- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Καραβόμυλος
- 1415
- Καραβομύλου
- Φθιώτιδας
- Οι κάτοκοι το πλείστον προέρχονται από το χωριό Άνυδρο (παλιά Νίκοβα) που αποκαταστάθηκε εδώ (Καραβόμυλι) το έτος 1949.
- Όχι
- Ναι πολύ λίγες.
- Ναι σα νομάδες τα χειμώνα, στα χειμηδία το καλοκαίρι στα ορεινά (Καρπενήσι) κλπ.
- Την ορθόδοξη ελληνική διάλεκτο με την τοπική προφορά.
- (Εξωκλήσι Παναγιά Μαγιλαβιώτισσα) Ένα ξωκλήσι χτισμένο αρχικά τον 17ο αιώνα (υπάρχουν μαρτυρίες). Το 1951 το ανακαίνησαν. Η εκκλησία του χωριού χτίστηκε το 1950.
- Πολύ παλιά το ξωκλήσι ήταν οικογενειακό μέσα σε τσιφλίκι.
- Κανένα στο σημερινό χωριό.
- Το έτος 1952 μέσα στην εκκλησία.
- Γεωργικές και ελαικολα/κές.
- Σιτάρι, βρώμη, κριθάρι, καλαμπόκι, βαμπάκι, ελιές.
- Όλα πλην τις ελιές.
- Μόνο ελιές. Σχεδόν μόνο καλ/γεια.
- Ναι (τσιφλίκι) απαλοτριώθηκε το 1930.
- Μέχρι την απαλοτρίωση οι τσιφλικάδες έπαιρναν απ΄τους κολλήγους το λεγόμενο γεώμορο (δεκάτη).
- Όχι. Οι τσιφλικάδες τα πήραν από τον Τούρκο και μάλιστα συστημένα.
- Παλιότερα δεν υπήρχε κλήρος. Σήμερα από 50 στρέμματα και πάνω.
- Στους 100 κατοίκους οι 4-5.
- Αν όχι ικανοποιητικό, σχετικά καλό.
- Στο σημερινό χωριό όχι. Στο παλιό ναι.
- Από ανέκαθεν
- Όχι. Παλαιότερα ναι
- Μερικοί
- Όχι
- Όχι
- Παλιότερα πλήρωναν το γεώμορο στους γαιοκτήμονες (τσιφλικάδες) αργότερα τους κοινοτικούς φόρους.
- Σε προνομιούχους άρχοντες και σε φτωχούς εργάτες ή γεωργούς.
- Στο σημερινό χωριό προσφέρθηκε εθελοντική προσωπική εργασία για το χτίσιμο της εκκλησίας του σχολείου και του υδραγωγείου του χωριού.
- Η συμμετοχή ήταν εθελοντική από άνδρες, γυναίκες, παιδιά και γέροντες ακόμα.
- Δεν τον παρεξηγούσαν. Τον άφηναν ανενόχλητο.
- Ναι. Η βοήθεια μεταξύ τους ήταν αμοιβαία.
- Όπως και στην προηγούμενη περίπτωση
- Όταν μια οικογένεια ερπόκειτο να παντρέψει κορίτσι, βοηθούσαν οι γυναικές στο ετοίμασμα της προίκας.
- Το ανδρόγυνο, τα δύο ή τρία παιδιά τους και οι γονείς του άντρα. Σπάνια της γυναίκας. Δηλαδή γύρω στα 6 με 7 άτομα.
- Πατέρα και μάνα
- Παππού
- Γιαγιά και παλιότερα βαβά
- Όπως πιο πάνω, παππού
- Γιαγιά ή βαβά
- Στο όνομά τους
- Το ίδιο
- Με το όνομά του
- Το ίδιο
- Όχι μόνο σεβασμός από τους μικρότερους
- Όχι
- Στο όνομά του
- Θείο ή θείο Νίκο ή Κώστα ή Γιάννη
- Θεία ή θειά
- Μπάρμπα ή θείο
- Ως συνήθως
- Στο όνομά τους
- Όχι
- Προγόνια
- Διπλάρικα
- Πατέρα ή μητέρα
- Πατέρα
- Μάνα ή μητέρα
- Κυράτσα και αφέντη
- Πατέρα
- Μάνα (το σωστότερο απέφευγε την προσφώνηση)
- Στο όνομά τους
- Στο όνομά του ή παιδί μου
- Το ίδιο αντίστοιχα
- Στο όνομά του
- Στο όνομά της ή απλά νύφη.
- Το ίδιο
- Στο όνομά τους
- Το πρώτο όνομα του πρώτου παιδιού είναι συνήθως του παππού από τον πατέρα. Σε σπάνιες περιπτώσεις δίνονταν άλλο όνομα στο πρώτο παιδί. Τα υπόλοιπα ονόματα των άλλων παππούδων.
- Οι άνδρες τις πιο βαρύτερες δουλειές. Οι γυναίκες εκτός από τις δουλειές του σπιτιού και τη φροντίδα των παιδιών, μετείχαν και σε αντρικές δουλειές. Παλιότερα αυτό. Σήμερα όχι.
