Βιτώλη

Όνομα χωριού Βιτώλη

Αριθμός 1403

Κοινότητα Βίτωλης

Επαρχία Φθιώτιδας

Νομός Φθιώτιδας

Ποιό είναι το παλαιότερο όνομα του χωριού (αν υπάρχει); Βίτωλη

Μήπως το χωριό κατοικείται κυρίως από πρόσφυγες (πχ.χ Ποντίους, Μικρασιάτες ή άλλους - ποιούς; ) ή Σαρακατσάνους, Αρβανίτε, Πομάκους ή άλλες ομάδες; Όχι

Αν όχι, υπάρχουν μήπως οικογένειες που ανήκουν σε κάποια ή σε κάποιες από τις παραπάνω ομάδες; Πόσες περίπου; Όχι

Ποιές διαλέκτους μιλούσαν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού; Μιλούσαν τη σημερινή διάλεκτο.

Πόσες εκκλησίες υπήρχαν παλαιότερα στο χωριό; Μήοως ξέρετε πότε είχε χτιστεί η πρώτη; Μια της "Ζωοδόχου Πηγής".

Σε ποιούς ανήκαν; Μήπως ήταν οικογενειακές; Ανήκε στον οικισμό Βίτωλης

Πόσα νεκροταφεία υπήρχαν παλαιότερα στο χωριό; Ένα

Πότε για πρώτη φορά λειτούργησε σχολείο στο χωριό; Το 1895 (ανηγέρθη με χρήματα της εκκλησίας)

Ποιές ήταν οι κυριότερες ασχολίες των κατοίκων γύρω στα 1940; Γεωργία και κτηνοτροφία.

Αν υπήρχε γεωργία, ποια κυρίως προϊόντα καλλιεργούντο; Σιτάρι, καλαμπόκι, τριφύλλι, βρώμη και λίγα αμπέλια.

Ποιά από τα γεωργικά προϊόντα προορίζονταν για αυτοκατανάλωση και ποιά για το εμπόριο; Όλα τα γεωργοκτηνοτροφικά προϊόντα του τόπου προορίζονταν για αυτοκατανάλωση.

Σήμερα ποιά προϊόντα καλλιεργούνται στην περιοχή; Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες; Αν υπάρχουν νέες, από πότε περίπου έχουν αρχίσει; Γεωργικά (σιτάρι, καλαμπόκι, τριφύλλι, βρώμη, αμπέλια) και κτηνοτροφικά. Από το 1955 καλλιεργούνται για αυτοκατανάλωση μηλιές και αχλαδιές.

Παλαιότερα το χωριό ήταν τσιφλίκι, βακούφι ή κεφαλοχώρι; Ήταν τσιφλίκι του Βιτώλ - πασά (εξού και το όνομα Βίτωλη) που το μεταβίβασε σε κάποιον έμπιστό του ονόματι "Ζώτος".

Αν ήταν τσιφλίκι ή βακούφι ποιές οικονομικές υποχρεώσεις (δοσίματα) είχαν οι καλλιεργητές προς τους γαιοκτήμονες (τσιφλικούχους) ή τα μοναστήρια; Το 1906 πενήντα (50) περίπου κάτοικοι του χωριού αγόρασαν από οτν Ζώτο το τσιφλίκι και το μοίρασαν. Στο τσιφλικά, προ του 1906, έδιναν τα "δέκατα" κατά πληροφορίες όχι και τόσο αξιόπιστες.

Υπήρξαν μήπως ποτέ τα χτήματα της περιοχής εθνικές γαϊες; Όχι

Απο πόσα στρέμματα και πάνω ένας κλήρος εθεωρείτο μεγάλος; Από 50 στρέμματα και άνω.

Πόσοι απο τους κατοίκους του χωριού είχαν τέτοιους μεγάλους κλήρους; Από το 1906 μέχρι 1930 περίπου 50 κάτοικοι. Αργότερα ο "κλήρος" του καθενός διαμοιράστηκε στα παιδιά.

