Βαφειός

Βαφειός

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Βαφειός
  4. 1034
  5. Μηθύμνης Λέσβου
  6. Μηθύμνης
  7. Λέσβου
  8. Βαφειός. Παλαιότερο δεν υπάρχει.
  9. Όχι
  10. Μόνο μια οικογένεια Μικρασιάτες.
  11. Όχι
  12. Δεν υπήρχαν διάλεκτοι παρά μόνο η Ελληνική γλώσσα.
  13. Μόνο μία.
  14. Όχι
  15. Ένα
  16. Το 1924
  17. Α. Η κτηνοτροφία β.Η γεωργία.
  18. Α.Σιτηρά β. Πολύ λίγα δημητριακά.
  19. Όλα για αυτοκατανάλωση
  20. Όχι δεν υπάρχουν καινούργιες καλλιέργειες.
  21. Δεν ήταν τσιφλίκι.
  22. Υπήρχαν και υπάρχουν εκτάσεις του Δήμου Μηθύμνης που ανήκει και το χωριό.
  23. Από 500 στρέμματα και πάνω.
  24. Δυο-τρείς
  25. Περίπου 150 στρέμματα.
  26. Ναι αρκετά ανεπτυγμένη
  27. Από πολύ παλαιά.
  28. Όχι δεν υπήρχαν ούτε υπάρχουν.
  29. Όχι καθόλου.
  30. Όχι
  31. Το χωριό μέχρι το 1918 ήταν ξεχωριστή κοινότητα με την σημερινή της δομή. Από τότε μέχρι και σήμερα υπάγεται στον Δήμο Μηθύμνης Λέσβου.
  32. Τους δημοτικούς στον Δήμο Μηθύμνης.
  33. Δεν υπήρχαν τάξεις. Το χωριό ήταν και είναι πολύ μικρό. Όλοι σχεδόν ανήκουν στην μεσαία τάξη.
  34. Ναι ήταν πολύ συνηθισμένο.
  35. Η συμμετοχή των ανδρών ήταν υποχρεωτική από 20-60 ετών. Οι γυναίκες δεν συμμετείχαν.
  36. Υπήρχε η χρηματική ποινή. Πλήρωνε ένα ποσό στο δημόσιο ταμείο.
  37. Ναι. Κυρίως στο θέρος και στην Ελαιοσυλογή.
  38. ΌΧΙ
  39. ΌΧΙ
  40. Η οικογένεια αποτελείτο από το αντρόγυνο και τα παιδιά του.
  41. Μπαμπά-μαμά
  42. Πάπου
  43. Μπαμπά-γιαγιά
  44. Πάπου
  45. Μαμά-γιαγιά.
  46. Με το βαπτιστικό όνομα
  47. Με το βαπτιστικό όνομα.
  48. Με το όνομα.
  49. Με το όνομα.
  50. Όχι.
  51. ΌΧΙ
  52. Με το όνομα.
  53. Θείο
  54. Θεία
  55. Θείο και θεία.
  56. Με το ονομά τους.
  57. Με το όνομα.
  58. Όχι
  59. Ορφανά.
  60. Γιομυλιάρικα.
  61. Συμπεθέρους.
  62. Μπαμπά.
  63. Μαμά.
  64. Κουνιάδο-Κουνιάδα.
  65. Πεθερέ.
  66. Πεθερά.
  67. Κουνιάδο-κουνιάδα.
  68. Γαμπρέ.
  69. Γαμπρέ.
  70. Γαμπρέ.
  71. Νύφη.
  72. Νύφη.
  73. Με τα ονοματά τους.
  74. Σχεδόν υπερίσχυε η γνώμη του πατέρα. Το πρώτο αγόρι έπαιρνε το όνομα του παπού από τον πατέρα. Το πρώτο κορίτσι της γιαγιάς από την μητέρα. Μετά τα άλλα. Ο νονός μόνο όταν υπήρχαν πολλά παιδιά και είχαν συμπληρωθεί έδινε ο νονός το όνομα που ήθελε.
  75. Όλες οι γυναίκες συμετείχαν στις αγροτικές δουλειές. Κουβαλούσαν ξύλα φρόντιζαν ζώα κ.τ.λ.
  76. Θερισμό, μάζεμα ελιάς, τσάπισμα κ.τ.λ.
