- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Ζευγολατιό Μεσσηνίας
- 1093
- Ζευγολατιού
- Μεσσηνίας
- Το χωριό δεν είχε άλλο όνομα
- Όχι
- Οι κάτοικοι του χωριού μιλούσαν παλαιότερα την ίδια γλώσσα που μιλούν και σήμερα.
- Υπήρχαν 3 εκκλησίες.
- Οι εκκλησίες ανήκαν στο χωριό.
- Ένα (1) νεκροταφείο που είναι και σήμερα.
- Το 1861.
- Μοναδική ασχολία των κατοίκων ήταν η γεωργία. Το χωριό είναι κτισμένο στο μέσο της πεδιάδας τους Άνω Μεσσηνίας και το έδαφος είναι γόνιμο και προσφέρεται για διάφορες καλλιέργειες.
- Τα βασικότερα προϊόντα ήταν: η σταφίδα (μαύρη), τα σύκα, το κρασί, το λάδι και το μετάξι.
- Εκτός από μια μικρή ποσότητα κρασιού και λαδιού, που κατανάλωναν οι ίδιοι οι κάτοικοι. Τα υπόλοιπα προορίζονταν για το εμπόριο. Το χωριό ήταν από τα πλουσιότερα στον Νομό.
- Σήμερα καλλιεργούνται λίγες σταφίδες και αμπέλια, αρκετές ελιές, πορτοκαλιές και μανταρίνια, λίγα δημητριακά, κηπευτικά και αρκετές εκτάσεις με ντομάτα (βιομηχανική). Η καλλιέργεια των πορτοκαλιών και της ντομάτας έχει αρχίσει προ 20 ετίας περίπου.
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Από 40 στρέμματα και πάνω.
- Περίπου δέκα (10).
- 15 στρέμματα
- Όχι
- Από το 1950
- Όχι
- Όχι
- Το 1948 ιδρύθηκε μια μικρή βιοτεχνία παστελοποϊίας. Στα πρώτα χρόνια εργάζονταν μόνιμα 10 περίπου κάτοικοι. Σήμερα απασχολούνται 30 περίπου κάτοικοι (κυρίως γυναίκες).
- Εκτός από την παστελοποϊία που εξακολουθεί να λειτουργεί προ δεκαετίας ιδρύθηκαν και δύο άλλες βιοτεχνίες πυρηνελαίου και γλυκόζης. Σε αυτές εργάζονταν μόνιμα 15 άτομα.
- Δεν υπήρχαν κοινωνικές τάξεις.
- Ναι οι κάτοικοι πρόσφεραν την εργασία τους χωρίς αμοιβή για την εκτέλεση κοινωφελών έργων.
- Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες από 18 ετών. Οι γυναίκες δεν συμμετείχαν.
- Όποιος αρνιόταν να συμμετάσχει τον τιμωρούσαν με χρηματικό πρόστιμο. Η κοινότητα έστελνε κατάταση στο Δημ. Ταμείο με τα ονόματα των μη εργαζόμενων και το ποσό που έπρεπε να πληρώσει ο καθένας από αυτούς.
- Ναι οι κάτοικοι αλληλοβοηθούντο στις περισσότερες εργασίες όπως: φύτεμα αμπελιών και σταφίδων, σκάψιμο και σκάλισμα αυτών, χαρακώματα των σταφίδων, ψεκάσματα, τρύγο κλπ. Επίσης ίσχυε και σε πολλές άλλες εργασίες π.χ. στο χτίσιμο του σπιτιού, στο άνοιγμα πηγαδιού κλπ.
- Και μεταξύ των γυναικών υπήρχε αλληλοβοήθεια, κυρίως στην ετοιμασία της προίκας των κοριτσιών.
- Οι οικογένειες ήταν συνήθως πολυμελείς. Τα άτομα που τις αποτελούσαν ήταν πάνω από 6. Εκτός από τον άνδρα και την γυναίκα και τα παιδιά, που ήταν πάνω από 3, στην οικογένεια ανήκαν: ο πατέρας και η μητέρα του άνδρα και τα αδέρφια του άνδρα.
