- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Περιβόλι Φθιώτιδας
- 1441
- Περιβολίου
- Δομοκού
- Φθιώτιδας
- Ντεριλί ή Δεριλί
- Όχι.
- Όχι
- Μιλούσαν τη γλώσσα που μιλούν και σήμερα.
- Υπήρχαν δύο εκκλησίες. Η πρώτη χτίστηκε το έτος 1800
- Ήταν κοινές και ανήκαν στην ενορία της Κοινότητας.
- Ένα.
- Το έτος 1895.
- Οι κυριότερες ασχολίες ήταν η γεωργία και η κτηνοτροφία.
- Καλλιεργούνταν κυρίως δημητριακά και καπνός.
- Τα δημητριακά προορίζονταν για αυτοκατανάλωση και ο καπνός για το εμπόριο.
- Καλλιεργούνται δημητριακά, ζαχαρότευτλα και βιομηχανική ντομάτα.
- Το μισό χωριό ήταν τσιφλίκι των Οικονόμου-Μπανούτσου ως το 1910.
- Οι καλλιεργητές πλήρωναν προς τους γαιοκτήμονες το ένα τρίτο της παραγωγής.
- Όχι
- Από 80 στρέμματα και πάνω.
- Περίπου Πέντε ως δέκα.
- Περί τα σαράντα στρέμματα
- Ναι
- Από το 1970
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Πλήρωναν κρατικούς και κοινοτικούς φόρους για την παραγωγή των κτημάτων και τα ζώα που είχαν στην κατοχή τους.
- Δεν υπήρχαν κοινωνικές τάξεις.
- Ναι
- Ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες από την ηλικία των 20 ετών ως την ηλικία των 60 ετών. Οι γυναίκες δεν συμμετείχαν.
- Όποιος αρνιόταν να συμμετάσχει στην Προσωπική εργασία, τιμωρούνταν με πρόστιμο που κατέβαλε στο Δημόσιο Ταμείο.
- Όχι
- Όχι
- Οι οικογένεις ήταν συνήθως πολυμελείς. Τις αποτελούσαν οι γονείς του άνδρα, ο σύζυγος, η σύζυγος, τα παιδιά τους, τα ανύπανδρα αδέλφια του άνδρα και μερικές φορές και παντρεμένα αδέλφια.
- Τους προσφωνούσαν πατέρα κα μητέρα.
- Τον προσφωνούσε παππού.
- Γιαγιά.
- Παππού
- Γιαγιά.
- Τα προσφωνούσε με το όνομά τους
- Τα προσφωνούσε με το όνομά τους
- Τους προσφωνούσε με το όνομά τους
- Τις προσφωνούσε με το όνομά τους
- Ο μεγαλύτερος αδελφός αναπλήρωνε τον πατέρα και συμβούλευε τους μικρότερους.
- Όχι
- Τα προσφωνούσαν με τα ονόματά τους
- Τον προσφωνούσε μπάρμπα.
- Την προσφωνούσε θειά
- Τους προσφωνούσε μπάρμπα και θειά.
- Τα προσφωνούσαν με τα ονόματά τους
- Με τα ονόματά του ή με τις λέξεις γιε και θυγατέρα.
- Όχι
- Ονομάζονταν προγόνια.
- Ονομάζονταν μπινιάρικα ή διπλάρικα.
- Τους προσφωνούσαν συμπεθέρους.
- Τον προσφωνούσε πατέρα.
- Την προσφωνούσε μάνα.
- Τον αδελφό αφέντη και την αδελφή κυρά.
- Τον προσφωνούσε γέρο ή γέροντα
- Την προσφωνούσε γριά.
- Με το όνομά τους
- Τον προσφωνούσε με το όνομά του ή γαμπρέ.
- Το ίδιο με το προηγούμενο.
- Το ίδιο με το προηγούμενο.
- Την προσφωνούσαν με το όνομά της ή με τη λέξη νυφαδιά.
- Το ίδιο με το προηγούμενο.
- Με το όνομά τους ή με τις λέξεις "μαρί" και "βρέ".
- Το πρώτο αγόρι έπαιρνε το όνομα του παππού από τον άνδρα και το πρώτο κορίτσι το όνομα της γιαγιάς από τον άνδρα. Τα δεύτερα έπαιρναν το όνομα του παππού και της γιαγιάς από τη γυναίκα. Ο νονός μπορούσε να δώσει όποιο όνομα ήθελε στα παιδιά, εκτός από το πρώτο αγόρι και το πρώτο κορίτσι.
- Η γυναίκα εργάζονταν σε όλες τις δουλειές.
- Οι γυναίκες έκαναν όλες τις δουλειές, χωρίς εξαίρεση.
- Συνήθως το πήξιμο του τυριού και το κοπάνισμα του γάλακτος.
- Αποκλειστικά ανδρικές δουλειές θεωρούσαν το φύλαγμα του κοπαδιού τη νύχτα, το χτίσιμο σπιτιού, το δέσιμο δεματιών δημητριακών κ.λ.π.
- Τα παιδιά άρχιζαν να βοηθούν στις δουλειές από την ηλικία των δώδεκα ρτών
- Έπρεπε πρώτα να παντρευτούν τα κορίτσια και μετά τα αγόρια και μάλιστα κατά χρονολογική σειρά.
- Σαν κανονική ηλικία για τις γυναίκες θεωρούνταν από είκοσι ετών και πάνω και για τους άντρες από τριάντα ετών. Σε πολλές περιπτώσεις η γυναίκα ήταν μεγαλύτερη από τον άνδρα, για να είναι περισσότερο "μυαλωμένη", όπως έλεγαν.
