Σφελινός

Σφελινός

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Σφελινός
  4. 1308
  5. Σφελινού
  6. Φυλλίδας
  7. Σερρών
  8. Σέληνος
  9. Όχι
  10. Δεν υπάρχουν
  11. Μόνο την Ελληνική.
  12. Υπήρχαν δύο (2) εκκλησίες. Η πρώτη κτίστηκε το 1841.
  13. Ανήκαν στο χωριό
  14. Ένα (1)
  15. Γεωργία και κτηνοτροφία.
  16. Δημητριακά (σιτάρια, κριθάρια και καλαμπόκια), καπνά
  17. Τα δημητριακά προορίζονταν για αυτοκατανάλωση και τα καπνά για το εμπόριο.
  18. Σήμερα καλλιεργούνται στην περιοχή οι παλιές καλλιέργειες εκτός από τα καλαμπόκια.
  19. Ήταν κεφαλοχώρι.
  20. Όχι
  21. Από εκατό (100) στρέμματα και πάνω.
  22. Γύρω στους δέκα (10)
  23. Γύρω στα πενήντα (50) στρέμματα.
  24. Ναι
  25. Δεν υπήρχε ποτέ οικόσιτη κτηνοτροφία
  26. Ναι. Γύρω στα δεκαπέντε (15). Τώρα υπάρχουν γύρω στα δέκα (10).
  27. Όχι
  28. Όχι
  29. Κοινοτικοί άρχοντες και κοινοτικά συμβούλια υπήρχαν από το 1906.
  30. Οι κάτοικοι του χωριού πλήρωναν παλαιότερα φόρους σε χρήμα και σε είδος στους Τούρκους.
  31. Παλαιότερα χωρίζονταν σε δύο (2) κοινωνικές τάξεις, πλούσιους και φτωχούς.
  32. Ναι
  33. Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες από 20 - 50 χρονών. Οι γυναίκες δεν συμμετείχαν.
  34. Όποιος αρνιόταν να συμμετάσχει τον τιμωρούσαν υποχρεώνοντάς τον να πληρώσει το ημερομίσθιό του.
  35. Ναι στις πιο επείγουσες, γεωργικές εργασίες: καπνά, θέρος, αλώνια κ.α.
  36. Η αλληλοβοήθεια ίσχυε για το χτίσιμο των σπιτιών και όπου αλλού υπήρχε ανάγκη.
  37. Η αλληλοβοήθεια ήταν αναπτυγμένη και μεταξύ των γυναικών και μάλιστα στον ίδιο βαθμό με εκείνη των ανδρών κυρίως σε διάφορες οικιακές δουλειές.
  38. Μια οικογένεια αποτελούνταν συνήθως οκτώ έως δέκα μέλη, ο πατέρας, η μητέρα, τα παιδιά, οι παππούδες και οι γιαγιάδες.
  39. Μπαμπά και μάνα
  40. Πάππου
  41. Γιαγιά
  42. Πάππου
  43. Γιαγιά
  44. Με το βαπτιστικό τους όνομα
  45. Με το βαπτιστικό τους όνομα
  46. Με τα ονόματά τους
  47. Με το όνομά τους
  48. Όχι
  49. Όχι
  50. Με το όνομά τους
  51. Λάλο
  52. Τέτα
  53. Θείο και θεία
  54. Με το όνομά τους
  55. Παιδί μου και κορίτσι μου
  56. Όχι
  57. Προγόνια
  58. Δοδομάρικα
  59. Συμπεθέρους
  60. Μπαμπά
  61. Μάνα
  62. Με το όνομά τους
  63. Μπαμπά
  64. Μάνα
  65. Με το όνομά τους
  66. Γαμπρέ μου ή με το όνομά του
  67. Με το όνομά του
  68. Με το όνομά του
  69. Με το όνομά της
  70. Νύφη ή με το όνομά της
  71. Με το όνομά τους
  72. Το πρώτο αγόρι της οικογένειας έπαιρνε το όνομα του παππού από τον πατέρα και το πρώτο κορίτσι το όνομα της γιαγιάς πάλι από τον πατέρα. Τα υπόλοιπα παιδιά έπαιρναν τα ονόματα του παππού ή της γιαγιάς από την μητέρα. Ο νονός μπορούσε να να δώσει όποτε ήθελε από το όνομα.
  73. Οι γυναίκες ασχολούνταν με τις δουλειές του σπιτιού, όμως πολλές φορές βοηθούσαν τους άνδρες σε διάφορες αγροτικές ασχολίες, θέρος, σκάλισμα κλπ.
  74. Θέριζαν με δρεπάνια, σκάλιζαν καλαμπόκια, όσπρια, γλυκάντζα, καπνά κλπ.
  75. Τάιζαν τους χειμερινούς μήνες τα κουράδια (πρόβατα), τα γίδια, καθάριζαν στάβλους και μαντριά, έκαναν τυριά κλπ.
  76. Κατασκεύαζαν διάφορα υφαντά στους αργαλειούς, κιλίμια, προσκέφαλα κλπ.
  77. Αποκλειστικά ανδρικές δουλειές θεωρούνταν το όργωμα και την μεταφορά καυσόξυλων από το βουνό.
  78. Τα παιδιά άρχιζαν να βοηθούν τις δουλειές από δώδεκα (12) χρονών. Τα αγόρια βοηθούσαν στις δουλειές τους πατεράδες και τα κορίτσια τις μητέρες.
