- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Ψηλομέτωπο
- 1028
- Υψηλομετώπου
- Μηθύμνης
- Λέσβου
- Το μοναδικό και αρχικό όνομα του χωριού είναι το σημερινό "Υψηλομέτωπο"
- Όχι, το χωριό δεν κατοικείται κυρίως από πρόσφυγες.
- Δέκα περίπου οικογένειες προσφύγων από τη Μικρά Ασία.
- Όχι
- Τη σημερινή τοπική διάλεκτο.
- Από παλαιότερα στο χωριό υπάρχει μια μόνο εκκλησία η οποία χτίστηκε το 1810.
- Η εκκλησία αυτή ανήκε σε όλους τους κατοίκους του χωριού.
- Από παλαιότερα υπήρχε ένα νεκροταφείο.
- Για πρώτη φορά λειτούργησε σχολείο στο χωριό το 1912.
- Η γεωργία και η κτηνοτροφία.
- Σιτηρά, λαχανικά, καπνός περισσότερο λάδι.
- Από τα γεωργικά προϊόντα προορίζονταν για αυτοκατανάλωση, τα σιτηρά, τα λαχανικά και ο καπνός ενώ για το εμπόριο μόνο το λάδι.
- Σήμερα εξακολουθούν να καλλιεργούν λίγα λαχανικά, ελιές και από το 1950 δαμάσκηνα.
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Ένας κλήρος εθεωρείτο μεγάλος όταν ήταν από 50 στρέμματα και πάνω.
- Τέτοιους μεγάλους κλήρους είχαν 30 περίπου κάτοικοι του χωριού.
- Σήμερα ο μέσος γεωργικός κλήρος είναι μέχρι 50 μέχρι 100 στρέμματα.
- Στο χωριό, υπήρχε και υπάρχει η εκτροφή προβάτων.
- Η οικόσιτη κτηνοτροφία υπάρχει από της ιδρύσεως του χωριού.
- Όχι
- Όχι γιατί το χωριό είναι ορεινό.
- Όχι
- Όχι
- Παλαιότερα το χωριό διοικείτο από τους δημογέροντες.
- Πλήρωναν στην κοινότητα φόρο γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής.
- Στους άπορους και στους κάπως ευκατάστατους.
- Συνήθιζαν να προσφέρουν εργασία στα κοινοτικά έργα στην αρχή εθελοντικά και αργότερα υποχρεωτικά με το σύστημα της προσωπικής εργασίας.
- Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική μόνο για τους άνδρες, από την ηλικία των 20 ετών μέχρι 65 ετών.
- Αν αρνιόταν κάποιος να συμμετάσχει στην προσωπική εργασία πλήρωνε το αντίτιμο της εργασίας.
- Η αλληλοβοήθεια ανάμεσα στις οικογένειες συνηθίζετο σε όλες τις γεωργικές εργασίες.
- Η αλληλοβοήθεια ίσχυε ακόμη και σε άλλες εργασίες όπως στο χτίσιμο των σπιτιών.
- Η αλληλοβοήθεια υπήρχε και μεταξύ των γυναικών και κυρίων στον αργαλειό.
- Συνήθως την οικογένεια την αποτελούσαν τέσσερα άτομα, δηλαδή ο άνδρας, η γυναίκα, ο πατέρας και η μητέρα του άνδρα ή σε άλη περίπτωση ο πατέρας και η μητέρα της γυναίκας.
- Πατέρα μητέρα
- Παππού
- Γιαγιά
- Παππού
- Γιαγιά
- Με το όνομά τους.
- Με το όνομά τους.
- Με το όνομά τους.
- Με τ' όνομά τους.
- Όχι
- Όχι
- Με το όνομά τους.
- Θείο
- Θεία
- Θείο θεία
- Με το όνομά τους ή παιδί μου.
- Όχι
- Δεν είχαν ιδαίτερο όνομα.
- Δεν είχαν ιδιαίτερο όνομα.
- Δυομηλιάρικα.
- Συμπεθέρους
- Πατέρα
- Μητέρα
- Κουνιάδος, κουνιάδα.
- Πατέρα
- Μητέρα
- Κουνιάδο, κουνιάδα
- Γαμπρέ
- Γαμπρέ
- Γαμπρέ
- Νύφη
- Νύφη
- Ο σύζυγος τη σύζυγο την έλεγε γυναίκα. Η σύζυγος το σύζυγο τον έλεγε άνδρα μου.
- Με τη συμφωνία των γονέων έδιναν στα παιδιά τους το όνομα του παππού από τον πατέρα ή της γιαγιάς. Σε άλλες περιπτώσεις έδιναν το όνομα του παππού ή της γιαγιάς από τη μητέρα
- Εάν η οικογένεια ήταν αγροτική οι γυναίκες εκτός από τις δουλειές του σπιτιού ασχολούντο και με το θέρισμα και με το λιομάζεμα.
