- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Ραχώνα
- 1200
- Ραχώνας
- Γιαννιτσών
- Πέλλας
- Ράμελ
- Κυρίως Πρόσφυγες Πόντιοι και θρακιώτες.
- Ποντιακά-Θρακιώτικα
- Μία "Άγιος Γεώργιος" Κτίστηκε το 1803 από Βολυγάρους
- Σε όλο το χωριό, ενοριακή
- Ενα
- Πριν από το 1915
- Γεωργικές
- Σιτάρι, κριθάρι, καλαμπόκι, κουκιά, σησάμι, ρόβι, βαμβάκι, βρώμη, αμπέλια
- 1)Αυτοκατανάλωση: σιτάρι, κριθάρι, καλαμπόκι βρώμη, ρόβι, αμπέλια 2)Για πώληση: κουκιά, σησάμι και βαμβάκι
- Παλιές Σιτάρι, κριθάρι, βαμβάκι Νέες-καπνός από το 1954-1955
- Όχι
- Υπήρξαν προ του 1929. Το 1929 έγινε οριστική διανομή και ο κλήρος καθωρίστηκε σε 44 βασιλ.στρεμ.
- Από 88 στρεμ.και πάνω
- Περί τους τέσσερις
- Περίπου 25 στρεμμ.
- Υπήρχε μικρή κτηνοτροφία μικρών και μεγάλων ζώων(βοϊοδή(?), αιγοπροβ.)
- Ανέκαθεν υπήρχε οικόσιτη και μη.
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Ναι. Το χωριό έγιεν κοινότητα κατά την περίοδο 1930-31 με πενταμελές κοινοτικό συμβούλιο.
- Φόρος γεωργικών προϊόντων >> Αγροφυλακής >> βοσκής>>διατωμένων(?) ζώων *α)Ο φόρος γεωργικών προίόντων και οι λοιποί φόροι για τα ζώα, πληρωνόταν σε κοινοτικούς εισπράκτορες β)Ο φόρος Αγροφυλακής πληρωνόταν σε ιδιωτικούς αγροφύλακες, τους οποίους προσλάβαιναν οι κάτοικοι της κοινότητας.
- Γεωργοί χωρίς διακρίσεις
- Ναι
- Προαιρετική, για άνδρες και γυναίκες πάνω από 16 ετών
- Όχι
- Ναι-Σε όλες τις γεωργικές εργασίες
- Για χτίσιμο οικιών και άλλων βοηθητικών κτισμάτων. Σε πυρκαϊές. Αλληλοβοήθεια με αροτριώτα(?) ζώα, σε αρόσεις(?), μεταφορές
- Ήταν-Για παρασκευή τροφίμων-εργοχείρων-ενδυμασίας κ.λ.π.
- Συνήθως πατέρας με παντρεμένα παιδιά του-Μητέρα με παντρεμένα παιδιά της Μαζί και τα άγαμα παιδιά της-Άντρας έγγαμος με πεθερό ή πεθερά-Χήρα με παντρεμένα παιδιά της-Αδέλφια έγγαμα ή άγαμα-Χήρα ή χήρος με σώγαμπρο
- "πατέρα" "μάννα"
- Ποντιακά "πάππο"-Θρακικά "παππού"
- Ποντιακά"καλομάννα"-Θρακικά"γιαγιά"
- Ποντ. "πάππο" Θρακ."γιαγιά"
- Ποντ."καλομάννα"¨Θρακ."γιαγιά"
- Με το βαφτιστικό όνομα
- Με το βαφτιστικό όνομα.
- Με το βαφτιστικό όνομα
- Με το βαφτ. όνομα
- Υπήρχαν "πασιά"
- Με το βαφτ. όνομα
- Με το βαφτ. όνομα
- "θείο"
- "θεία"
- "θείο" "θεία"
- Με το βαφτ. όνομα ή "ανεψιέ"
- Με το βαφτ. όνομα ή "παιδί μου" "κορίτσι μου"
- Ποντιακά "Πρωτικάρι" το πρωτότοκο
- "Παραδέλφια" στην ποντιακή γλώσσα. "Μηλαδέρφια"σε θρακιώτικη γλώσσα.
- Στα Ποντιακά:"διδυμάρια"
- "Συμπέθερε"
- "Πατέρα"
- "Μητέρα""Μάννα"
- Με το βαφτιστικό όνομα.
- "Πατέρα"
- "Μάννα""μητέρα"
- Με το βαπτιστικό όνομα
- Με το βαπτιστικό όνομα
- Με το βαπτιστικό όνομα
- Με το βαπτιστικό όνομα
- "νύφη" ή με το βαπτιστικό όνομα
- "νύφη" ή με το βαπτιστικό όνομα
- Με τα βαπτιστικά ονόματα
- Συνήθως του παππού και της γιαγιάς από τον πατέρα ή του παππού και της γιαγιάς από τη μητέρα. Ο νονός έδινε το όνομα, όταν δεν ώριζαν οι γονείς το όνομα.
