Αγιά Λάρισας

Αγιά Λάρισας

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Αγιά Λάρισας
  4. 961
  5. Αγιάς
  6. Λάρισας
  7. Λάρισας
  8. Αγνιά. Οι Τούρκοι την έλεγαν "Γενιντζέ" σήμερα "Αγιά".
  9. Όχι
  10. Ελάχιστες οικογένειες εγκαταστάθηκαν στην Αγιά από την Ανατολική Ρωμυλία στις αρχές του αιώνα.
  11. Όχι
  12. 10 εκκλησίες, ενορίες 5, μοναστήρια 3, μετόχια 2. αρχαιότερη: ο Άγιος Γεώργιος, Βυζαντινό - αρχικά κτίσμα του 13ου αιώνα με πρωσθήκες του 1749.
  13. 1
  14. Δενδροκαλλιέργεια (γεωργία, κτηνοτροφία)
  15. Δένδρα, μεταξοσκώληκας, αμπέλια, κηπευτικά προϊόντα
  16. Η περιοχή ως εύφορη κάλυπτε τις ανάγκες της και τα υπόλοιπα τα διοχέτευε στο εμπόριο.
  17. Εξακολουθούν οι ίδιες καλλιέργειες
  18. Κεφαλοχώρι
  19. 40 - 50 στρέμματα
  20. Υποτυπώδης
  21. Όχι
  22. Όχι
  23. Οι γνωστές "κοκκινάδικες" (κατασκευή νημάτων , βαφής και εμπόριο βαμβακιού). 1759 - 1809 διεξαγόταν ευρύ εμπόριο με τις περιοχές της Αυστρ. Αυτοκρατορίας.
  24. Η παράδοση συνεχίζεται με παραδοσιακά και σύγχρονα υφαντήρια
  25. Το χωριό επί τουρκοκρατίας διοικούνταν από 12άδα (12 αιρετούς μουχτάρηδες με πρωτόγερο. Γνωστοί πρωτόγεροι: Ιωάννης Χατζηκωνσταντά (1759), Χατζηγεωργίου (1782), Γεώργιος Χατζηιωάννου (1799 - 1803), Γεώργιος Χατζηδημητρίου ή Χατζηδημήτρος 1814 - 1822, Δημήτριος Αλεξούλης 1833 - 1854, Χατζηγιαννακός Δάλλας 1877 - 78)
  26. Κεφαλικό, usuria (δεκάτη), τοπιάτικο, τσελέπικο (για τα πρόσωπα, προϊόντα, εκμετάλλευση γαιών και για κτήση ζώων)
  27. Από μαρτυρίες εγγράφων α) εύποροι, μεγαλοκαιφαλαιούχοι, β)μέσοι, γ)εργάτες - βιοτεχνίας, δ)φτωχοί (παρακατιανοί, παρακευτέδες)
  28. Παλαιότερα ναι
  29. Ήταν υποχρεωτική για τους άντρες από 21 έως 55 ετών
  30. Με πρόστιμο ενός ημερομισθίου
  31. Ήταν κυρίως σε γεωργικές εργασίες (τρύγος, θερισμός, πότισμα)
  32. Α)Στο χτίσιμο, β)στην αναξιοπάθεια, γ)στους γάμους
  33. Όχι
  34. Συνήθως τα παιδιά μετά το γάμο χώριζαν από τους γονείς. Ένα αγόρι ζούσε με τους γονείς του και οι σώγαμπροι με τους γονείς της νύφης.
  35. Πατέρα - μητέρα (συνήθως) και μάννα
  36. Παππού - παππούλη
  37. Βάβω, μαννιά, γιαγιά (νεότερα)
  38. Παπού
  39. Το ίδιο με του πατέρα του
  40. Με το όνομά τους
  41. Με το όνομά τους
  42. Όχι
  43. Θεί(τσ)α
  44. Θείο - θεία
  45. Ανηψιέ
  46. "Γιέ μ΄"
  47. Όχι μόνο για τα στερνοπαίδια, στερνοπούλι, Βενιαμίν
  48. Μελανέρφια
  49. Διπλάρικα
  50. Συμπεθέρους
  51. Πατέρα
  52. Μάννα, μητέρα
  53. "Κουνιάδε"
  54. Πατέρα
  55. Μάνα
  56. Με το όνομό του ή κουνιάδε
  57. Γαμπρέ
  58. Γαμπρέ
  59. Με το όνομά του, γαμπρέ
  60. Νύφ΄- νυφάδια
  61. Νύφ΄- νυφάδια
  62. Στ΄ αρσενικά έδιναν το όνομα του πατέρα του άντρα, στα θηλυκά της μητέρας του. Αν η γέννηση του αγοριού - κοριτσιού συνέπιπτε με γιορτή Αγίου ή η νύφη είχε δύσκολο τοκετό, του έδιναν το όνομα του Αγίου.
  63. Η γυναίκα επιβαρυνόταν, εκτός από τις δουλιές του σπιτιού, και με τις εξωτερικές εργασίες.
