Χρυσό

Χρυσό

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Χρυσό
  4. 1334
  5. Χρυσού Σερρών
  6. Σερρών
  7. Τοπολιάνη
  8. Όχι μόνο από ντόπιους
  9. Ελάχιστες που έγιναν από γάμους μεταπολεμικά. Περίπου 13
  10. Όχι σ' όλο το χωριό
  11. Πάντοτε μα με μερικούς ιδιωματισμούς.
  12. Μία κεντρική του Ι.Ν. Αγίου Αθανασίου και των παρεκκλησίων: Αγίου Γεωργίου-Αναλήψεως-Ζωοδόχου Πηγής και Αγίου Βασιλείου
  13. Όχι στο χωριό
  14. Ένα
  15. ;
  16. Καπνοκαλλιέργεια η κυριότερη. Επίσης σιτοκαλλιέργεια-Αμπέλια
  17. Καπνός, σιτηρά, αμπέλια
  18. Καπνός, σιτηρά για εμπόριο και Αμπέλια-σιτηρά (μέρος) για αυτοκατανάλωση
  19. Σήμερα καπνός, σιτηρά, αμπέλια δεν υπάρχουν παρά ελάχιστα. Επίσης ελάχιστη αμυγδαλοκαλλιέργεια.
  20. Ναι ήταν τσιφλίκι
  21. Σχεδόν όλοι εργάζονταν στο Τσιφλίκι για ένα ή και περισσότερους χρόνους και η αποζημίωση σε είδος ή χρήματα ήταν θέμα του τσιφλικά.
  22. Όχι
  23. Πάνω από 20 στρέμματα
  24. Οι περισσότεροι είχαν μικρούς κλήρους και λίγοι ήταν που είχαν μεγάλους κλήρους.
  25. 15 δεκ. στρέμ.
  26. Ναι
  27. Μεταπολεμικά και κυρίως από αγελάδες εξευγενισμένες.
  28. Όχι
  29. Όχι
  30. Όχι
  31. Όχι απ' ότι θυμάμαι
  32. Κοινοτικούς στη κοινότητα. Τη δεκάτη (στη διακίνηση των προϊόντων τους)
  33. Δεν υπήρχε κοινωνική διάκριση τάξεων
  34. Βεβαίως και είναι πολλά τα παραδείγματα
  35. Αναλόγως στη περίπτωση και περίσταση-Γυναίκες σπάνια
  36. Ναι με περιφρόνηση
  37. Ναι σε επείγουσες κυρίως περιπτώσεις
  38. Και σε κάθε κοινωνική εκδήλωση. Γάμος, βάφτιση, θάνατος
  39. Ναι σ'όλες τις παραπάνω περιπτώσεις.
  40. 1)Συνήθως ολιγομελείς από 10-30 άτομα. 2) Γονείς, γιοι, νύφες, εγγόνια και δισέγγονα σπάνια ή και χωρίς οικογένεια αδελφούς γονέων.
  41. Πατέρας. Μάνα
  42. Παππού (Μανίστα ή Μπαμπού ή Γιαγιά τελευταία)
  43. Μανίτσα ή Μπαμπού ή Μανιά ή γιαγιά τελευταία
  44. Το ίδιο
  45. Το ίδιο
  46. Με τα ονόματά τους
  47. Με τα ονόματά τους
  48. Με το όνομά τους. Με τη διαφορά στις περιπτώσεις των συνονυμιών - κι αυτό ήταν σύνηθες γιατί όλοι οι γιοι έβαζαν ονόματα των γονιών τους στα παιδιά τους - υπήρχε διάκριση π.χ. Χρήστος-Χρηστάκης-Τάκος
  49. Με το όνομά τους κατά τον ίδιο τρόπο
  50. Ναι τον αποκαλούσαν "Μεγαλύτερο" "Τρανό"
  51. Ναι τα ίδια
  52. Με τα ονόματά τους
  53. Θειόκα (Θειο)
  54. Θειάκα (Θειά)
  55. Θειόκα και Θειάκα
  56. Με τα ονόματά τους
  57. Με τα ονόματά τους
  58. Ναι. Πρωτοπαίδι και οψιμάδι
  59. Προγόνια
  60. Σμαρά
  61. Ζμπέθερε και Ζμπεθέρα
  62. Πατέρα
  63. Μάνα και αν ήταν μεγάλη Μανίστα
  64. Αντράδερφο και αντρέδρφη και κουνιάδος-κουνιάδα αργότερα
  65. Πατέρα
  66. Μάννα
  67. Στο όνομα
  68. Στο όνομα και σπανίως γαμπρέ
  69. Τα ίδια
  70. Στ' όνομα
  71. Στ' όνομα και αν ήταν η πρώτη την έλεγαν Τατσίνα.
  72. Τα ίδια
  73. Στ' όνομα αλλά και με τη προσφώνηση αρή-ατ
  74. Στα αγόρια το όνομα του παππού και στα κορίτσια της γιαγιάς. Συμφωνούσαν -αδιαφορούντες για τους γονείς - οι παππούδες με τους Νονούς. Αυτή ήταν η συνηθισμένη κατάσταση. Σπάνια εδίδετο το όνομα που ήθελε ο νονός.
  75. Όλοι μαζύ στη γεωρηία και εκτός αυτής τις δουλειές του σπιτιού, ανατροφή παιδιών ξέχωρα οι γυναίκες. Επίσης πολλές φορές οι γυναίκες φρόντιζαν τα ζώα, κουβαλούσαν νερό.
  76. Ολες εκτός οργώματος και θερισμού χόρτων (κόσισμα)
  77. Εκτός της βοσκής όλες τις άλλες
  78. Όργωμα, ξύλα, κοπή χόρτου
  79. Αγόρια και κορίτσια από 5-6 ετών σ' ελαφρές δουλειές στη καπνοκαλλιέργεια γενικά. Τα αγόρια συμμετείχαν και στη βοσκή των ζώων.
