Πλαταμώνας Πιερίας

Πλαταμώνας Πιερίας

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Πλαταμώνας Πιερίας
  4. 1216
  5. Πλαταμώνα
  6. Πιερίας
  7. Σταθμός Πλαταμώνα
  8. Οι κάτοικοι επί το πλείστον από ντόπιους και μεριές οικογένειες προσφύγων.
  9. Περίπου 30 οικογένειες πρόσφυγες.
  10. Ναι, είχαν δικό τους συνοικισμό, ονομαζόταν οικισμός προσφύγων.
  11. Ελληνικά - Ποντιακά.
  12. Υπήρχε 1 εκκλησία, κτίσθηκε το έτος 1930
  13. Ανήκε σε όλο το χωριό.
  14. 1 νεκροταφείο
  15. Το έτος 1930
  16. Ήταν η γεωργία και η κτηνοτροφία και η αλιεία.
  17. Σιτάρι, καλαμπόκι, καπνά, οπωροφόρα δένδρα, ροδάκινα, μήλα, αχλάδια, φουντούκια κλπ.
  18. Καπνά, μήλα, αχλάδια, φουντούκια.
  19. Όλες οι παλιές, οι καινούριες καλλιέργειες είναι ακτινίδια και ελαιόδεντρα. Τα ακτινίδια άρχισαν καλλιεργούνται από 5ετίας περίπου, τα ελαιόδενδρα από 15ετίας.
  20. Ήταν κεφαλοχώρι και εξακολουθεί να είναι.
  21. Όχι
  22. Δεν υπάρχουν κλήροι. Οι ντόπιοι είχαν μικρά στρέμματα σε διάφορα σημεία. Οι πρόσφυγες πήραν κλήρο 40 στρέμματα περίπου.
  23. Μόνο οι 30 οικογένειες των προσφύγων.
  24. 15 στρέμματα περίπου.
  25. Ναι υπήρχε
  26. Από το 1930
  27. Όχι
  28. Μερικές οικογένειες ασχολούνταν με την αλιεία οι οποίες εξακολουθούν να εργάζονται.
  29. Όχι
  30. Υπήρχε πολιτική κοινότητα στον Πλαταμώνα, αλλά η έδρα ήταν στον Πυνσελείμον
  31. Δεν πλήρωναν φόρους
  32. Εκτός των δημοσίων υπαλλήλων όλοι οι άλλοι κατατάσσονταν στην ίδια κατηγορία.
  33. Όλοι προσέφεραν τις υπηρεσίες τους σε κοινωφελή έργα χωρίς αμοιβή.
  34. Μετά τα 18 όλοι οι άνδρες συμμετείχαν υποχρεωτικός. Οι γυναίκες δεν συμμετείχαν.
  35. Όποιος αρνιόταν να συμμετάσχει του βάζανε πρόστιμο (κοινοτικό φόρος).
  36. Ναι, σε όλες τις γεωργικές εργασίες υπήρχε αλληλοβοήθεια.
  37. Ναι
  38. Όχι, η αλληλοβοήθεια ήταν περισσότερο ανεπτυγμένη μεταξύ των οικογενειών.
  39. Την οικογένεια την αποτελούσαν οι γονείς, τα παιδιά και οι παπούδες. Τα μέλη μιας συνήθης οικογένειας ήταν περίπου 10.
  40. Τον πατέρα τους μπαμπάκα και την μητέρα τους μαμάκα.
  41. Παππού
  42. Μάνα
  43. Παππού
  44. Μάνα
  45. Με τα ονόματά των παιδιών
  46. Με τα ονόματά τους
  47. Με τα ονόματά τους
  48. Με τα ονόματά τους
  49. Όχι
  50. Όχι
  51. Με τα ονόματά τους
  52. Μπαμπά
  53. Θειά
  54. Μπάρμπα και θειά
  55. Με τη λέξη ανηψιέ ή με τα ονόματά τους
  56. Με τα ονόματά τους. Όταν έλεγαν παιδί εννοούσαν το αγόρι.
  57. Το πρώτο παιδί έπαιρνε το όνομα του πατέρα του πατέρα τους και το πρώτο κορίτσι το όνομα της μητέρας του πατέρα τους, και τα υπόλοιπα τα ονόματα του πατέρα και της μητέρας της μητέρας τους.
  58. Συμπεθέρους
  59. Πατέρα, μπαμπά
  60. Μάνα
  61. Κουνιάδο και κουνιάδα
  62. Παππού
  63. Με το όνομά της ή μάνα
  64. Κουνιάδο και κουνιάδα
  65. Γαμπρέ
  66. Γαμπρέ με το όνομά του
  67. Γαμπρέ
  68. Νύφη
  69. Νύφη
  70. Ο σύζυγος τη σύζυγο γυναίκα και αυτή τον άνδρα της αφεντικό.
