Νέδουσα

Νέδουσα

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Νέδουσα
  4. 1101
  5. Νέδουσας
  6. Μεσσηνίας
  7. Μεγάλη Αναστάσοβα
  8. Όχι
  9. Όχι
  10. 26. Η αρχαιότερη είναι η Μονή Μαρδακίου. Έχει χτιστεί το 1501 μ.Χ.
  11. Όχι
  12. Ένα
  13. Το έτος 1855
  14. Κτηνοτροφία, γεωργία.
  15. Κρασί, πατάτες, λάδι, δημητριακά.
  16. Για το εμπόριο κρασί, πατάτες.
  17. Γίνεται πιο συστηματική η καλλιέργεια της πατάτας.
  18. Κεφαλοχώρι
  19. Όχι
  20. Μέχρι 40 στρέμματα
  21. Περίπου το 20%
  22. Γύρω στα 30 στρέμματα.
  23. Ναι
  24. Από ανέγερσης του χωριού.
  25. Υπήρχαν 30 εξακολουθούν να υπάρχουν 6.
  26. Όχι
  27. Πριν το 1914 υπήρχε δήμος Αλαγονίας που περιελάμβανε 6 χωριά με τοπικούς πάρεδρους. Μετά το 1914 έγινε κοινότητα.
  28. Πλήρωναν γεωργικούς και κτηνοτροφικούς φόρους στο δημόσιο ταμείο.
  29. Υπήρχε η εύπορη τάξη που την αποτελούσαν οι μεγαλοκτηματίες και η κατώτερη τάξη με λιγότερα κτήματα.
  30. Ναι
  31. Ήταν υποχρεωτική για τους άνδρες από 18 -60 χρονών. Μετά το 1940 συμμετείχαν και γυναίκες.
  32. Ναι. Με χρηματικό ένταλμα στο Δημόσιο Ταμείο.
  33. Υπήρχε αλληλοβοήθεια σε όλες τις γεωργικές εργασίες.
  34. Σε όλες.
  35. Ναι γενικα σε όλες τις δουλειές.
  36. Συνήθως ο πατέρας και η μητέρα του άνδρα και τα παιδιά τους.
  37. Πατέρα και μάνα.
  38. Παπούλη
  39. Γιαγιά
  40. Παπούλη
  41. Γιαγιά.
  42. Με το όνομά τους
  43. Με το όνομά τους
  44. Με το όνομα
  45. Με το όνομα
  46. Όχι
  47. Όχι
  48. Με το όνομά τους
  49. Μπάρμπα
  50. Θειά
  51. Το ίδιο όπως παραπάνω
  52. Ανηψιός, με το όνομά του
  53. Με το όνομά τους
  54. Όχι
  55. Προγόνια
  56. Δίδυμα και διπλάρια
  57. Συμπεθέρους
  58. Πατέρα
  59. Μάνα
  60. Με το όνομά τους
  61. Πατέρα
  62. Μάνα
  63. Με το όνομά τους
  64. Με το όνομά του
  65. Με το όνομά του
  66. Με το όνομά τους
  67. Με το όνομά της
  68. Με το όνομά της
  69. Το μωρή και το ρε μπροστά από το όνομά τους
  70. Το πρώτο αγόρι έπαιρνε το όνομα του παππού από τον πατέρα και το πρώτο κορίτσι από τη μάνα του γαμπρού. Στα δευτερότοκα, έπαιρνε το όνομα από τους γονείς της νύφης. Στις άλλες περιπτώσεις ο νονός.
  71. Η γυναίκα βοηθούσε τον άνδρα της σε όλες τις δουλειές εκτός από το σπίτι και την ανατροφή των παιδιών.
  72. Σχεδόν όλες.
  73. Βοηθούσε στο άρμεγμα και στην τυροκομεία.
  74. Το ζευγάρι, φτιάχναν προστατευτικούς τοίχους στους αγρούς, κλάδεμα αμπελιών, ελιών, ράντισμα αγωγιάτες.
  75. Μόλις τελείωναν το Δημοτικό Σχολείο. Τα αγόρια βοηθούσαν τον πατέρα και τα κορίτσια την μητέρα.
  76. Αν υπήρχαν κορίτσια παντρεύονταν πρώτα και μετά τα αγόρια.
  77. Για τις γυναίκες από 20 και πάνω και για τους άνδρες από 25. Ήταν επιτρεπτό η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη από τον άνδρα.
  78. Το πλείστον από το χωριό, αλλά και από τα γύρω χωριά όπως Πηγές, Αλαγονία, Αρτεμησία, Δυρράχι.
