Κακόρρευμα

Κακόρρευμα

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Κακόρρευμα
  4. 1137
  5. Χράνων
  6. Πυλίας
  7. Μεσσηνίας
  8. Αβαρνίτσα (πολύ παλαιό)
  9. Όχι
  10. Όχι
  11. Την ομιλουμένην ελληνικήν σε ευρεία κλίμακα
  12. Δύο. Η πρώτη το 1850 και η δεύτερη πολιούχος του χωριού σήμερα το 1894.
  13. Στο χωριό. Δεν ήταν οικογενειακές.
  14. Ένα
  15. Το 1880 σε οίκημα εκκλησιαστικού με κοινοτική μορφή
  16. Γεωργοί και κτηνοτρόφοι
  17. Σμιγούδι, σταφίδες, συκιές και ελιές
  18. Το σμιγάδι για αυτοκατανάλωση και το μισό του λαδιού. Για εμπόριο σταφίδες, σύκα και το 1/2 του λαδιού.
  19. Παλιές καλλιέργειες είναι το λάδι και τα σύκα. Νέες καλλιέργειες είναι τα πρώιμα κηπευτικά που άρχισαν με κέρδος από το 1965. καλλιέργειες που εγκαταλείπονται είναι οι σταφίδες και τα δημητριακά.
  20. Κεφαλοχώρι
  21. Όχι
  22. Από 50 στρέμματα και άνω
  23. 15 οικογένειες
  24. 40 - 50 στρέμματα
  25. Υπήρχε
  26. Από το 1955 και εντεύθεν
  27. Όχι
  28. Όχι
  29. Όχι
  30. Μέχρι το 1912 έβγαζαν πάρεδρο για το Δημαρχείο. Από το 1912 μέχρι σήμερα έχουν το γνωστό κοινοτικό διοικητικό σύστημα.
  31. Α)Τα στρεμματικά στην Κοινότητα, β)το δέκατο του λαδιού στον επιστάτη της εφορίας, γ)της αγροφυλακής
  32. Σε δύο: α)στους ευκατάστατους περιουσιακώς (εύπορους), β) στους αγροτοεργάτες (άπορους)
  33. Ήταν συνηθισμένο. Την εκκλησία, το σχολείο, το δρόμο, οι χωρικοί μόνοι τους τα έφτιασαν.
  34. Η συμμετοχή ήταν σαν υποχρεωτική. Συμμετείχαν προ παντός άνδρες πάνω από 18 χρονών.
  35. Δεν τον τιμωρούσαν. Η άρνηση, στο κοινό έργο, σπάνιζε.
  36. Πράγματι βοηθιόντανε οι κάτοικοι στα μεταξύ τους στο θέρο, τρύγο προ παντός αλλά και σε άλλες δουλειές.
  37. Ίσχυε στο χτίσιμο σπιτιών, στην εξόρυξη πηγαδιών κ.α.
  38. Εξ ίσου μάλον και στις γυναίκες στο γνέσιμο των μαλλιών, στο μαγγάνισμα των λιναριών, στην ύφανση του αργαλειού κτλ
  39. Από 6 - 10 μέλη. Του άνδρα οι συγγενείς, ο παππούς, η γιαγιά, ο άνδρας, η γυναίκα, τα παιδιά τους και τα ανύπαντρα αδέλφια και αδελφές του άνδρα.
  40. Πατέρα - μάννα
  41. Παππούλη
  42. Γιαγιά
  43. Παππούλη
  44. Γιαγιά
  45. Παιδί μου, παιδάκι μου
  46. Ε παιδί ή μωρή Γεωργία
  47. Ρε Νίκο, ρε Γιώργη
  48. Μωρή Τασία, μωρή Θανάσω
  49. Βέβαια. Δεν τον έλεγαν ρε.
  50. Δεν την έλεγαν μωρή
  51. Συνήθως με το υποκοριστικό του ονόματος
  52. Μπάρμπα
  53. Θειά
  54. Μπάρμπα και θειά
  55. Ε! ανήψι
  56. Με το βαφτιστικό της όνομα και το μαρή στα κορίτσια
  57. Για υστερότοκα: "το στερνοπούλι"
  58. Μητροπαίδια
  59. Διπλάρικα
  60. Συμπεθέρους
  61. Πατέρα
  62. Μητέρα
  63. Κουνιάδο, κουνιάδα
  64. Πατέρα
  65. Μητέρα
  66. Κουνιάδο, κουνιάδα
  67. Γαμπρέ
  68. Γαμπρέ
  69. Γαμπρέ ή με το όνομά του
  70. Ε, νύφη
  71. Νύφη, ε νύφη
  72. Βρε γυναίκα, βρε νοικοκυρά. Νοικοκύρη.
