Μυρρίνη

Μυρρίνη

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Μυρρίνη
  4. 1303
  5. Μυρρίνης
  6. Φυλλίδας
  7. Σερρών
  8. Κουτσάκι
  9. Όχι
  10. Υπάρχουν 3 οικογένειες Μικρασιατών
  11. Όχι
  12. Καμία
  13. Μία. Περίπου το 1850.
  14. Ανήκε σε όλο το χωριό.
  15. Ένα
  16. Από την ίδρυση σχεδόν του χωριού (ακόμη επι τουρκοκρατίας).
  17. Οι καλλιέργειες καπνού, σιτηρών, βαμβακιού.
  18. Καλλιεργούντο ο καπνός, τα δημητριακά, το βαμβάκι και αμπέλια.
  19. Τα σιτηρά, τα σταφύλια, προορίζονταν για αυτοκατανάλωση. Ο καπνός, το βαμβάκι προοριζόταν για εμπόριο.
  20. Σήμερα καλλιεργούνται ο καπνός, τα δημητριακά, το καλαμπόκι, τα ζαχαρότευτλα (από το 1955).
  21. Όχι
  22. Όχι
  23. Πάνω από 15 στρέμματα
  24. Τρεις (3)
  25. 40 στρέμματα
  26. Ναι
  27. Μετά το 1950
  28. Ναι 3. Σήμερα δεν υπάρχουν.
  29. Όχι
  30. Όχι
  31. Ήταν οι κοτζαμπάτζηδες. Δεν υπήρχαν συμβούλια.
  32. Πλήρωναν την δεκάτη επί της γεωργικής παραγωγής, φοροκληρονομιών και φόρο ακίνητης περιουσίας. Επίσης φόρος επί των ζώων. Πληρώνονταν στον εισπράκτορα του δημοσίου.
  33. Σε δύο (2). Στους πλούσιους και στους φτωχούς μικροπαραγωγούς. Διακρίνονταν από το ντύσιμο και τον τρόπο ζωής (την οικονομική άνεση).
  34. Ναι
  35. Συνήθως ναι. Από 20 χρονών και πάνω. Οι γυναίκες συμμετείχαν σε ελαφρές εργασίες.
  36. Τον περιφρονούσαν
  37. Ναι κυρίως στις επείγουσες γεωργικές εργασίες (συλλογή καπνού, βαμβακιού, θέρισμα σιταριών). Επίσης σε διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις (στήσιμο προίκας κτλ.)
  38. Ναι, κυρίως με την μεταφορά των υλικών.
  39. Ήταν το ίδιο αναπτυγμένη μεταξύ ανδρών και γυναικών.
  40. Από 5 μέχρι 8 ήταν τα μέλη της οικογένειας. Από τους δύο γονείς, τα παιδιά και τους γονείς του άνδρα.
  41. Πατέρα και μάνα
  42. Παππού
  43. Γιαγιά
  44. Παππού
  45. Γιαγιά
  46. Συνήθως με το μικρό όνομα
  47. Και αυτή το ίδιο (π.χ. Βασιλάκη).
  48. Με το μικρό τους όνομα
  49. Και αυτές το ίδιο.
  50. Συνήθως το μεγαλύτερο τον αποκαλούσαν Μπέμπη
  51. Τίποτα ιδιαίτερο. Όπως τις άλλες αδελφές.
  52. Με το μικρό τους όνομα
  53. Θείε ή Μπάρμπα
  54. Θεία
  55. Θείε και θεία
  56. Με τα μικρά τους ονόματα
  57. Με τα μικρά τους ονόματα
  58. Το πρωτότοκο έπαιρνε το όνομα της μητέρας ή του πατέρα του πατέρα του (ανάλογα αν ήταν κορίτσι ή αγόρι).
  59. Μιλαδέρφια
  60. Διπλάρια ή ντιντμάρκα
  61. Συμπεθέρια
  62. Πατέρα
  63. Μάνα
  64. Με το όνομά τους
  65. Πατέρα
  66. Μάνα
  67. Με το όνομά τους
  68. Γαμπρέ και παιδί μου ή με το όνομά του
  69. Και αυτή τα ίδια
  70. Με το όνομά τους
  71. Με το όνομά της ή νύφη
  72. Με το όνομά της
  73. Με το όνομά της και η γυναίκα τον άνδρα της ή με το όνομά του.
  74. Στο πρώτο παιδί δίνονταν το όνομα του παππού από τον πατέρα ή της γιαγιάς από τον πατέρα. Αφού δυνόταν τα ονόματα των γονιών του πατέρα, μπορούσε ο νονός να δώσει τα ονόματα των γονιών της νύφης ή δικά του.
