- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Κριτσά
- 992
- Κριτσά
- Μεραμβέλλου
- Λασιθίου
- Κριτσά
- Όχι
- Υπάρχουν μερικές οικογένειες Μικρασιατών Προσφύγων, τέσσερις - πέντε.
- Ναι. Σε οικήματα της Μονής Αγ. Ιωάννου Θεολόγου.
- Τη διάλεκτο της Ανατολικής Κρήτης.
- Πάνω απο 40. Οι παλαιότερες χρονολογούνται απο το 12ο αιώνα.
- Ανήκαν σε όλο το χωριό
- Δεν υπήρχαν. Οι νεκροί θάβονταν στον περίβολο των Εκκλησιών.
- 1821
- Η γεωργία και η ποιμενική κτηνοτροφία.
- Ελιές, αμυγδαλιές, σιτηρά, κηπευτικά, πατάτες
- Για αυτοκατανάλωση: σιτηρά, όσπρια, κηπευτικά. Για το εμπόριο: λάδι, αμύγδαλα, χαρούπια.
- Τα ίδια προϊόντα
- Ήταν Κεφαλοχώρι.
- Ήταν και είναι Κοινοτικό Κτήμα το οροπέδιο Καθαρού.
- Απο 10 στρέμματα
- Το 1/5 των κατοίκων
- 20 στρέμματα
- Ναι
- Υπήρχε πάντα.
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Ναι ήταν δήμος στον οποίο ανήκαν τα χωριά: Καλό Χωριό, ο Κρούστας, οι Τάπες, η Πρίνα, η Ελούντα, το Μαντράκι (η σημερινή πόλη Αγ. Νικολάου)
- Για τα σιτηρά, τα σφαγιά. Στους ενοικιαστές (μουρτεζίμηδες) που τα νοίκιαζαν απο την Κοινότητα.
- Νοικοκύρηδες και φτωχοί. Κυρίως απο την ενδυμασία, τα κοσμήματα (ποιότητα και αξία)
- Ναι. Προσωπική εργασία για κτίσιμο σχολείο, εκκλησία και έργων κοινής ωφελείας.
- Ναι για ορισμένα ημερομίσθια. Για τις γυναίκες ήταν προαιρετική η συμμετοχή.
- Καταλογισμός της αξίας των ημερομίσθιων απο την Κοινότητα.
- Ναι. (Αγγαρικούς τους λέγανε). Στις επείγουσες γεωργικές ασχολίες: τρύγος, θέρος, λιομάζωμα, ξάσιμο μαλλιών, σπάσιμο αμυγδάλων κλπ.
- Κυρίως στις κοινωνικές εκδηλώσεις (ετοιμασία γάμου, κηδείας, ανέγερση φισιτιων, κτίσιμο αγροτοσπιτιών με μάντρες).
- Ναι (βλ παραπάνω)
- Το αντρόγυνο με τα παιδιά, οι παππούδες, οι γιαγιάδες και οι άγαμες αδελφές που συγκατοικούσαν με αυτή.
- Πατέρα, αφέντη, αφεντάκη, μητέρα, μά, μαλέω
- Παππού
- Λαλα
- Παππού
- Λαλά
- Με το όνομα τους (το υποκοριστικό)
- Με το όνομά τους
- Με το όνομά τους ή αδελφέ - ή μου
- Αδελφή μου - με το όνομά της
- Όχι
- Όχι
- Με το όνομά τους
- Μπάρμπα
- Θειά
- Μπάρμπα - θειά
- Με το όνομά τους, ανηψιέ, ανηψά
- Παιδί μου, γυιέ μου, αντράκι μου, κοπέλα μου, θυγατέρα μου
- Πρωτογυιός, πρωτοκόρη, στερνοπαίδι, στερνοβύζι
- Λιμοπρόγονα, Προγόνια
- Συμπραγά
- Συμπεθέρους
- Πατέρα, αφέντη, ε
- Μητέρα, μά, μαλέω
- Κουνιάδο, κουνιάδα
- Πατέρα
- Μητέρα
- Κουνιάδο, κουνιάδα
- Με το όνομά του, παιδί μου, γυιέ μου
- Όπως και ο πεθερός
- Κουνιάδο
- Κουνιάδα
- Κουνιάδα
- Με το όνομά της, νοικοκερά. Με το όνομά του, αφεντικό
- Τον παππού, απο τον πατέρα. Της Παναγίας. Απο τα ονόματα του παππού απο τη μητέρα. Τη γιαγιά απο τη μητέρα - από τον πατέρα. - Όταν δεν είχε η οικογένεια όνομα να δώσει.
