες π.χ. θέρος._
- Για το χτίσιμο των σπιτιών ίσχυε η αλληλοβοήθεια μεταξύ των συγγενών._
- Όχι, δεν ήταν_
- Ο πατέρας του άνδρα, η μητέρα του άνδρα, τα αδέλφια του άνδρα όσο ήταν ανύπαντρα, τα παιδιά του άνδρα.
- Πατέρα και μάνα.
- Παππού.
- Γιαγιά.
- Παππού.
- Γιαγιά.
- Με το όνομά τους.
- Με το όνομά τους.
- Με το όνομά τους-
- Με το όνομά τους-
- Όχι.
- Όχι.
- Με το όνομά τους_
- Θείο
- Θεία
- Θείο και Θεία.
- Με το όνομά τους-
- Με το όνομά τους-
- Οχι
- Προγόνια
- Μπινιάρια-
- Συμπεθέρους.
- Πατέρα
- Μητέρα
- Κουνιάδους
- Πατέρα
- Μητέρα
- Κουνιάδους-
- Γαμπρέ
- Γαμπρέ
- Με το όνομά του.
- Με το όνομά της-
- Με το όνομά της-
- Ο σύζυγος τη σύζυγο γυναίκα. Η σύζυγος το σύζυγο άντρα ή με το όνομά του.
- Στο πρώτο αγόρι έδιναν το όνομα του παππού από τον πατέρα. Στο πρώτο κορίτσι έδιναν το όνομα της γιαγιάς από τον πατέρα.
- Οι γυναίκες έκαναν όλες τις δουλειές του σπιτιού και εργάζονταν στα κτήματα μαζί με τους άνδρες(θέρος, κουβαλούσαν ξύλα, το νερό, μάζεμα ελιάς)_
- Όλες τις αγροτικές δουλειές, ότι έκανε και ο άνδρας.
- Όλες τις δουλειές(Βοσκούσαν, άρμεγαν, κούρευαν κλπ.)
- Τις δουλειές που είχαν σχέση με την οικοδομή(χτίσιμο, σοβάτισμα, επισκευή οροφής). Το σφάξιμο των ζώων.
- Μόλις τέλειωναν το δημοτικό Σχολείο. Δεν υπήρχε διάκριση.
- Πρώτα έπρεπε να παντρευτούν όλα τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια. Αν τα κορίτσια ήταν μικρά παντρεύονταν τα αγόρια πρώτα.
- Από 18 ετών και πάνω για τις γυναίκες. Από 22-23 " " " " τους άνδρες. Συνήθως η γυναίκα ήταν μικρότερη από τον άνδρα.
- Ο γαμπρός και η νύφη δεν ήταν πάντοτε από το ίδιο χωριό. Συνήθως διάλεγαν γαμπρούς ή νύφες από τα γειτονικά(Τραγάνα-Μαρτίνο-Μαλεσίνα-Μάζι(?)-Κυπαρίσι-Παύλο).
- Στο πατρικό σπίτι του γαμπρού.
- Δε ζούσαν όλοι μαζί. Ο πατέρας των αγοριών μοίραζε την περιουσία και κάθε αγόρι εργαζόταν στο μεράδι του, που προερχόταν από τον πατέρα του ή από προίκα της γυναίκας του.
- Δεν την κρατούσαν αδιαίρετη.
- Όταν γίνονταν πολλοί και δεν τους χωρούσε το σπίτι.
- Συνήθως παρέμενε ο μικρότερος γιός που κράταεγ και το μερίδιο του πατέρα του_
- Όταν η οικογένεια είχε μόνο κορίτσια.
- Αυτοί που είχαν δική τους περιουσία δεν πήγαιναν σώγαμπροι.
- Για το μεγαλύτερο κορίτσι.
- Ήταν υποχρεωμένος ο πεθερός να γράψεθ στο όνομα του κοριτσιού που έπαιρνε το σώγαμπρο μέρος της περιουσίας του_
- Ο γαμπρός δεν έπαιρνε το επώνυμο του πεθερού. Τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα τους.
- Από τρίτα εξαδέλφια και πέρα παντρεύονταν. Δεν υπήρξε ποτέ στο χωριό περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων-
- Δεν τους στεφάνωνε ο παππάς
- Μπορούσαν να παντρευτούν
- Υπήρξαν περιπτώσεις διαζυγίων. Κυρίως για σοβαρούς οικογενειακούς λόγους.
- Ο νονός του γαμπρού.
- Εκείνος που στεφάνωνε το ζευγάρι, βάφτιζε το πρώτο παιδί, τα υπόλοιπα άλλοι. Όλα τα παιδιά δεν είχαν τον ίδιο νονό.
- Συνήθως προτιμούσαν κάποιο φίλο.
- Επιτρεπόταν ο γάμος.
- Δεν μπορούσαν.
- Δεν υπήρξαν περιπτώσεις.
- Υπήρχε ο θεσμός της προίκας-Ένα μερίδιο της περιουσίας του πατέρα της νύφης(συνήθως μικρότερο).
- Γινόταν με προικοσύμφωνα στο όνομα του κοριτσιού.
- Όχι
- Τα συνέτασσαν οι συμβολαιογράφοι και τα υπέγραφαν ο πατέρας της νύφης, η νύφη και ο γαμπρός.
- Από 10.000-20.000 δραχμές.
- Αν είχε ο πεθερός, έδινε.
- Ανάλογα που το είχε ο πεθερός.
- Ναι
- Ναι-Δέντρα(ελιές)(Ζώα, καΐκια όχι).
- Ανάλογα με τις απαιτήσεις του γαμπρού.
- Ποτέ δεν έπαιρνε όλη την πατρική περιουσία.
- Μεταβιβαζόταν ως προίκα στις κόρες. Αν είχε μόνο γιούς, μεταβιβαζόταν στους γιούς_
- Ανάλογα με τις απαιτήσεις του γαμπρού, μερικές φορές συνεισέφεραν και οι αδελφοί. Στις περιπτώσεις θανάτου του πατέρα αυτό συνέβαινε πάντοτε.
- Όχι
- Συνήθως παρέμενε στον άνδρα της-
- Όχι
- Ανάλογα με τις περιστάσεις.
- Κληρονομούσε μεγαλύτερο μερίδιο αυτός που έμενε με τον πατέρα του. Γιατί κληρονομούσε και το μερίδιο του πατέρα του. Συνήθως ήταν ο μικρότερος γιός.
- Ανάλογα, αλλά συνήθως μικρότερο.
- Και προφορικά και με διαθήκη.
- Γινόταν με λαχνό.
- Το μερίδιο του συζύγου αναλογούσε στη γυναίκα του.
- Μόνο η γυναίκα είχε κληρονομικά δικαιώματα.
- Τον κληρονομούσαν οι κόρες.
- Μπορούσε να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του, όταν αυτός δεν είχε παιδιά. Συνέβαινε το ίδιο και με τον αδελφό της μητέρας του, όταν εκείνος δεν είχε ανήψια από αδελφό του.
- Αν δεν είχε καθόλου παιδιά
- Συνήθως παιδιά αδελφών.
- Τα κληρονομικά δικαιώματα ενός νόμιμου παιδιού.