Σήμερα ποιο είναι το μέγεθος ενός μέσου γεωργικού κλήρου; 10 - 15 στρέμματα περίπου

Υπήρχε στο χωριό κτηνοτροφία; Ναι

Πότε άρχισε να υπάρχει οικόσιτη κτηνοτροφία στο χωριό; 1950

Υπήρχαν τσελιγκάτα στην περιοχή; Πόσα; Εξακολουθούν να υπάρχουν; Όχι

Μήπως οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίως με την αλιεία; Όχι

Μήπως παλαιότερα υπήρχαν στο χωριό οργανωμένες βιοτεχνίες; (εννοείται ως κύρια και συστηματική απασχόληση μιας μερίδας των κατοίκων του χωριού). Τί είδους βιοτεχνίες ήταν; Όχι

Μήπως οι παλαιότεροι θυμούνται ή γνωρίζουν στοιχεία σχετικά με προηγούμενη κοινοτική οργάνωση, τυχόν ύπαρξη κοινοτικών αρχόντων και κοινοτικών συμβουλίων; Η κοινότητα Βίτωλης ιδρύθηκε το 1935 με το από Β.Δ. 22-5-1935 (ΦΕΚ. Α' 234/1935). Στα αρχεία της κοινότητας πρακτικά υπάρχουν από το 1943, που ήταν πρόεδρος ο Δεληγιάννης Ηλίας. Προ του 1935 η Βίτωλη αποτελούσε οικισμό της κοινότητας Τσούκας. Κάτοικος σύμφωνα με επίσημες υπογραφές: Το 1940=273, το 1951=244, το 1967=251, το 1971=385, το 1981=364.

Ποιους φόρους πλήρωναν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού; Σε ποιούς τους πλήρωναν; Πλήρωναν μόνο κοινοτικές εισφορές για άρδευση και στους αγροφύλακες για φύλαξη και προστασία των αγρών τους. Σε αυτούς έδιναν κυρίως την εισφορά "σε είδος".

Ηταν συνηθισμένο οι κάτοικοι του χωριού να προσφέρουν την εργασία τους χωρίς αμοιβή για την εκτέλεση έργων που τυχόν ήταν αναγκαία στην κοινότητα (π.χ. χτίσιμο σχολείου, εκκλησίας, κατασκευή δρόμου κ.α ; Ναι. Και μάλιστα η "προσωπική εργασία" ήταν υποχρεωτική και καθορίζονταν από το Κοινοτικό Συμβούλιο, ανάλογα με τα μέλη της οικογένειας, την ηλικία τους, την υγεία τους. Για μεταφορά υλικών χρησιμοποιούσαν τα ζώα τους και αυτά χωρίς αμοιβή.

Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες; Απο ποιά ήλικία; Γυναίκες συμμετείχαν; Ναι για όλους τους άνδρες μόνο από το 18ο έτος και μετά. Γυναίκες συμμετείχαν.

Αν κάποιος αρνιόταν να συμμετάσχει, τον τιμωρούσαν; Πως; Ναι, τον τιμωρούσαν με χρηματικό πρόστιμο, που καθορίζετο από την Κοινοτική αρχή βάσει του ισχύοντος τότε εργατικού ημερομισθίου.

Ήταν η αλληλοβοήθεια συνηθισμένο φαινόμενο ανάμεσα στις οικογένειες της κοινότητας; Σε ποιες κυρίως εργασίες ίσχυε: στις πιο επείγουσες γεωργικές εργασίες όπως π.χ τρύγος, θέρος ή σε όλες ανεξαιρέτως τις γεωργικές εργασίες; Ναι, αλληλοβοηθούντο οι κάτοικοι στον τρύγο, το θερισμό, το όργωμα.

Εκτός απο τις γεωργικές εργασίες σε ποιες άλλες περιπτώσεις ίσχυε η αλληλοβοήθεια (π.χ για το χτίσιμο των σπιτιών); Για το χτίσιμο του σπιτιού, αποθήκη, μεταφορές ξύλων.

