Ακούμια Αγίου Βασιλείου

Ακούμια Αγίου Βασιλείου

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Ακούμια Αγίου Βασιλείου
  4. 1237
  5. Ακουμίων
  6. Αγίου Βασιλείου
  7. Ρεθύμνου
  8. Κούμια
  9. Όχι
  10. Όχι
  11. Απλή δημοτική με ωρισμένους ιδιωματισμούς
  12. Πέντε με πρώτη τη Μεταμόρφωση του Σωτήρα η οποία χτίστηκε το 1314μ.Χ.
  13. Ανήκουν στην ενορία Ακουμίων
  14. Ενα (1)
  15. 1898
  16. Γεωργικές ασχολίες πάσης φύσεως και κτηνοτροφικές
  17. Λάδι, χαρούπια, πατάτες, κρασία, κρέας, γάλα
  18. Για το εμπόριο προορίζονταν το λάδι, χαρούπι, και κρέας και γάλα
  19. Καλλιεργούνται τα ίδια προϊόντα και εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες
  20. Κεφαλοχώρι
  21. Όχι
  22. Από τα 50 στρέμματα και άνω
  23. Δέκα (10)
  24. Τριάντα (30) στρέμματα
  25. Ναι
  26. Από τότε που ιδρύθηκε το χωριό
  27. Όχι
  28. Όχι
  29. Όχι
  30. Η κοινότητα Ακουμίων ιδρύθηκε το 1925, πρίν το χωριό διοικείτο από ένα άρχοντα που λεγόταν Δήμαρχος και εκτελούσε και χρέη αγρονόμου
  31. Φόρος γεωργικών προϊόντων (μουκατάς) τους πλήρωναν στο Δημόσιο Ταμείο
  32. Όλοι οι κάτοικοι του χωριού ανήκαν σε μια τάξη
  33. Ναι
  34. Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική από 18 χρόνων μέχρι 60 για τους άνδρες. Γυναίκες συμμετείχαν μόνο εθελουσίως
  35. Όποιος αρνιόταν τον έστελναν στο δημόσιο ταμείο όπου πλήρωνε το αντίτιμο της εργασίας όπερ της κοινότητας
  36. Η αλληλοβοήθεια ήταν συνηθισμένο φαινόμενο, στις πιο επείγουσες γεωργικές και κτηνοτροφικές εργασίες
  37. Η αλληλοβοήθεια ίσχυε και στο κτίσιμο των σπιτιών
  38. Η αλληλοβοήθεια ήταν ανεπτυγμένη περισσότερο μεταξύ των γυναικών κυρίως στα υφαντά και πλεκτά και σε γάμους, αρραβώνες κ.λ.π.
  39. Συνήθως μια οικογένεια αποτελούσαν 7-9 άτομα, στις μισές περίπου περιπτώσεις συγκατοικούσαν και γονείς και πεθερικά
  40. Πατέρα-μητέρα
  41. Παππού
  42. Γιαγιά (κερά)
  43. Παππού
  44. Γιαγιά (κερά)
  45. Με το όνομά τους
  46. Με το όνομά τους
  47. Με το όνομά τους
  48. Με το όνομά τους
  49. Οχι
  50. Οχι
  51. Με το όνομά τους
  52. Θείος (μπάρμπας)
  53. Θεία
  54. Θείο και θεία
  55. Με το όνομά τους
  56. Με το όνομά του
  57. Οχι
  58. Αλληλαδέρφια
  59. Τζιμπραγά
  60. Συμπεθέρους
  61. Πατέρα
  62. Μητέρα
  63. Κουνιάδο-κουνιάδα
  64. Πατέρα
  65. Μητέρα
  66. Κουνιάδο-κουνιάδα
  67. Με το όνομά του
  68. Με το όνομά του
  69. Με το όνομά του
  70. Με το όνομά της
  71. Με το όνομά της
  72. Με το όνομά του ή το όνομά της
  73. Στο πρώτο αγόρι έδιναν το όνομα του πατέρα του γαμπρού και στο πρώτο κορίτσι το όνομα της μητέρας του γαμπρού, το δεύτερο κορίτσι έπαιρνε το όνομα των πεθερικών του γαμπρού. Τα υπόλοιπα παιδιά ονοματίζονταν στην τύχη
  74. Οι άνδρες αναλαμβάνουν τις βαρειές δουλειές, οι γυναίκες εκτός από τις δουλειές του σπιτιού βοηθούσαν και σε όλες τις γεωργικές δουλειές ανάλογα με την ικανότητά τους
  75. Λιομάζεμα, θέρος, τρύγος, περιποίηση περιβολιών, κ.λ.π.
