Καμίνια Λήμνου

Καμίνια Λήμνου

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Καμίνια Λήμνου
  4. 1038
  5. Καμινίων
  6. Λήμνου
  7. Λέσβου
  8. Καμίνια
  9. Κατοικούν 3 προσφυγικές οικογένειες(Μικρασιάτες).
  10. Τρείς (3)
  11. Όχι ζούσαν ανάμεσα στους άλλους κατοίκους του χωριού.
  12. Τη Λημνιακή
  13. Υπήρχαν δύο εκκλησίες. Η πρώτη κτίστηκε το 1852.
  14. Ανήκαν στο σύνολο των κατοίκων.
  15. Ένα το σημερινό
  16. 1886
  17. Γεωργικές και κτηνοτροφικές
  18. Δημητριακά, όσπρια, βαμβάκι, γλυκάνισο, αμπέλια
  19. Για αυτοκατανάλωση κύρια προορίζονταν τα δημητριακά. Από τα άλλα μέρος αυτών για αυτοκατανάλωση και το υπόλοιπο για το εμπόριο
  20. Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες εκτός του βαμβακιού. Από το 1955 περίπου έχει αρχίσει η δενδροκαλλιέργεια κύρια της αμυγδαλιάς
  21. Τσιφλίκι
  22. Οι καλλιεργητές έδιναν στους γαιοκτήμονες το μισό της παραγωγής(συντροφικά).
  23. Όχι
  24. Πάνω από πενήντα καλλιεργίσιμα στρέμματα.
  25. Περίπου είκοσι κάτοικοι
  26. Τριάντα πέντε μέχρι σαράντα στρέμματα
  27. Ναι
  28. Πριν από πολλά χρόνια
  29. Ούτε υπήρξαν ούτε υπάρχουν τσελιγκάτα.
  30. Όχι εκτός ελαχίστων κατοίκων
  31. Δεν υπήρχαν οργανωμένες βιοτεχνίες
  32. Δεν λειτουργούν
  33. Απ'ό,τι θυμούνται οι παλαιότεροι η κοινοτική οργάνωση ήταν ανάλογη με τη σημερινή.
  34. Δέκατα(δεκάτη), παπαδ'κά(υπέρ των ιερέων) αντραγατ'κά(υπέρ των αγροφυλάκων. Τα πλήρωναν σε ειδικούς εισπράκτορες.
  35. Στους κτηματίες που δεν εργάζονταν και στους εργαζόμενους
  36. Και παλαιότερα αλλά και τώρα οι κάτοικοι προσφέρουν την εργασία τους χωρίς αμοιβή για τα πιο πάνω έργα.
  37. Η συμμετοχή παλαιότερα ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες από 20 μέχρι 60 ετών. Οι γυναίκες δεν συμμετείχαν.
  38. Τον τιμωρούσαν με πρόστιμο.
  39. Οι κάτοικοι αλληλοβοηθούνται και σήμερα, όχι βέβαια γενικά, σε όλες ανεξαιρέτως τις γεωργικές εργασίες
  40. Η αλληλοβοήεθια ίσχυε σε όσες περιπτώσεις οι ασχολίες των κατοίκων είχαν ανάγκη πολλών χεριών.
  41. Ναι. Στον αργαλειό, στην παασκευή ψωμιού κ.λ.π
  42. Μπαμπά και μάνα ή μαμά
  43. Παππού
  44. Γιαγιά
  45. Παππού
  46. Γιαγιά
  47. Με το όνομά τους(π.χ. Γιώργο, Ελένη)
  48. Με το όνομά τους (π.χ. Βασίλη, Μαρία)
  49. Με το όνομά τους(π.χ. Πέτρο, Καίτη
  50. Το ίδιο
  51. Οχι
  52. Όχι
  53. Με τα ονόματά τους
  54. Θείο ή μπάρμπα
  55. Θεία
  56. Θείο ή θεία
  57. Με τα ονόματά τους
  58. Με τα ονόματά τους
  59. Όχι
  60. Προγόνια
  61. Δ'μάρκα
  62. Συμπέθεροι
  63. Πατέρα ή μπαμπά
  64. Μητέρα ή μαμά
  65. Κουνιάδο και κουνιάδα
  66. Πατέρα ή μπαμπά
  67. Μητέρα ή μαμά
  68. Κουνιάδο και κουνιάδα
  69. Με το όνομά του
  70. Με το όνομά του
  71. Με το όνομά του
  72. Με το όνομά της
  73. Με το όνομά της
  74. Με το όνομά του-της
  75. Στα πρώτα παιδιά της οικογένειας έδιναν τα ονόματα του παππού και της γιαγιάς από τον πατέρα και στα άλλα τα ονόματα του παππού και της γιαγιάς από την μητέρα στα υπόλοιπα έδιναν το όνομα ενός πεθαμένου συγγενή.