Μήπως η αλληλοβοήθεια ήταν περισσότερο αναπτυγμένη μεταξύ των γυναικών; Για ποιες κυρίως δουλειές; Στον αργαλειό, στο κέντημα, στην έκθεση των προικιών της νύφης κλπ.

Πόσα μέλη αποτελούσαν συνήθως μιαν οικογένεια; Μπορείτε να τα ονοματίσετε (π.χ. ο πατέρας του άνδρα, ο αδελφός της γυναίκας κ.ο.κ.); Γονείς του άνδρα ή και της γυναίκας, αδελφή του άντρα, γιαγιές και των δύο συζύγων και τα παιδιά της κυρίως οικογένειας.

Πως προσφωνούσαν τα παιδιά τον πατέρα τους και πως τη μητέρα τους; Πατέρα, μάνα ή γερο και γριά

Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τον πατέρα του πατέρα του; Παππού

Πώς τη μητέρα του πατέρα του; Γιαγιά

Πως τον πατέρα της μητέρας του; Παππού

Πώς τη μητέρα της μητέρας του; Γιαγιά

Πώς προσφωνούσε ο παππούς τα εγγόνια του; Με τα βαπτιστικά τους ονόματα

Πώς προσφωνούσε η γιαγιά τα εγγόνια της; Με τα βαπτιστικά τους ονόματα

Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τους αδελφούς του; Με τα ονόματά τους

Πώς τις αδελφές του; Το ίδιο

Υπήρχαν μήπως ιδιαίτεροι όροι για το μεγαλύτερο αδελφό; Αντιπροσώπευε τους γονείς του όταν έλειπαν και όφιελε να συνεισφέρει στο σπίτι περισσότερο από τα άλλα αδέρφια.

Για τη μεγαλύτερη αδελφή; Την πρόσεχαν και την ετοίμαζαν για γάμο βοηθώντας την όπως μπορούσαν.

Πώς προσφωνούσαν τα μεγαλύτερα αδέλφια τα μικρότερα; Με τα ονόματά τους

Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τον αδελφό του πατέρα του; Μπάρμπα

Πώς την αδελφή του πατέρα του; Θειά ή θείτσα

Πώς τον αδελφό και πώς την αδελφή της μητέρας του; Μπάρμπα ή θειά και θείτσα.

Πώς προσφωνούσαν οι θείοι τα ανήψια τους; Με το ονόματά τους

Πώς προσφωνούσαν οι γονείς το αγόρι τους και πώς το κορίτσι τους; Το αγόρι το έλεγαν "παιδί" και το κορίτσι - κορίτσι.

Υπήρχαν ειδικά ονόματα για τα πρωτότοκα παιδιά; Για τα υστερότοκα; Όχι

Πώς ονομάζοντν τα παιδιά απο άλλον πατέρα ή άλλη μητέρα; Προγόνια

Πώς ονομάζονταν τα δίδυμα; Μπίνια

Πώς προσφωνούσαν οι γονείς του γαμπρού τους γονείς της νύφης; Συμπεθέρους

Πώς προσφωνούσε η νύφη τον πεθερό της; Πατέρα

Πώς την πεθερά της; Μάνα

Πώς τον αδελφό και την αδελφή του άνδρα της; Τον αδερφό τον έλεγαν "αφέντη και κουνιάδο" την αδελφή κουνιάδα.

Πώς προσφωνούσε ο γαμπρός τον πεθερό του; Γέροντα

Πώς την πεθερά του; Γριά

Πώς τον αδελφό και την αδελφή της γυναίκας του; Κουνιάδο και κουνιάδα.

Πώς προσφωνούσε ο πεθερός το γαμπρό; Με το όνομά του

Πώς προσφωνούσε το γαμπρό η πεθερά; Με το όνομά του

Πώς προσφωνούσαν το γαμπρό τα αδέλφια της νύφης; Με το όνομά του

Πώς προσφωνούσαν τη νύφη οι αδελφοί του γαμπρού; Με το όνομά της

Πώς προσφωνούσαν τη νύφη οι αδελφές του γαμπρού; Χωρίς ιδιαίτερη προσφώνηση.