  80. Πολλές. Παλαιότερα άρχιζε από την Πέμπτη και τελείωνε τη Δευτέρα. Τα παιδιά παντρεύονταν ανάλογα με την ηλικία τους.
  81. Από 15 και πάνω. Τότε τράνευαν. Ήταν συνηθισμένο και εππιτρεπτό η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη του άνδρα.
  82. Ναι από το ίδιο χωριό. Σπανίως και αυτό προπολεμικά. Μετά τον πόλεμο δεν υπήρχε φραγμός.
  83. Στο πατρικό του γαμπρού
  84. Βεβαίως στο πατρικό και ζούσαν όλοι μαζί, εργάζονταν και κοιμόταν κάτω από την ίδια στέγη.
  85. Συνήθως, σπανίως εγίνετο η διαίρεση
  86. Συνήθως όταν γίνονταν πολλοί, αλλά και όταν πέθαινε ο πατέρας.Ακόμη και όταν δεν υπήρχε συμφωνία αδελφών, διάφορες προστριβές, διαφωνίες κ.ά.
  87. Συνήθως όποιον διάλεγε λόγω συμπάθειας και εκτιμήσεως ο πατέρας και η μητέρα.
  88. Όταν δεν υπήρχε αρσενικό παιδί στο σπίτι. Και κυρίως όταν ήταν Μοναχοκόρη
  89. Ναι. Συνήθως πήγαιναν αυτοί αυτοί που δεν διέθεταν
  90. Αναλόγως τις ανάγκες και της συμπάθειας και εκτιμήσεως που είχαν οι γονείς σε κάποια θυγατέρα.
  91. Όχι. Κατά την προαίρεσή του. Αυτός τα κανόνιζε.
  92. Έπαιρναν συνήθως το όνομα του γαμπρού. Σε λίγες περιπτώσεις του πεθερού για να διαιωνισθεί το όνομα.
  93. Ποτέ δεν παντρεύτηκαν πρώτα εξαδέλφια.
  94. Όχι κι είναι πολλές οι πειρπτώσεις.
  95. Όχι
  96. Υπήρχαν. Διαφωνία από γονείς και από τους ίδιους. Λόγος σοβαρός πολλές φορές ήταν και η ατεκνία.
  97. Ο νονός του γαμπρού
  98. Κοινός (οικογενειακός) νονός.
  99. Σπάνια άλλαζε ο νονός και αυτό συνέβαινε όταν προέκυπταν ειδικοί λόγοι. Συνήθως δια λόγους σεβασμού την πρωτοπορεία σ' αυτό την αναλάμβανε ο νονός.
  100. Απαγορευόταν
  101. Όχι
  102. Δεν έχουμε σχετική περίπτωση
  103. Ναι
  104. Συνήθως προφορικά και σπανίως με προικοσύμφωνα
  105. Προφορικά και ενώπιο μαρτύρων
  106. Το συνέτασσε κάποιος που ήξερε γράμματα και συνυπέγραφαν οι συμπεθέροι.
  107. Χρήματα. Παλαιότερα φλουριά πεντόλιρα [..] με χωράφια
  108. Όχι
  109. Ναι όταν είχε
  110. Όχι
  111. Όχι, όλα την ίδια εκτός εξαιρέσεων και έκτακτων συμβάντων.
  112. Όχι
  113. Η προίκα πατέρα μητέρας αποτελούσε κοινό δικαίωμα συμμετοχής για όλα τα απαιδιά. Εξ αυτής το μεγαλύτερο μέρος το έπαιρναν τα αγόρια και τα λιγότερα τα κορίτσια σε ίσα μέρη πάντοτε.
  114. Όχι. Μόνον αν πέθαινε ο πατέρας ή ήτο ανάξιος εργασίας (σπανίως)
  115. Αυτή (η προίκα) έμεινε στη διάθεσή της και ο άντρας είχε δικαίωμα να ζητήσει και κληρονομικό μερίδιο.
  116. Περέμενε στον άνδρα
  117. Όχι
  118. Ανάλογα με τις περιστάσεις. Συνήθως παρέμειναν αδιαίρετα. Αλλά και όταν οι γονείς ήταν υπερήλικες.
  119. Όλα ίδια και ίσα συνήθως αλλά υπήρχαν και εξαιρέσεις.
  120. Συνήθως μικρότερο και λιγότερο
  121. Προφορικά πολλές φορές, αλλά και με διαθήκη.
  122. Πολλές φορές με λαχνό παρουσία όλων των γιων.
  123. Τις περισσότερες φορές έπαιρναν όσο και οι άλλοι κληρονόμοι. Αλλά υπήρξαν και περιπτώσεις αδικίας.
  124. Στη γυναίκα αν αποτελούσαν ξεχωριστή οικογένεια και είχαν περιουσία στηριγμένη με συμβόλαια. Αν όμως μένανε με τους γονείς τότε αλλάζουν τα πράγματα.
  125. Οι κόρες του
  126. Όχι δεν έχουμε τέτοια περίπτωση
  127. Όταν δεν είχε καθόλου παιδιά ή για να τους "στεριώσουν" όπως λέγεται, τότε έπαιρναν ξένο παιδί
  128. Ορφανά αγνώστων. Κι αυτό παρέμεινε κοινό μυστικό δοτών και δεκτών. Σπανίως μακρινών αδελφών ή αδελφής.
  129. Τα καθιερωμένα, ότι και όταν ήθελε ο γονιός. Τώρα με το νόμο άλλαξαν (ως γνωστόν) τα πράγματα