Πίκρη

Πίκρη

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Πίκρη
  4. 1252
  5. Κοινότητα Αμνάτου
  6. Ρεθύμνης
  7. Ρεθύμνου
  8. Πίκρη. Το ίδιο (θεωρείται πολύ παλιό)
  9. Όχι
  10. Υπάρχουν τρεις οικογένειες που προέρχονται από τη Μ. Ασία (πρόσφυγες). Ήρθαν το 1922
  11. Όχι
  12. Την ίδια (την κρητική)
  13. 4 (τέσσερις). Από τοιχογραφίες τουλάχιστον το 1200 μ.Χ.
  14. Οχι
  15. Δύο (2)
  16. Σίγουρα το 1932
  17. Αγροτικές
  18. Λάδι-Δημητριακά-Χαρούπι-Εσπεριδοειδή
  19. Για αυτοκατανάλωση: Εσπεριδοειδή-Δημητριακά. Για εμπόριο: Λάδι-Χαρούπι
  20. Λάδι-Χαρούπι-εσπεριδοειδή. Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες
  21. Όχι
  22. Όχι
  23. Όχι
  24. 500 στρέμματα
  25. Περίπου 10
  26. 100 στρέμματα
  27. Υπήρχε και υπάρχει
  28. Πάντα υπήρχε
  29. Ναι υπήρχαν περίπου 4 (τέσ.). Υπάρχει και σήμερα 1 (ένα)
  30. Όχι
  31. Οχι δεν υπήρχαν
  32. Σαν οικισμός ήταν και είναι προσαρτισμένος στην κοινότητα Αμνάτου και παλαιότερα στο Δήμο Αρκαδίου.
  33. Παλαιότερα το χαράτσι και ακολούθησε ο "Μουκατάς" περίπου 5% της παραγωγής στην κοινότητα
  34. Δεν υπήρχε διαχωρισμός. Διακρίνονταν βέβαια οι προεστοί που έπαιρναν κάποιες πρωτοβουλίες για τα προβλήματα του χωριού
  35. Ναι
  36. Υποχρεωτική ήταν μετά το 1940 για όλους τους άνδρες Από 18 ετών. Γυναίκες όχι.
  37. Πλήρωνε η κοινότητα την αξία του ημερομισθίου.
  38. Ήταν συνηθισμένη η αλληλοβοήθεια και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
  39. Για το χτίσιμο σπιτιών.
  40. Οχι
  41. Περίπου 12 μέλη. Ο άνδρας, η γυναίκα, τα παιδιά, ο πατέρας του άνδρα και η μητέρα
  42. Συνήθως πατέρα ή μπαμπά-Μητέρα ή μαμά
  43. Παππού
  44. Γιαγιά
  45. Παππού
  46. Γιαγιά
  47. Με το βαφτιστικό τους
  48. Με το βαφτιστικό τους
  49. Με το βαφτιστικό τους
  50. Με το βαφτιστικό τους
  51. Σεβασμός
  52. Σεβασμός
  53. Με το βαφτιστικό τους
  54. Θείο ή "Μπάρμπα"
  55. Θεία
  56. Θείο ή Μπάρμπα, θεία
  57. Με το βαφτιστικό τους ή Ανηψιέ-ά
  58. Με το βαφτιστικό
  59. Τα πρωτότοκα έπαιρναν το όνομα των παππούδων
  60. Προγόνια
  61. Δίδυμα
  62. Συμπεθέρους
  63. Πατέρα ή μπαμπά
  64. Μητέρα ή μαμά
  65. Κουνιάδο ή κουνιάδα
  66. Πατέρα ή Μπαμπά
  67. Μητέρα ή μαμά
  68. Κουνιάδο ή κουνιάδα
  69. Με το βαφτιστικό του
  70. Με το βαφτιστικό του
  71. Με το βαφτιστικό του
  72. Με το βαφτιστικό της
  73. Με το βαφτιστικό της
  74. Με το βαφτιστικό
  75. Στο πρώτο αγόρι το όνομα του παππού από τον πατέρα ή το όνομα της γιαγιάς από τον πατέρα και ακολουθούσαν των άλλων παππούδων. Έδιναν όμως τα ονόματα και οι νονοί, όπως τα ονόματα Αγίων (τάξιμο) που πολλές φορες υπερτερούσαν.
  76. Οι άνδρες με τις γεωργικές και η γυναίκα με τις οικιακές και όταν υπήρχε χρόνος βοηθούσε τον άνδρα , (μάζεμα ελιάς, θέρρος)
  77. Θέρρος-μάζεμα ελιάς.
  78. Μετάφεραν το γάλα και άρμεγαν.
  79. Δεν υπήρχαν βιοτεχνίες.
  80. Σκάψιμο- όργωμα- κοπή ξύλων.
  81. Από 10 ετών. Συνήθως επίβλεψη οικόσιτων ζώων.