  77. Φροντίδα ζώων και άρμεγμα.
  78. Δεν υπήρχαν
  79. Όργωμα, αλώνισμα, βόσκισμα ζώων την(?)
  80. Από 10-12. Τα αγόρια έκαναν δουλειές του πατέρα και τα κορίτσια της μητέρας.
  81. Έπρεπε να παντρευτούν πρώτα τα κορίτσια
  82. Η συνηθισμένη ηλικία γάμου για τις γυναίκες ήταν 25-28 και των ανδρών γύρω στα 30. Η γυναίκα σπανίως ήταν μεγαλύτερη από τον άνδρα.
  83. Το συνηθισμένο ήταν να παίρνουν από το ίδιο χωριό.
  84. Στο σπίτι που έπερνε σαν προίκα η νύφη.
  85. Όχι δεν μένανε στο ίδιο σπίτι.
  86. Όχι όταν παντρευόταν έπερνε ο καθένας την περιουσία του και ο πατέρας κρατούσε ένα μέρος της.
  87. Όχι χώριζαν αμέσως μετά το γάμο τους.
  88. Η μεγαλύτερη κόρη και πολλές φορές κανείς.
  89. Σπανίως έπερναν σώγαμπρο.
  90. Όχι.
  91. Για το μεγαλύτερο.
  92. Περιουσία έπερναν όλα τα παιδιά. Μόνο το σπίτι έπερνε αυτός που πήγαινε σώγαμπρος
  93. Όχι διατηρούσε το δικό του όνομα.
  94. Όχι πρώτα ξαδέλφια δεν παντρευόταν. Δεν υπήρξε τέτοια περίπτωση.
  95. Ναι
  96. Όχι
  97. Ναι. Για λόγους οικονομικούς. Συνήθως στην αρχή του γάμου.
  98. Ο νονός του γαμπρού.
  99. Το πρώτο παιδί το βάφτιζε ο κουμπάρος. Τα υπόλοιπα φιλικά πρόσωπα.
  100. Συνήθως ήθελαν ή φίλο ή κοινωνικά ανώτερους από αυτούς. Πολιτικούς κ.τ.λ.
  101. Επιτρεπόταν
  102. Όχι
  103. Δεν είναι συνηθισμένο γεγονός στο χωριό.
  104. Ναι πάντοτε υπήρχε.
  105. Πάντοτε με προικοσύμφωνα. Άλλως δεν γινόταν ο γάμος.
  106. Όχι
  107. Ο πατέρας της νύφης ή η μητέρα.
  108. Ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα της νύφης.
  109. Ναι τη μισή επίπλωση. Τη άλλη αγόραζε ο γαμπρός.
  110. Ναι στο χωριό
  111. Ναι
  112. Ναι δένδρα.
  113. Όχι ίδια. Στο τέλος όμως έδινε ο πατέρας αυτά που κρατούσε σε όποιον τον κοίταζε. Αυτά που κρατούσαν τα έλεγαν "Γεροντικά".
  114. Όχι
  115. Συνήθως η περιουσία της μητέρας πήγαινε στην κόρη πλήν ενός συμβολικού ποσού που έδινε στο γιο. Αν δεν υπήρχαν κορίτσια πήγαινε εξ ίσου στους γιούς.
  116. Τα αγόρια συνήθως έμεναν απάντρευτοι μέχρι που να παντρέψουν τα κορίτσια. Και βεβαίως συνέβαλαν στην δημιουργία προίκας.
  117. Όχι
  118. Έμενε στον άνδρα μέρος και το υπόλοιπο επέστρεφε στην οικογένεια.
  119. Όχι
  120. Κατά την στιγμή του γάμου τους όταν έμεναν στο χωριό και ασχολούνταν με την κτηνοτροφία-γεωργία. Αν όμως έφευγε πολλές φορές μοιραζόταν μετά το θάνατο του πατέρα.
  121. Ίσα μερίδια.
  122. Μεγαλύτερο κατά πολύ από τα αγόρια.
  123. Με διαθήκη
  124. Όχι
  125. Ίσο μερίδιο με τα παιδιά.
  126. Οι γονείς και τα αδέλφια του.
  127. Οι κόρες του.
  128. Ναι.
  129. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  130. Τα ίδια με το νόμιμο.