- Συνήθως διάλεγαν για νύφες κορίτσια από ορεινά χωριά, "τις σιαπανίσιες" όπως τις έλεγαν, για να είναι πιο γερές και άξιες.
- Μετά το γάμο το νέο ζευγάρι συνήθως εγκαθίστατο για ένα διάστημα στο πατρικό σπίτι. Αργότερα έφευγε από το πατρικό και πήγαινε σε καινούριο σπίτι.
- Ήταν πολύ συνηθισμένο. Ζούσαν, εργάζονταν και έτρωγαν μαζί. Κοιμούνταν κάτω από την ίδια στέγη και πολλές φορές και στο ίδιο δωμάτιο.
- Την κρατούσαν μέχρι να πεθάνει ο πατέρας.
- Χώριζαν όταν πέθαινε ο πατέρας και όταν δεν τους χωρούσε το σπίτι. Ο πατέρας είχε τον πρώτο λόγο και η γνώμη του ήταν σεβαστή από τα παιδιά. Κυριότερη αιτία χωρισμού των αδελφών ήταν οι τσακωμοί των συνυφάδων.
- Συνήθως παρέμεινε στο πατρικό ο μικρότερος γιός. Πολλές φορές ο πατέρας δεν τηρούσε τη συνήθεια και κρατούσε αυτόν που θεωρούσε ως φρονιμότερο και πιο εργατικό.
- Έπαιρνε σώγαμπρο όταν δεν είχε αγόρι.
- Το απόφευγαν γιατί το θεωρούσαν υποτιμητικό γι'αυτούς.
- Έπαιρνε σώγαμπρο για το μικρότερο κορίτσι.
- Για να εξασφαλιστεί ο σώγαμπρος, έπρεπε ο πεθερός να γράψει στο όνομά του ή στο όνομα της γυναίκας του ένα μέρος της περιουσίας του.
- Ο γαμπρός διατηρούσε το πατρικό του επώνυμο και τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα τους.
- Μέχρι και πρώτα εξαδέλφια δεν επιτρέπονταν να παντρευτούν.
- Όχι
- Δεν υπήρχε κώλυμα
- Όχι
- Το ζευγάρι το στεφάνωνε ο νονός του γαμπρού.
- Το πρώτο παιδί το βάφτιζε υποχρεωτικά ο κουμπάρος που είχε στεφανώσει το ζευγάρι. Σε πολλές περιπτώσεις συνέβαινε να έχουν τον ίδιο νονό όλα τα παιδιά μιας οικογένειας.
- Συνήθως προτιμούσαν φίλους, πλούσιος, κοινωνικά ανώτερους και όχι συγγενείς.
- Απαγορευόταν ο γάμος μεταξύ οικογενειών που συνδέονταν με κουμπαριά.
- Όχι
- Σε περίπτωση αμοιβαίας εκτιμήσεως και φιλίας. Η τελετή γίνονταν μυστικά στην εκκλησία υπό τις ευλογίες ιερέα. Στην ομάδα αδελφοποιτών συμμετείχε οπωσδήποτε και μια ή δύο γυναίκες τις οποίες οι άνδρες τιμούσαν και πρόσεχαν πολύ.
- Ήταν οι ίδιες με αυτές των πραγματικών αδελφών.
- Συνήθως γίνονταν μέχρι δέκα άνδρες και μια ή δυό γυναίκες.
- Ναι
- Η προικοδοσία γινόταν προφορικά με το λόγο της τιμής, αλλά και με προικοσύμφωνα.
- Όχι
- Τα συνέτασσαν οι συμβολαιογράφοι και τα υπέγραφαν ο πατέρας του άνδρα και ο πατέρας της γυναίκας.
- Από εκατό μέχρι χίλιες δραχμές.
- Όχι
- Ναι
- Ναι
- Ο πατέρας πολλών κοριτσιών προσπαθούσε να περικόψει από τα μεγαλύτερα την προίκα για να τα έχει σαν αβαντάζ για τα μικρότερα.
- Όχι
- Όχι
- Όσοι ήταν ανύπαντροι ή όσοι ήταν παντρεμένοι και έμεναν στο ίδιο σπίτι έπρεπε να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών.
- Ναι
- Επιστρέφονταν στην οικογένειά της.
- Όχι
- Ανάλογα με τις περιστάσεις.
- Όλα κληρονομούσαν ίσα μερίδια.
- Κατά την εκτίμηση του πατέρα ήταν περίπου το ίδιο.
- Με διαθήκη
- Συνήθως, όταν πέθαινε ο πατέρας χωρίς να αφήσει διαθήκη, τα παιδιά μοιράζονταν την πατρική περιουσία με λαχνό. Το αποτέλεσμα του λαχνού ήταν απ'όλους σεβαστό.
- Στη γυναίκα αναλογούσε το 1/4 της περιουσίας και το υπόλοιπο αναλογούσε στα παιδιά.
- Κληρονομικά δικαιώματα είχαν οι συγγενείς του άνδρα, εφ'όσον δεν υπήρχε διαθήκη.
- Τον κληρονομούσαν οι κόρες του.
- Ναι.
- Υιοθετούσε ένα παιδί, στην περίπτωση που δεν είχε καθόλου παιδιά.
- Προτιμούσαν παιδιά αδελφών ή άλλων συγγενών, για να μην πάει η περιουσία σε ξένα χέρια.
- Είχε τα ίδια κληρονομικά δικαιώματα με ένα πραγματικό παιδί.