  82. Παντρεύονταν πρώτα τα κορίτσια και μετά τα αγόρια κατά τη συνήθεια
  83. Για τις γυναίκες 20-25 (να είναι μυαλωμένες όπως έλεγαν). Για τους άνδρες 25-30. Όχι.
  84. Συνήθιζαν να είναι από το ίδιο χωριό. Συνήθως διάλεγαν γαμπρούς και νύφες από τα πιο κοντινά χωριά. Ελεύθερνα-Σκουλούφια-Ρούπες-Αμνάτος.
  85. Συνήθως στο πατρικό του γαμπρού ή και σε άλλο.
  86. Όχι
  87. Ναί, και συνηθίζεται μέχρι και σήμερα.
  88. Μετά το γάμο. Οικονομικοί λόγοι και αναζήτηση εργασίας σε άλλες περιοχές επέβαλαν χωρισμό.
  89. Συνήθως το τελευταίο αγόρι ή κορίτσι που παντερυόταν παρέμενε και στο πατρικό σπίτι.
  90. Σώγαμπρο έπαιρνε μια οικογένια όταν συνέφερε καλύτερα. (Οικονομικοί λόγοι).
  91. Όχι
  92. Συνήθως το τελευταίο που παντερυόταν.
  93. Έγραφε μέρος της περιουσίας στο γαμπρό (σε ελάχιστες περιπτώσεις)αν αυτό ήταν συμφωνία.
  94. Έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα κανονικά.
  95. Σε καμιά περίπτωση τα πρώτα εξαδέλφια δεν παντρεύονταν. Επίσης δε συνηθίζονταν ούετ και στα δεύτερα και τρίτα.
  96. Υπήρχε κώλυμα (συγγένεια).
  97. Όχι
  98. Όχι
  99. Ούτε ο ένας ούετ ο άλλος, διότι από σεβασμό δε μπορούσε μετά το νονό να το αποκαλέσει κουμπάρο.
  100. Τα παιδιά τα βάφτιζε αυτός που έπαιρνε την υπόσχεση του πατέρα. Όχι δεν είχαν τον ίδιο νονό.
  101. Προτιμούσαν για κουμπάρο ένα επιφανές άτομο π.χ. Καπετάνιο ή κλέφτη με το όνομα του δυνατού που θα μπορούσε να τους υποστηρίξει.
  102. Απαγορευόταν
  103. Όχι για θρησκευτικούς λόγους
  104. Σε περιπτώσεις μεγάλου φιλικού δεσμού αν και δεν υπήρξε ποτέ τέτοια περίπτωση.
  105. Αλληλοβοήθεια
  106. Μόνο άνδρες
  107. Ναι
  108. Η προικοδοσία γινόταν και προφορικά και με προικοσύμφωνα.
  109. Όχι
  110. Τα συνέτασσαν ο παπάς και ο δάσκαλος που ήταν και μάρτυρες.
  111. Χρήματα-Λάδι ανάλογα με την οικονομική κατάσταση.
  112. Όχι
  113. Ναι
  114. Δέντρα-ζώα.
  115. Έπαιρνα την ίδια προίκα. Και σε ελάχιστες περιπτώσεις ένα κορίτσι έπαιρνε περισσότερα για ευνόητους λόγους.
  116. Όχι
  117. Όχι ανεξάρτητα σε ποιον ανήκε το μοίρασμα γινόταν και γίνεται δίκαια.
  118. Οι αδελφοί έδιναν και δίνουν ότι μπορούν για την αποκατάσταση των κοριτσιών. Περισσότερα δε όταν ο πατέρας πεθάνει.
  119. Είχε διακίωμα αλλά πολλές φορές δεν το απαιτούσε
  120. Παρέμενε στον άνδρα της και μετά θάνατο επιστρεφόταν στην οικογένειά της.
  121. Όχι
  122. Κανένας
  123. Δεν έδιναν προσφορά
  124. Ανάλογα με τις περιστάσεις αλλά συνήθως δεν μοιραζόταν η περιουσία πριν από το θάνατο και των δυο γονιών.
  125. Ίσα μερίδια και σε αντίθετη περίπτωση εθεωρείτο αδικία.
  126. Ίσο, αλλά πολλές φορές με τη σύμφωνη τους έπαιρναν λιγότερο τα αγόρια.
  127. Προφορικά.
  128. Σε περιπτώσεις ασυμφωνίας, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία συγγενείς έκαναμ τη μοιρασιά και οι κληρονόμοι τραβούσαν λαχνό (κλήρο).
  129. Ίσο μερίδιο με τα παιδιά.
  130. Οι αμέσως κοντινότεροι συγγενείς.
  131. Οι κόρες του.
  132. Μπορούσε.
  133. Αν δεν είχε καθόλου παιδί και το αποφάσιζαν από κοινού.
  134. Συνήθιζαν παιδιά αδελφών και μακρινών συγγενών.
  135. Τα ίδια με τα κανονικά παιδιά.