  71. 1) Του παππού από τον πατέρα στο αγόρι και της γιαγιάς από τον πατέρα στο κορίτσι. 2)Τα ονόματα των υπόλοιπων από τον παππού της μητέρας και από τη γιαγιά της μητέρας, ο νονός έδινε το όνομα όποιων έταζε σε περιπτώσεις που έχανε ένα κοντινό πρόσωπο.
  72. Οι γυναίκες εκτός από την ανατροφή των παιδιών, κουβαλούσαν τα ξύλα, το νερό, φρόντιζαν τα οικόσιτα ζώα, πήγαιναν και στα χωράφια.
  73. Όλες τις αγροτικές εργασίες.
  74. Τα τάισμα στις στάνες, σπανίως το άρμεγμα.
  75. Με τα δίχτυα
  76. Το όργωμα, κόψιμο ξύλων.
  77. Από ηλικία 10 ετών περίπου τα αγόρια βοσκούσαν τα ζώα, τα κορίτσια συνήθως οικιακές δουλειές.
  78. Συνήθως έπρεπε να παντρευτούν τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια.
  79. Για τις γυναίκες 22 και για τους άνδρες το ίδιο. Ήταν επιτρεπτό και συνηθισμένο η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη από τον άνδρα.
  80. Από το ίδιο συνήθως ή από τα γειτονικά.
  81. Αρχικά στο πατρικό του γαμπρού. Αν είχαν χρήματα έχτιζαν δικό τους αργότερα.
  82. Συνήθως όλα τα αγόρια της οικογένειας έφερναν τις γυναίκες τους στο πατρικό σπίτι. Ζούσαν όλοι μαζί, εργάζονταν, έτρωγαν μαζί, κοιμόντουσαν κάτω από την ίδια στέγη.
  83. Σχεδόν αδιαίρετη.
  84. 1) Συνήθως όταν πέθαινε ο πατέρας. 2) Όταν είχαν χρήματα. 3) Όταν υπήρχαν καυγάδες.
  85. Συνήθως ο μικρότερος γιος.
  86. Όταν δεν είχε αγόρια ο πατέρας της νύφης και ο γαμπρός ήταν μεγαλύτερος γιος οικογένειας που είχε τα άλλα αγόρια.
  87. Πήγαιναν
  88. Για το μικρότερο συνήθως.
  89. Υποχρεούντο ο πεθερός να γράψει στο όνομα του γαμπρού μέρος της περιουσίας.
  90. Όχι
  91. Όχι
  92. Ναι
  93. Όχι
  94. Όχι
  95. Ο νονός του γαμπρού
  96. Συνήθως είχαν τον ίδιο νονό
  97. Συνήθως προτιμούσαν κάποιον πλούσιο και κοινωνικά ανώτερο.
  98. Επιτρεπόταν
  99. Ναι
  100. Ναι
  101. Συνήθως προφορικά. Τα προικοσύμφωνα λέγονταν προικοσύμφωνα και γινόνταν μόνο σε περίπτωση μη εμπιστοσύνης του γαμπρού προς τον πεθερό.
  102. Όχι
  103. Σπανίως γινόταν προικοσύμφωνα, όταν γινόταν τα συνέτασσε ο δάσκαλος ή ο πρόεδρος του χωριού.
  104. Σπανίως χρήματα, συνήθως λίρες 50 περίπου.
  105. Όχι
  106. Όχι
  107. Ναι μικρά τεμάχια, συνήθως εκτάσεως 25 στρεμ.
  108. Ναι δένδρα και ζώα.
  109. Ανάλογα με τις απαιτήσεις του γαμπρού.
  110. Όχι
  111. Όχι
  112. Συνήθως μόνο στις περιπτώσεις θανάτου του πατέρα.
  113. Όχι
  114. Παρέμενε στον άνδρα της
  115. Όχι
  116. Ανάλογα με τις περιστάσεις. Τεμάχιζαν τα κτήματα και κατόπιν με λαχνό (προφορικά).
  117. Ο υστερότοκος κληρονομούσε μεγαλύτερο μερίδιο.
  118. Ήταν μικρότερο γιατί έπαιρναν χρήματα και οικιακά σκεύη.
  119. Συνήθως προφορικά, σε σπάνιες περιπτώσεις γινόταν διαθήκη.
  120. Το μοίρασμα γινόταν με λαχνό και μεταξύ των αδελφών.
  121. Συνήθως η γυναίκα έπαιρνε ένα μικρό κτήμα.
  122. Συνήθως η περιουσία παρέμενε στην γυναίκα μετά το θάνατό της, την έπαιρναν τα αδέρφια του άντρα της.
  123. Οι κόρες του
  124. Συνήθως κληρονομούσε τον αδελφό του πατέρα του όταν αυτός δεν είχε παιδιά. Δεν συνέβαινε το ίδιο και με τον αδελφό της μητέρας του.
  125. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά ή όταν σε περίπτωση τα παιδιά πέθαιναν υιοθετούσαν ένα για να "στεριώσουν τα παιδιά" όπως έλεγαν.
  126. Δεν είχαν ιδιαίτερη προτίμηση.
  127. Τα ίδια με τα κανονικά παιδιά.