Πώς όριζαν τα βαφτιστικά ονόματα των παιδιών; (του παππού απο τον πατέρα;), ποιό στο πρώτο κορίτσι; Πώς διάλεγαν τα ονόματα των υπόλοιπων παιδιών της οικογένειας; Σε ποιες περιπτώσεις μπορούσε ο νονός να δώσει όποιο όνομα ήθελε ο ίδιος; Του παππού από τον πατέρα, της γιαγιάς από τον πατέρα των γονέων της νύφης - παιδιού της οικογένειας, που είχε χαθεί ή όνομα αγίου που ονειρεύτηκαν. Σπάνια συνέβιανε το τελευταίο.

Μπορείτε να περιγράψετε σε γενικές γραμμές πώς μοιράζονταν οι δουλειές ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες δηλαδή οι γυναίκες, εκτός απο τις δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών, ποιές άλλες δουλειές έκαναν (π.χ κουβαλούσαν τα ξύλα, το νερ Κουβαλούσαν ξύλα, νερό, πήγαιναν στο μύλο τα αλέσματα (σιτάρι, καλαμπόκι), έσκαβαν αμπέλια, όργωναν χωράφια, βοσκούσαν πρόβατα κλπ. Δεν υπήρχε σαφής διαχωρισμός των εργασιών σε "αντρικές" και "γυναικείες".

Ποιες απο τις αγροτικές δουλειές έκαναν οι γυναίκες; Όλες τις αγροτιές δουλειές.

Ποιες απο τις δουλειές που είχαν σχέση με την κτηνοτροφία εκτελούσαν οι γυναίκες; Όλες

Ποιες θεωρούσαν αποκλειστικά ανδρικές δουλειές; Δεν υπήρχε σαφής διαχωρισμός των εργασιών σε "αντρικές" και "γυναικείες".

Τα παιδιά απο ποια ηλικία άρχιζαν να βοηθούν στις δουλειές; Ποιες δουλειές ανέθεταν στα αγόρια και ποιες στα κορίτσια; Ανάλογα με τις σωματικές τους δυνάμεις. Τα αγόρια βοηθούσαν στις αγροτικές εργασίες και στη βοσκή των ζώων από ηλικία 7 -8 ετών, ενώ τα κορίτσια βοηθούσαν στο νοικοκυριό (μαγείρεμα, πλύσιμο, αργαλειό, καθαριότητα).

Ποιες ήταν οι συνήθειες του τόπου σχετικά με τους γάμους; Τα παιδιά μιας οικογένειεας παντρεύονταν ανάλογα με την ηλικία τους ή έπρεπε πρώτα να παντρευτούν όλα τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια της οικογένειας; Συνήθως πρώτα παντρεύονταν τα κορίτσια, εκτός και αν υπήρχε μεγάλη διαφορά ηλικίας μεταξύ πρώτου αγοριού και κοριτσιού, οπότε μπορούσε να παντρευτεί πρώτο και το αγόρι, αλλά όμως στην περίπτωση αυτήν όφειλε να βοηθήσει για την συλλογή της προίκας και των κοριτσιών.

Ποια θεωρούσαν ως κανονική ηλικία γάμου για τις γυναίκες και ποια για τους άνδρες; Ήταν επιτρεπτό ή συνηθισμένο η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη απο τον άνδρα; Δεν υπήρχε όριο ηλικίας για τον γάμο. Όσο μικρότερο παντρευόταν το κόριτσι τόσο το καλύτερο για την οικογένεια. Συνηθισμένο φαινόμενο η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη από τον άντρα, εξάλλου τότε δεν υπήρχαν ταυτότητες για τις γυναίκες, οπότε μπορούσε εκείνη να "κρύψει" την κανονική ηλικία της.

