Αετός Μεσσηνίας

Αετός Μεσσηνίας

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Αετός Μεσσηνίας
  4. 1110
  5. Αετού
  6. Τριφυλίας
  7. Μεσσηνίας
  8. Αετός
  9. Όχι
  10. Όχι
  11. Ελληνικά καθαρά
  12. Α)Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου, πολύ παλαιά επάνω σε ειδωλολατρικό ναό, β)Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου, 1825 (βυζαντινός)
  13. Στο χωριό
  14. Ένα
  15. 1845 περίπου
  16. Γεωργία, κτηνοτροφία
  17. Δημητριακά, ελιές και λάδι, αμπέλια, σταφίδες, σύκα, αραβόσιτος, όσπρια, κρεμύδια, κηπευτικά, εσπεριδοειδή
  18. Αυτοκατανάλωση: δημητριακά, λάδι, αμπέλια, αραβόστιος, όσπρια, κηπευτικά, εσπεριδοειδή. Εμπόριο: λάδι, οίνος, σταφίδα, σύκα, κρεμύδια, αραβόσιτος.
  19. Ελιές, δημητριακά, κηπευτικά, εσπεριδοειδή, ελάχιστα αμπέλια και λίγα σύκα
  20. Κεφαλοχώρι
  21. Όχι
  22. Από 20
  23. 30
  24. 30
  25. Ναι
  26. Από πολύ παλιά κι εξακολουθεί σήμερα εντονότερα
  27. Όχι
  28. Όχι. Δεν είναι κοντά σε θάλασσα, λίμνη ή ποτάμι.
  29. Όχι
  30. Το χωριό υπήρξε έδρα Δήμου με περιφέρεια 12 χωριά και όνομα Δήμος Αετού, επαρχίας Τριφυλίας, Νομού Μεσσηνίας. Κατά την Τουρκοκρατία υπήρχε Δημογεροντία.
  31. Ανάλογα με τα εισοδήματα και τους πλήρωναν στους ενοικιαστές φόρων
  32. Στους μεγάλους νοικοκυραίους και στους υπόλοιπους χωρίς διάκριση
  33. Ναι
  34. Άνδρες από 18 - 60 ετών
  35. Με περιφρόνηση
  36. Ναι
  37. Χτίσιμο σπιτιών, φύτεμα αμπελιών κτλ.
  38. Ναι, γνέσιμο μαλλιών και επεξεργασία αυτών
  39. Παππούς, γιαγιά, πατέρας, μητέρα, παιδιά
  40. Πατέρα - μάνα
  41. Παππούλη
  42. Γιαγιά
  43. Παππούλη
  44. Γιαγιά
  45. Με τα ονόματά τους
  46. Με τα ονόματά τους
  47. Με τα ονόματά τους
  48. Το ίδιο
  49. Όχι
  50. Όχι
  51. Με τα ονόματά τους
  52. Θείε
  53. Θεία
  54. Θείε - θεία
  55. Με τα ονόματά τους
  56. Με το όνομά τους
  57. Όχι
  58. Προγόνια
  59. Με τα ονόματά τους
  60. Συμπεθέρους
  61. Πατέρα
  62. Μητέρα
  63. Με τα ονόματά τους
  64. Πατέρα ή γέρο
  65. Μάνα
  66. Με τα ονόματά τους
  67. Με το όνομά του
  68. Με το όνομά του
  69. Με το όνομά του
  70. Νύφη
  71. Με το όνομά της
  72. Με το όνομά τους ή γυναίκα - άντρα
  73. Στο πρώτο αγόρι του παππού από τον πατέρα. Στο πρώτο κορίτσι της γιαγιάς από τον πατέρα. Στο δεύτερο αγόρι του παππού από την μητέρα. Στο δεύτερο κορίτσι της γιαγιάς από την μητέρα.
  74. Οι γυναίκες βοηθούσαν σ΄ όλες σχεδόν τις δουλειές που γίνονταν εκτός του σπιτιού
  75. Τρύγος, θέρος, σκάψιμο, συλλογή καρπών, χαράκωμα σταφίδων και λοιπές αγροτικές δουλειές μαζί με τον σύζυγο ή σε ξαφνική απουσία τούτου, μόνες τους.
  76. Φύλαγμα ζώων στη βοσκή, βύζαγμα αρνοκάτσικων, άρμεγμα, τυροκόμισμα, κούρεμα προβάτων κτλ.
  77. Δενυν υπάρχει θάλασσα, λίμνη ή ποτάμι για αλιεία
  78. Όργωμα, ράβδισμα ελιών, κλάδεμα αμπελιών, αλώνισμα σιτηρών
  79. Από την εφηβική ηλικία. Στα αγόρια να βοηθούν τον πατέρα και στα κορίτσια να βοηθούν τη μητέρα.
  80. Ανάλογα με την ηλικία τους. Συνήθως όμως προηγούντο τα κορίτσια.
