Νάρκισσος Πρέβεζας

Νάρκισσος Πρέβεζας

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Νάρκισσος Πρέβεζας
  4. 1230
  5. Ναρκίσσου
  6. Νικοπόλεως
  7. Πρέβεζας
  8. Άρτσες: ΦΕΚ Α 81/1919 "Κοινότης Αρτσών". Νάρκισσος ΦΕΚ Α 76/1-4-1927
  9. Όχι
  10. Όχι
  11. Όχι
  12. Και σήμερα μιλούν ένα κράμα Αρβανιτο-Αλβανοτουρκικής με στοιχεία Λατινικής π.χ.: ιστ πισκ=ΛΑΤ est piscous=είναι ιχθύς
  13. Ήσαν 5 εκκλησίες. Η πρώτη χτίστηκε το 1890. Οπωσδήποτε όμως ήταν πολύ παλαιότερα. Πρόκειται για "αναπαλαίωση".
  14. Δεν ήσαν οικογενειακές. Αλλά ως εκκ/κοί επίτροποι ανελάμβαναν οι γείτονες εκάστης κυρίως.
  15. 1. Βρισκόμενο στον περίβολο του κεντρικού ναού του χωριού
  16. 1914-1915. Κάποια οργάνωση μετά το 1922
  17. Γεωργικές και κτηνοτροφικές
  18. Κυρίως αραβόσιτος. Υπήρχε και ελαιοπαραγωγή. Καλλιεργείτο και το ρύζι.
  19. Κανένα δεν πήγαινε στο εμπόριο εκτός από σχετική ποσότητα ρυζιού.
  20. Αραβόσιτος, βαμβάκι κατά κύριο λόγο. Μποστανικά, πατάτες, φασόλια σε μικρή κλίμακα. Το Βαμβάκι καλλιεργήθηκε συστηματικά από 1960-1965 εκτοπίζοντας παντελώς το ρύζι.
  21. Όχι
  22. Οι οικογένειες έδιναν γεωργοκτηνοτροφικά προϊόντα στις εκκλησίες μάλλον από φόβο θείας οργής. Το ελαιοτριβείο που λειτουργούσε μέχρι το 1960 ήταν εκκλησιαστικό και συγκέντρωνε αρκετή ποσότητα λαδιού ως "ξάϊ" δηλ. δικαίωμα ελαιοποιήσεως των ελαιών.
  23. Όχι
  24. Μέχρι την εποχή του 1940 εθεωρείτο περί τα 45 στρέμματα
  25. Περί τις 50 οικογένειες
  26. Πολύ μικρό από 4-10 στρέμματα
  27. Ναι αιγοπρόβατα και βοοειδή και άλογα.
  28. 1968-1970
  29. Υπήρχαν 5-6. Τώρα δεν υπάρχουν.
  30. Όχι
  31. Όχι
  32. Όχι
  33. Ορίζονταν από την Νομαρχία, 3/μελής ή 5/μελής επιτροπή. Ο Πρόεδρος εξελέγετο εκ των μελών αυτών ανά διετία. Κατ' ουσίαν δεν υπήρχε καμμία δραστηριότητα, ούτε πόροι. Κανονικές κοινοτικές εκλογές έγιναν μετά το 1952.
  34. Πλήρωναν τον φόρο της δεκάτης (10%) στον Τούρκο Αγά
  35. Δεν υπήρχε διάκριση όλοι ήσαν αγροτοκτηνοτρόφοι.
  36. Ήταν πολύ συνηθισμένο.
  37. Απόλυτα όχι. Πάντως υπήρχε ευρύτατη συμμετοχή από 18 ετών και άνω γυναίκες πολύ σπάνια, μάλλον όχι.
  38. Τιμωρία με την σημερινή έννοια (πρόστιμο κ.λ.π.) δεν επεβάλετο. Είχε όμως γενική κατακραυγή και ήταν δακτυλοδεικτούμενος.
  39. Η αλληλοβοήθεια ήταν πολύ συνηθισμένη κυρίως στη συγκομιδή γεωργικών προϊόντων (επεξεργασία αραβοσίτου, όργωμα αγρών, σπορά, συγκομιδή, ελιές)
  40. Οπωσδήποτε στο χτίσιμο σπιτιών ή π.χ. Ανόρυξη πηγαδιού.