- Όλες τις άλλες μέσα κι έξω απο το σπίτι.
- Στην καλλιέργεια των κήπων, το θερισμό, το μάζεμα των καρπών, λιομάζωμα και συχνά την σπορά.
- Βοσκή, κούρεμα, άρμεγμα
- Δεν υπήρχαν
- Τις οικοδομικές, επαγγελματικές μαραγκού, τσαγκάρη, σαμαρά, χασάπη κα
- 6-7 χρόνων. Τις ίδιες περίπου. Βοσκή οικόσιτων ζώων, νεροκουβάλημα, πότισμα κήπων.
- Έπρεπε πρώτα να παντρευτούν τα κορίτσια.
- Για τη γυναίκα απο 15 χρόνια. Για τους άνδρες απο 25 χρόνια. Ήταν συνηθισμένο να είναι μεγαλύτερος ο άνδρας απο τη γυναίκα.
- Η συνήθεια ήταν να είναι απο το ίδιο χωριό ή απο τα κοντινά.
- Σε καινούριο σπίτι που το έκανε ο γαμπρός. Γι αυτό ρωτούσαν το γαμπρό όταν ήθελε να παντρευτεί αν είχε κλειδί στον κόκαλο.
- Όχι
- Συνήθως ναι
- Όταν παντρευόταν
- Κανείς. Οι γονείς έμεναν μόνοι τους.
- Όταν ήταν ορφανή απο πατέρα.
- Όχι
- Για κανένα
- Μοιραζόταν εξ ίσου, σε όλα τα παιδιά.
- Του πατέρα
- Όχι
- Ναι. Η παροιμία έλεγε: "Το δεύτερο σαν ξάδελφο, συμπέθερο τον κάνεις"
- Μπορούσαν αν δεν ήσαν στενοί συγγενείς.
- Όχι
- Της νύφης
- Ο κουμπάρος του ζευγαριού. Φίλοι του ζευγαριού. Όχι
- Κάποιος πλούσιος κοινωνικά ανώτερος συνήθως.
- Απαγορευόταν
- Όχι
- Για να αλληλοβοηθόνται στην περίοδο της Τουρκοκρατίας.
- Η αδελφική αντιμετώπιση των κινδύνων εναντίον του εχθρού.
- Στις ομάδες των ανδρών συμμετείχε απαραίτητα και μια παρθένα που εθεωρείτο αδελφή και δεν μπορούσε να νυμφευθεί ένα απο τους αδελφοποιητές
- Ναι αλλά όχι υποχρεωτική. Προαιρετικά ο πατέρας της νύφης έδινε περιουσιακά στοιχεία και ενίσχυση του ανδρόγυνου, τα οποία συνυπολογίζονταν κατά τη διανομή της περιουσίας.
- Προφορικά
- Προφορικά
- Ναι αν είχε ο πατέρας - όσα μπορούσε.
- Όχι
- Ναι, αν είχε
- Ναι, αν είχε
- Ναι
- Όχι η περιουσία μοιραζόταν εξ ίσου σε όλα τα παιδιά αγόρια και κορίτσια.
- Στα παιδιά της ανεξάρτητα αν ήταν αγόρια ή κορίτσια.
- Ναι και κυρίως στις περιπτώσεις θανάτου του πατέρα
- Ναι
- Ένα μέρος κρατούσε ο άνδρας, το άλλο επέστρεφε στην οικογένεια.
- Όχι
- Όχι
- Κατά το γάμο τους έπαιρναν ένα μέρος και το υπόλοιπο μετά το θάνατο των γονιών.
- Όλοι ίσα μερίδια
- Το ίδιο
- Προφορικά
- Συχνά. Μεταξύ των αδελφών κυρίως.
- Η περιουσία έμενε στα παιδιά
- Τα αδέλφια
- Οι κόρες του.
- Αν δεν ζούσε ο πατέρας ή η μητέρα του
- Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
- Παιδιά αδελφών.
- Τα κληρονομικά δικαιώματα του γνήσιου παιδιού αν είχε γίνει κανονική υιοθεσία.