  79. Συνήθως στο πατρικό του γαμπρού.
  80. Λίγο χρόνο έμενα στο πατρικό του γαμπρού μέχρι να αποκτήσουν δική τους στέγη.
  81. Την περιουσία την διαιρούσαν μετά τον θάνατο του πατέρα.
  82. Μετά τον γάμο φρόντιζαν ο καθένας νεόνυμφος να αποκτήσει στέγη. Σε αυτό συντελούσε το πατρικό σπίτι που ήταν μικρό και άβολα.
  83. Όλα τα παιδιά άνοιγαν δικό τους σπιτικό. Συνήθως με τους γονείς έμενε ο μικρότερος γιός.
  84. Όταν δεν είχε αγόρι η οικογένεια.
  85. Σε σπάνιες περιπτώσεις.
  86. Συνήθως για το μικρότερο.
  87. Τα πρώτα παιδιά έπαιρναν με το γάμο το μεριδιό τους. Όση περιουσία έμενε την έπαιρνε ο σώγαμπρος.
  88. Ο γάμπρος έπαιρνε το επίθετο του πατέρα του, το ίδιο και τα παιδιά του.
  89. Σε ελάχιστες περιπτώσεις τα δεύτερα εξαδέλφια παντρεύονταν.
  90. Υπήρχε και ήθελε ειδική άδεια από την εκκλησία.
  91. Μπορούσαν να παντρευτούν.
  92. Υπήρξαν σε ελάχιστο ποσοστό για λόγους κυρίως ασυμφωνίας χαρακτήρων.
  93. Ως επι το πλειστόν ο νόνος του γαμπρού.
  94. Συνήθως το πρώτο παιδί το βάφτιζε ο κουμπάρος που στεφάνωσε το ζευγάρι. Τα παιδιά ουδέποτε είχαν τον ίδιο νονό.
  95. Συνήθως σε φίλο και σε σπάνιες περιπτώσεις από κάποιο συγγενή.
  96. Επιτρεπόταν
  97. Όχι
  98. Υπήρχε
  99. Γινόταν με προικοσύμφωνα. Δεν υπήρχε διαφορετική ονομασία στο προικοσύμφωνο.
  100. Δεν υπήρχε
  101. Οι γονείς "των παιδιών" και αν κάποιος ήταν αγράμματος υπέγραφαν οι συγγενείς του.
  102. Λίγα χρήματα.
  103. Σπίτι αν υπήρχε
  104. Στο χωριό
  105. Ναι
  106. Δέντρα και ζώα.
  107. Ανάλογα με τις περιπτώσεις. Σίγουρο είναι ότι η πρωτότοκη δεν έπαιρνε κατ' έθιμο μεγαλύτερο μερίδιο.
  108. Όχι ποτέ δεν έπαιρνε ολόκληρη την πατρική περιουσία.
  109. Σπάνια μεταβιβαζόταν ολόκληρη η προίκα της μητέρας στις κόρες της. Αν αποκτούσε μόνο γιούς μοιραζόταν εξ' ίσου.
  110. Αν τα παιδιά ήταν ευκατάστατα συνείσφεραν στην προίκιση των κοριτσιών. Αυτό γινόταν όσο ζούσε ο πατέρας και πολύ περισσότερο σε περίπτωση θανάτου.
  111. Μπορούσε να πάρει αν είχε καταθέσει την προίκα της.
  112. Επιστρεφόταν στην οικογένειά της.
  113. Όχι
  114. Αυτό ήταν στην κρίση του πεθερού.
  115. Συνήθως ύστερα από τον θάνατο και των δύο γονέων.
  116. Όλα τα αγόρια κληρονομούσαν ίσα μερίδια.
  117. Αυτό εξαρτάτο.
  118. Προφορικά.
  119. Αν δεν συμφωνούσαν τα αδέλφια στο μοίρασμα μεσολαβούσαν οι συγγενείς και τους τα μοίραζαν με λαχνό.
  120. Έμενε στην μητέρα μέχρι τον θάνατό της και την καλλιεργούσαν τα παιδιά της.
  121. Εκτός από την γυναίκα είχαν κληρονομικά δικαιώματα και τα αδέρφια του συζύγου αν δεν είχε κάνει διαθήκη στην γυναίκα του.
  122. Οι κόρες του.
  123. Μπορούσε να κληρονομήσει. Συνέβαινε το ίδιο και με τον αδερφό της μητέρας του.
  124. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά ως επι το πλείστον.
  125. Κατά προτίμηση τα παιδιά των αδελφών ή συγγενών.
  126. Τα ίδια δικαιώματα που είχε ένα γνήσιο παιδί.