Κεφαλόβρυσο Τρικάλων

Κεφαλόβρυσο Τρικάλων

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Κεφαλόβρυσο Τρικάλων
  4. 1375
  5. Κεφαλοβρύσου
  6. Τρικάλων
  7. Τρικάλων
  8. Το παλαιότερο όνομα του χωριού ήταν <Μέρτζι>
  9. Όχι. Κατοικείται από Σουλιώτες, Βλάχους, Αρβανίτες
  10. Είκοσι <20>
  11. Όχι
  12. Μιλούσαν την ίδια διάλεκτο, την τοπική που συνεχίζεται και σήμερα.
  13. Υπήρχαν δύο <2> εκκλησίες. Η πρώτη ήταν υπόγεια. Κτίστηκε πάνω το 1810.
  14. Ανήκαν σ'όλο το χωριό.
  15. Υπήρχε ένα <1>
  16. Λειτούργησε για πρώτη φορά το 1883
  17. Οι ασχολίες ήταν γεωργοκτηνοτροφικές
  18. Καλλιεργούντο: σιτάρι, κριθή, βρώμη σίκαλη, αραβόσιτος, ρώβι, λαθούρι και σουσάμι.
  19. Για αυτοκατανάλωση προορίζονταν : σιτάρι και καλαμπόκι και για εμπόριο : σίκαλη, κριθάρι, σουσάμι
  20. Καλλιεργούνται σήμερα : βαμβάκι, αραβόσιτο, πεπόνια, καρπούζια και μηδική Οι νέες καλλιέργειες άρχισαν από το έτος 1965. Επίσης καλλιεργούνται σήμερα πολλά κηπευτικά.
  21. Το παλιότερα το χωριό ήταν τσιφλίκι : των Αβέρωφ, Βλετσάκη(?) και Πάτροκλου
  22. Κρατούσαν από τα εισοδήματα μόνο το δέκατο. Τα υπόλοιπα τα έπαιρναν οι τσιφλικούχοι.
  23. Όχι
  24. Από 100 στρέμματα και πάνω εθεωρείτο μεγάλος
  25. Κανένας
  26. Σήμερα το μέγεθος ενός μέσου γεωργικού κλήρου είναι 30 στρέμματα.
  27. Υπήρχε
  28. Από πολύ παλιά. Ίσως και από Τουρκοκρατίας
  29. Όχι
  30. Όχι
  31. Όχι
  32. Το χωριό παλιότερα υπαγόνταν στη Δημαρχία Τρικάλων. Το 1910 έγινε κοινότητα που συμπεριλάμβανε και τους συνοικισμούς : Λέσταινο και Ρόγγια.
  33. Πλήρωναν δημοτικό φόρο για οτιδήποτε προϊόν πωλούσαν και μετά πλήρωναν στην Κοινότητα ανάλογα με τον αριθμό ζώων. Πλήρωναν στον εισπράκτορα του Δημοσίου.
  34. Χωρίζονταν σε νοικοκυραίους και φτωχούς. Διακρίνονταν από πλούσιο ντύσιμο(τσαρούχια με φούντες) οι δε φτωχοί από το ντύσιμο(φορούσαν) γουρνοτσάρουχα(?)
  35. Ναι οι κάτοικοι πρόσφεραν εργασία χωρίς αμοιβή για χτίσιμο σχολείου και εκκλησίας. Η σημερινή εκκλησία χτίστηκε εξολοκλήρου με την προσφορά προσωπικής εργασίας
  36. Η συμμετοχή ήταν θεληματική. Οι γυναίκες δε συμμετείχαν.
  37. Όχι
  38. Η αλληλοβοήθεια ήταν συνηθισμένο φαινόμενο ανάμεσα στις οικογένειες της κοινότητας σε όλες σχεδόν τις γεωργικές εργασίες(θέρος, σκάψιμο αμπελιών, χτίσιμο κατοικίας).
  39. Ναι : σε χτίσιμο σπιτιών, αχυρώνων, στάβλων ζώων κ αποθηκών
  40. Δεν υπήρχε μεγάλη διαφορά στην αλληλοβοήθεια μεταξύ ανδρών και γυναικών. Περισσότερο αναπτυγμένη ήταν μεταξύ των γυναικών : για θερισμό, σκάψιμο αμπελιών
  41. Αποτελούσαν συνήθως μία οικογένεια μέχρι και <22> μέλη(Πατέρας και μητέρα του άνδρα-παιδιά παντρεμένα, νύφες, εγγόνια και δισέγγονα)
  42. Προσφωνούσαν τα παιδιά πατέρα και μητήρα
  43. Τον προσφωνούσε το παιδί παππού και οι νύφες αφέντη
  44. Τη μητέρα του πατέρα την έλεγαν : Μανιά
  45. Παππού
  46. Μανιά
  47. Με το όνομά τους
  48. Στο όνομα
  49. Με το όνομα
  50. Με το όνομά τους
  51. Έπρεπε να παντρευτεί πρώτος
  52. Το ίδιο και γι αυτή.
  53. Με το όνομα
  54. Μπάρμα σήμερα, παλιότερα Λαλά
  55. Θεία
  56. Θείο και Θεία
  57. Με το όνομα
  58. Με το όνομα(παιδί και κορίτσι)
  59. Οχι(έπαιρναν το όνομα του παππού ή της γιαγιάς)
  60. Προγόνια
  61. Διπλάρικα
  62. Συμπεθέρους
  63. Αφέντη
  64. Μάννα
  65. Αφέντη και κυρά.
  66. Πεθερό ή παππού
  67. Πεθερά ή γριά
  68. Κουνιάδος και κουνιάδα)
  69. Με το όνομα.
