Ρίζωμα

Ρίζωμα

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Ρίζωμα
  4. 1351
  5. Ριζώματος
  6. Τρικάλων
  7. Τρικάλων
  8. Το παλαιότερο όνομα του χωριού είναι Σκλάταινα
  9. Όχι. Ούτε από πρόσφυγες ούτε από Σαρακατσάνους κ.λ.π.
  10. Ουδεμία οικογένεια δεν υπάρχει από τις παραπάνω ομάδες.
  11. Ουδεμία ομάδα ή οικογένεια έζησε στο Ρίζωμα προσφυγική
  12. Μιλούσαν την απλή χωριάτικη-γκαραγκούνικη γλώσσα όπως και σήμερα περίπου.
  13. Υπήρχαν 5. Η πρώτη εκκλησία Κοίμηση της Θεοτόκου κτίσθηκε το 1773.
  14. Ανήκαν σε όλους. Όχι οικογενειακές.
  15. Δύο νεκροταφεία.
  16. Λειτούργησε το 1903 με δάσκαλο το Σιγαλό από τη Σπάρτη
  17. Γύρω στα 1940 οι ασχολίες των κατοίκων ήταν ο καπνός και ολίγο σιτάρι
  18. Υπήρχε γεωργία και καλλιεργούντο καπνός-σιτάρι-καλαμπόκι-αμπέλια.
  19. Ο καπνός για το εμπόριο και το σιτάρι, καλαμπόκι, σταφύλια για αυτοκατανάλωση
  20. Καλλιεργούνται : πολύς καπνός με παραγωγή 600 τόννους, λίγα σιτάρια και αμπέλια. Νέες καλλιέργειες : Ελαιόδενδρα και λίγα βαμβάκια.
  21. Ήταν τσιφλίκι το χωριό έως το 1924. Έγινε απαλλοτρίωση το 1924-1928.
  22. Οι καλλιεργητές έδιναν το 1/3 της σοδειάς στον αφέντη ενοικιαστή
  23. Δεν είχαμε εθνικές γαίες στο Ρίζωμα ποτέ
  24. Προ του 1924 δεν υπήρχαν κληρούχοι. Ο αφέντης κατά προτίμηση έδινε τα χωράφια.
  25. Ορισμένοι εργατικοί είχαν 2-3 ζευγάρια βόδια και είχαν 100-150 στρέμματα
  26. Οι κληρούχοι στο Ρίζωμα μετά το 1924-1928 είχαν 36 στρέμματα. Σήμερα λιγότερα.
  27. Υπήρχαν πρόβατα 12.000-15.000, γίδια 2000-3.000, αγελάδες 500, βουβάλια 200
  28. Οικόσιτη κτηνοτροφία άρχισε να υπάρχει μετά το 1960 οπότε και περιορίστηκε πολύ.
  29. Υπήρχαν τσελιγκάτα από μερικούς, όλοι όμως είχαν λίγη κτηνοτροφία. Σήμερα όχι.
  30. Όχι ποτέ. Δεν υπάρχουν λίμνες, ποτάμια.
  31. Δεν υπήρχαν ποτέ οργανωμένες βιοτεχνίες.
  32. Σήμερα υπάρχουν στο Ρίζωμα σιδηρουργοί και ξυλουργοί.
  33. Προ του 1912 υπαγόμεθα στο Δήμο Παραληθαίων(?), πάντοτε ένας Πάρεδρος μας συμμετείχε στο Δήμο.
  34. Μετά την απαλλοτρίωση του 1928 οι κληρούχοι πλήρωναν στο Κράτος 150-300 δρχ. το χρόνο.
  35. Στους εργαζομένους και προνομιούχους αυτοί έπαιρναν και τα χωράφια και στους περικενιέδες-τεμπέληδες που τους έδιωχναν οι τσιφλικάδες
  36. Για κοινά έργα όλοι πρόθυμα έτρεχαν και εργάζονταν(για σχολεία, δρόμους, εκκλησίες)
  37. Από 18-60 ετών όλοι οι άνδρες υποχρεωτικά 10 ημερομίσθια το χρόνο. Όχι οι γυναίκες.
  38. Οι δυστροπούντες ετιμωρούντο από την Κοινότητα. Επλήρωναν τα ημερομίσθια.
  39. Αλληλοβοήθεια ήταν στο θέρο-τρύγο πιο πολύ σε χτίσιμο σπιτιών ή στην εκκλησία.
  40. Για το χτίσιμο σπιτιών βοηθούσαν όλοι και ιδιίως τους πιο φτωχούς.
  41. Και οι γυναίκες αλληλοβοηθούνταν κυρίως στα προικιά των φτωχών κοριτσιών(στα λεγόμενα νυχτέρια)
  42. Από 10-25 μέλη η μία οικογένεια. Οι Μητσαίοι ήταν 16 άτομα. Οι Λεονταίοι(?) 26 άτομα. Έφτιαχναν φαγητό στο καζάνι ή στο λακασά(?).
  43. Τα παιδιά προσφωνούσαν τους γονείς Πατέρα μάνα.
