Φλαμπούρο Σερρών

Φλαμπούρο Σερρών

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Φλαμπούρο Σερρών
  4. 1310
  5. Φλαμπούρου
  6. Βισαλτίας
  7. Σερρών
  8. Μπαϊρακτάρι
  9. Δεν κατοικείται από πρόσφυγες. Υπάρχουν λίγες οικογένειες Σαρακατσάνων. Οι κυρίως κάτοικοι, είναι αγνώστου προελεύσεως. Μεταφέρθηκαν εδώ από τους μπέηδες. Δεν είναι σε θέση να δώσουν περισσότερες σχετικές πληροφορίες.
  10. Υπάρχουν οικογένειες Σαρακατσάνων εξήντα τον αριθμό.
  11. Οι Σαρακατσάνοι κατοικούσαν σε ιδιαίτερους οικισμούς
  12. Μια άγνωστη διάλεκτο
  13. Υπήρχε μια εκκλησία που κτίστηκε το 1810
  14. Δεν υπήρχαν οικογενειακές εκκλησίες
  15. Ένα
  16. Το 1915 με 1916
  17. Ψάρεμα στην αποξηρανθέισα λίμνη Αχινού, καλαμωτές, ψάθες, [κόψες από λυγαριά], βουβαλοτροφία και μικρή καλλιέργεια καλαμποκιού.
  18. Καλαμπόκι και φασόλια
  19. Όλα για αυτοκατανάλωση.
  20. Ζαχαρότευτλα, μηδική βιομηχανική τομάτα, βαμβάκι, σιτάρι, κριθάρι, καλαμπόκι. Νέες καλλιέργειες είναι τα ζαχαρότευτλα που η καλλιέργεια τους άρχισε το 1962 και η βιομηχανική ντομάτα που καλλιεργείται από 1968.
  21. Τσιφλίκι
  22. Εργάζονταν για λογαριασμό του μπέη και δεν έδιναν τίποτε στον μπέη. Ήταν δούλοι του μπέη.
  23. Υπήρξαν μικρές νησίδες από εθνικές γαίες. Η περιοχή ως επί το πλείστον καλυπτόταν από νερά.
  24. Από τριάντα και πάνω, μετά το 1935, όταν έγιναν αποξηραντικά έργα.
  25. Κανείς
  26. 15 στρέμματα
  27. Υπήρχε
  28. Άρχισε να υπάρχει από το 1960 και μετά.
  29. Υπήρχαν 2 τσελιγκάτα. Δεν εξακολουθούν να υπάρχουν.
  30. Πριν από το 1935 ασχολούνταν κυρίως με την αλιεία.
  31. Όχι
  32. Όχι
  33. Πλήρωναν το 1/10 της παραγωγής τους στο Δήμο Νιγρίτης επειδή το χωριό ανήκε στο Δήμο Νιγρίτης, ήταν η λεγόμενη "δεκάτη".
  34. Δεν υπήρχαν κοινωνικές τάξεις. Ήταν όλοι τους κολλήγοι.
  35. Ναι
  36. Ήταν προαιρετική. Από 15 χρονών. Συμμετείχαν και οι γυναίκες.
  37. Όχι
  38. Ήταν. Σε όλες ανεξαιρέτως τις γεωργικές εργασίες.
  39. Ίσχυε η αλληλοβοήθεια και για το χτίσιμο των σπιτιών.
  40. Το πνεύμα της αλληλοβοήθειας ήταν αναπτυγμένο και μεταξύ των γυναικών όσο και στους άνδρες σε όλες τις δουλειές.
  41. Ο πατέρας του άνδρα, σπάνια ο αδερφός της γυναίκας, ο αδερφός του άνδρα, η αδελφή του άντρα.
  42. Ντάντε
  43. Πάπου
  44. Μπάμπω
  45. Πάπου
  46. Μπάμπω
  47. Αγγόνι
  48. Αγγόνι
  49. Πράλα
  50. Πενιά
  51. Μπαρό πραλ.
  52. Μπαρί πεν.
  53. Μοχορντού πραλ.
  54. Μοκάκ
  55. Μιμπίμπι
  56. Μενταγιάκο πραλ.
  57. Μ' ανεψάκια
  58. Το αγόρι: μοτσιό, το κορίτσι μιτσιάι
  59. Όχι
  60. Γιαβέρ ντάτ
  61. Ιμάρικα
  62. Μωχανεμίκ
  63. Μοσαστρό
  64. Μισασούι
  65. Μογκέσχ
  66. Ντάντε
  67. Μισαούι
  68. Μογκέσχ
  69. Ντζιαμιτρέα
  70. Ντζιαμιτρέα
  71. Μοτζιεμιτρό
  72. Μπορίι
  73. Μπορίι
  74. Ο σύζυγος: μιρωμί, η σύζυγος: μωρόμ
  75. Του παππού από τον πατέρα, της γιαγιάς από τον πατέρα. Στα άλλα παιδιά έδιναν τα ονόματα των γονέων της νύφης. Ύστερα από συνεννόηση έδινε ο νονός το όνομά του.