  70. Με το όνομα
  71. Στο όνομα
  72. Νύφη
  73. Νύφη
  74. Την προσφωνούσε με το ονομά της ή η σύζυγος τον σύζυγο πάλι με το όνομα
  75. Έδιναν το όνομα του παππού ή της γιαγιάς από τον πατέρα ή κανενός όνομα φονευθέντος από την οικογένεια του παιδιού. Ο νονός μπορούσε να δώσει όποιο όνομα ήθελε.
  76. Οι δουλειές ήταν κοινές. Η γυναίκα όταν τέλειωνε τις δουλειές του σπιτιού βοηθούσε και στις εξωτερικές δουλειές τον άνδρα της.
  77. Σχεδόν σε όλες τις αγροτικές δουλειές(Θέρος, όργωμα χωραφιού με τα ζώα) σκάψιμο αμπελιών.
  78. Άρμεγαν τα ζώα και καθάριζαν τους στάβλους των ζώων
  79. Δεν υπήρχε αλιεία)
  80. Δεν υπήρχε βιοτεχνία
  81. Το όργωμα, το κόψιμο των καυσοξύλων, το φύλαγμα των προβάτων, το εμπόριο, το φράξιμο των χωραφιών.
  82. Τα παιδιά άρχιζαν να βοηθούν στις δουλειές με την αποφοίτηση από το Δημοτικό. Το φύλαγμα των ζώων για τα παιδιά. Τα κορίτσια βοηθούσαν στην κουζίνα.
  83. Προτιμούνταν τα κορίτσια πρώτα. Αυτό όμως δεν ήταν γενικό.
  84. Θεωρούσαν ως κανονική ηλικία γάμου για τις γυναίκες τα 20 χρόνια. Οι άνδρες έπρεπε να απολυθούν από το στρατό. Όχι. Μικρότερη. Συνέβαινε και το αντίθετο.
  85. Επι το πλείστον ο γαμπρός και η νύφη ήταν από το ίδιο χωριό.
  86. Στο πατρικό του γαμπρού.
  87. Έφερναν τις γυναίκες τους στο πατρικό σπίτι ζούσαν όλοι μαζί και όταν μεγάλωναν τα παιδιά τότε χώριζαν. Έφτιαχναν καινούργια στέγη.
  88. Μετά το θάνατο του πατέρα τους τη μοίραζαν
  89. Χώριζαν : 1)Όταν πέθαινε ο πατέρας. 2)όταν γίνονταν πολλοί κ 3) χώριζαν πιο νωρίς όταν άρχιζε η διχόνοια(γκρίνια, μαλώματα) κλπ.
  90. Επι το πλείστον παρέμεινε με τους γονείς του ο μικρότερος γιός.
  91. Έπαιρνε σώγαμπρο όταν δεν είχε αγόρι.
  92. Ναι, αλλά πολύ σπάνια
  93. Για το μεγαλύτερο.
  94. Ήταν υποχρεωμένος ο πεθερός να γράψει μέρος της περιουσίας του στο όνομα του γαμπρού.
  95. Όχι. Τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα τους.
  96. Δεν μπορούσαν να παντρευτούν τα δεύτερα εξαδέλφια.
  97. Υπήρχε. Δεν δίνονταν εύκολα η άδεια γπάμου.
  98. Όχι
  99. Όχι
  100. Στεφάνωνε το ζευγάρι ο νονός του γαμπρού.
  101. Όχι τον ίδιο νονό. Τα πρώτα παιδιά βάφτιζε ο νονός ή η νονά. Αν είχαν πολλά παιδιά βάφτιζαν και άλλοι.
  102. Προτιμούσαν πλούσιο και κοινωνικά ανώτερο, αφού πρώτα έδινε την άδεια ο νονός.
  103. Απαγορευόταν ο γάμος
  104. Όχι
  105. Στην Κοινότητα Κεφαλοβρύσου δεν αναφέρονται τέτοιες περιπτώσεις
  106. Όχι. Προίκα άρχισε να δίνεται μετά το 1940
  107. Όχι
  108. Όχι
  109. ΌΧΙ
  110. Όχι
  111. Όχι
  112. Όχι
  113. Παρέμειναν στον άνδρα
  114. Ναι, πριν από το γάμο, έδινε ο γαμπρός χρήματα στον πεθερό και η προσφορά λεγόταν κεράσματα.
  115. Έδινε ο πατέρας του γαμπρού
  116. Έδιναν την προσφορά στην εβδομάδα του γάμου. Η συμφωνία το πόσο θα έδινε γινόταν στους αραβώνες.
  117. Την προσφορά την έπαιρνε ο πατέρας της νύφης
  118. Όχι, δεν μπορούσε να ζητήσει.
  119. Ύστερα από το θάνατο του πατέρα τους και ανάλογα με τις περιστάσεις
  120. Ίσα, σε περίπτωση που ζούσε η μάννα όποιος έπαιρνε μαζί την μάννα του κληρονομούσε μεγαλύτερο μερίδιο.
  121. Δεν έπαιρναν τα κορίτσια μερίδια πριν του 1940
  122. Γινόταν με διαθήκη
  123. Με λαχνό
  124. Αντρομοίρι(νόμιμη μοίρα) το 1/4 της περιουσίας
  125. Είχαν δικαιώματα τα αδέλφια.
  126. Τον κληρονομούσαν οι κόρες του
  127. Ναι. Τον έκανε ψυχοπαίδι. Συνέβαινε το ίδιο με τον αδελφό της μητέρας του.
  128. Όταν δεν είχε καθόλου παιδιά. Σε σπάνιες περιπτώσεις γινόταν το άλλο.
  129. Προτιμούσαν παιδιά αδελφών
  130. Τα ίδια με τα κανονικά παιδιά.