  75. Οι γυναίκες βοηθούσαν και στις γεωργικές εργασίες (θέρισμα, συλλογή καπνού, βαμβακιού).
  76. Σχεδόν όλες.
  77. Το πότισμα των ζώων, το τάισμα, το άρμεγμα.
  78. Το όργωμα, την σπορά των δημητριακών, τη βοσκή των ζώων.
  79. Από μικρά. Από ηλικία 9 - 10 χρονών. Στα αγόρια τις κάπως βαριές.
  80. Όπως τύχαινε. Δεν υπήρχαν περιορισμοί.
  81. Το 20ο για τους άνδρες. Το 22ο για τις γυναίκες. Ήταν επιτρεπτό η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη.
  82. Συνήθως από τα γειτονικά χωριά ήταν οι νύφες, όπως από το Δόμιρο (Βουλτσίστα), Σφελινό, Ροδόλιβος,
  83. Στο πατρικό του γαμπρού.
  84. Για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα έμεναν μαζί. Μετά έκτιζαν άλλα σπίτια.
  85. Την κρατούσαν αδιαίρετη μέχρι το θάνατο του πατέρα τους.
  86. Ανάλογα με τα μέλη της οικογένειας και κυρίως τον αριθμό των αγοριών έμεναν μαζί τα αδέλφια. Όταν ήταν πολλά αγόρια τότε αναγκαστικά χώριζαν λόγω του ότι δεν τους χωρούσε το σπίτι.
  87. Όποιο αγόρι διάλεγαν οι γονείς.
  88. Όταν δεν είχε αγόρια.
  89. Σπάνια
  90. Για το μικρότερο.
  91. Ανάλογα με την συμφωνία.
  92. Σπάνια γινόταν να πάρει ο γαμπρός το όνομα του πεθερού του. Τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα τους. Παράδειγμα: από Χατζηπαναγιώτου ονομάσθηκε Χαρμανδάρης (το επώνυμο του πεθερού).
  93. Δεν μπορούσαν να παντρευτούν όταν ήταν πρώτα, δεύτερα ή και τρίτα εξαδέλφια. Δεν υπήρξε περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων.
  94. Ναι, υπήρχε κώλυμα.
  95. Μπορούσαν.
  96. Ναι, για λόγους ασυμφωνίας χαρακτήρων.
  97. Ο νονός του γαμπρού.
  98. Συνήθως όλα τα παιδιά είχαν τον ίδιο νονό.
  99. Ίσχυαν όλες οι περιπτώσεις που αναφέρονται.
  100. Επιτρεπόταν
  101. Μπορούσαν
  102. Δεν έτυχε τέτοια περίπτωση.
  103. Ναι
  104. Η προικοδοσία γινόταν με προικοσύμφωνο. Τα προικοσύμφωνα ελέγχονταν με την παρουσία μαρτύρων.
  105. Όχι
  106. Τα συνέτασσε ο γραμματέας της κοινότητας και τα υπέγραφαν οι συμπέθεροι και δύο μάρτυρες.
  107. Ανάλογα με την οικονομική της κατάσταση.
  108. Όχι
  109. Μερικές φορές ναι.
  110. Σπάνια
  111. Συνήθως όλα τα κορίτσια έπαιρναν την ίδια προίκα.
  112. Όχι
  113. Η προίκα της μητέρας έμενε στο σπίτι της.
  114. Και οι αδελφοί είχαν υποχρέωση να συνεισφέρουν στην προίκιση, άσχετα με το αν ζούσε ή όχι ο πατέρας.
  115. Αν δεν υπέγραφε προικοσύμφωνο έπαιρνε κληρονομικό μερίδιο.
  116. Αν ήθελαν οι γονείς της την έπαιρναν πίσω.
  117. Όχι
  118. Ύστερα από τον θάνατο του πατέρα αν υπήρχε διαθήκη.
  119. Κληρονομούσαν τα ίδια
  120. Ήταν ίσο με το μερίδιο των αγοριών.
  121. Με διαθήκη
  122. Το μοίρασμα γινόταν με λαχνό, όταν ο πατέρας δεν άφηνε διαθήκη. Γινόταν μεταξύ αδελφών.
  123. Στην γυναίκα αναλογούσε το 1/4.
  124. Τα αδέλφια του άντρα.
  125. Τον κληρονομούσαν οι κόρες του.
  126. Αν ήθελε ο θείος γινόταν και αυτό (και στις δύο περιπτώσεις).
  127. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά και σπάνια έπαιρνε αγόρι όταν είχε μόνο κορίτσια
  128. Προτιμούσαν παιδιά αδελφών.
  129. Όπως και τα πραγματικά παιδιά.