  76. Εκτός από την ανατροφή των παιδιών και τις δουλειές του σπιτιού, κουβαλούσαν ξύλα, νερό, φρόντιζαν τα οικόσιτα ζώα κλπ.
  77. Θέρισμα, μεροκάματο, σκάλισμα κ.α.
  78. Άρμεγμα, βοσκή, καθάρισμα, στάβλων, τάισμα.
  79. Καμία
  80. Έκαναν ψάθες και ύφαιναν σε αργαλειούς τα παραδοσιακά τους φορέματα.
  81. Όργωμα και ψάρεμα παλιότερα στην λίμνη Αχινού και αργότερα στον Στρυμώνα.
  82. Από τα 14 χρόνια τους τα αγόρια βοηθούσαν τους πατεράδες τους στις δουλειές και τα κορίτσια τις μητέρες τους.
  83. Ανάλογα με την ηλικία τους.
  84. Τα 20 έτη για τις γυναίκες. Τα 25 έτη για τους άντρες. Πάντα η γυναίκα ήταν μικρότερη από τον άντρα.
  85. Από το ίδιο χωριό.
  86. Στο πατρικό του γαμπρού.
  87. Συνέβαινε όλα τα αγόρια μιας οικογένειας να φέρνουν τις γυναίκες τους στο πατρικό τους. Ζούσαν όλοι μαζί, εργάζονταν, έτρωγαν μαζί και κοιμόντουσαν κάτω από την ίδια στέγη, 4 μέχρι 5 οικογένειες.
  88. Την περιουσία την κρατούσε ο πατέρας.
  89. Όταν γίνονταν πολλοί και δεν τους χωρούσε το σπίτι. Οι έριδες των νυμφών.
  90. Ο μικρότερος γιος, η μικρότερη κόρη.
  91. Όταν είχε μόνο κόρη.
  92. Όχι
  93. Για το μικρότερο.
  94. Δεν ήταν υποχρεωμένος ο πεθερός να γράψει μέρος της περιουσίας του.
  95. Ο γαμπρός δεν έπαιρνε το επώνυμο του πεθερού. Τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα.
  96. Δεν υπήρξε ποτέ στο χωριό περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων.
  97. Υπήρχε κώλυμα
  98. Μπορούσαν να παντρευτούν αν είχαν κοινό επώνυμο.
  99. Υπήρξαν (για όσους λόγους υπάρχουν και σήμερα).
  100. Ο νονός του γαμπρού.
  101. Όλα τα παιδιά είχαν τον ίδιο νονό.
  102. Προτιμούσαν να είναι συγγενής ή φίλος.
  103. Επιτρεπόταν
  104. Μπορούσαν
  105. Δεν υπάρχει περίπτωση αδελφοποιτών.
  106. Υπήρχε
  107. Προφορικά
  108. Μόνο είδη οικοσκευής και ρουχισμό, σπάνια ζώα.
  109. Όχι
  110. Δεν υπήρχαν τότε χωράφια
  111. Σπάνια κανένα ζώο (αγελάδα).
  112. Συνήθως την ίδια προίκα.
  113. Όχι
  114. Ναι μεταβιβαζόταν, σε όποιον έμενε μαζί τους
  115. 1)Ναι και οι αδελφοί συνεισέφεραν στην προίκιση των κοριτσιών της οικογένειας. 2) Δεν συνέβαινε μόνο στην περίπτωση θανάτου του πατέρα.
  116. Είχε δικαίωμα να ζητήσει και κληρονομικό μερίδιο.
  117. Παρέμενε στον άνδρα της.
  118. Υπήρχε η συνήθεια ο γαμπρός να δίνει στην νύφη λίρες από 7 μέχρι δεκατρείς που τις κρεμούσε σε σχήμα κολιέ.
  119. Ο πεθερός
  120. Πριν τον γάμο.
  121. Το νέο ζευγάρι
  122. Το κρατούσε ο ίδιος ο γαμπρός.
  123. Ανάλογα με τις περιστάσεις.
  124. Ίσα μερίδια κληρονομούσαν όλα τα αγόρια
  125. Ήταν ίσο με το μερίδιο που έπαιρναν τα αγόρια.
  126. Προφορικά
  127. Κατόπιν συμφωνίας, όχι με λαχνό.
  128. Κληρονομούσε όλη την περιουσία η γυναίκα.
  129. Όλη η περιουσία μοιραζόταν μεταξύ των αδελφών του αποθανόντος.
  130. Τον κληρονομούσαν οι κόρες του.
  131. Όχι, όχι.
  132. Όταν δεν υπήρχαν καθόλου παιδιά.
  133. Συνήθως ορφανά. Σπανιότερα παιδιά αδελφών και μακρινών συγγενών.
  134. Όλα τα κληρονομικά δικαιώματα.