- Πατέρα και μητέρα
- Παππού
- Γιαγιά
- Παππού
- Γιαγιά
- Με το όνομά τους
- Με το όνομά τους
- Με το όνομά τους
- Με το όνομά τους
- Όχι
- Όχι
- Με το όνομά τους
- Θείο, αλλά και μπάρμπα
- Θεία
- Θείο και θεία
- Συνήθως με το όνομά τους αλλά και ανήψια.
- Παιδί και κορίτσι αντίστοιχα.
- Όχι
- Προγόνια
- Μπινάρια και διπλάρια
- Συμπεθέρους
- Πατέρα
- Μητέρα
- Κουνιάδο και κουνιάδα
- Πατέρα
- Μητέρα
- Κουνιάδο και κουνιάδα
- Με το όνομά του
- Με το όνομά του
- Γαμπρό
- Με το όνομά της
- Με το όνομά της
- Προσφωνούσαν ο ένας τον άλλο με το όνομά τους.
- Το πρώτο παιδί (αγόρι ή κορίτσι) έπαιρνε το όνομα του παππού ή της γιαγιάς από τον πατέρα. Τα υπόλοιπα έπαιρναν το όνομα του παππού ή της γιαγιάς από τη μητέρα, θείων από τον άνδρα και από την γυναίκα, κυρίως όταν αυτοί είχαν πεθάνει.
- Τις καλλιέργειες στα χωράφια και έκαναν οι άνδρες, αλλά βοηθούσαν στις πιο ελαφρές. Οι γυναίκες φρόντιζαν το νοικοκυριό, τα παιδιά και τα οικόσιτα ζώα.
- Τον τρύγο, το νερό και το μάζεμα των σύκων. Συμμετείχαν επίσης στο μάζεμα των ελιών.
- Το φύτεμα των αμπελιών, το κλάδεμα, το σκάψιμο και το σκάλισμα, το όργωμα, το μάζεμα των ελιών (ράβδισμα), η μεταφορά και το πάτημα των σταφυλιών στα πατητήρια, το λιβάνισμα της σταφίδας.
- Από 10 ετών. Και τα αγόρια και τα κορίτσια βοηθούσαν στον τρύγο, στο μάζεμα των ελιών και τα μεγαλύτερα αγόρια. Έκαναν σχεδόν όλες τις ανδρικές δουλειές. Τα κορίτσια βοηθούσαν και τη μητέρα στις δουλειές του σπιτιού.
- Συνήθως τα παιδιά παντρεύονταν ανάλογα με την ηλικία τους. Σε ελάχιστες περιπτώσεις παντρεύονταν πρώτα τα κορίτσια από τα αγόρια της οικογένειας, όταν όμως η διαφορά ηλικίας ήταν μικρή.
- Για τις γυναίκες 25 - 30 ετών και για τους άνδρες 30 - 35. Ο άνδρας έπρεπε να είναι μεγαλύτερος της γυναίκας.
- Δεν υπήρχε τέτοια συνήθεια. Και ο γαμπρός και η νύφη μπορούσε να ήταν από οποιοδήποτε χωριό, ακόμα και από διάφορους νόμους.
- Στις περισσότερες περιπτώσεις το νέο ζευγάρι εγκαθίστατο στο πατρικό σπίτι του γάμπρου. Εγκαθίστατο όμως και σε κάποιο καινούριο σπίτι, που δεν ήταν όμως αυτό προίκα της νύφης.
- Όχι
- Όχι
- Συνήθως όταν παντρεύονταν. Πολλές φορές η νύφη δεν συμφωνούσε με την πεθερά ή και με τα αδέλφια του γαμπρού. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο χωρισμός γινόταν σύντομα.
- Όποιο παιδί διάλεγαν οι γονείς.