  41. Μαζί με τα ανωτέρω αριθ. 32 οι γυναίκες είχαν μεγάλη αλλ/θεια στην επεξεργασία μαλλιού, ύφανση (αργαλειός) κυρίως για προίκες κ.λ.π.
  42. Συνήθως οι γονείς και αδελφοί του άνδρα. Σπανίως συγκατοικούσαν οι συγγενείς της γυναίκας ή οποία πήγαινε νύμφη.
  43. Πατέρα, μάνα αλλά και κατά την Αλβανική
  44. Παππούλη ή Αλβανική: μεγάλε πατέρα "τατ μαδ"
  45. "Βάβο" ή Μάνα μεγάλη
  46. Ως ανωτέρω παρ. 2α
  47. Συνήθως με τα ονόματά τους. Κατά προτίμηση με υποκοριστικό των κυρίων ονομάτων.
  48. Το ίδιο
  49. Με τα ονόματά των
  50. Με τα ονόματά των
  51. Εφόσον συγκατοικούσαν όλοι μαζί ήταν ο Νο 2 μετά τον πατέρα.
  52. Έπρεπε να παντρευτεί πρώτη δηλ. Ιεραρχικά
  53. Με τα ονόματά των
  54. "Ντάϊκο"= μπάρμπα=θείος
  55. "Θιάκα" οίον Θίτσα=Θεία
  56. Ως ανωτέρω
  57. Με τα ονόματα και "νιπ"= ανεψιός, "μπες"=ανεψιά
  58. Συνήθως με τα ονόματά των. Γενικά "παιδί"=αγόρι, κοπέλλα
  59. Ο "μεγάλος" ο "μικρός"
  60. Αλάδερφος
  61. Δεν υπήρχε ιδιαίτερος χαρακτηρισμός
  62. "Κρουσκ"=συμπέθερε, "κρούσκιτ"=συμπεθέρα
  63. Πατέρα και "τατ" αλβανική
  64. Μάνα "μαμ"
  65. "Ζωτ" "κουνάτ"= αφέντης-κουνιάδος την αδερφή συνήθως με το όνομά της
  66. "Πλιάκ" οίον "γέρο" ή "Βιερ" οίον πεθερέ
  67. "Βάβο" οίον γιαγιά, γριά ή "Βιερ"=πεθερά
  68. "Κουνάτ", "Κουνάτα"=κουνιάδος, κουνιάδα
  69. Παιδί μου="ντιάλλι ιμ", γαμπρέ="δαντέρι ιμ"
  70. Ως ανωτέρω
  71. "Γαμπρέ" ή με το όνομά του
  72. "Νούσε"=Νύφη
  73. "Νούσε"-"νούσα"=νύφη
  74. "γυναίκα" "άντρα μου" και με τα ονόματά των σόκου ιμ= ο σύντροφός μου, σόκια ιμέ= η συντρόφισσά μου (λατινικό socious)
  75. Συνήθως το όνομα του παππού από τον άνδρα όχι όμως αν ζούσε, διότι εφοβείτο μήπως πεθάνει με την αναβίωση του ονόματός του. Και στο κορίτσι το ίδιο. Τα υπόλοιπα, ονόματα Αγίων του μηνός που γεννήθηκαν τα παιδιά. Ο νονός ή προσπάππου όνομα ή κάποιο εορτάζον όνομα ή ό,τι ήθελε "αυθαιρέτως".
  76. Ξύλα, νερό, ζώα, κήπος, κάμπος (σπορά, συγκομιδή+επεξεργασία), αργαλειός, πλεκτική δια χειρός δηλ. μάλλινα κυρίως.
  77. Τα προηγούμενα καθήκοντα ως ανωτέρω και σκάλισμα, αραίωμα φυτών. Γενικά από κοινού.
  78. Άλμεξη ζώων, κούρεμα. Πάντως ουσιώδης διαχωρισμός εργασιών άνδρα και γυναίκας δεν μπορεί να γίνει. Συνεισέφεραν και οι δύο σύζυγοι στις εξωτερικές εργασίες.
  79. Δεν υπήρχαν ούτε υπάρχουν βιοτεχνίες.
