Κριτσά

Κριτσά

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Κριτσά
  4. 992
  5. Κριτσά
  6. Μεραμβέλλου
  7. Λασιθίου
  8. Κριτσά
  9. Όχι
  10. Υπάρχουν μερικές οικογένειες Μικρασιατών Προσφύγων, τέσσερις - πέντε.
  11. Ναι. Σε οικήματα της Μονής Αγ. Ιωάννου Θεολόγου.
  12. Τη διάλεκτο της Ανατολικής Κρήτης.
  13. Πάνω απο 40. Οι παλαιότερες χρονολογούνται απο το 12ο αιώνα.
  14. Ανήκαν σε όλο το χωριό
  15. Δεν υπήρχαν. Οι νεκροί θάβονταν στον περίβολο των Εκκλησιών.
  16. 1821
  17. Η γεωργία και η ποιμενική κτηνοτροφία.
  18. Ελιές, αμυγδαλιές, σιτηρά, κηπευτικά, πατάτες
  19. Για αυτοκατανάλωση: σιτηρά, όσπρια, κηπευτικά. Για το εμπόριο: λάδι, αμύγδαλα, χαρούπια.
  20. Τα ίδια προϊόντα
  21. Ήταν Κεφαλοχώρι.
  22. Ήταν και είναι Κοινοτικό Κτήμα το οροπέδιο Καθαρού.
  23. Απο 10 στρέμματα
  24. Το 1/5 των κατοίκων
  25. 20 στρέμματα
  26. Ναι
  27. Υπήρχε πάντα.
  28. Όχι
  29. Όχι
  30. Όχι
  31. Ναι ήταν δήμος στον οποίο ανήκαν τα χωριά: Καλό Χωριό, ο Κρούστας, οι Τάπες, η Πρίνα, η Ελούντα, το Μαντράκι (η σημερινή πόλη Αγ. Νικολάου)
  32. Για τα σιτηρά, τα σφαγιά. Στους ενοικιαστές (μουρτεζίμηδες) που τα νοίκιαζαν απο την Κοινότητα.
  33. Νοικοκύρηδες και φτωχοί. Κυρίως απο την ενδυμασία, τα κοσμήματα (ποιότητα και αξία)
  34. Ναι. Προσωπική εργασία για κτίσιμο σχολείο, εκκλησία και έργων κοινής ωφελείας.
  35. Ναι για ορισμένα ημερομίσθια. Για τις γυναίκες ήταν προαιρετική η συμμετοχή.
  36. Καταλογισμός της αξίας των ημερομίσθιων απο την Κοινότητα.
  37. Ναι. (Αγγαρικούς τους λέγανε). Στις επείγουσες γεωργικές ασχολίες: τρύγος, θέρος, λιομάζωμα, ξάσιμο μαλλιών, σπάσιμο αμυγδάλων κλπ.
  38. Κυρίως στις κοινωνικές εκδηλώσεις (ετοιμασία γάμου, κηδείας, ανέγερση φισιτιων, κτίσιμο αγροτοσπιτιών με μάντρες).
  39. Ναι (βλ παραπάνω)
  40. Το αντρόγυνο με τα παιδιά, οι παππούδες, οι γιαγιάδες και οι άγαμες αδελφές που συγκατοικούσαν με αυτή.
  41. Πατέρα, αφέντη, αφεντάκη, μητέρα, μά, μαλέω
  42. Παππού
  43. Λαλα
  44. Παππού
  45. Λαλά
  46. Με το όνομα τους (το υποκοριστικό)
  47. Με το όνομά τους
  48. Με το όνομά τους ή αδελφέ - ή μου
  49. Αδελφή μου - με το όνομά της
  50. Όχι
  51. Όχι
  52. Με το όνομά τους
  53. Μπάρμπα
  54. Θειά
  55. Μπάρμπα - θειά
  56. Με το όνομά τους, ανηψιέ, ανηψά
  57. Παιδί μου, γυιέ μου, αντράκι μου, κοπέλα μου, θυγατέρα μου
  58. Πρωτογυιός, πρωτοκόρη, στερνοπαίδι, στερνοβύζι
  59. Λιμοπρόγονα, Προγόνια
  60. Συμπραγά
  61. Συμπεθέρους
  62. Πατέρα, αφέντη, ε
  63. Μητέρα, μά, μαλέω
  64. Κουνιάδο, κουνιάδα
  65. Πατέρα
  66. Μητέρα
  67. Κουνιάδο, κουνιάδα
  68. Με το όνομά του, παιδί μου, γυιέ μου
  69. Όπως και ο πεθερός
  70. Κουνιάδο
  71. Κουνιάδα
  72. Κουνιάδα
  73. Με το όνομά της, νοικοκερά. Με το όνομά του, αφεντικό
  74. Τον παππού, απο τον πατέρα. Της Παναγίας. Απο τα ονόματα του παππού απο τη μητέρα. Τη γιαγιά απο τη μητέρα - από τον πατέρα. - Όταν δεν είχε η οικογένεια όνομα να δώσει.