  81. Για τις γυναίκες από 20 - 24 και για τους άντρες από 25 - 30. Συνήθως η γυναίκα ήταν μικρότερη από τον άντρα.
  82. Συνήθως από το ίδιο χωριό αλλά και από διπλανά χωριά χωρίς διάκριση
  83. Συνήθως στο πατρικό του γαμπρού αλλά υπήρχαν και περιπτώσεις των υπολοίπων ερωτήσεων της υπ΄ αριθ. 14
  84. Συνήθως ναι αλλά όταν αύξαναν με τη γέννηση των παιδιών χώριζαν
  85. Όταν ήσαν σαν μια οικογένεια την είχαν αδιαίρετη αλλά όταν χώριζαν τις οικογένειες τότε χώριζαν και την περιουσία.
  86. Όταν γίνονταν πολλοί και όταν για οιοδήποτε λόγο επέρχονταν έριδες
  87. Ο μικρότερος γιός (συνήθως)
  88. Όταν δεν είχε αγόρια
  89. Όχι
  90. Για το μικρότερο (συνήθως)
  91. Την μοίραζαν αδερφικά και αυτή που έμενε στο πατρικό έπαιρνε παρά πάνω το σπίτι. Η περουσία έμενε στο όνομα του κοριτσιού και όχι στο σώγαμπρο.
  92. Ο γαμπρός διατηρούσε το πατρικό του επώνυμο το οποίο έπαιρναν και τα παιδιά του
  93. Πρώτα όχι. Δεύτερα ναι αλλά όχι από το ίδιο σόι.
  94. Υπήρχε μόνο από συγγένεια εξαίματος
  95. Ναι εφ΄ όσον ήσαν πρώτα ή δεύτερα ξαδέρφια
  96. Ελάχιστες από ασυμφωνία χαρακτήρων
  97. Ο νονός του γαμπρού
  98. Το πρώτο παιδί αυτός που στεφάνωσε το ζευγάρι. Τα υπόλοιπα άλλοι νόνοί.
  99. Συνήθως φίλος
  100. Απαγορεύονταν
  101. Όχι
  102. Το έθιμο τούτο εγίνετο πολύ παλαιά, στην εποχή της Τουρκοκρατίας
  103. Σαν αδελφοί
  104. Ανδρας με άνδρα
  105. Υπήρχε και εξακολουθεί να υπάρχει
  106. Συνήθως προφορικά, παλαιότερα και με προικοσύμφωνα ανάλογα με τις απαιτήσεις του γαμπρού
  107. Όχι
  108. ΤΟ συνέτασσε ο συμβολαιογράφος και τα υπέγραφαν οι γονείς της νύφης
  109. Χρήματα σε σημερινά ποσά περίπου από 300 χιλ έως 1.500 χιλιάδες
  110. Μερικές φορές
  111. Και στο χωριό ή στην πόλη
  112. Ναι
  113. Δέντρα ή ζώα
  114. Συνήθως ίδιο μερίδιο εκτός της περιπτώσεως που το κορίτσι ήταν όμορφο και ο γαμπρός το έπαιρνε χωρίς προίκα
  115. Όχι. Μόνο αν το κορίτσι είχε κάποιο ελάττωμα έπαιρνε κάτι παραπάνω.
  116. Σε ίσα μερίδια σε όλα τα παιδιά της
  117. Συνεισέφεραν όταν είχαν και κυρίως όταν είχε πεθάνει ο πατέρας
  118. Αν είχε παραιτηθεί της πατρικής περιουσίας όχι, αλλιώς ναι.
  119. Πολλές φορές επιστρεφόταν άλλες όμως παρέμενε στον άντρα της.
  120. Όχι
  121. Ουδείς
  122. Μόνο κατά το γάμο ο γαμπρός πήγαινε στο σπίτι της νύφης ένα σφάγιο "την γίδα του γαμπρού" για το τραπέζι των συγγενών της νύφης
  123. Την έτρωγαν σε κοινό τραπέζι οι καλεσμένοι συγγενείς της νύφης
  124. Όχι
  125. Ανάλογα με τις περιστάσεις και το συνηθέστερο μετά τον θάνατο των γονέων
  126. Ίσα μερίδια
  127. Τα κορίτσια έπαιρναν συνήθως αυτό που λέμε "την μερίδα του λέοντα" και ότι περίσσευε έπαιρναν τα αγόρια
  128. Προφορικά και πριν πεθάνουν οι γονείς άφηναν διαθήκη που πιστοποιούσε τα διατεθέντα
  129. Μεταξύ αδελφών αγοριών
  130. Γινόταν αρχηγός της οικογένειας η μητέρα και ενεργούσε ανάλογα
  131. Μόνο η γυναίκα εκτός αν ο μακαρίτης είχε αφήσει ειδική διαθήκη
  132. Οι κόρες του
  133. Συνέβαιναν και οι δύο περιπτώσεις
  134. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά
  135. Συνήθως αδελφών ή συγγενών ή και ορφανά
  136. Σαν να ήταν πραγματικό παιδί αυτού που το υιοθέτησε