  80. Βοσκή ζώων, διανυκτέρευση σε στάνες, οργώματα, κλάδεμα, εκχερσώσεις οικοδομικά. Λίαν κοπιαστική μεταφορά από τα βουνά του Σουλίου ξυλείας για στέγες κλπ. Αρδευτικά χαντάκια στους αγρούς.
  81. Από 10 ετών. Όλες τις ανωτέρω παρ. 4,5,6,9. Τα κορίτσια επιπλέον οικιακά και αργαλειό, πλέξιμο, κέντημα.
  82. Κατά κανόνα έπρεπε να παντρευτούν τα κορίτσια και ανάλογα με την ηλικά τους "ιεραρχικά"
  83. Γυναίκες 17-22 συνήθως. Άνδρες 18-28 συνήθως. Η γυναίκα έπρεπε να είναι μικρότερη από τον άνδρα. Σπανίως θα ήταν μεγαλύτερη (Μοναχοκόρη ή προίκα κλπ.)
  84. Γαμπρός πολύ σπάνια πήγαινε κάποιος. Συνήθως "έπαιρναν" νύφη στο σπίτι κατά κύριο λόγο από το χωριό και από τα πέριξ γεωργικά χωριά Σκεπαστό, Καναλάκι, Αχερουσία, Μουζακαίϊκα, Σκαφιδωτή.
  85. Στο πατρικό του γαμπρού για καινούριο σπίτι δεν γίνεται λόγος.Πολύ-πολύ σπάνια. Ούτε αποτελούσε προίκα της νύφης.
  86. Ναι. Ζούσαν και εργάζονταν όλοι μαζί, προέκυπταν προβλήματα: διαχειριστικά, οικειοποίηση των "γερόντων" για να μου "τα δώσουν εμένα" τα τάδε χωράφια. Η μικρότερη νύφη ήταν κάτι σαν ο νεοσύλλεκτος στον στρατό. Περισσότερη οικιακή εργασία "αγγαρεία". Σταδιακά τα μεγαλύτερα ζευγάρια έχτιζαν "δική τους στέγη" και συνήθως η πατρική κατοικία περιήρχετο στον μικρότερο αδελφό.
  87. Όσο ζούσε τον πρώτο λόγο είχε ο απτέρας και μέχρι τώρα συμβολαιογραφικές πράξεις δεν γίνονται, πολύ σπάνια. Εγένετο διαίρεση δια στόματος: ο τάδε υιός το α' αγρόκτημα κ.ο.κ. Εξεφράζοντο δυσαρέσκειες, παράπονα μεταξύ των μελών, υιών της οικογένειας.
  88. Και πριν από τον θάνατο του πατέρα ως παράγραφος 15 και λόγω χώρου: οι οικίες κάλυπταν συνήθως έκταση 50 τ.μ. Λόγοι επισπεύσεως ήταν πολλές φορές τα περιουσιακά. Επίσης, εάν μάλωνα οι "συνυφάδες".
  89. Συνήθως ο μικρότερος γιος. Παράγραφος 15
  90. Εάν είχε μία α' περιουσία, δηλαδή ωρισμένα στρέμματα ή ζώα και βασικά επό μοναχοκόρης ή ανάπηρου πατέρα κλπ.. Πάντως δεν ήταν σύνηθες το φαινόμενο.
  91. Πολύ σπάνια. Μάλλον όχι.
  92. Σπάνιζε το φαινόμενο. Πάντως για τον μικρότερο.
  93. Οπωσδήποτε ο σώγαμπρος έπαιρνε μεγαλύτερο μερίδιο. Τα γραπτά σπάνιζαν. Εγίνετο δια συμφωνίας "με το λόγο, με την κουβέντα".
  94. Ο σώγαμπρος διατηρούσε το δικό του επώνυμο. Τα παιδιά γράφονταν με το επώνυμό τους.
  95. Ούτε μέχρι δεύτερα ξαδέλφια δεν παντρευόταν. Μεταξύ πρώτων δεν υπήρξε. Ανηψιός από δεύτερο ξάδελφο μπορούσε να παντρευτεί.
