- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Λοφάριο
- 1264
- Λοφαρίου
- Σαπών
- Ροδόπης
- Υπάρχει στην Τουρκική, Λεφετζιλέρ
- Το χωριό κατοικείται από Χριστιανούς και Μωαμεθανούς. Οι περισσότεροι Χριστιανοί ει΄ναι πρόσφυγες από την Α. Θράκη. Οι άλλοι είναι Σαρακατσαναίοι.
- Οι Σαρακατσαναίοι παλαιότερα ανήκαν σε τσιλιγκάτα ή έμεναν σε σκηνές και άρχισαν να έρχοναι στο χωριό μας μετά το 1955
- Δεν υπήρχε καμία ξεχωριστή διάλεκτος
- Στους κατοίκους του χωριού
- Ένα Χριστιανικό και ένα Μωαμεθανικό
- Ελληνικό από το 1922
- Γεωργία, κτηνοτροφία
- Σιτάρι, κριθάρι, καλαμπόκι, φασόλια
- Όλα για αυτοκατανάλωση και τα περισεύματα στο εμπόριο με πρώτο το καλαμπόκι και τα φασόλια
- Εξακολουθούν να υπάρχουν οι παλιές αλλά έχουν αναπτυχθεί και οι νέες, όπως ζαχαρότευτλα (γύρω στο 1970) ηλιόσπορος, κολοκυθόσπορος (μετά το 1955)
- Κεφαλοχώρι
- Όχι
- Από 60
- Οι περισσότεροι οι Μωαμεθανοί
- 40 στρέμματα
- Ναι
- Από της εγκαταστάσεως των κατοίκων
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Ναι πριν την ανταλλαγή του πληθυσμού (1922 - 1923) υπήρχε Κοινοτικό συμβούλιο από Μωαμεθανούς
- Πλήρωναν τα λεγόμενα δέκατα στην Κοινότητα η οποία τα έβγαλε σε πλειοδοτικό διαγωνισμό και τα εισέπρατε ο τελευταίος πλειοδότης
- Δεν υπήρχαν κοινωνικές τάξεις
- Ναι υπήρχε η συνήθεια αυτή, εκτός από τη λεγόμενη "προσωπική εργασία" που ήταν υποχρεωτική
- Η συμμετοχή στην προσωρινή εργασία που όριζε η Κοινότητα ήταν υποχρεωτική μόνο για τους άνδρες. Και από ηλικία 20 εως και 50 ετών
- Ναι τον τιμωρούσε το Κοινοτικό Σύμβούλιο με χρηματική ποινή ανάλογη με τα ημερομίσθια που ήταν υποχρεωμένος να κάνει
- Ναι σε όλες ανεξαιρέτως τις γεωργικές εργασίες (και σήμερα υπάρχει σε αρκετά μεγάλο βαθμό)
- Η αλληλοβοήθεια ίσχυε για το χτίσιμο σπιτιών, διόρθωμα σπιτιών, φτιάξιμο μαντριών και σε κάθε άλλη χειρονακτική εργασία
- Υπήρξε και υπάρχει αλληλοβοήθεια μεταξύ γυναικών αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι ήταν πιο αναπτυγμένη από των ανδρών
- Ο πατέρας, η μητέρα, οι αδελφοί και οι ανύπαντρες αδελφές του άνδρα
- Μπαμπά - μάνα
- Παππού
- Γιαγιά
- Παππού
- Γιαγιά
- Με τα βαφτιστικά ονόματα
- Με τα ονόματά τους
- Μπάτη, μπαντά, μπάτσο
- Μπούλα -τσατσά
- Μπαντά
- Τσάτσα
- Στο όνομα
- Νταή, θείο
- Τέτη, θεία
- Θείο - θεία
- Με τα βαφτιστικά ονόματα
- Με τα βαφτιστικά ονόματά τους
- Όχι
- Παραδέλφια
- Δίδυμα ή διπλάρια
- Συμπεθέρους
- Αφενιάκο, αφέντη
- Μάνα κυρίως μητέρα
- Μπασάκο - κυράτσα
- Πατέρα
- Μητέρα
- Μπασάκο
- Γαμπρουλάκι
- Με το βαφτιστικό όνομα και γαμπρέ
- Μποσά
- Νύφη, νυφάδα, νυφούλα
- Νύφη, νυφάδα, νυφούλα
- Με το βαφτιστικό όνομα
- Το όνομα του πρώτου αγοριού όσο και του πρώτου κοριτσιού ήταν και είναι από την πλευρά του απτέρα. Μετά από τα ονόματα αυτά μπορούσε ο νονός να δώσει όποιο όνομα ήθελε.