  73. Το πρώτο αγόρι έπαιρνε το όνομα του παππού από το πατέρα και το πρώτο κορίτσι της γιαγιάς από το πατέρα. Τα δεύτερα παιδιά έπαιρναν το όνομα των γονιών της μητέρας. Αν δεν ήταν απαίτηση οι γονείς έδινε ο νονός το όνομά του.
  74. Α)Βοηθούσαν στις ανδρικές δουλειές, β)κουβαλούσαν ξύλα, άχυρα για τα ζώα, νερό, γ)φύλαδαν και τα ζώα
  75. Εσκαβαν στο σπάρσιμο του σμιγαδιού, έσκαβαν στα αμπέλια μαζί με τους άνδρες, εμάζευαν τις ελιές μαζί με τους άντρες, θέριζαν, τρυγούσαν
  76. Φύλαγαν τα πρόβατα, τα βόδια κτλ και φρόντιζαν για τη βοσκή τους
  77. Το αλώνισμα του σμιγαδιού κ.α., το ράβδισμα των ελαιοδένδρων, το κουβάλημα των σταφυλιών για πάτημα, το όργωμα
  78. Από 13 χρονών τα αγόρια βοηθούσαν στις ανδρικές δουλειές. Τα κορίτσια φύλαγαν τα ζώα και βοηθούσαν στις γυναικείες δουλειές.
  79. Αν η διαφορά από παιδί σε παιδί ήταν μεγάλη παντρεύονταν με τη σειρά. Σε άλλη περίπτωση παντρεύονταν τα κορίτσια και ύστερα τα αγόρια.
  80. Ηλικία για τις γυναίκες ήταν 25 - 30 και για τους άνδρες 25 - 35. Ήταν επιτρπτό να είναι και η γυναίκα μεγαλύτερη.
  81. Ήταν συνήθεια να είναι ο γαμπρός και η νύφη από το ίδιο χωριό. Συνήθειο ήταν να είναι και από τα γειτονικά χωριά.
  82. Στο πατρικό σπίτι του γαμπρού ή σε κάποιο καινούργιο σπίτι του πατέρα του γαμπρού.
  83. Συνέβαινε τουλάχιστον δύο αγόρια να φέρνουν τις γυναίκες τους στο πατρικό σπίτι. Ζούσαν όλοι μαζί και εργάζονταν όλοι μαζί υπό την εποπτεία του πατέρα τους.
  84. Ναι μέχρι να παντρέψουν τυχόν ανύπανδρες αδελφές ή μέχρι να δημιουργήσουν καλλίτερη περιουσία
  85. Χώριζαν όταν γίνονταν πολλοί ή μεγάλωναν τα παιδιά των παντρεμένων αδελφών
  86. Συνήθως ο μικρότερος γιός
  87. Όταν δεν είχε αγόρι
  88. Όχι
  89. Για το μεγαλύτερο για να φροντίσει ο σώγαμπρος την αποκατάσταση των άλλων κοριτσιών
  90. Ο σώγαμπρος έπαιρνε ενισχυμένο μερίδιο πατρικό. Για να μπορέσει να προικίσει τις άλλες κοπέλες του πεθερού μπορούσε να εξαγοράσει και μερίδια των κουνιάδων του.
  91. Ο σώγαμπρος κρατούσε το επώνυμό του και το έπαιρναν και τα παιδιά του
  92. Όταν είχαν συγγένεια και δεύτερα εξαδέλφια. Μεταξύ πρώτων εξαδέλφων ποτέ.
  93. Υπήρχε
  94. Ναι. Μπορούσαν να παντρευτούν αλλά απέφευγαν το κοινό επώνυμο.
  95. Όχι
  96. Ο νονός του γαμπρού
  97. Το πρώτο παιδί το βάφτιζε το κουμπάρος που στεφάνωσε. Τα άλλα παιδιά είχαν δικό τους νονό.
