- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Καλλιθέα Λέσβου
- 1036
- Καλλιθέας
- Λήμνου
- Λέσβου
- Σαρπί
- Όχι
- ΌΧΙ
- Όχι
- Τη Λημνιακή διάλεκτο
- Μία. Δεν ξέρουμε πότε χτίστηκε η εκκλησία.
- Η εκκλησία ανήκε και ανήκει σ'όλο το χωριό.
- Ένα.
- Το 1868 χτίστηκε το σχολείο
- Γεωργοί-κτηνοτρόφοι-ψαράδες.
- Σιτάρι, κριθάρι, σουσάμι, καλαμπόκι, φασόλια μαυρομάτικα.
- Αυτοκατανάλωση : Σιτάρι, κριθάρι, σουσάμι, φασόλια μαυρομάτικα, καλαμπόκι. Εμπόριο : Σουσάμι, φασόλια μαυρομάτικα.
- Σήμερα και οι παλιές καλιέργειες έχουν περιοριστεί. Πάντως σαν νέα καλλιέργεια μπορούμε ν'αναφέρουμε το αμπέλι, η καλλιέργεια του οποίου άρχισε πριν 10 χρόνια
- Τίποτα απ'αυτά
- Όχι
- Από 15 στρέμματα.
- Περίπου 6 οικογένειες
- Περίπου 5 στρέμματα
- Μερική
- Από πολύ παλιά. Έτσι βρέθηκε.
- Όχι
- Λίγοι. 2-3 οικογένειες
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Η κοινότητα έπαιρνε το "δέκατο", όπως το έλεγαν, της παραγωγής των σιτηρών δηλαδή 2% ή 3%.
- Υπήρχαν τα λεγόμενα "αφεντικά", περίπου 3-4 άτομα οι οποίοι είχαν στην κατοχή τους γύρω στα 100 στρέματα έκαστος. Τα χωράφια αυτά τα δούλευαν ακτήμονες και μοιράζονταν την παραγωγή.
- Ναι. Κάθε άντρας από 20 ετών και άνω ήταν υποχρεωμένος να προσφέρει στην κοινότητα την προσωπική του εργασία ανάλογα με τις ανάγκες της κοινότητας. Δούλευε χωρίς αμοιβή 4-5 μέρες ετησίως.
- Ναι για όλους τους άντρες, οι οποίοι είχαν απολυθεί από το στρατό. Δεν συμμετείχαν γυναίκες.
- Πλήρωνε την αξία του ημερομισθίου των 4-5 ημερών. Αυτή ήταν η τιμωρία του.
- Η αλληλοβοήθεια ήταν συνηθισμένο φαινόμενο συνήθως στη σπορά, στο θέρος και στο τρύγος.
- Σε καμιά.
- Η αλληλοβοήθεια μεταξύ των γυναικών ίσχυε στις περιπτώσεις κατασκευής τροφών, οι οποίες χρησίμευαν συνήθως το χειμώνα και στις περιπτώσεις κατασκευής υφαντών.
- Πατέρας-μητέρα-παιδιά. Αυτοί αποτελούσαν την οικογένεια.
- Πατέρα-Μάνα
- Παππού
- Γιαγιά ή μανάκα
- Παππού
- Γιαγιά ή μανάκα
- Με τα ονόματά τους
- Με τα ονόματά τους
- Με τα ονόματά τους
- Με τα ονόματά τους
- ΌΧΙ
- ΌΧΙ
- Με τα ονόματά τους
- Θείο ή μπάρμπα
- Θειά ή θεία
- Θείο ή μπάρμπα-Θεία ή θειά
- Με τα ονόματά τους
- Με τα ονόματα τους
- ΌΧΙ
- Προγόνια
- Δμαρέλια
- Συμπεθέρους
- Πατέρα
- Μητέρα
- Με τα ονόματα τους
- Πατέρα
- Μητέρα
- Με τα ονόματά τους
- Με το όνομά του
- Με το όνομά του
- Με το όνομά του
- Με το όνομά της
- Με το όνομά της
- Με τα ονόματά τους.
- Στο πρώτο αγόρι έβαζαν το όνομα του παππού από τον πατέρα και το πρώτο κορίτσι το όνομα της γιαγιάς από τον πατέρα. Τα υπόλοιπα παιδιά έπαιρναν τα ονόματα του παππού ή της γιαγιάς από την μητέρα ή άλλων συγγενών του ανδρογύνου. Στην περίπτωση που είχαν βάλει τα ονόματα των παππούδων ή γιαγιάδων του + +ανδρογύνου, ο νονός σε συνεννόηση πάντα με τους γονείς του παιδιού έβαζε δικό του όνομα.