- Εκτός από τις σπιτικές Και Σε όλες τις γεωργικές δουλειές δούλευαν οι γυναίκες. Δηλ. στο θέρος, τον αλωνισμό με υποζύγια, με πατόζες(?) ύστερα-Κουβαλούσαν νερό, φρόντιζαν για τα ζώα. Ζύμωναν και έψηναν το ψωμί σε σπιτικό φούρνο.
- Σε όλες έπαιρναν μέρος
- Στην διατροφή, περιποίηση των ζώων δούλευαν. Επίσης το άρμεγμα.
- Το όργωμα των αγρών με υποζύγια-τη σπορά των σιτηρών με το χέρι σκορπώντας τον σπόρο-κλάδεμα ανοελιών Πούληση των προϊόντων-Αγορά ή πούληση των σιτηρών ή ζώων Αγορά ή πούληση ακινήτων
- Από 12 ετών και πάνω, περίπου, σε ελαφριές γεωρικές δουλειές ή σπιτικές άρχιζαν να δουλεύουν.
- Δεν υπήρχαν τέτοια συνήθεια. Όπως τους βόλευε.
- Και για τα δύο φύλα από 18 ετών και πάνω συνήθως. Επίσης επιτρεπτό ήταν, αλλά όχι συνηθισμένο, η γυναίκα να είναι μεγαλείτερη από τον άνδρα.
- Δεν ήταν συνηθεια ο γαμπρός και η νύφη να είναι από το ίδιο χωριό-Συνήθως τους διάλεγαν να είναι από τα πλησιέστερα χωριά. Αλλά προτιμούσαν πρώτα από το ίδιο το χωριό τους
- Δεν υπήρχε τέτοιο συνήθειο υποχρεωτικό-το νέο ζευγάρι εγκαθίστατο στο σπίτι που του βόλευε.
- Συνέβαινε και ζούσαν σαν μια οικογένεια στην ίδια στέγη.
- Ναι
- Όταν δεν τους χωρούσε το σπίτι συνήθως.
- Συνήθως μαζί με τους γονείς παρέμενε ο μικρότερος γιός ή η μικρότερη κόρη.
- Πατέρα ή μητέρα που είχε μόνο κορίτσια-ή δεν είχε καθόλου παιδιά.(είχε δηλαδή υιοθετημένο κορίτσι)
- Συνήθως όχι
- Συνήθως για το μικρότερο ή οπώς τους βόλευε.
- Ούτε πεθερός ούτε πεθερά ήταν υποχρεωμένοι να γράψουν στο όνομα του γαμπρού περιουσία-Με τη θέλησή τους κληρονομούσε περιουσία-
- Ο γαμπρός είχε το δικό του επώνυμο, όπως και τα παιδιά του
- Όχι
- Δεν θα είχαν συγκατάθεση γονέων_Αλλά οι αντιρρήσεις των γονέων δεν μπορούσαν πάντοτε να εμποδίσουν την παντρειά.
- Μπορούσαν αν δεν ήταν συγγενείς.
- Υπήρχαν για ασυμφωνία χαρακτήρων, για συζυγική απιιστία.
- Συνήθως ο νονός του γαμπρού.
- Συνήθως Το πρώτο ο κουμπάρος που στεφάνωσε το ζευγάρι Όλα τα παιδιά δεν ήταν υποχρεωτικό να είχαν τον ίδιο νονό
- Προτιμούσαν να είναι συγχωριανός συγγενής ή φίλος-Χωρίς διάκριση αν ήταν πλούσιος ή κοινωνικά ανώτερος.
- Συνήθως όχι-Αλλά δεν απαγαγορευόταν κιόλα.
- Όχι
- Δεν υπήρχε τέτοιο συνήθειο
- Ναι
- Προφορικά
- Όχι, δεν υπήρχε
- Χρήματα κάτω συνήθως των 20.000 τότε
- Σπάνια. Ήταν ασυνήθιστο
- Όπου υπήρχε δυνατότητα
- Ναι
- Μόνο ζώα-(Δέντρα ή καϊκια δεν υπήρχαν)
- Δεν υπήρχε έθιμο καθορισμού προίκας-όπως βόλευε
- Όχι
- Μεταβιβαζόταν σε όλα τα παιδιά της.
- Οι αδελφοί δεν είχαν υποχρέωση να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών αδελφών τους-Μόνο σε περίπτωση θανάτου του πατέρα τους είχαν υποχρέωση.
- Ναι
- Παρέμενε στον άνδρα συνήθως
- Όχι-Δεν υπήρχε τέτοια συνήθεια
- Συνήθως μετά το γάμο τους, ή ανάλογα με τις περιστάσεις
- Κληρονομούσαν ίσα μερίδια.
- Ήταν ίσα
- Η μεταβίβαση γινόταν και προφορικά ή και με διαθήκη
- Όχι με λαχνό
- Συνήθως ίσο με των παιδιών
- Οι αδελφοί του θανόντος ή τα παιδιά τους
- Οι κόρες του
- Ναι
- Συνήθως αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
- Συνήθως παιδιά αδελφών.
- Συνήθως όπως το φυσικό παιδί