Η συνήθεια ήταν ο γαμπρός και η νύφη να είναι απο το ίδιο χωριό; Αν όχι απο ποια χωριά διάλεγαν συνήθως τους γαμπρούς και απο ποια τις νύφες; Μπορείτε να τα ονοματίσετε; Δεν υπήρχε δεσμευτικός όρος για το ζήτημα αυτό. Η κοπελιά παντρευόταν οπουδήποτε αρκεί να πήγαινε σε πλούσιο χωριό και σε νοικοκυρεμένο σπίτι. Ο γαμπρός ήταν συνήθως από το ίδιο χωριό ή από φτωχότερα, γιατί από καμποχώρια ή πλουσιότερα χωριά δεν ανέβαιναν εδώ.

Που εγκαθίστατο το νέο ζευγάρι μετά το γάμο; στο πατρικό του γαμπρού; στο πατρικό της νύφης; σε κάποιο καινούριο σπίτι; αποτελούσε το σπίτι αυτό προίκα της νύφης; Συνήθως στο σπίτι του γαμπρού. Πολλές φορές όμως και στο σπίτι της νύφης, αν πήγαινε "σώγαμπρος". Για να γίνει όμως το δεύτερο, έπρεπε ο γαμπρός να είναι πολύ φτωχός και η νύφη πλουσιότερη. Αργότερα μπορούσαν να φτιάξουν και κανούριο σπίτι.

Συνέβαινε μήπως όλα τα αγόρια μιας οικογένειας, όταν παντρεύονταν, να φέρνουν τις γυναίκες τους στο πατρικό τους; Τι γινόταν τότε; Ζούσαν όλοι μαζί, εργάζονταν, έτρωγαν μαζί, κοιμόνταν κάτω απο την ίδια στέγη; Ναι, όλα τα ανωτέρω πολλές φορές, συνέβαιναν. Ζούσαν 2- 3 οικογένειες κάτω από την ίδια στέγη και είχαν σαν αρχηγό τον πατέρα των αγοριών, τον "γέροντα". Έτρωγαν όλοι μαζί, κοιμόντουσαν σε ένα μεγάλο δωμάτιο, εργάζονταν μαζί ή με καταμερισμό εργασιών, αλλά το εισόδημα έμπαινε στο ίδιο σπίτι. Το πρόβλημα ήταν να μην μαλώνουν "οι συνηφάδες" δηλαδή οι γυναίκες των αδερφών.

Κρατούσαν τα αδέλφια την περιουσία αδιαίρετη; Ναι, τις περισσότερες φορές όταν πρόκειται (γερνούσε πολύ ή αρρώσταινε σοβαρά) να πεθάνει ο πατέρας των αδελφών μοίραζε την περιουσία, ανάλογα με την επιθυμία του και τη συμπάθεια που έτρεφε για κάθε παιδί του.

Πότε χώριζαν τα αδέλφια; Όταν πέθαινε ο πατέρας; Όταν γίνονται πολλοί και δεν τους χωρούσε πια το σπίτι; Ποιοι λόγοι μπορούσαν να επισπευσουν το χωρισμό των αδελφών; Χώριζαν με το γάμο, με το θάνατο του πατέρα τους ή και σπανιότερα όταν δεν τους χωρούσε το σπίτι. Πολλές φορές χώριζαν από ανάγκη, γιατί φιλονικούσαν οι γυναίκες τους.

Όταν όλα τα παιδιά άνοιγαν δικό τους σπιτικό, ποιος παρέμενε στο πατρικό μαζί με τους γονείς; Ο μεγαλύτερος γιος; Η μεγαλύτερη κόρη; Ο μικρότερος γιος; Η μικρότερη κόρη; Οποιο παιδί θα διάλεγαν οι γονείς; Ο μικρότερος γιός "το στερνοπαίδι" ή όποιο διάλεγαν οι γονείς. Πολύ σπάνια να μείνει κόρη.

Σε ποιες περιπτώσεις μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο; Όταν δεν είχε δικά της αγόρια.

Πήγαιναν ποτέ σώγαμπροι άνθρωποι που διέθεταν οι ίδιοι περιουσία; Όχι, μόνον οι πολλοί φτωχοί πήγαιναν σώγαμπροι.