  76. Σε όλες τιε κτηνοτροφικές δουλιές βοηθούν και οι γυναίκες ανάλογα με την ικανότητά τους
  77. Οργωμα, σκάψιμο, φόρτωμα των ζώων κατά τη μεταφορά των προϊόντων
  78. Από 13 ετών γεωργικές και κτηνοτροφικές δουλειές στα αγόρια και οικιακές στα κορίτσια
  79. Συνήθως παντρεύονταν πρώτα τα κορίτσια, και μετά τα γόρια κατά σειρά ηλικίας
  80. Για τον άνδρα κανονική ηλικία γάμου εθεωρείτο μετά το στρατιωτικό για τη γυναίκα ακαθόριστη. Κανονικά ο άνδρας είναι μεγαλύτερος από τη γυναίκα χωρίς να αποκλείονται μερικές εξαιρέσεις
  81. Συνήθως παντρεύονται από το ίδιο χωριό, υπήρχαν όμως και εξαιρέσεις που καθορίζονται τυχαία
  82. Συνήθως το νέο ζευγάρι εγκαθίστατο στο πατρικό του γαμπρού ή σε καινούργιο που έχτιζε ο γαμπρός χωρίς να αποκλείονται και οι άλλες περιπτώσεις
  83. Κάθε αγόρι όταν παντρευόταν εγκαθίστατο σε ιδιαίτερο σπίτι
  84. Τα αδέρφια δεν κρατούσαν την περιουσία αδιαίρετη
  85. Τα αδέρφια χώριζαν αμέσως μετά το γάμο
  86. Συνήθως ο μικρότερος γυιός ή μικρότερη κόρη αν δεν υπήρχε γυιός
  87. Οι περιπτώσεις αυτές ήταν ελάχιστες και τυχαίες
  88. Οχι
  89. Η περίπτωση του σώγαμπρου ήταν τελείως τυχαία
  90. Συνήθως του παραχωρούσαν ένα μέρος του πατρικού σπιτιού, η υπόλοιπη περιουσία μοιραζόταν κανονικά
  91. Ο σώγαμπρος διατηρούσε το επώνυμό του, και τα παιδιά του έπαιρναν το δικό του επώνυμο
  92. Άτομα που είχαν συγγένεια μέχρι 4ου βαθμού απαγορευόταν να παντρευτούν. Δεν υπήρξαν περιπτώσεις γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέρφων
  93. Συνήθως όχι
  94. Μπορούσαν να παντρεύονται
  95. Όχι
  96. Συνήθως ο νονός του γαμπρού
  97. Συνήθως το πρώτο παιδί βαφτιζε ο κουμπάρος και τα υπόλοιπα τυχαία
  98. Αν προτιμούσαν καινούργιο κουμπάρο τον διάλεγαν πλούσιο και κοινωνικά ανώτερο
  99. Απαγορευόταν ο γάμος
  100. Όχι
  101. Οι περιπτώσεις αυτές είναι τελείως άγνωστες στην περιοχή μας
  102. Ναι
  103. Η προικοδοσία δινόταν με προικοσύμφωνο
  104. Όχι
  105. Τα προικοσύμφωνα συνέτασαν οι συμβολαιογράφοι, και υπέγραφαν οι ιδιοκτήτες και δυο μάρτυρες
  106. Όχι
  107. Ναι
  108. Και στο χωριό και στην πόλη
  109. Ναι
  110. Ναι
  111. Κανόνας για την προίκα δεν υπήρχε αλλά καθορίζονταν τυχαία
  112. Όχι
  113. Όχι
  114. Είχαν ηθική υποχρέωση να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών οι αδερφοί
  115. Ναι
  116. Γινόταν νομική διαίρεση της περιουσίας της
  117. Όχι
  118. Μετά το θάνατο του κάθε γονέα μοιραζόταν την περιουσία του τα παιδιά του
  119. Ολα τα παιδιά έπαιρναν ίσα μερίδια
  120. Τα μερίδια ήταν πάντα ίσα
  121. Συνήθως προφορικά, πολλές φορές γινόταν και με διαθήκη
  122. Η προφορική μοιρασιά γινόταν πάντα με λαχνό
  123. Η γυναίκα έπαιρνε ότι της παραχωρούσε ο νόμος
  124. Στην περίπτωση αυτή η μοιρασιά γινόταν σύμφωνα με το νόμο
  125. Οι κόρες του
  126. Στην περίπτωση αυτή κληρονομούσαν όλα τα ανίψια εξίσου
  127. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά
  128. Παιδιά συγγενών
  129. Τα ίδια όπως και το φυσικό παιδί