  75. Όλες τις άλλες μέσα κι έξω απο το σπίτι.
  76. Στην καλλιέργεια των κήπων, το θερισμό, το μάζεμα των καρπών, λιομάζωμα και συχνά την σπορά.
  77. Βοσκή, κούρεμα, άρμεγμα
  78. Δεν υπήρχαν
  79. Τις οικοδομικές, επαγγελματικές μαραγκού, τσαγκάρη, σαμαρά, χασάπη κα
  80. 6-7 χρόνων. Τις ίδιες περίπου. Βοσκή οικόσιτων ζώων, νεροκουβάλημα, πότισμα κήπων.
  81. Έπρεπε πρώτα να παντρευτούν τα κορίτσια.
  82. Για τη γυναίκα απο 15 χρόνια. Για τους άνδρες απο 25 χρόνια. Ήταν συνηθισμένο να είναι μεγαλύτερος ο άνδρας απο τη γυναίκα.
  83. Η συνήθεια ήταν να είναι απο το ίδιο χωριό ή απο τα κοντινά.
  84. Σε καινούριο σπίτι που το έκανε ο γαμπρός. Γι αυτό ρωτούσαν το γαμπρό όταν ήθελε να παντρευτεί αν είχε κλειδί στον κόκαλο.
  85. Όχι
  86. Συνήθως ναι
  87. Όταν παντρευόταν
  88. Κανείς. Οι γονείς έμεναν μόνοι τους.
  89. Όταν ήταν ορφανή απο πατέρα.
  90. Όχι
  91. Για κανένα
  92. Μοιραζόταν εξ ίσου, σε όλα τα παιδιά.
  93. Του πατέρα
  94. Όχι
  95. Ναι. Η παροιμία έλεγε: "Το δεύτερο σαν ξάδελφο, συμπέθερο τον κάνεις"
  96. Μπορούσαν αν δεν ήσαν στενοί συγγενείς.
  97. Όχι
  98. Της νύφης
  99. Ο κουμπάρος του ζευγαριού. Φίλοι του ζευγαριού. Όχι
  100. Κάποιος πλούσιος κοινωνικά ανώτερος συνήθως.
  101. Απαγορευόταν
  102. Όχι
  103. Για να αλληλοβοηθόνται στην περίοδο της Τουρκοκρατίας.
  104. Η αδελφική αντιμετώπιση των κινδύνων εναντίον του εχθρού.
  105. Στις ομάδες των ανδρών συμμετείχε απαραίτητα και μια παρθένα που εθεωρείτο αδελφή και δεν μπορούσε να νυμφευθεί ένα απο τους αδελφοποιητές
  106. Ναι αλλά όχι υποχρεωτική. Προαιρετικά ο πατέρας της νύφης έδινε περιουσιακά στοιχεία και ενίσχυση του ανδρόγυνου, τα οποία συνυπολογίζονταν κατά τη διανομή της περιουσίας.
  107. Προφορικά
  108. Προφορικά
  109. Ναι αν είχε ο πατέρας - όσα μπορούσε.
  110. Όχι
  111. Ναι, αν είχε
  112. Ναι, αν είχε
  113. Ναι
  114. Όχι η περιουσία μοιραζόταν εξ ίσου σε όλα τα παιδιά αγόρια και κορίτσια.
  115. Στα παιδιά της ανεξάρτητα αν ήταν αγόρια ή κορίτσια.
  116. Ναι και κυρίως στις περιπτώσεις θανάτου του πατέρα
  117. Ναι
  118. Ένα μέρος κρατούσε ο άνδρας, το άλλο επέστρεφε στην οικογένεια.
  119. Όχι
  120. Όχι
  121. Κατά το γάμο τους έπαιρναν ένα μέρος και το υπόλοιπο μετά το θάνατο των γονιών.
  122. Όλοι ίσα μερίδια
  123. Το ίδιο
  124. Προφορικά
  125. Συχνά. Μεταξύ των αδελφών κυρίως.
  126. Η περιουσία έμενε στα παιδιά
  127. Τα αδέλφια
  128. Οι κόρες του.
  129. Αν δεν ζούσε ο πατέρας ή η μητέρα του
  130. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  131. Παιδιά αδελφών.
  132. Τα κληρονομικά δικαιώματα του γνήσιου παιδιού αν είχε γίνει κανονική υιοθεσία.