Πετροχώρι

Πετροχώρι

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Πετροχώρι
  4. 1389
  5. Πετροχωρίου
  6. Τρικάλων
  7. Βίτσιανα
  8. Όχι
  9. ΌΧΙ
  10. Μία. Χτίστηκε γύρω στα 1900.
  11. Ένα.
  12. Περίπου το 1900
  13. Κτηνοτροφία.
  14. Τσιφλίκι
  15. Έδιναν ενοίκια για να βόσκουν τα ζώα τους
  16. Όχι
  17. Ναι
  18. Γύρω στα 1940
  19. Υπήρχαν γύρω στα 10. Σήμερα υπάρχουν μόνο 2.
  20. Όχι
  21. Όχι
  22. Πλήρωναν πολύ παλιά φόρους για τα ζώα τους στους Τούρκους.
  23. ΝΑΙ
  24. Ήταν υποχρεωτική η συμμετοχή των ανδρών οι οποίοι είχαν γυρίσει από στρατιώτες και δεν είχαν συμπληρώσει το 60ο έτος.
  25. Τιμωρούνταν με πρόστιμο.
  26. Βοηθούσε ο ένας τον άλλο συνήθως για τη μεταφορά υλικών και στο χτίσιμο των σπιτιών.
  27. Ήταν ανεπτυγμένη η αλληλοβοήθεια των γυναικών, κυρίως σε σπιτικές δουλειές.
  28. Την οικογένεια αποτελούσαν περίπου 7 άτομα. Δηλ. Ο πατέρας του άνδρα, η μητέρα του άνδρα, ο άνδρας με τη γυναίκα του και τα παιδιά.
  29. Πατέρα και μάνα.
  30. Παππού.
  31. Μανιά.
  32. Παππού
  33. Μανιά.
  34. Με το όνομά τους.
  35. Με το όνομά τους
  36. Με το όνομά τους
  37. Με το όνομά τους
  38. ΌΧΙ
  39. ΌΧΙ
  40. Με το όνομά τους
  41. Μπάρμπα.
  42. Θείτσα.
  43. Μπάρμπα-Θείτσα
  44. Ανήψι.
  45. Με τα ονόματά τους.
  46. ΌΧΙ
  47. Μελαδέρφια.
  48. Διπλάρκα.
  49. Συμπέθεροι.
  50. Πατέρα.
  51. Μάνα
  52. Αντραδέρφι-αντραδερφή.
  53. Πεθερό
  54. Πεθερά
  55. Γυναικαδέρφι-Γυναικαδερφή.
  56. Γαμπρουλιά.
  57. Γαμπρουλιά.
  58. Γαμπρέ.
  59. Νύφη.
  60. Νύφη.
  61. Γυναίκα-Με το όνομά του.
  62. Στο αγόρι δίνονταν το όνομα του Παππού από τον πατέρα κ στο κορίτσι το όνομα της γιαγιάς από τον πατέρα. Τα υπόλοιπα τα διάλεγε ο πατέρας με το νονό.
  63. Οι γυναίκες συμμετείχαν και σε όλες τις αντρικές δουλειές(π.χ. ξύλα-ζώα κλπ.).
  64. Άρμεγμα-βοσκή.
  65. Τα ξύλα και το κόψιμο του χορταριού.
  66. Περίπου στα 10 χρόνια τους τα παιδιά βοηθούσαν στις δουλειές. Συνήθως και στα αγόρια και στα κορίτσια ανέθεταν τη βοσκή των ζώων.
  67. Έπρεπε να παντρευτούν όλα τα κορίτσια και μετά τα αγόρια.
  68. Κανονική ηλικία για γάμο θεωρούνταν το 18ο έτος της ηλικίας τους. Δεν εξέταζαν αν ήταν μεγαλύτερος ο άνδρας ή η γυναίκα.
  69. Συνήθως ο γαμπρός κ η νύφη ήταν απ΄το ίδιο χωριό.
  70. Συνήθως στο πατρικό.
  71. Όλα τα αγόρια έφερναν τις γυναίκες τους στο πατρικό σπίτι και ζούσαν σαν μια οικογένεια.
  72. Η περιουσία ήταν αδιαίρετη.
  73. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όταν πέθαινε ο πατέρας. Χώριζαν πιο νωρίς, συνήθως όταν μάλωναν.
  74. Παρέμενε στο πατρικό σπίτι, ο μικρότερος από τους γιούς.
  75. Συνήθως όταν η οικογένεια είχε μόνο κορίτσια.
  76. Σε πολύ λίγες περιπτώσεις.
  77. Για το μικρότερο.
  78. Σχεδόν όλα όσα είχε τα έγραφε στο όνομα του γαμπρού.
  79. Ο γαμπρός διατηρούσε το δικό του επώνυμο, και τα παιδιά του έπαιρναν αυτό το επώνυμο.
  80. Δεν υπήρξαν περιπτώσεις.
  81. Δεν έδινε άδεια ο παπάς.
  82. Όχι
  83. Όχι
  84. Ο νονός του γαμπρού.
  85. Το πρώτο παιδί το βάφτιζε αυτός που είχε στεφανώσει τον πατέρα κ τη μητέρα του δηλ. ο κουμπάρος. Τα υπόλοιπα μπορούσε να τα βαφτίσει άλλος.
  86. Προτιμούσε συνήθως συγγενή ή φίλο.
  87. Απαγορευόταν
  88. Μπορούσαν
  89. Όταν ήταν πολύ αγαπημένοι μεταξύ τους.
  90. Φέρονταν σαν αδέρφια.
  91. Όχι
  92. Ναι
  93. Προφορικά.
  94. Συνήθως σαν προίκα έπαιρνε ζώα.
  95. Η προίκα ήταν η ίδια.
  96. Όχι
  97. Όχι
  98. Τα μεγαλύτερα αγόρια, βοηθούσαν στην προίκα.
  99. Ναι
  100. Παρέμενε στον άνδρα της.
  101. Όχι
  102. Ύστερα από το θάνατο και των δύο γονέων.
  103. Τα μερίδια ήταν ίσα.
  104. Τα κορίτσια συνήθως έπαιρναν περισσότερα από τα αγόρια.
  105. Συνήθως προφορικά.
  106. Γινόταν με λαχνό ανάμεσα στα αδέρφια.
  107. Τα παιδιά μοιράζονταν την περιουσία μετά το θάνατο και της μητέρας.
  108. Οι συγγενείς του άνδρα.
  109. Οι κόρες του
  110. Οχι, εκτός αν υπήρχε διαθήκη. Το ίδιο και με τον αδερφό της μητέρα του.
  111. Όταν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  112. Προτιμούσαν παιδιά των αδερφών.
  113. Τα ίδια δικαιώματα που είχε και ένα κανονικό παιδί.