Τι γινόταν στις περιπτώσεις που η οικογένεια είχε δύο ή τρια κορίτσια; Για ποιο έπαιρναν το σώγαμπρο; Για το μεγαλύτερο; Για το μικρότερο; Ανάλογα με την προτίμηση των γονέων.

Αν μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο πώς μοιραζόταν η πατρική περιουσία; Ήταν μήπως υποχρεωμένος ο πεθερός να γράψει στο ΄πονομα του γαμπρού μέρος της περιουσίας του; Ναι, συνήθως όμως ο σώγαμπρός κληρονομούσε όλη την περιουσία του πεθερού.

Τι γινόταν σ αυτές τις περιπτώσεις με τα επώνυμα; Μήπως έπαιρνε ο γαμπρός το επώνυμο του πεθερού; Τα παιδιά ποιανού το επώνυμο έπαιρναν; Μπορείτε να αναφέρετε ένα παράδειγμα; Όχι, ο σώγαμπρος διατηρούσε το επώνυμό του και τα παιδιά του έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα τους.

Πότε δυο άτομα δεν μπορούσαν, λόγω συγγένειας, να παντρευτούν μεταξύ τους; Υπήρξε ποτέ στο χωριό περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων; Αν ναι, ήταν εξαδέλφια απο πατέρα ή απο μητέρα; Μέχρι δεύτερα εξαδέλφια δεν παντρεύονταν.

Για τα δεύτερα εξαδέλφια, αν ήθελαν να παντρευτούν, υπήρχε κώλυμα; Ναι

Μήπως δύο άτομα δεν μπορούσαν να παντρευτούν αν είχαν κοινό επώνυμο; Όχι, μπορούσαν να παντρευτούν, αν δεν κολύονταν από συγγένεια κοντινή.

Υπήρξαν παλαιότερα στο χωριό περιπτώσεις διαζυγίων; Αν ναι για ποιους κυρίως λόγους; Κυρίως για λόγους ηθικής.

Ποιος συνήθως στεφάνωνε το ζευγάρι; Ο νονός του γαμπρού ή ο νονός της νύφς; Ο νονός του γαμπρού πάντοτε.

Ποιος βάφτιζε το πρώτο και ποιοι τα υπόλοιπα παιδιά του ζευγαριού; Μήπως όλα τα παιδιά μιας οικογένειας είχαν τον ίδιο νονό; Όποιος στεφάνωνε το ζευγάρι βάφτιζε και το πρώτο παιδί. Τα άλλα παιδιά τα βάφτιζαν άλλοι νονοί.

Στις περιπτώσεις που μια οικογένεια άλλαζε κουμπάρο ή ήθελε να βρει έναν καινούριο, προτιμούσαν να είναι κάποιος συγγενής ή φίλος ή κάποιος πλούσιος και κοινωνικά ανώτερος; Περισσότερο φίλος της οικογένειας.

Μεταξύ οικογενειών που συνδέονταν με κουμπαριά, επιτρεπόταν ή απαγορευόταν ο γάμος; Απαγορευόταν ο γάμος από έθιμο.

Δυο παιδιά που είχαν τον ίδιο νονό μπορούσαν ποτέ να παντρευτούν μεταξύ τους; Ποτέ. Θεωρούνταν πνευματικά αδέρφια.

Σε ποιες περιπτώσεις δυο άνθρωποι αποφάσιζαν να γίνουν αδελφοποιτοί; Μόνο από αγνή φιλία ή σε περιπτώσεις αυτοθυσίας τους ενός χάριν του άλλου ή όταν τους συνέδεε κάποιο σπουδάιο ξεχωριστό γεγονός.

Ποιες ήταν τότε οι αμοιβαίες υποχρεώσεις τους; Συμπεριφέρονται σαν στενοί συγγενείς, και εγκάρδιοι φίλοι. Αλληλοβοήθεια παντώς τύπου και ηθικής και συμπαράσταση.

