- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Ροδιά Μεσσηνίας
- 1122
- Ροδιάς
- Τριφυλίας
- Μεσσηνίας
- Λεντεκάδα
- Όχι
- Όχι
- Αι - Γιώργης (1880 περίπου). Αγία Τριάδα
- Στην κοινότητα
- 2 (Δηλαδή το τωρινό είναι μεταφορά σε άλλη τοποθεσία αυτού που υπήρχε)
- Το 1914
- Γεωργικές και κτηνοτροφικές εργασίες (Το χωριό είναι ημιορεινό)
- Δημητριακά (σιτάρι, βρώμη, κριθάρι) αμπέλια και λίγες ελιές)
- Οι ποσότητες των προϊόντων ήταν μικρές και προορίζονταν για αυτοκατανάλωση
- Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες. Έχει αναπτυχθεί η καλλιέργεια των ελιών (ψιλοελιές, για λάδι). Από το 1960 - 65 και μετά.
- Παλιά οι εκτάσεις γης ήταν ισομοιρασμένες στους κατοίκους της περιοχής
- Δεν υπήρχε μεγάλη διαφορά κλήρου ανάμεσα στους κατοίκους του χωριού
- 80 - 100 στρέμματα
- Υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει
- Υπήρχαν. Εξακολουθούν να υπάρχουν 7 -8.
- Όχι
- Όχι
- Δεν πλήρωναν σε κανένα φόρους οι κάτοικοι του χωριού
- Δεν υπήρχε χωρισμός σε κοινωνικές τάξεις, μεταξύ των κατοίκων του χωριού
- Ήταν συνηθισμένο να γίνονται έτσι αυτά τα έργα. Εξ΄ άλλου έτσι χτίστηκαν η εκκλησία και το σχολείο.
- Η συμμετοχή ήταν θεληματική αλλά πήγαιναν όλοι. Απ΄ όλες τις ηλικίες ακόμα και οι γυναίκες.
- Αφού ήταν θεληματική η συμμετοχή τιμωρίες δεν υπήρχαν. Υπήρχε μεγάλη συμμετοχή.
- Η αλληλοβοήθεια ήταν συνηθισμένο φαινόμενο. Γινόταν σ΄ όλες τις γεωργικές εργασίες.
- Η αλληλοβοήθεια ίσχυε και σ΄ άλλες εργασίες. Όλα σχεδόν τα σπίτι είχαν χτιστεί μ΄ αυτόν τον τρόπο.
- Αλληλοβοήθεια υπήρχε και μεταξύ των γυναικών. Για αργαλιούς, ξάσιμο μαλλιών, βιλάρια, πλύσιμο
- Ο άνδρας, η γυναίκα, τα παιδιά, ο πατέρας τους άνδρα, η μητέρα του άνδρα. Σε μερικές περιπτώσεις αδέρφια του άνδρα και αδέρφια της γυναίκας.
- Πατέρα - μάνα
- Παππού και το όνομα του
- Γιαγιά και το όνομά της
- Παππού και το όνομά του
- Γιαγιά και το όνομά της
- Εγγονάκια μου
- Εγγονάκια μου
- Αδερφός μου ή το όνομά του
- Αδερφή μου ή τ΄ όνομά της
- Με τ΄ όνομά τους
- Μπάρμπα και όνομά του
- Θειά
- Μπάρμπα και θειά
- Ανήψια. Με τ΄ όνομά τους
- Παιδιά μας, γιός μας, κόρη μας
- Όχι. Μόνο τα βαφτιστικά τους.
- Διπλάρικα
- Συμπέθεροι
- Πατέρα
- Μάνα
- Αφεντο- κουνιάδο, αφεντο-κουνιάδα
- Πατέρα
- Μάνα
- Κουνιάδο - κουνιάδα
- Γαμπρέ
- Γαμπρό
- Γαμπρέ
- Νύφη μας
- Νύφη μας
- Η γυναίκα μου. Ο άντρας μου
- Το 1ο (αγόρι) του παππού από τον πατέρα. Το 1ο κορίτσι της γιαγιάς από τον πατέρα. Το 2ο αγόρι του παππού από την γυναίκα. Το 2ο κορίτσι της γιαγιάς από την γυναίκα. Από τούδε και στο εξής άλλα ονόματα κι όποιο ήθελε ο νονός.
- Οι άνδρες έκαναν τις εξωτερικές εργασίες. Οι γυναίκες όμως εκτός από τις δουλειές του σπιτιού, βοηθούσαν και στις εξωτερικές δουλειές.
- Σ΄ όλες τις αγροτικές δουλειές βοηθούσαν οι γυναίκες
- Όλες τις δουλειές που είχαν σχέση με την κτηνοτροφία (βοσκή ζώων, άρμεγμα κλπ)
- Δεν υπήρχαν βιοτεχνίες
- Τις βαρειές δουλειές (Το φόρτωμα, το ράβδισμα με τη δέμπλα, το ράβδισμα πάνω στην ελιά κλπ)
- Από 5 - 6 χρόνων. Να καρτεράνε τα ζώα, για το άρμεγμα κι άλλες ελαφρές κι εύκολες δουλειές. Τα κορίτσια σε δουλειές του σπιτιού.
