Κάτω Μητρούσι

Κάτω Μητρούσι

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Κάτω Μητρούσι
  4. 1322
  5. Μητρουσίου
  6. Σερρών
  7. Σερρών
  8. Χουμόντος
  9. Το χωριό κατοικείται από ντόπιους γηγενείς και ελάχιστους πρόσφυγες
  10. 9 οικογένειες Μικρασιάτες
  11. Όχι
  12. Τουρκικά, Μακεδονικά και λίγα Ελληνικά
  13. Υπήρχε μία εκκλησία και χτίστηκε τον 16ο αιώνα περίπου.
  14. Σε όλους τους κατοίκους
  15. Ένα
  16. Ελληνικό σχολείο λειτούργησε πριν το 1900
  17. Η γεωργία και λιγότερο η κτηνοτροφία.
  18. Σιτάρι, καλαμπόκι, όσπρια, βαμβάκι, λαχανικά
  19. Για αυτοκατανάλωση προορίζονταν το σιτάρι το καλαμπόκι (για τα ζώα) τα όσπρια και τα λαχανικά. Για το εμπόριο το σιτάρι και το καλαμπόκι που περίσσευαν και το βαμβάκι.
  20. Από τις παλιές καλλιέργειες εξακολουθούν το σιτάρι το καλαμπόκι το βαμβάκι και τα λαχανικά. Νέες καλλιέργειες είναι του ρυζιού από το 1960, των ζαχαρότευτλων από το 1962, της ντομάτας από το 1973.
  21. Ήταν τσιφλίκι.
  22. Οι καλλιεργητές εργαζόταν με ελάχιστες απολαβές στα τσιφλίκια.
  23. Όχι
  24. Από 50 Μακεδονικά στρέμματα (125 δεκαδικά)
  25. Περίπου 10
  26. 40 δεκαδικά στρέμματα
  27. Παλαιότερα υπήρχε νομαδική κτηνοτροφία
  28. Μετά το 1950
  29. Υπήρχαν 5 τσελιγκάτα. Σήμερα υπάρχουν 10.
  30. Όχι
  31. Όχι
  32. Μετά την απελευθέρωση πολλά χωριά της γύρω περιοχής υπάγονταν στην Κοινότητα της Σκοτούσης. Στην περίοδο της Βουλγαρικής Κατοχής υπάγονταν στην Κοινότητα Προβατά.
  33. Πλήρωναν στην Κοινότητα το 1/10 από τα εισοδήματα.
  34. Χωρίζονταν σε δύο κοινωνικές τάξεις στους γαιοκτήμονες και στους καλλιεργητές.
  35. Οι κάτοικοι πρόσφεραν προσωπική εργασία για την κατασκευή δρόμων, σχολείων, εκκλησίας κ.λ.π.
  36. Ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες από 20 ετών και άνω.
  37. Τον τιμωρούσαν με πρόστιμο.
  38. Υπήρχε αλληλοβοήθεια ανάμεσα στις οικογένειες σε όλες τις γεωργικές εργασίες θέρος, όργωμα κ.λ.π.
  39. Υπήρχε αλληλοβοήθεια και σε άλλες εργασίες εκτός από γεωργικές (κτίσιμο σπιτιών κ.λ.π.).
  40. Ήταν πολύ αναπτυγμένη και μεταξύ των γυναικών.
  41. Περίπου 8 άτομα. Μαζί με την οικογένεια έμεναν συνήθως και οι γονείς του άνδρα.
  42. Μπαμπά-Μάνα
  43. Παππού
  44. Γιαγιά ή μπάμπω
  45. Παππού
  46. Γιαγιά ή μπάμπω
  47. Παιδί μου ή με το όνομά τους.
  48. Παιδιά ή γιαβρούδια
  49. Μπατσί ή μπέμπηΝτόντα ή τιατιά
  50. Είχε περισσότερα δικαιώματα
  51. Όχι
  52. Με το όνομά της ή μπέμπη
  53. Με το όνομά τους ή μπέμπη
  54. Τσίτσιο ή θείο
  55. Θεία
  56. Θείο ή Ούηκο - Θεία ή Λιέλια
  57. Μπλούκ
  58. Το αγόρι Μαμτσέ και το κορίτσι Μομίτσκα
  59. Όχι
  60. Ναϊντένο
  61. Μπλεσνάτσι
  62. Σφάτο
  63. Τάτη
  64. Μάνα
  65. Μπράτση - Κεράτσο
  66. Πατέρα ή τάτη
  67. Μάϊκα
  68. Καΐντσιος - Μπαλντούζα
  69. Ζέτιον ή γαμπρέ
  70. Ζέτιον ή γαμπρέ
  71. Ζέτιον ή γαμπρέ
  72. Νιβέστο
  73. Νιβέστο
  74. Με το όνομά τους
  75. Τα βαφτιστικά ονόματα τα όριζε ο παππούς από τον πατέρα. Στο πρώτο αγόρι έδιναν το όνομα του παππού. Αν το δεύτερο ήταν αγόρι του έδιναν το όνομα του άλλου παππού. Αν το δεύτερο ήταν κορίτσι της γιαγιάς του πατέρα. Στα υπόλοιπα παιδιά έδιναν ονόματα των θείων ή όριζε ο νονός δικό του όνομα.