- Οι γυναίκες εκτός των άλλων φρόντιζαν τα οικόσιτα, το νερό και συμετείχαν στις γεωργικές δουλειές, θερισμός, σκάλισμα και μάζεμα καρπών
- Το θέρισμα, το σκάλισμα και το μάζεμα του καρπού
- Πότιζαν και τάιζαν τα οικόσιτα ζώα και άρμεγαν συνήθως μόνο αγελάδες
- Το όργωμα, τη σπορά, το κουβάλημα των ξύλων, το φύλαγμα του κοπαδιού και ότι είχε σχέση με οικονομική διαχείριση
- Από την ημέρα που τελείωναν το Δημοτικό Σχολείο. Τα αγόρια πήγαιναν μαζί με τον πατέρα στη δουλειά και φύλαγαν λίγα ζώα και συνήθως το ζευγάρι (βόδια ή αγελάδες). Τα κορίτσια πρόσεχαν τα μικρότερα αδέλφια και φύλαγαν στο σπίτι.
- Ανάλογα με την ηλικία αλλά και με μια ιδιαίτερη προτεραιότητα, προσοχή, στα κορίτσια της ηλικίας πάνω από 17 χρονών
- Για τις γυναίκες η κανονική ηλικία ήταν από 16 μέχρι 21 και για τους άνδρες από 18 και πάνω
- Η συνήθεια ήταν ο γαμπρός και η νύφη να είναι από το ίδιο χωριό και αν κάποτε συνέβαινε αυτό διάλεγαν από χωριά όπου έμεναν πρόσφυγες από την Αν. Θράκη.
- Στο πατρικό σπίτι του γαμπρού
- Ναι συνέβαινε αυτό και όλοι μαζί έμεναν κάτω από την πατρική στέγη, έτρωγαν και εργάζονταν όλοι μαζί κάτω από τις οδηγίες του πατέρα ο οποίος είχε όλη την οικονομική διαχείριση
- Ναι
- Συνήθως όταν πέθαινε ο πατέρας. Άλλος λόγος ήταν οι διαφορές που θα προέκυπταν μεταξύ των συννυφάδων (νυφών).
- Συνήθως το μικρότερο αγόρι αν δεν συνέβαινε αυτό τότε όποιο διάλεγαν οι γονείς
- Όταν δεν είχε αγόρια
- Ναι
- Για το μικρότερο
- Ναι, ο πεθερός ήταν υποχρεωμένος να γράψει στο όνομα του γαμπρού (να δίνει) το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του, αν όχι όλη.
- Όχι κρατούσε το επώνυμό του που έπαιρναν αργότερα και τα παιδιά του
- Μεταξύ εξαδέλφων δεν γίνονταν γάμος
- Ναι δεν επιτρεπόταν ποτέ
- Όχι, μπορούσαν αν δεν είχε συγγένεια.
- Διαζύγιο δεν δινόταν, αλλά χωρισμοί πιθανόν να υπήρχαν για λόγους ηθικής
- Ο νονός του γαμπρού
- Το πρώτο παιδί το βάφτιζε αυτός που στεφάνωνε αλλά συνήθως και τα άλλα παιδιά είχαν τον ίδιο νονό
- Να είναι φίλος
- Απαγορευόταν
- Όχι
- Δεν υπήρξε τέτοια περίπτωση
- Ναι
- Προφορικά
- Όχι
- Ναι ανάλογα με την πατρική δυνατότητα
- Ζώα
- Όχι
- Όχι
- Όχι αλλά μοιράζονταν σε όλα τα παιδιά
- Ναι στις περιπτώσεις θανάτου
- Ναι
- Επιστρεφόταν στην οικογένειά τους
- Ναι, στα πρώτα χρόνια της εγκατάστασης των προσφύγων. Η προσφορά αυτή είχε την Τουρκική ονομασία Μπαμπά Χακί (πράγμα που έχουν σήμερα στο χωριό οι Μωαμεθανοί)
- Ο γαμπρός
- Πριν από το γάμο
- Την έπαιρνε ο πατέρας της νύφης και δεν μοιράζονταν με κανέναν
- Αν δεν είχαν σπαταληθεί από τον πεθερό του, μπορούσε.
- Ύστερα από το θάνατο του πατέρα
- Όχι όλα τα αγόρια κληρονομούσαν ίσα μερίδια. Η μόνη διαφορά που μπορούσε να υπάρξει ήταν να πάρει μεγαλύτερο μερίδιο αυτός που θα έμεν στο σπίτι και θα φρόντιζε την μητέρα.
- Όχι ήταν ίσο
- Προφορικά
- Όχι. Η περίπτωση αυτή γίνονταν μόν αν υπήρχε κανένα καλό κτήμα μικρής έκτασης και γινόταν μεταξύ των αδερφών (αγοριών).
- Το μερίδιο που αναλογούσε και στα παιδιά
- Κληρονόμοι ήταν η γυναίκα και έχαν την κληρονομιά μόνο εάν παντρεύονταν γρήγορα και χωρίς συγκατάθεση του πεθερού και αν δεν ζούσε των κουνιάδων
- Οι κόρες του
- Ναι συνέβαιναν και τα δύο
- Αν δεν είχε καθόλου παιδιά ή αν έμενε ορφανό από πατέρα και μητέρα παιδί αδελφού ή αδελφής
- Παιδιά αδελφών
- Όλα τα δικαιώματα που είχε και ένα άλλο κανονικό παιδί