- Με το θέρισμα, φύτεμα καπνού και λιομάζεμα.
- Οι γυναίκες δεν έπαιρναν μέρος σε καμία κτηνοτροφική εργασία.
- Όχι
- Όχι
- Το όργωμα, η κτηνοτροφία, το ράβδισμα της ελιάς.
- Τα παιδιά βοηθούσαν στις δουλειές από την ηλικία των 12 ετών. Τα αγόρια στις ανδρικές και τα κορίτσια στις γυναικείες δουλειές.
- Για να παντρευτούν τα αγόρια έπρεπε πρώτα να παντρευτούν τα κορίτσια εκτός εάν τα κορίτσια ήταν πολύ μικρής ηλικίας, τότε προηγούντο τα αγόρια.
- Για να παντρευτεί ο άνδρας θα έπρεπε να είναι πάνω από 21 ετών. Ενώ οι γυναίκες παντρεύονταν και σε μικρότερη ηλικία. Συνήθως η γυναίκα έπρεπε να είναι μικρότερη.
- Συνήθως ο γαμπρός και η νύφη ήταν από το ίδιο χωριό. Αν όχι, από γειτονικά χωριά (Στύφη, Πελόπη, Κάπη).
- Σε καινούριο σπίτι της νύφης που ήταν προίκα της.
- Όχι
- Τα κορίτσια όταν παντρεύονταν, έπαιρναν το μερίδιο τους. Ενώ τα αγόρια μοίραζαν την περιουσία μετά τον θάνατο των γονέων τους.
- Ο μοναδικός λόγος χωρισμού των αδελφών ήταν ο γάμος.
- Οι γονείς έμεναν μόνοι τους.
- Σε καμία περίπτωση.
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Δεν μπορούσαν να παντρευτούν όταν ήταν πρώτα εξαδέλφια. Ως εκ τούτου, δεν υπήρξε ποτέ στο χωριό τέτοια περίπτωση γάμου.
- Όχι
- Μπορούσαν να παντρευτούν και με κοινό επώνυμο.
- Σπάνιες περιπτώσεις για λόγους κυρίως ασυμβιβάστου χαρακτήρα.
- Ο νονός του γαμπρού.
- Το πρώτο παιδί το βάφτιζε αυτός που στεφάνωνε συνήθως το ζευγάρι. Ενώ τα άλλα παιδιά άλλοι νονοί διαφορετικοί.
- Προτιμούσαν να είναι συγγενής ή φίλος.
- Επιτρεπόταν
- Όχι
- Δεν υπήρξαν τέτοιες περιπτώσεις.
- Υπήρχε.
- Και με τις δύο περιπτώσεις.
- Ναι υπήρχε ένα είδος γαμήλιου συμβολαίου που γινόταν σύμφωνα με κανόνα της εκκλησίας παρουσία των δημογερόντων και επικυρώνετο από το Δέσποτα.
- Οι ενδιαφερόμενοι με την παρουσία της δημογεροντίας.
- Χρήματα ανάλογα με τις οικονομικές δυνάμεις της οικογένειάς της.
- Σπίτι επιπλωμένο συνήθως.
- Στο χωριό της.
- Χωράφια
- Δέντρα και ζώα
- Την ίδια
- Όχι
- Όχι η περιουσία της μητέρας ήταν κοινή ως προίκα για τα κορίτσια και για τα αγόρια.
- Στην προίκα των κοριτσιών συνηθίζετο να συνεισφέρουν και τα αδέλφια και όχιμόνο στην περίπτω ση του θανάτου του πατέρα.
- Όχι
- Παλαιότερα παρέμεινε ολόκληρη στον άνδρα σήμερα μόνο η μισή.
- Ναι και λεγόταν κανίσκια
- Ο γαμπρός
- Πριν από το γάμο.
- Οι στενοί συγγενείς της νύφης (γονείς, αδέλφια, παππούς και γιαγιά).
- Όχι
- Υστερα από το θάνατο και των δύο γονέων.
- Ναι κληρονομούσαν ίσα μερίδια.
- Ναι ήταν ίσο.
- Συνήθως γινόταν με διαθήκη.
- Όχι
- Η γυναίκα μέχρι θανάτου της διαχειριζόταν την περιουσία.
- Είχαν δικαιώματα οι συγγενείς του άνδρα κατά 1/2.
- Την κληρονομούσαν οι κόρες του.
- Το κληρονομούσε ο πατέρας και μετά το θάνατο του τα παιδιά. Το ίδιο συνέβαινε και με τον αδελφό της μητέρας του.
- Όταν δεν είχε καθόλου παιδιά.
- Προτιμούσαν παιδιά συγγενών που να τα γνωρίζουν.
- Τα δικαιώματα που είχαν τα κανονικά παιδιά.