  76. Οι γυναίκες εκτός από τις δουλειές του σπιτιού βοηθούσαν γενικά σε όλες τις δουλειές γεωργικές κ.λ.π.
  77. Θέρισμα, αλώνισμα, λίχνισμα, σκάλισμα κ.λ.π.
  78. Άρμεγμα, καθάρισμα και καμιά φορά και στη βοσκή.
  79. Δεν υπήρχε αλιεία
  80. Δεν υπήρχαν
  81. Το όργωμα
  82. Τα αγόρια άρχιζαν να βοηθούν από 8 ετών τα κορίτσια από 10 ετών. Τα αγόρια βοηθούσαν στη βοσκή των ζώων και στις γεωργικές δουλειές τα κορίτσια στις δουλειές του σπιτιού και στον αργαλειό.
  83. Προτεραιότητα για να παντρευτούν είχαν τα μεγαλύτερα παιδιά άσχετα αν ήταν αγόρια ή κορίτσια.
  84. Μετά τη στρατιωτική θητεία για τους άνδρες και τα 20 χρόνια για τις γυναίκες. Ήταν επιτρεπτό η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη από τον άντρα και σε ορισμένες περιπτώσεις συνέβαινε.
  85. Το πιο συνηθισμένο ήταν να είναι και οι δύο από το ίδιο χωριό. Καμμιά φορά όμως ο γαμπρός ή η νύφη ήταν από γειτονικά χωριά.
  86. Στο πατρικό του γαμπρού.
  87. Το πιο συνηθισμένο ήταν να μένουν όλοι μαζί στο πατρικό σπίτι, να εργάζονται και να τρώγουν μαζί.
  88. Ναι
  89. Όταν πέθαινε ο πατέρας. Σε σπάνιες περιπτώσεις χώριζαν όταν υπήρχε κάποια διαφωνία.
  90. Συνήθως ο μικρότερος γιος
  91. Όταν δεν είχε αγόρι.
  92. Σε σπάνιες περιπτώσεις.
  93. Για το μικρότερο
  94. Δεν ήταν υποχρεωμένος
  95. Ο γαμπρός έπαιρνε το επώνυμο του πεθερού μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις. Τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του μπαμπά.
  96. Όταν είχαν συγγένεια από τρίτα εξαδέλφια και άνω. Δεν υπήρξε στο χωριό περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων.
  97. Υπήρχε, δεν μπορούσαν να παντρευτούν.
  98. Μπορούσαν να παντρευτούν.
  99. Υπήρξαν περιπτώσεις διαζυγίου. Κυρίως για λόγους μοιχείας.
  100. Ο νονός του γαμπρού.
  101. Το πρώτο οπωσδήποτε το βάφτιζε ο νονός του γαμπρού, τα υπόλοιπα πάλι ένας από την οικογένεια του νονού.
  102. Κάποιος φίλος.
  103. Απαγορευόταν
  104. Δεν μπορούσαν να παντρευτούν
  105. Όταν υπήρχε μεγάλη φιλία
  106. Υπήρχε μεταξύ τους σεβασμός και αλληλοβοήθεια.
  107. Μπορούσαν να γίνουν αδελφοποιτοί σε όλες τις περιπτώσεις.
  108. Δεν υπήρχε ο θεσμός της προίκας.
  109. Μετά το θάνατο της μητέρας την περιουσία της τη μοιράζονταν οι κόρες. Αν είχε μόνο γιους τη μοιραζόταν οι γιοι της.
  110. Παρέμενε στον άνδρα της.
  111. Υπήρχε η συνήθεια ο γαμπρός να δίνει στον πεθερό χρήματα ή μαλλιά από ζώα ή είδη ρουχισμού. Η προσφορά αυτή λεγόταν μπαμπάϊκ.
  112. Ο πατέρας του.
  113. Πριν από το γάμο.
  114. Την έπαιρνε ο πατέρας της νύφης.
  115. Όχι
  116. Μετά το θάνατο του πατέρα.
  117. Κληρονομούσαν συνήθως ίσα μερίδια
  118. Ήταν μικρότερο
  119. Συνήθως γινόταν προφορικά.
  120. Γινόταν και με λαχνό. Μετά το θάνατο του πατέρα γινόταν το μοίρασμα ανάμεσα στα αδέρφια.
  121. Η μάνα έπαιρνε το 1/4 άσχετα από το πόσα παιδιά είχε.
  122. Δεν είχαν άλλοι κληρονομικά δικαιώματα. Τα έπαιρνε όλα η γυναίκα.
  123. Οι κόρες
  124. Μπορούσε να τους κληρονομήσει.
  125. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  126. Προτιμούσαν ορφανά παιδιά.
  127. Είχε όλα τα δικαιώματα.