  96. Δια "προξενειού" δεν γινόταν. Αν τυχόν υπήρχε δεσμός = προσβολή κοπέλλας ή τυχόν κύηση, τότε γιν΄΄οταν ο γάμος.
  97. Το πρόσεχαν πολύ! Δεν είχαν γίνει τέτοιοι γάμοι.
  98. Πολύ σπάνιες. 2-3 κυρίως για περιουσιακά. Δεν εδίδοντο στον γαμπρό τα "ταγμένα" στρέμματα κλπ.
  99. Πάντοτε ο νονός του γαμπρού ή άμεσος συγγενής του.
  100. Ο κουμπάρος που τους στεφάνωνε το πρώτο. Συνήθως τα μέλη της οικογένειας του νονού βάφτιζαν τα παιδιά. Σπάνιζε η αλλαγή νουνού.
  101. Όλα τα ανωτέρω δηλ. Φίλος ή συγγενής και με κάποια οικονομική επιφάνεια.
  102. Δεν επιτρεπόταν ο γάμος
  103. Ναι
  104. Ήταν σύνηθες φαινόμενο. Αλληλοβοήθεια, εργασία κλπ.
  105. Συνδρομή σε κίνδυνο, αλληλοβοήθεια εργασιών, οικονομική διευκόλυνση
  106. Συνήθως ανά γένη. Άνδρας με γυναίκα δεν γινόταν
  107. Ναι. Κινητή: πολύς ρουχισμός (κλινοσκεπάσματα) Ακίνητα: αγροκτήματα και μερικές φορές εδίδοντο και ζώα
  108. Προφορικά. Οι πλησιέστεροι συγγενείς της νύφης, αφού "κοβόταν η κουβέντα" με τους συγγενείς του γαμπρού συμφωνούσαν ότι θα "δώσουμε και το τάδε αγρόκτημα ή τόσα μετρητά"
  109. Όχι δεν υπήρχε
  110. Αν γινόταν σπάνια κάποιος που ήξερε ορισμένα γράμματα ή ο ιερέας ή ο γραμματέας του χωριού. Υπέγραφαν ο πατέρας των νεονύνφων, ο γαμπρός και δύο μάρτυρες.
  111. Μέχρι 100.000 δρχ.
  112. Όχι
  113. Όχι
  114. Ναι
  115. Ναι
  116. Μπορούσε να πάρει κάτι παραπάνω αν είχε "μείνει" δηλ. Είχε περάσει τα 25 οπότε έπρεπε να παντρευτεί για να πάρουν σειρά οι μικρότερες.
  117. Το μερίδιο ήταν εξίσου. Λόγοι ανωτέρας βίας δικαιολογούσαν μεγαλύτερο μερίδιο π.χ. στην μεγαλύτερη αδελφή, για να παντρευτεί "γρήγορα" ώστε να λάβουν σειρά οι επόμενες.
  118. Δεν υπήρχε διαχωρισμός. Μοιράζονταν κανονικά στους γιούς της
  119. Οπωσδήποτε σε περίπτωση θανάτου του πατέρα και σπάνια αν υπήρχε μεγάλη διαφορά ηλικίας του μεγάλου αδελφού με την αδελφή του.
  120. Όχι
  121. Παρέμενε στον άνδρα της
  122. Όχι. Ο γαμπρός έπαιρνε. Δεν έδινε
  123. Κατά κανόνα με τον θάνατο του πατέρα. Σπάνια πιο πριν ο μεγάλος αδελφός να αποκτούσε ίδια στέγη. Έπαιρνε και το ανάλογο μερίδιο του.
  124. Το ίδιο
  125. Για να παντρευτεί η αδελφή, υπήρχαν περιπτώσεις που τα κορίτσια έπαιρναν μεγαλύτερο μερίδιο
  126. Προφορικά
  127. Όχι
  128. Το 1/2 και το άλλο 1/2 αντιστοιχούσε στα παιδιά
  129. Αδέλφια του άνδρα ή αδέλφια της ίδιας
  130. Οι κόρες του.
  131. Ναι συτό συνέβαινε και στις δύο (2) περιπτώσεις
  132. Αν δεν είχε παιδιά
  133. Αδελφών και ορφανών πάλι πλησίον συγγενών
  134. Όπως το νόμιμο παιδί