- Εκτός τις δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών οι γυναίκες κουβαλούσαν ξύλα, νερό, φρόντιζαν τα οικόσιτα ζώα και βοηθούσαν τους άνδρες τους στα χωράφια.
- Σκάλισμα, θέρισμα, φύτεμα δημητριακών, ξελάκιασμα.
- Πήγαιναν τροφή και νερό στα ζώα, τα άρμεγαν, καθάριζαν τους σταύλους
- Διόρθωναν δύχτια
- Δεν υπήρχαν βιοτεχνίες
- Το όργωμα των χωραφιών μόνο εθεωρούσαν ανδρική δουλειά.
- Μόλις τελείωναν το σχολείο τα παιδιά άρχιζαν να βοηθούν τους γονείς τους στις δουλειές. Δεν υπήρχαν ξεχωριστές δουλειές για τα αγόρια και για τα κορίτσια.
- Τις περισσότερες φορές τα αγόρια πάντρευαν τις αδερφές τους και μετά παντρεύονταν αυτά.
- Ως κανονική ηλικία γάμου για τις γυναίκες θεωρούσαν την ηλικία των 20-25 χρον.και για τους άνδρες την ηλικία των 25-30 χρονών. Ήταν επιτρεπτό η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη από τον άνδρα.
- Το γαμπρό και τη νύφη τη διάλεγαν ή από το χωριό τους ή από τα άλλα χωριά του νησιού, χωρίς να υπάρχει συνήθεια.
- Το ζευγάρι εγκαθίστατο σε καινούριο σπίτι, το οποίο ήταν προίκα της νύφης.
- ΌΧΙ
- ΌΧΙ
- Τα αδέλφια χώριζαν όταν παντρεύονταν.
- Κανένας.
- Δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση
- ΌΧΙ
- Όταν τα άτομα ήταν πρώτα ή δεύτερα εξαδέλφια, τότε δεν μπορούσαν να παντρευτούν.
- Βέβαια, υπήρχε.
- ΌΧΙ, μπορούσαν να παντρευτούν αν ήταν μόνο περίπτωση συνωνυμίας
- Όχι
- Ο νονός του γαμπρού.
- Υπήρχε η συνήθεια το πρώτο παιδί και τα υπόλοιπα παιδιά της οικογένειας να τα βαφτίζει ο νονός του γαμπρού.
- Συνήθως προτιμούσε συγγενή ή φίλο.
- Απαγορευόταν ο γάμος.
- Όχι
- Βέβαια, υπήρχε.
- Άλλοτε γινόταν προφορικά και άλλοτε με προικοσύμφωνα(συμβόλαια)
- Όχι
- Οι γονείς του γαμπρού και της νύφης συνέτασσαν το προικοσύμφωνο και υπέγραφαν δυο μάρτυρες.
- Όχι
- Ναι
- Στο χωριό
- Ναι
- Όχι
- Φρόντιζαν να παίρνουν όλα τα κορίτσια την ίδια προίκα.
- Όχι
- Όχι. Ό,τι αποκτούσε το ανδρόγυνο αυτό έδινε τα παιδιά του.
- Πάντα φρόντιζαν τα αδέλφια να βοηθήσουν στην προίκα των κοριτσιών της οικογένειας.
- Όχι
- Στον άνδρα της
- Όχι
- Μετά το θάνατο και των δυο γονέων τα αγόρια της οικογένειας έπαιρναν το μερίδιο που τους αναλογούσε.
- Όλα τα αγόρια της οικογένειας κληρονομούσαν ίσα μερίδια.
- Συνήθως ήταν μεγαλύτερο.
- Με διαθήκη
- Όχι
- Σε εξαιρετικές περιπτώσεις που τα παιδιά ζητούσαν το μοίρασμα της πατρ.περιουσίας όταν πέθαινε ο πατέρας τους, η μητέρα τους έπαιρνε ίσο με τα παιδιά μερίδιο.
- Κανένας
- Οι κόρες του.
- Βέβαια.
- Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
- Ό,τι εύρισκαν.
- Τα ίδια δικαιώματα που είχαν και τα κανονικά παιδιά.