Αδελφοποιτοί μπορούσαν να γίνουν μόνον οι άνδρες μεταξύ τους; Γυναίκα με γυναίκα ή γυναίκα με άνδρα μπορούσαν να γίνουν αδελφοποιτοί; Γίνονταν μόνον οι άντρες με άντρες.

Υπήρχε παλαιότερα στο χωριό ο θεσμός της προίκας; Βεβαίως

Η προικοδοσία γινόταν προφορικά ή με προικοσύμφωνα; Πως ελέγοντο τα προικοσύμφωνα; Προφορικά. Πολύ σπάνια, όταν τα αγόρια ήθελαν να "ξεπροικιώσουν" το κορίτσι, συντάσσονταν πρόχειρο προικοσύμφωνο από κάποιον "γραμματισμένο" του χωριού.

Ποιοι συνέτασσαν και ποιοι υπέγραφαν τα προικοσύμφωνα; Τα συνέτασσαν οι "γραμματισμένοι του χωριού" και συνήθως οι γραμματικοί του χωριού. Τα υπέγραφαν ο πατέρας της νύφης και ο πατέρας του γαμπρού ή ο ίδιος ο γαμπρός.

Εκτός απο τα είδη οικοσυσκευής και το ρουχισμό τι άλλο έπαιρνε συνήθως ένα κορίτσι ως προίκα; -Χρήματα; Πόσα περίπου; Χρήματα, ελάχιστα, ανάλογα με την οικονομική κατάσταση της νύφης.

Σπίτι; Επιπλωμένο; Ναι, πολύ σπάνια όμως.

Που; Στο χωριό; Σε κάποια γειτονική πόλη; Στο χωριό ή στην πόλη.

Χωράφια; Ναι

Δέντρα; ζωα; καϊκια; Δέντρα και ζώα.

Μήπως κάποιο απο τα κορίτσια της οικογένειας έπαιρνε προίκα ολόκληρη την πατρική περιουσία, ανεξάρτητας απο την ύπαρξη αλλων παιδιών, αγοριών ή κοριτσιών; Όχι

Μήπως η προίκα της μητέρας ( σπίτι, χρήματα ή άλλα αγαθα) μεταβιβαζόταν ως προίκα στις κόρες της; Στην περίπτωση αυτή, αν μια γυναίκα αποκτούσε μόνο γιους, σε ποιον μεταβιβαζόταν η προίκα της; Η προίκα της μητέρας θεωρούνταν περιουσία όλης της οικογένειας, εφόσον αυτή ζούσε αρμονικά.

Εκτός απο τον πατέρα είχαν μήπως και οι αδελφοί υποχρέωση να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών της οικογένειας; Μήπως αυτό συνέβαινε μόνο στις περιπτώσεις θανάτου του πατέρα; Ναι, πάντοτε τα αδέλφια, κυρίως τα ανύπαντα, είχαν υποχρέωση να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών.

Μια γυναίκα που έπαιρνε προίκα, είχε δικαίωμα να ζητήσει και κληρονομικό μερίδιο; Συνήθως όχι

Αν μια παντρεμένη γυναίκα πέθαινε άτεκνη, η προίκα της επιστρεφόταν στην οικογένειά της ή παρέμενε στον άνδρα της; Παρέμεινε στον άντρα της.

Μήπως στα μέρη σας υπήρχε η συνήθεια ο γαμπρός να δίνει ζώα ή αλλά πράγματα στον πεθερό πρίν απο το γάμο; Πως λεγόταν η προσφορά αυτή; Όχι

Πως γινόταν η μεταβίβαση της πατρικής περιουσίας στα αγόρια της οικογένειας; Πότε, με άλλα λόγια, τα αγόρια της οικογένειας έπαιρναν το μερίδιο που τους αναλογούσε; Κατά τη στιγμή του γάμου τους; Υστερα απο το θάνατο του πατέρα; Ύστερα απο το θάνατο και τ Ανάλογα με την παράσταση. Συνήθως όμως όταν παντρεύοντνα κι αποκτούσαν δική τους περιουσία.

