Λιπαρό

Λιπαρό

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Λιπαρό
  4. 1191
  5. Λιπαρού
  6. Γιαννιτσών
  7. Πέλλας
  8. Λιπαρίνοβο
  9. Όχι.
  10. Πόντιοι(40 οικογένειες) Βλάχοι (15").
  11. Ναι είχαν ιδιαίτερους συνοικισμούς.
  12. Ποντιακή-βλάχικη.
  13. Μία-Οι παλιότεροι δεν θυμούνται πότε κτίσθηκε.(Είναι έργο συλλογικό-εφτά χωριών)Πιθανολογείται επί Τουρκοκρατίας.
  14. Ανήκε στο χωριό και στα γύρω χωριά(Λιπαρό, Γαλατάδες, Εσώβαλια(?), Α.Γεώργιος, Καλύβια, Άσπρο, Σταυροδρόμι)_
  15. Ένα.
  16. Το 1915.
  17. Γεωργία-Κτηνοτροφία.
  18. Σιτάρι, κριθάρι, καλαμπόκι.
  19. Τα βασικά προϊόντα ήταν σιτάρι, κριθάρι, καλαμπόκι από τα οποία ένα μέρος προορίζονταν για αυτοκατανάλωση και το υπόλοιπο για το εμπόριο.
  20. Σήμερα τα προϊόντα του χωριού είναι οπωροκηπευτικά(δενδροκαλλιέργεια-θερμοκήπια) και έχουν αρχίσει από το 1960 περίπου.
  21. Ήταν τσιφλίκι.
  22. Οι καλλιεργητές έδιναν στους τσιφλικούχους το 50%
  23. Ναι, μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους.
  24. Από 50 στρέμματα και πάνω.
  25. Περίπου 30 κάτοικοι είχαν κλήρο 50 στρεμμάτων.
  26. 25 στρέμματα
  27. Ναι
  28. Άρχισε γύρω στα 1960.
  29. Υπήρχαν 4 τσελιγκάτα. Σήμερα δεν υπάρχουν.
  30. Όχι γιατί δεν υπάρχει θάλασσα.
  31. Όχι
  32. Όχι
  33. Στη δεκαετία του σαράντα οι γεωργοί και οι κτηνοτρόφοι της περιοχής δεν πλήρωναν φόρους.
  34. Σε δύο. Των πλυσίων και των φτωχών.
  35. Ναι. Παλιότερα οι χωρικοί προσέφεραν προσωπική εργασία για κατασκευή δρόμων, σχολείων, εκκλησιών κ.λ.π.
  36. Ήταν υποχρεωτική για τους άνδρες που είχαν εκπληρώσει τη στρατιωτική τους θητεία.
  37. Τιμωρούνταν με χρηματικό πρόστιμο.
  38. Η αλληλοβοήθεια ίσχυε και ισχύει ακόμα κυρίως στις γεωργικές εργασίες.
  39. Ίσχυε στην κατασκευή στάβλων, αποθηκών.
  40. Όχι ήταν αναπτυγμένη εξ ίσου και στα δύο φύλλα.
  41. Μια οικογένεια αποτελούνταν από 6-12 άτομα γιατί η οικογένεια ήταν πατριαρχική. Χώριζαν τα αδέρφια μετά το θάνατο του πατέρα-
  42. Μπαμπά-μάνα.
  43. Παππού.
  44. Γιαγιά.
  45. Παππού.
  46. Γιαγιά.
  47. Παιδιά
  48. Παιδιά.
  49. Με το βαφτιστικό τους.
  50. Με το βαφτιστικό τους.
  51. Όχι.
  52. Όχι.
  53. Με το βαφτιστικό τους.
  54. Θείο.
  55. Θεία.
  56. Θείο-θεία-
  57. Ανηψιέ-ανηψιά(και με το βαφτιστικό τους).
  58. Παιδί μου-κορίτσι μου.9και με τα βαφτιστικά τους).
  59. Όχι.
  60. Παραδέρφια ή παραπαίδια.
  61. Δεν υπήρχε ιδιαίτερη ονομασία.
  62. Συμπεθέρια.
  63. Πατέρα.
  64. Μητέρα.
  65. Με το βαφτιστικό του.
  66. Πατέρα.
  67. Μητέρα.
  68. Με τα βαφτιστικά τους.
  69. Παιδί μου ή γαμπρέ.
  70. Παιδί μου ή γαμπρέ.
  71. Γαμπρέ.
  72. Νύφη(και με το βαφτιστικό της).
  73. Νύφη(και με το βαφτιστικό της).
  74. Με το βαφτιστικό τους.
  75. Για το αγόρι έδιναν το όνομα του παππού από τον πατέρα, για το κορίτσι της γιαγιάς από τον πατέρα. Ο νονός έδινε το όνομα που ήθελε ο ίδιος αφού είχαν προηγηθεί τα ονόματα του παππού και της γιαγιάς από την μητέρα(συνήθως στο 5ο παιδί).