  79. Έπρεπε να παντρευτούν πρώτα τα μεγαλύτερα στην ηλικία κορίτσια και ύστερα τα μικρότερα. Για τα αγόρια γινότανε πάλι το ίδιο.
  80. Κανονική ηλικία γάμου για τις γυναίκες θεωρούσαν τα 18 - 20 χρόνια και για τους άνδρες τα 22. Η γυναίκα έπρεπε να είναι πάντοτε μικρότερη από τον άνδρα.
  81. Η συνήθεια ήταν ο γαμπρός και η νύφη να είναι από το ίδιο χωριό. Αν δεν μπορούσε να γίνει αυτό διάλεγαν νύφες από τα γύρω χωριά Αγριανή, Μεσορόχη, Ντιζίνη κ.α. και γαμπρός από οπουδήποτε.
  82. Το νέο ζευγάρι εγκαθίστατο μετά το γάμο στο πατρικό σπίτι του γαμπρού.
  83. Συνέβαινε όλα τα αγόρια μιας οικογένειας όταν παντρεύονταν να παίρνουν τις γυναίκες τους στο πατρικό τους όπου ζούσαν όλοι μαζί, εργάζονταν, έφυγαν μαζί και κοιμόταν κάτω από την ίδια στέγη.
  84. Τα αδέλφια κρατούσαν αδιαίρετη την περιουσία.
  85. Τα αδέλφια χώριζαν όταν γίνονταν πολλοί και δεν τους χωρούσε πια το σπίτι. Καμιά φορά χώριζαν νωρίτερα όταν δημιουργούνταν διαφορές.
  86. Στο πατρικό σπίτι παρέμενε όποιο παιδί διάλεγαν οι γονείς αγόρι ή κορίτσι. Τις περισσότερες φορές όμως παρέμενε ο μικρότερος.
  87. Μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο όταν είχε μόνο κορίτσια.
  88. Όχι
  89. Έπαιρναν σώγαμπρο για το μικρότερο.
  90. Αν μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο, ο πεθερός ήταν υποχρεωμένος να γράψει ένα μέρος της περιουσίας του στον γαμπρό.
  91. Ο γαμπρός διατηρούσε το δικό του επώνυμο και τα παιδιά του το ίδιο.
  92. Τα πρώτα εξαδέλφια δεν παντρεύονταν (ούτε και τα δεύτερα). Όμως συνέβη κάποτε να παντρευτούν πρώτα εξαδέλφια από μητέρα.
  93. Δεν παντρεύονταν
  94. Δεν μπορούσαν να παντρευτούν.
  95. Υπήρξαν παλαιότερα πολλές περιπτώσεις διαζυγίων. Ο κυριότερος λόγος διαζυγίων ήταν η ασυμφωνία χαρακτήρων.
  96. Ο νονός του γαμπρού.
  97. Το πρώτο παιδί το βάφτιζε αυτός που στεφάνωνε το ζευγάρι (νονός) και τα υπόλοιπα τα βάφτιζαν μέλη της οικογένειας του νονού.
  98. Όταν η οικογένεια άλλαζε κουμπάρο προτιμούσε κάποιον που να είναι πλούσιος και κοινωνικά ανώτερος.
  99. Μεταξύ οικογενειών που συνδεόταν με κουμπαριά απαγορευόταν ο γάμος.
  100. Δύο παιδιά που είχαν τον ίδιο νονό μπορούσαν να παντρευτούν.
  101. Δεν υπήρξε ποτέ τέτοια περίπτωση.
  102. Υπήρχε
  103. Η προικοδοσία γινόταν με προικοσύμφωνα.
  104. Όχι
  105. Γαμπρός, πεθερός και μάρτυρες.
  106. Έπαιρνε μερικά φλουριά.
  107. Όλα τα κορίτσια της οικογένειας, δεν έπαιρνε την ίδια προίκα.
  108. Όχι
  109. Η προίκα της μητέρας μεταβιβαζόταν η προίκα στις κόρες τους. Στην περίπτωση που είχε μόνο γιους σε όποιον έμενε κοντά της.
  110. Οι αδελφοί είχαν υποχρέωση να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών της οικογενείας μόνο στις περιπτώσεις θανάτου του πατέρα.
  111. Ναι
  112. Επιστρεφόταν στην οικογένειά τους.
  113. Όχι
  114. Μπορούσε αν ήθελε να ζητήσει πίσω ότι είχε δώσει.
  115. Μετά το θάνατο και των δύο γονέων.
  116. Όλα τα αγόρια κληρονομούνταν ίσα μερίδια εκτός αν ήθελε ο πατέρας να δώσει κάτι περισσότερο σε κάποιον που συζούσαν μαζί.
  117. Το μερίδιο που έπαιρναν τα κορίτσια ήταν μικρότερο από εκείνο που έπαιρναν τα αγόρια.
  118. Με διαθήκη
  119. Το μοίρασμα της κληρονομιάς γινόταν με λαχνό.
  120. Ένα μερίδιο
  121. Εκτός από την γυναίκα κληρονομικά δικαιώματα είχαν τα αδέλφια του ανδρός ή τα ανήψια αν υπήρχαν.
  122. Τον κληρονομούσαν οι κόρες του.
  123. Ένα παιδί μπορούσε να κληρονομήσει και τον αδελφό του πατέρα του και τον αδελφό της μητέρας του.
  124. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  125. Ανάλογα ότι τύχαινε.
  126. Τα ίδια και περισσότερα από το κανονικό παιδί.