Ολα τα αγόρια της οικογένειας κληρονομούσαν ίσα μερίδια ή μήπως κάποιο απο αυτά, π.χ ο πρωτότοκος ή ο υστερότοκος κληρονομούσε μεγαλύτερο μερίδιο της πατρικής περιουσίας; Όχι πάντοτε ίσα μερίδια. Αυτό εξαρτάτο από τα ποιοό θα αναλάμβανε την προστασία των γερόντων γονιών και από το ποιος συνείσφερε τα πιο πολλά για την προίκιση των κοριτσιών. Και η προτίμηση των γονιών στο μοίρασμα της περιουσίας έπαιζε ρόλο.

Το μερίδιο που έπαιρναν τα κορίτσια της οικογένειας (είτε ως προίκα είτε ως κληρονομική μερίδα) ήταν ίσο, μικρότερο ή μεγαλύτερο απο το μερίδιο που έπαιρναν τα αγόρια; Εξαρτάτο από τους γονείς και την οικονομική αποκατάσταση των παιδιών.

Η μεταβίβαση της περιουσίας γινόταν συνήθως προφορικά ή με διαθήκη; Και με τους δύο τρόπους. Για αυτό όταν δυνατόν η περιουσία προφορικά αργότερα υπήρχε διαμάχη μεταξύ των παιδιών για το μερίδιο του καθενός.

Μήπως το μοίρασμα της κληρονομιάς γινόταν με λαχνό; Σε ποιες περιπτώσεις ίσχυε αυτός ο τρόπς και μεταξύ ποιων συγγενών γινόταν το μοίρασμα; Με λαχνό γινόταν όταν ο πατέρας δεν ήθελε να ευνοήσει κάποιον. Γινόταν έτσι συνήθως για τα χωράφια ή τα οικόπεδα.

Αν πέθαινε πρώτα ο σύζυγος, τι μερίδιο της περιουσίας αναλογούσε στη γυναίκα, στην περίπτωση που υπήρχαν παιδιά απο το γάμο; Η μητέρα κρατούσε ένα σεβαστό μερίδιο για τα γερατειά της και την υπόλοιπη περιουσία την μοίραζε στα παιδιά.

Αν δεν υπήρχαν παιδιά, εκτός απο τη γυναίκα, ποιοι άλλοι είχαν κληρονομικά δικαιώματα και σε ποιες περιπτώσεις; Όσο ζούσε τα κρατούσε η γυναίκα. Κατόπιν οι κληρονόμοι του άνδρα.

Αν κάποιος αποκτούσε μόνο κόρες, όταν πέθαινε τον κληρονομούσαν οι κόρες του ή οι αδελφοί του; Οι κόρες του.

Ένα παιδί μπορούσε να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του, στην περίπτωση που αυτός δεν είχε παιδιά; Συνέβαινε το ίδιο και με τον αδελφό της μητέρας του; Ναι το παιδί κληρονομούσε τον αδελφό του πατέρα του ή της μητέρας του. Αν εκείνα είχαν κληρονόμους - αδελφία - το παιδί έπαιρνε το ανάλογο σε αυτό μερίδιο.

Σε ποιες περιπτώσεις ένα ζευγάρι αποφάσιζε να υιοθετήσει ένα παιδί; Αν δεν είχε καθόλου πιαδιά ή αν είχε μόνο κορίτσια; Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.

Ποια παιδιά προτιμούσαν σ αυτές τις περιπτώσεις; Παιδιά αδελφών; Μακρινών συγγενών; ορφανά; Ότι προτιμούσαν, ανάλογα με τις σχέσεις που είχαν με τους συγγενείς τους ή ανάλογα με τα ψυχικά προσόντα του παιδιού που θα υιοθετούσαν.

Τι κληρονομικά δικαιώματα είχε ένα υιοθετημένο παιδί; Ότι και ένα δικό τους παιδί. Συνήθως το εξασφάλιζαν με "χαρτιά".

Βιτώλη

Βιτώλη - Identifier: 120559

Legend

Navigation

Info

Controls