- Θέρος, τρύγος, ελιές, αμπέλια, σκαλίσματα, ποτίσματα, παλιότερα στα αλώνισμα, λίχνισμα κτλ.
- Καθάρισμα μαντριών, συλλογή ξηρών χόρτων για στρώματα και μεταφορά το πλέιστον με την πλάτη (ζαλίγκα).
- Καθάρισμα δυχτίων, μπάλωμα δυχτίων, πλέξιμο δυχτίων.
- Όχι
- Ανδρικές δουλειές θερούσαν τις βαρύτερες (χωράφι, τίναγμα ελιών, αλώνισμα, δέσιμο δεματίων, πότισμα, ξύλα για το χειμώνα κτλ).
- Από τα 16 τους χρόνια και έπειτα.Λίγες περιπτώσεις από μικρότερα. Όταν π.χ. έμειναν ορφανά. Αντρίκιες ή αντίστοιχα γυναικείες πάντα όμως ελαφριές δουλειές.
- Αν η οικογένεια είχε κορίτσια και παιδιά έπρεπε τουλάχιστον να παντρευτεί το κορίτσι, το πρώτο, και τα άλλα με την σειρά τους.
- Γύρω στα 25 τους χρόνια. Ο άνδρας πάντα υπερείχε της γυναίκας.
- Και ναι και όχι. Σήμερα πολύ λίγες περιπτώσεις από το ίδιο το χωριό.
- Στο πατρικό σπίτι του γαμπρού.
- Και ναι και όχι. Πολλές οι περιπτώσεις που συζούσαν.
- Σε ορισμένα σπίτια ναι.
- Χώριζαν μετά τον θάνατο των γονιών τους.
- Ή ο μεγαλύτερος γιός ή η μικρότερη κόρη.
- Όταν δεν υπήρχαν αγόρια.
- Σπάνια πήγαιναν σώγαμπροι να διαθέσουν δική τους περιουσία. Πήγαιναν συνήθως φτωχοί.
- Ανάλογα
- Ανάλογα την αρχική συμφωνία.
- Πάντα κυριαρχούσε το επώνυμο του γαμπρού.
- Στην περίπτωση αυτή είναι το κοινωνικό κώλυμα της θρησκείας.
- Δεν υπάρχει κώλυμα για αυτόυς.
- Αν δεν υπάρχει κώλυμα συγγένειας ναι, αν υπάρχει όχι.
- Ελάχιστες περιπτώσεις. Μάλλον μιδαμηνές.
- Ο νονός του γαμπρού.
- Σήμερα το πρώτο ο νονός. Τα υπόλοιπα άλλοι. Παλιότερα όλα ο ίδιος νονός. Υπήρχαν οικογένειες με 8 και 10 παιδιά βαφτισμένα με έναν νονό.
- Ανάλογα στη συμπάθεια του πατέρα.
- Απαγορευόταν ο γάμος
- Τους θεωρούσαν όλο το χωριό σαν αδέρφια.
- Σε περιπτώσεις αδελφικής φιλίας ή και κυνδίνουν.
- Τους θεωρούσαν σαν πνευματικούς αδελφούς.
- Άντρας με άνδρα. Γυναίκα με γυναίκα και άντρα με γυναίκα.
- Ναι
- Και προφορικά και με προικοσύμφωνο. Το προικοσύμφωνο λέγοντνα και "προικώο" και "προικιό".
- Όχι
- Το "προικιό" το συνέτασσαν οι στενοί συγγενείς με τον παπά του χωριού και το υπέγραφαν.
- Ανάλογα
- Συνήθως όχι
- Συνήθως σε πόλη
- Ναι
- Ναι
- Το ίδιο μερίδιο.
- Όλα έπαιρναν το ίδιο.
- Δεν υπήρχε ιδιατερότητα.
- Πάντα είχαν την υποχρέωση.
- Αν η προίκα ήταν του συζύγου της είχε δικαίωμα για κληρονομικό δικαίωμα. Αν όμως η προίκα ήταν δική της και ζητούσε κληρονομικό μερίδιο τότε παραίβαινε τους κοινωνικούς νόμους και εθεωρείτο από τους κατοίκους ηθικός παραβάτης.
- Ανάλογα στους γονείς της.
- Όχι
- Άγνωστο
- Άγνωστο στον τόπο μας.
- Όταν φυσικά το αγόρι παντρευόταν και άνοιγε δικό του νοικοκυριό, φυσικά έπαιρνε και το μερίδιο του.
- Μόνο εκείνο που συζούσε με τους γονείς του, εκείνο έπαιρνε κάτι περισσότερο.
- Πάντα το ίδιο.
- Για ασφάλεια πάντα με διαθήκη.
- Γινόταν και με λαχνό.
- Έπαιρνε το μερίδιο του νόμου.
- Δεν το γνωρίζουμε αυτό, είναι νομικό ζήτημα.
- Ασφαλώς οι κόρες γιατί ήταν παιδιά του.
- Μπορούσε.
- Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
- Παιδιά αδελφών ή όρφανα κατά προτίμηση.
- Τα ίδια δικαιώματα και με τα νόμιμα παιδιά.