- Όταν είχε μόνο κορίτσια και όταν τα αγόρια είχαν φύγει όλα από το πατρικό σπίτι (ξενητευτές)
- Πολύ σπάνια
- Αυτό το αποφάσιζαν οι γονείς.
- Η περιουσία μοιραζόταν κανονικά μεταξύ των αδελφών. Σε καμία περίπτωση ο πεθερός δεν έγραφε στο όνομα του γαμπρού.
- Τα πρώτα εξαδέλφια δεν μπορούσαν να παντρευτούν. Υπήρξε περίπτωση γάμου μεταξύ τους, αλλά από μέρος της μητέρας.
- Ναι υπήρχε. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις όμως παντρεύονταν.
- Όχι
- Ναι, ασυμφωνία χαρακτήρων και λόγοι τιμής.
- Ο νονός του γαμπρού.
- Το πρώτο παιδί το βάφτιζε ο κουμπάρος που είχε στεφανώσει το ζευγάρι. Ποτέ όλα τα παιδιά δεν είχαν τον ίδιο νονό.
- Μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε που τον διάλεγαν, βέβαια οι γονείς του παιδιού.
- Δεν απαγορευόταν αλλά απόφευγαν αυτούς τους γάμους.
- Μπορούσαν να παντρευτούν όταν είχαν προχωρημένες ερωτικές σχέσεις.
- Όταν ήθελαν να ενωθούν με αδελφικά δεσμά. Η αδελφοποίηση γινόταν χωρίς τη μετάδοση αίματος από τον ένα στον άλλο. Οι αδελφοποιμένοι ονομάζοντο μπρατέρηδες ή βλάμηδες ή μακαντήσηδες. Η αδελφοποίηση εθεωρείτο ως δεσμός ίσος προς την εξ' αίματος συγγένεια.
- Ορκίζοντο μεταξύ τους πλήρη και αμοιβαία αφοσίωση σε όλη την ζωή.
- Αδελφοποιτοί γίνονταν μόνο οι άνδρες.
- Ναι
- Με προικοσύμφωνα.
- Όχι
- Οι γονείς του γαμπρού και της νύφης.
- Ναι. Το ποσό όμως δεν ήταν καθορισμένο.
- Ναι
- Στο χωριό άλλα και σε γειτονική πόλη.
- Ναι
- Ναι. Δέντρα και ζώα.
- Όλα τα κορίτσια έπαιρναν την ίδια περίπου προίκα.
- Όχι
- Όχι
- Ναι οι αδελφοί βοηθούσαν στην προίκιση των κοριτσιών της οικογένειας.
- Όχι
- Ένα μέρος κρατούσε ο άνδρας της και η υπόλοιπη προίκα επιστρεφόταν στην οικογένειά της.
- Όχι
- Με διανεμητήριο. Ανάλογα με τις περιστάσεις.
- Όλα κληρονομούσαν ίσα μερίδια.
- Ήταν ίσο με το μερίδιο των αγοριών.
- Με διαθήκη
- Όταν πέθαιναν οι γονείς χωρίς να αφήσουν διαθήκη, τότε το μοίρασμα της κληρονομιάς γινόταν με λαχνό επειδή δεν ήταν δυνατόν, σε πολλές περιπτώσεις να γίνει χωρισμός της ακίνητης περιουσίας σε ίσα ακριβώς μερίδια.
- Το μισό και μετά το θάνατό της το μοίραζαν τα αδέλφια.
- Κανένας άλλος εκτός από την γυναίκα.
- Τον κληρονομούσαν οι κόρες του.
- Ναι και στις δύο περιπτώσεις.
- Όταν δεν είχε καθόλου παιδιά. Και αγόρια και κορίτσια.
- Προτιμούσαν βέβαια παιδιά αδελφών ή συγγενών. Σε πολλές όμως περιπτώσεις υιοθετούσαν και ξένα παιδιά.
- Τα υιοθετημένα παιδιά κληρονομούσαν όλη την περιουσία των θετών γονέων.