  76. Ναι οι γυναίκες εκτός από τις δουλειές του σπιτιού έκαναν και άλλες δουλειές όπως: αγροτικές, φροντίδα οικόσιτων ζώων κλπ.
  77. Συνήθως τσάπα και θερισμό.
  78. Αξιοποίηση των κτηνοτροφικών προϊόντων. Π.χ. Έκαναν το γάλα τυρί, το μαλλί των προβάτων νήμα.
  79. Γεωργία και Κτηνοτροφία.
  80. Τα παιδιά ανεξάρτητα του φύλλου μόλις τέλειωναν το Δημοτικό βοηθούσαν τους γονείς στις δουλειές.
  81. Ναι, έπρεπε να παντρευτούν πρώτα τα κορίτσια και μάλιστα κατά σειρά ηλικίας και μετά τα αγόρια.
  82. Κανονική θεωρούνταν η ηλικία των 25 ετών. Συνηθίζονταν η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη(για να μπορεί να καθοδηγεί τον άνδρα).
  83. Συνήθως ο γαμπρός και η νύφη ήταν από το ίδιο χωριό.
  84. Στο πατρικό του γαμπρού μέχρι να κάνουν καινούριο σπίτι. Το σπίτι δεν αποτελούσε προίκα της νύφης.
  85. Ναι συνέβαινε. Ζούσαν όλοι μαζί, έτρωγαν όλοι μαζί και κοιμόνταν κάτω από την ίδια στέγη.
  86. Η περιουσία έμμενε αδιαίρετη μέχρι τον θάνατο του πατέρα.
  87. Όταν οι γυναίκες των αδερφλων δεν μπορούσαν να ζήσουν αρμονικά.
  88. Συνήθως το μικρότερο αγόρι.
  89. Όταν δεν είχε αγόρι.
  90. Όχι.
  91. Για το μικρότερο.
  92. Έπαιρνε μεγαλύτερο μερίδιο χωρίς όμως να το γράψει στο όνομά του.
  93. Κρατούσε το επώνυμο και τα παιδιά επίσης π.χ. πεθερός:Καραβοκύρης Παύλος γαμπρός: Αντωνίου Χρήστος παιδιά: Αντωνίου ……
  94. Δεν υπήρξε τέτοια περίπτωση στο χωριό μας.
  95. Όχι
  96. Όχι, μπορούσαν να παντρευτούν.
  97. Όχι
  98. Ο νονός του γαμπρού.
  99. Ο νονός όλα τα παιδιά της οικογένειας.
  100. Κάποιος πλούσιος.
  101. Απαγορευόταν
  102. Όχι
  103. Όταν δεν είχαν αδέρφια και είχαν χάσει τους γονείς.
  104. Συμπαράσταση σ'οποιαδήποτε δυσκολία της ζωής.
  105. Συνήθως μόνον οι άνδρες.
  106. Μάλιστα υπήρχε.
  107. Η προικοδοσία γινόταν προφορικά.
  108. Όχι
  109. Δεν υπήρχαν τότε προικοσύμφωνα. Όλα εξαρτιόταν από το λόγο των ενδιαφερομένων.
  110. 50.000-100.000 δραχμές ή 5 έως 10 στρέμματα αγρού.
  111. Όχι
  112. 5 έως 10 στρέμματα
  113. Ένα έως δύο ζώα μεγάλα.
  114. Όχι. Όλα έπαιρναν ίσο μερίδιο.
  115. Όχι
  116. Η προίκα της μητέρας μεταβιβαζόταν σ'όλα τα παιδιά(αγόρια, κορίτσια) εξ ίσου ή έπαιρναν το ανάλογο σε χρήμα.
  117. Όχι. Και τα αδέρφια βοηθούσαν στην προίκιση των κοριτσιών.
  118. Ναι
  119. Παρέμενε στον άνδρα της.
  120. Όχι
  121. Ανάλογα με τις περιστάσεις
  122. Ο μικρότερος έπαιρνε το μεγαλύτερο γιατί ήταν υποχρεωμένος να κοιτάξει τους γονείς στα γεράματα.
  123. Μικρότερο από το μερίδιο των αγοριών.
  124. Προφορικά.
  125. Με λαχνό συνήθως στο διαχωρισμό των ζώων.
  126. Ανάλογα με τα παιδιά που είχε π.χ. 4 παιδιά+1 αυτή το 1/5 3"+1 αυτή το 1/4 1 παιδί+1 " το 1/2 κλπ.
  127. Έμεναν όλα στη γυναίκα.
  128. Οι κόρες.
  129. Ναι και στις δυο περιπτώσεις το παιδί μπορούσε να τους κληρονομήσει.
  130. Υιοθετούσε μόνο αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  131. Τα παιδιά των αδελφών.
  132. Τα δικαιώματα που είχε ένα κανονικό παιδί της οικογένειας.