  98. Όταν άλλαζαν κουμπάρο προτιμούσαν κάποιον πλούσιο ή κοινωνικά ανώτερο
  99. Απαγορευτόταν ο γάμος
  100. Όχι. Θεωρούντο αδέλφια.
  101. Όταν γλύτωναν από τον ίδιο μεγάλο κίνδυνο. Ή όταν επρόκειτο να συμφιλιώσουν μετά από μεγάλη έχθρα ανάμεσά τους.
  102. Να τηρηθούν οι υποσχέσεις αδελφοποιήσεως εφ΄ όρου ζωής
  103. Άνδρες με άνδρες
  104. Υπήρχε
  105. Και προφορικά και με προικοσύμφωνα
  106. Υπήρχε και η υποθήκη κάποιου κτήματος εάν δεν εκτελείτο το προικοσύμφωνο.
  107. Ο πατέρας της νύφης
  108. 20.000 έως 80.000 δρχ
  109. Όχι
  110. Ναι
  111. Δέντρα ή ζώα
  112. Τα κορίτσια δεν έπαιρναν ακριβώς την ίδια προίκα. Αυτό εξαρτιόταν από τα ψυχικά και σωματικά της προσόντα. Τα μειονεκτικά έπαιρναν περισσότερο.
  113. Αυτό δεν συνέβαινε ποτέ
  114. Αν η οικογένεια δεν είχε οικονομική αντοχή η προίκα της μητέρας μεταβιβαζόταν και προίκα στα κορίτσια της. Αν είχε μόνο γιούς έπαιρνε περισσότερο αυτός που θα μενε με τη μητέρα του ως το τέλος.
  115. Είχαν υποχρέωση και οι αδελφοί στην προίκιση των κοριτστιών - αδελφών και ζώντος του πατέρα. Πολύ περισσότερο αν πέθαινε ο πατέρας τότε την προίκιζαν τα αδέλφια και έκανε παραίτηση των κληρονομικών δικαιωμάτων της.
  116. Όχι
  117. Επιστρεφόταν στην οικογένειά της
  118. Υπήρχε η συνήθεια ο γαμπρός να δίνει στο πεθερό "χάρες" αρνί, πουκάμισο, εσώρουχα κτλ
  119. Ο γαμπρός
  120. Πριν από το γάμο
  121. Ο πεθερός, η πεθερά, οι κουνιάδες
  122. Όχι. Αν της είχε δώσει χρυσαφικά τα παιρνε μαζί της στο τάφο.
  123. Τα αγόρια έπαιρναν το μερίδιο που τους αναλογούσε μετά από το γάμο τους ή μετά το θάνατο του πατέρα.
  124. Όλα τα αγόρια έπαιρναν το ίδιο μερτικό. Αυτός όμως που είχε τους γονείς στα γηρατειά τους έπαιρνε παραπάνω.
  125. Πολλές φορές μεγαλύτερο σαν προίκα και μικρότερο την κληρονομική μερίδα.
  126. Συνήθως προφορικά. Αν υπήρχε λόγος και με διαθήκη.
  127. Αφού έβγαζαν το μερίδιο της αδελφής ή τη προίκα της. Τα αδέλφια μπορούσαν να ρίξουν λαχνό αν διαφωνούσαν στη μοιρασιά.
  128. Το μερίδιο της μάννας ήταν μεγαλύτερο του κάθε παιδιού κατά ποσοστό 50 έως 100%
  129. Είχαν δικαίωμα τα αδέλφια του άνδρα, οπότε η γυναίκα έπαιρνε μόνο την προίκα της. Αν η γυναίκα ήταν μεγάλης ηλικίας έμενε και μετά θάνατον. Κληρονομούσαν.
  130. Οι κόρες του
  131. Αυτή γινόταν. Ένα παιδί κληρονομούσε τον αδελφό του πατέρα του που δεν είχε παδιά, που τα κανόνιζε μάλιστα ο ίδιος, όταν ζούσε.
  132. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά
  133. Παιδιά αδελφών τους προπαντός
  134. Έπαιρνε όλη την περιουσία μετά το θάνατο των θετών γονέων. Αν όμως εν τω μεταξύ έφευγε το υιοθετημένο έχαν τα διακαιώματά του.