  44. Παππού
  45. Μανιά
  46. Παππού
  47. Μανιά
  48. Στο όνομά τους
  49. Στο όνομά τους
  50. Στο όνομά τους
  51. Στο όνομά τους
  52. Ο μεγαλύτερος αδελφός ήταν ο δεύτερος αρχηγός.
  53. Εθεωρείτο ως δεύτερη-μάνα του σπιτιού.
  54. Στο όνομά τους ή με κανένα παρατσούκλι π.χ. βόμπιρα
  55. Λαλά σπανιότερα μπάρμπα
  56. Θειά
  57. Λαλά και Θειά αντίστοιχα
  58. Στο όνομα και ανεψούδια
  59. Στο όνομά τους
  60. Όχι
  61. Ψυχοπαίδια
  62. Διδυμάρκα
  63. Συμπεθέρους
  64. Παλαιότερα αφέντη και αργότερα Πατέρα
  65. Μάνα
  66. Αφέντη και κερασή αντίστοιχα
  67. Παππού
  68. Βαβά
  69. Στο όνομά τους
  70. Γαμπρέ ή στο όνομά του
  71. Γαμπρέ ή στο όνομά του
  72. Στο όνομά του
  73. Την προσφωνούσαν νύφη
  74. Επίσης νύφη
  75. Στο όνομά τους.
  76. Τα βαφτιστικά ονόματα των παιδιών, προτιμούσαν του παππού και της γιαγιάς δηλαδή των γονέων του γαμπρού και μετά των γονέων της νύφης.
  77. Οι γυναίκες δουλεύανε στις σπιτικές δουλειές, έσκαβαν με τους άνδρες τους αμπέλια, θέριζαν σιτάρια. Και όταν ο άνδρας αδυνατούσε έκαναν και όλες τις άλλες δουλειές, στα πρόβατα, στο λόγγο, στο χωράφι. Γενικά η γυναίκα δούλευε πιο πολύ από τον άνδρα.
  78. Σε όλες τις αγροτικές δουλειές βοηθούσε αν δεν πρωτοστατούσε.
  79. Ασχολούνταν με το γάλα και τα μαλλιά.
  80. Δεν υπήρξε αλιεία. Δεν έχομε ούτε ποτάμια.
  81. Ούτε βιοτεχνία υπήρξε στο Ρίζωμα.
  82. Το χωράφι, ο λόγγος, τα σκαψήματα, χανδάκια, πρόβατα.
  83. Τα παιδιά από το Δημοτικό Σχόλειο. Σε ηλικία 10 ετών βοηθούσαν στην καπνοφυτεία και στο αρμάθιασμα του καπνού. Τα Δημ.Σχολεία των καπνοπαραγωγικών χωριών δούλευαν 15-20 ημέρες μόνον το πρωί.
  84. Οι γάμοι στην οικογένεια εγίνοντο κατά σειρά ηλικίας άσχετα αγόρια-κορίτσια. Σπάνια ένα αγόρι προπορεύονταν στο γάμο αν ήταν ορφανό μητρός.
  85. Μετά τη στρατιωτική θητεία παντρεύονταν οι άνδρες, στην ηλικία τους και οι γυναίκες. Προτιμούνταν να είναι ίσης ηλικίας το ανδρόγυνο. Μερικές γυναίκες ήταν και μεγαλύτερες από τους άνδρες.
  86. Από το ίδιο χωριό έπρεπε να είναι οι νεόπαντροι. Αλλιώς ήταν κατώτεροι κι ο άνδρας και η γυναίκα
  87. Στο πατρικό τυο γαμπρού. Η νύφη δεν είχε καμμία προίκα προ του 1940
  88. Όλα τα παντρεμένα αγόρια μιας οικογένειας ζούσαν στο πατρικό τους σπίτι. Ζούσαν στο ίδιο σπίτι.
  89. Η περιουσία ήταν αδιαίρετη
  90. Εργάζονταν όλοι, έφκιαναν όλα τα αδέλφια από ένα σπίτι και με τις ευχές των γονέων χωρίζανε χωρίς μαλώματα.
  91. Στο πατρικό σπίτι συνήθως παρέμενε ο μικρότερος γιος με την οικογένειά του.
  92. Σώγαμπρο έπαιρνε ο γονέας όταν δεν είχε αγόρι ή όταν μια θυγατέρα του δεν μπορούσε να την παντρέψει
  93. Σώγαμπροι δην πηγαίνανε εύκολα.
  94. Για το κορίτσι που αδυνατούσαν να παντρέψουν έπαιρναν σώγαμπρο
  95. Η περιουσία μοιραζόταν στα αγόρια όλα. Όχι στο κορίτσια. Στο σώγαμπρο έμεινε περισσότερη περιουσία και το σπίτι.
  96. Τα επώνυμα δεν άλλαζαν. Πολύ σπάνια ο γαμπρός έπαιρνε το επώνυμο του πεθερού.
  97. Και δεύτερα εξαδέλφια δεν παντρευόταν. Ποτέ πρώτα εξαδέλφια.