- Πρώτα έπρεπε να παντρευτούν τα κορίτσια της οικογένειας και κατόπιν τα αγόρια
- Για τις γυναίκες 25 - 30 χρονών. Για τους άντρες 25 - 35 χρονών. Συνηθισμένο ήταν η γυναίκα να είναι μικρότερης ηλικίας.
- Συνήθως από το ίδιο χωριό ή από τα κοντινά (γειτονικά) χωριά. Ίσχυε η παροιμία "παπούτσι απ΄ τον τόπο σου κι ας είναι μπαλωμένο".
- Έμεναν στο πατρικό του γαμπρού
- Συνέβαινε όλα τα αγόρια, όταν παντρεύονταν, να φέρνουν τις γυναίκες τους στο πατρικό τους. Ζούσαν όλοι μαζί αγαπημένοι στο σπίτι και να εργάζονται όλοι. Χαρακτηριστικό οκογένεια στο χωριό με 45 μέλη.
- Η πατρική περιουσία παρέμενε αδιαίρετη
- Λόγοι συνήθως που χώριζαν τ΄ αδέλφια απ΄ το σπίτι ήταν όταν γίνονταν πολλοί και δεν χωρούσαν στο σπίτι.
- Συνήθως παρέμενε στο πατρικό σπίτι ο μικρότερος γιος
- Όταν δεν είχε αγόρι
- Όχι. Ποτέ!
- Για το μικρότερο
- Ο πεθερός έπρεπε να γράψει μέρος της πατρικής περιουσίας στο γαμπρό (προίκα)
- Το επώνυμο έμενε του άντρα κι αυτό έπαιρναν και τα παιδιά τους
- Λόγω συγγένειεας ποτέ δεν επιτρεπόταν να γίνει γάμος
- Δεν επιτρεπόταν να παντρευτούν δεύτερα ξαδέλφια
- Παντρεύονταν αν δεν υπήρχε συγγένεια μεταξύ τους
- Όχι
- Ο νονός του γαμπρού
- Αυτός που στεφάνων (δηλ ο νονός του γαμπρού) το πρώτο. Αν το πρώτο ήταν κορίτσι θα βάφτιζε και το δεύτερο αν ήταν αγόρι. Από τούδε και στο εξής οποιοσδήποτε.
- Σε περίπτωση αλλαγής κουμπάρου οποιοσδήποτε συγγενής ή φίλος
- Επιτρεπόταν μόνο να μην υπάρχει συγγένεια μεταξύ τους
- Δεν παντρεύονταν ποτέ
- Δεν έχουν γίνει αδελφοποιτοί στο χωριό
- Ναι
- Προικοσύμφωνα - συμβόλαια
- Τα συνέτασσε συμβολαιογράφος και τα υπέγραφαν γαμπρός και πεθερός
- Ανάλογα με τις οικονομικές ευχέρειες
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Ανάλογα με τα προσόντα της νύφης και τη συμφωνία που θα γινόταν ανάμεσα στον γαμπρό και πεθερό
- Η πατρική περιουσία μοιραζόταν σ΄ όλα τα παιδιά
- Θα μεταβιβαζόταν στα αγόρια
- Οι αδελφοί είχαν υποχρέωση να βοηθήσουν στην προίκιση των κοριτσιών
- Εφ όσον δεν είχε δηλώσει παραίτηση από την περιουσία
- Η προίκα επέστρεφε στην οικογένειά της
- Υπήρχε η συνήθεια να δίνει ο γαμπρός ζώο το οποίο ανταποδιδόταν κι από τον πεθερό. Η προσφορά αυτή λεγόταν "κανίσκι".
- Ο γαμπρός
- Πριν από το γάμο
- Οι συμπέθεροι
- Μπορούσε να τα ζητήσει και τα έπαιρνε πάλι πίσω
- Το μοίρασμα μπορούσε να ΄χει γίνει από νωρίτερ, αλλά το μερίδιό τους θα το έπαιρναν (μόλις) μετά το θάνατο και των δύο γονέων.
- Συνήθως ο τελευταίος κληρονομούσε μεγαλύτερο μερίδιο
- Τα κορίτσια έπαιρναν μικρότερα μερίδια από τα αγόρια
- Γινόταν με διαθήκη
- Μεταξύ αδερφιών το μοίρασμα γινόταν με λαχνούς
- Το μεγαλύτερο μερίδιο αναλογούσε στη γυναίκα. Και τα παιδιά όμως έπαρναν μερίδιο.
- Οι πρώτοι συγγενείς αίματος από τον άντρα
- Οι κόρες του
- Μπορούσε να γίνει αυτό
- Αν δεν είχε καθόλου παιδιά
- Προτιμούσαν παιδιά συγγενών Α' βαθμού αίματος
- Όπως και τα κανονικά παιδιά