  76. Οι γυναίκες έπαιρναν μέρος εκτός από τις δουλειές του σπιτιού και σε όλες τις άλλες δουλειές εκτός από το όργωμα
  77. Όλες εκτός από το όργωμα
  78. Όλες αν ο άνδρας ήταν απασχολημένος σε άλλες δουλειές
  79. Καμία
  80. Δεν υπήρχαν βιοτεχνίες
  81. Το όργωμα και την αλιεία κύρια
  82. Από την ηλικία των οχτώ ετών. Κουβαλούσαν δεμάτια, έβοσκαν τα οικόσιτα ζώα και άλλες λαφριές δουλειές. Τις ίδιες έκαναν και τα κορίτσια.
  83. Ανάλογα με την ηλικία εκτός αν η διαφορά της ηλικίας ήταν μικρή το αγόρι έπρεπε πρώτα να παντρέψει το μικρότερο κορίτσι και ύστερα να παντρευτεί εκείνο.
  84. Κανονική ηλικία γάμου ήταν για τις γυναίκες το 20 έτος και για τους άνδρες το 25 έτος. Συνηθισμένο ήταν ο άνδρας να είναι μεγαλύτερος από την γυναίκα. Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορούσε να συμβεί το αντίθετο.
  85. Η συνήθεια ήταν γαμπρός και νύφη να είναι από το ίδιο χωριό. Αν συνέβαινε το αντίθετο διάλεγαν το γαμπρό ή τη νύφη από γειτονικό χωριό και από κάπως γνωστές οικογένειες.
  86. Το ζευγάρι μετά το γάμο εγκαθίστατο σε ξεχωριστό σπίτι το οποίο συνήθως ήταν προίκα της νύφης.
  87. Ποτέ δεν συνέβαινε αυτό. Το καινούργιο ζευγάρι ζούσε χωριστά από τους γονείς και αποτελούσε ιδιαίτερη οικογένεια.
  88. Όχι. Το καθένα έπαιρνε το μερίδιό του.
  89. Τα αδέλφια χώριζαν όταν παντρεύονταν.
  90. Όποιο παιδί προτιμούσαν οι γονείς.
  91. Σε καμιά περίπτωση. Θα μπορούσαν να πω πως οι κάτοικοι του χωριού αγνοούν και σημασία της λέξεως σώγαμπρος
  92. Όχι
  93. Οι γεροντότεροι κάτοικοι του χωριού δεν θυμούνται καμιά περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων.
  94. Υπήρχε κώλυμα αλλά υπήρξαν και σπανιότατες τέτοιες περιπτώσεις
  95. Μπορούσαν. Μάλιστα οι γονείς των κοριτσιών το επεδίωκαν για να διατηρηθεί το επώνυμό τους
  96. Όχι
  97. Ο νονός του γαμπρού συνήθως.
  98. Συνήθως όλα τα παιδιά μίας οικογένειας είχαν τον ίδιο νονό. Εκτός αν ήταν πολλά ή αν σύντρεχε άλλος λόγος π.χ. οικονομικός, αποδημία κ.λ.π
  99. Συνήθως προτιμούσαν να είναι πλούσιος και κοινωνικά ανώτερος.
  100. Απαγορευόταν
  101. Ναι
  102. Δεν υπήρξαν τέτοιες περιπτώσεις.
  103. Ναι
  104. Συνήθως με προικοσύμφωνα. Ελέγοντο συμβόλαια
  105. Όχι
  106. Οι συμβολαιογράφοι και υπέγραφαν οι ενδιαφερόμενοι
  107. Ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες του πατέρα.
  108. Σχεδόν πάντα σπίτι αλλά μη επιπλωμένο
  109. Συνήθως στο χωριό.
  110. Ναι
  111. Αν είχε ο πατέρας
  112. Όλα την ίδια προίκα
  113. Όχι
  114. Εξίσου
  115. Μόνο στις περιπτώσεις θανάτου του πατέρα.
  116. Όχι
  117. Παρέμενε στον άνδρα της.
  118. Όχι
  119. Ύστερα από το θάνατο και των δυο γονέων.
  120. Όλα ίσα μερίδια
  121. Το μερίδιο των κοριτσιών συνήθως ήταν μεγαλύτερο από το μερίδιο των αγοριών
  122. Συνήθως με διαθήκη
  123. Όχι
  124. Το 1/4.
  125. Μόνο η γυναίκα.
  126. Οι κόρες του
  127. Ναι
  128. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά
  129. Παιδιά αδελφών ή ορφανά
  130. Τα ίδια.