  98. Υπήρχε κώλυμα θρησκευτικό για τα δεύτερα εξαδέλφια
  99. Δεν είναι κώλυμα το κοινό επώνυμο. Έγιναν τέτοιοι γάμοι όταν ήταν μακρινή η συγγένεια
  100. Κανένα διαζύγιο δεν ακούσθηκε παλαιότερα.
  101. Στεφάνωνε ο νονός του γαμπρού.
  102. Όλα τα παιδιά τα βάπτιζε η οικογένεια του νονού.
  103. Αλλαγή κουμπάρου εγίνετο με την άδεια και την ευλογία του πραγματικού κουμπάρου μόνον.
  104. Ναι μεταξύ κουμπαριάς δεν εγίνετο γάμος.
  105. Δύο παιδιά με τον ίδιο νονό, γίνονται πνευματικά αδέλφια. Απαγορεύεται ο γάμος των.
  106. Αδλεφοποιτοί γίνονται σε περιπτώσειςΕθνικών αγώνων ή και μεγάλης φιλίας.
  107. Οι αδελφοποιτοί τότε απέθνησκαν ο ένας για τον άλλον, σαν αδέλφια αγαπημένα.
  108. Αδελφοποιοί γίνονταν μόνον εννέα άνδρες και μια γυναίκα
  109. Προίκα δεν υπήρχε παλαιότερα, από το έτος 1948-1950 άρχισε στο Ρίζωμα.
  110. Η προικοδοσία άρχισε προφορικά και έφθασε στο συμβολαιογραφείο.
  111. Γαμήλια συμβόλαια παλαιότερα ήτανε τα ταξίματα όπως λένε και τα τραγούδια
  112. Κανένας δεν υπέγραφε προικοσύμφωνα τότε, το τάξιμο ήταν ο αδιάψευστος λόγος.
  113. Έπαιρνε ως προίκα ένα κορίτσι ρουχισμό, χωράφια, χρήματα και συνεχή βοήθεια γονέων.
  114. Δεν ήταν η ίδια προίκα σε όλα τα κορίτσια της αυτής οικογένειας. Ανάλογα με το γαμπρό και η προίκα.
  115. Ποτέ κορίτσι δεν πήρε ολόκληρη την πατρική περιουσία εφ'όσον είχε αδελφές.
  116. Η προίκα της μητέρας αν υπήρχε μεταβιβαζόταν όπου ήθελε η μητέρα.
  117. Οι αδελφοί βοηθούσαν τις αδελφές για να παντρευτούν και στην προίκα εφ'όσον ζούσαν στην αυτήν στέγη.
  118. Ζητούσε με την προίκα και κληρονομικό μερίδιο, η γυναίκα εκείνη που εθεωρείτο καλών αραών(?) γυναίκα
  119. Η προίκα δεν επιστρεφόταν, εθεωρείτο προσβολή. Παρέμενε στον άνδρα της να ευτυχίσει.
  120. Ο γαμπρός στον πεθερό και το σόϊ του έδινε ζευγάρια παπούτσια, μια βελέντζα κι ένα μπαούλο. Όλα αυτά λέγονταν δώρα.
  121. Τα έδινε ο πατέρας του γαμπρού
  122. Την προσφορά την έδιναν στο γάμο. Μπροστά από τα στέφανα.
  123. Το σόϊ της νύφης έπαιρνε τα δώρα.
  124. Ο γαμπρός ποτέ δεν ζητούσε ότι είχε δώσει. Το δώρο δεν επιστρέφεται
  125. Τα αγόρια έπαιρναν το μερίδιό τους όταν χωρίζανε από τους γονείς. Ο πατέρας τα έδινε με λόγια που είχαν κύρος συμβολαίου.
  126. Μεγαλύτερο μερίδιο κρατούσε ο γιός που ζούσε με τους γονείς του, συνήθως ο μικρότερος.
  127. Τα κορίτσια δεν έπαιρναν μερίδιο. Όταν δεν έπαιρναν ήταν ανάλογο με τις δυσκολίες της παντρειάς.
  128. Παλαιότερα η μεταβίβαση της περιουσίας γινόταν προφορικά.
  129. Όχι με λαχνό το μοίρασμα. Ο γονέας δεν αδικούσε κανένα παιδί.
  130. Στη γυναίκα αναλογούσε 1/4 της περιουσίας του άνδρα της και τα υπόλοιπα 3/4 στα παιδιά
  131. Αν δεν υπήρχαν παιδιά η γυναίκα έπαιρνε το 1/2 της περιουσίας του άνδρα της και το άλλο 1/2 τα αδέλφια του άνδρα της
  132. Οι κόρες ήταν οι κληρονόμες. Κανένας άλλος.
  133. Μπορούσε να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του αν δεν είχε κι άλλους συγγενείς. Το ίδιο και με τον αδελφό της μητέρας του.
  134. Υιοθετούσαν ένα παιδί μόνον όταν δεν είχαν αποτκήσει ούτε κορίτσια.
  135. Προτιμούσαν παιδιά αδελφών.
  136. Τα ίδια δικαιώματα σαν ένα γεννημένο παιδί από τους γονείς του.