  64. Α)Πότισμα, β)σκάλισμα, γ)θέρισμα, δ)τρύγος, ε)εργασίες για το κουκούλι
  65. Συντήρηση οικόσιτων ζώων, άρμεγμα
  66. Τράβηγμα τράτας, "ξελάρωμα των διχτιών (σε λίγες 2- 3 οικογ. Που ασχολούνταν με την αλιεία)
  67. Όργωμα, κλάδεμα δέντρων και κλημάτων
  68. 13 - 14 ετών. Τα αγόρια στις εξωτερικές αγροτικές εργασίες. Τα κορίτσια στις οικιακές (νοικοκυριό, αργαλειός)
  69. Πρώτα τα κορίτσια και μετά τ΄ αγόρια χωρίς να λείπουν οι εξαιρέσεις
  70. Για τις γυναίκες 17. Για τους άντρες 20. Δεν θεωρούνταν φυσική η σε βάρος του άντρα διαφορά της ηλικίας.
  71. Συνήθως υπήρχε το φαινόμενο να παίνρουν νύφη από το ίδιο χωριό. Αλλά και από τα γύρω χωριά (Μεταξοχώρι, Ποταμιά, Σκήτη, Μελίβοια, Ανατυλή) ήταν συχνοί οι γάμοι.
  72. Συνήθως στο πατρικό του γαμπρού ή σε ιδιόκτητο (οι πιο πλούσιοι)
  73. Πολλές φορές ζούσαν (στις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις) όλοι μαζί και αντιμετώπιζαν, από κοινού για λίγο χρονικό διάστημα, τα έξοδα διαβίωσης
  74. Έως το θάνατο του πατέρα συνήθως. Μετά γινόταν η "μοιρασιά".
  75. Μετά το θάνατο του πατέρα συνήθως. Αλλά και όταν το σπίτι δεν επαρκούσε, χώριζαν. Οι οικονομικοί λόγοι συνήθως και οι οικογενειακές προστριβές αποτελούσαν τον κύριο λόγο χωρισμού των οικογενειών.
  76. Συνήθως οι γονείς έμεναν με το μικρότερο γιό, όταν υπήρχε. Αλλιώς επικρατούσαν στην επιλογή συναισθηματικοί λόγοι, προτίμηση, ή κατάφαση των παιδιών (γιού - νύφης)
  77. Όταν είχε μόνο κορίτσια ή ένα κορίτσι
  78. Όχι
  79. Για το μικρότερο
  80. Το έγραφε προικώο στην κόρη του συνήθως, αλλά και στο γαμπρό ή κοινά και αδιαίρετα και τους δύο
  81. Ο γαμπρός διατηρούσε στην Αγιά τουλάχιστο το επώνυμό του στα χαρτιά. Παλιότερα όμως δεν γνωρίζουμε τι συνέβαινε.
  82. Πολλά ζευγάρια που είταν εξαδέρφια από πατέρα έχουν παντρευτεί
  83. Υπήρχε, αλλά ξεπερνιούνταν με τη δημιουργία οικογένειας. Εκ των υστέρων γινόταν γάμος.
  84. Όχι. Γενόντουσαν οι γάμοι.
  85. Στον προηγούμενο αιώνα υπάρχει περίπτωση διαζυγίου με πρόφαση οικονομική αδυναμία του συζύγου να ανταποκριθεί στα έξοδα διατροφής (!)
  86. Ο νονός του γαμπρού ή, αν πέθαινε, συγγενής του νονού του γαμπρού
  87. Ο νονός
  88. Συνήθως κάποιος κοινωνικά ανώτερης τάξης
  89. Απαγορευόταν λόγω πνευματικής συγγένειας
  90. Ναι
  91. Δεν γνωρίζουμε τέτοιες περιπτώσεις στην Αγιά
  92. Ναι
  93. Συνήθως με προικοσύμφωνα
  94. Συμβολαιογραφικές πράξεις για προγαμιαίες δωρεές
  95. Κάποιος γραμματισμένος το συνέτασσε ή παπάς. Υπόγραφαν ευηπόληπτα πρόσωπα, οι συμβολλόμενοι και ο παπάς.
  96. Της α΄ τάξης 500 γρ. (στην Τουρκ.) στη β΄ 400 και γ) 200. Η δ) τάξη δεν έδινε χρήμα.
  97. Συνήθως σκεύη (κουζίνας, έπιπλα)
  98. Στο χωριό
  99. Ναι
  100. Δέντρα
  101. Συνήθως γινόταν δίκαιη μοιρασιά αφού αφορούνταν το "γροντομοίρι"
  102. Όχι
  103. Θωρούνταν κοινή
  104. Μόνο στην περίπτωση κηδεμονίας ορφανών
  105. Όχι
  106. Δεν αντιμετωπίστηκε τέτοια περίπτωση. Δεν γνωρίζουμε.
  107. Συνήθως μετά το θάνατο του πατέρα
  108. Συνήθως έπαιρναν ίσο μερίδιο. Ο νεότερος ή όποιος συντηρούσε τους γονείς καρπωνόταν και το γεροντομοίρι.
  109. Συνήθως μοιραζόταν δίκαια
  110. Με διαθήκες ή συμβολαιογραφικές πράξειςρ
  111. Ο πατέρας κανόνιζε τη μοιρασιά
  112. Το γεροντομοίρι έμενε στη γυναίκα του ως το θάνατό της
  113. Οι συγγενείς εξ αίματος μέχρι τετάρτου βαθμού
  114. Οι κόρες του
  115. Δεν γνωρίζουμε
  116. Όταν δεν είχε καθόλου παιδιά. Στη δεύτερη περίπτωση έπαιρναν αργότερα σώγαμπρο.
  117. Παιδιά συγγενών συνήθως αλλά προτιμούσαν εντελώς άγνωστα.
  118. Κανονικά