Μεγάλο Ελευθεροχώρι

Μεγάλο Ελευθεροχώρι

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Μεγάλο Ελευθεροχώρι
  4. 946
  5. Μεγάλου Ελευθεροχωρίου
  6. Ελασσόνος
  7. Λάρισας
  8. Δεν υπάρχει άλλη ονομασία του χωριού.
  9. Όχι
  10. Δεν υπάρχει καμμιά οικογένεια
  11. Μια εκκλησία που υπάρχει σήμερα αυτή υπήρε και παλαιότερα και έχει κτισθεί περίπου πριν από το 1800.
  12. Όλοι δεν ήτο οικογενειακή και ανήκε στο χωριό.
  13. Ένα
  14. Ήταν η γεωργία και η κτηνοτροφία.
  15. Καπνό και σιτάρι.
  16. Τον καπνό προορίζονταν για το εμπόριο και το σιτάρι για αυτοκατανάλωση.
  17. Σήμερα καλλιεργούνται τα καπνά, αμπέλια σε μικρό ποσοστό και σιτάρι.
  18. Όχι
  19. Από (44) στρέμματα
  20. Σχεδόν όλοι
  21. 20 στρέμματα
  22. Ναι
  23. Από το 1970
  24. Υπήρχαν, λίγα, δεν υπάρχουν πια.
  25. Όχι, διότι στο χωιρό δεν υπάρχει θάλασσα.
  26. Όχι
  27. Όχι
  28. Ναι
  29. Η συμμετοχή ήταν προαιρετική και μόνο για τους άνδρες.
  30. Ναι και ίσχυε και ισχύει μόνο για την καπνοκαλλιέργεια.
  31. Ναι
  32. Συνήθως πάνω από 6-7.
  33. Πατέρα, μάνα
  34. Παππούλη
  35. Γιαγιά
  36. Παππού
  37. Γιαγιά
  38. Με το όνομά τους
  39. Με το όνομά τους
  40. Με το όνομά τους
  41. Με το όνομά τους
  42. Όχι
  43. Όχι
  44. Με τα υποκοριστικά του ονόματά τους.
  45. Θείε ή Μπάρμπα
  46. Θεία, θείτσα, θειά
  47. Θείε, θεία ή μπαρμπα, θείτσα.
  48. Ανεψιέ
  49. Με τα ονόματά τους
  50. Όχι
  51. Μηλαδέλφια
  52. Δίδυμα
  53. Συμπέθερε, συμπεθέρα
  54. Αφέντη
  55. Αφέντρα
  56. Αντραδερφέ, αντραδερφή
  57. Πεθερέ
  58. Πεθερά
  59. Κουνιάδε, κουνιάδα
  60. Γαμπρουλιά, γαμπρέ
  61. Γιόκα, γαμπρουλιά
  62. Γαμπρέ
  63. Νύφη
  64. Νύφη
  65. Κυρά - αφέντη
  66. Στο πρώτο αγόρι έδιναν το όνομα του παππού από τον πατέρα. Στο πρώτο κορίτσι την γιαγιά από τον πατέρα.
  67. Ναι οι γυναίκες βοηθούσαν και στις δουλειές των ανδρών, ενώ το αντίθετο δεν συνέβαινε.
  68. Καπνοκαλλιέργεια, σιτηρά.
  69. Πήγαιναν κοντά στα πρόβατα και τα γίδια.
  70. Δεν υπήρχαν.
  71. Το όργωμα, το αλώνισμα
  72. Από τα 13 χρόνια. Εξωτερικές δουλειές στα αγόρια , σπιτικές δουλειές στα κορίτσια.
  73. Πρώτα όλα τα κορίτσια και μετά τα αγόρια.
  74. 18 - 25 για τους άνδρες, 16 -18 για τις γυναίκες. Η γυναίκα έπρεπε να είναι μικρότερη.
  75. Η συνήθεια ήταν ο γαμπρός και η νύφη να είναι από το ίδιο χωριό.
  76. Στο πατρικό του γαμπρού ή σε καινούριο σπίτι.
  77. Πολλές φορές ναι, μέχρι που να κάνουν δικά τους σπίτια.
  78. Ναι, την διατηρούσαν μετά τον θάνατο των γονιών τους.
  79. Όταν γίνονταν πολλοί και δεν χωρούσε το σπίτι.
  80. Ο μικρότερος συνήθως γιός.
  81. Εάν είχε μόνο κορίτσι ή πολλά κορίτσια. Τότε στο τελευταίο κορίτσι έπαιρναν σώγαμπρο.
  82. Όχι
  83. Για το μικρότερο.
  84. Την περιουσία την έγραφε στην κόρη και στον γαμπρό την επικαρπία.
  85. Ο γαμπρός διατηρούσε το επώνυμό του και το έδινε και στα παιδιά του.
  86. Δεν επιτρεπόταν να παντρευτούν ακόμα και τρίτα ξαδέλφια.
  87. Ναι
  88. Όχι, εάν δεν είχαν καμιά συγγένεια.
  89. Δεν υπάρχουν περιπτώσεις διαζυγίων ο θεσμός της οικογένειας ήταν ιερός.
  90. Ο νονός του γαμπρού.
  91. Το πρώτο το βάπτιζε ο νονός του γαμπρού, τα υπόλοιπα και άλλοι νονοί. Όχι δεν είχαν τον ίδιο νονό.
  92. Προτιμούσαν όλες τις περιπτώσεις που αναφέρετε.
  93. Επιτρεπόταν εάν δεν είχαν μεγάλη συγγένεια.
  94. Ναι
  95. Δεν έχουμε τέτοιοες περιπτώσεις.
  96. Ναι και υπάρχει ακόμα
  97. Και προφορικά και με προικοσύμφωνα. Λεγόταν με προικοσύμφωνα.
  98. Όχι
  99. Οι γονείς των νεόνυμφων με την παρουσία μαρτύρων.
  100. Χρήματα όσα είχε.
  101. Όχι
  102. Ναι
  103. Ναι
  104. Σχεδόν όλα τα κορίτσια έπαιρναν την ίδια προίκα.
  105. Όχι, δεν γινόταν κάτι τέτοιο.
  106. Όχι. Στον τελευταίο γιό που έμεινε στο σπίτι να κοιτάξει τους γονείς του.
  107. Ναι συνέβαινε μόνο στις περιπτώσεις θανάτου του πατέρα.
  108. Όχι
  109. Παρέμεινε στον άντρα της.
  110. Όχι
  111. Ανάλογα με τις περιστάσεις.
  112. Ο μικρότερος πάντα κληρονομούσε μεγαλύτερο μερίδιο.
  113. Μικρότερο των αγοριών.
  114. Με διαθήκη
  115. Όχι
  116. Όλη η περιουσία
  117. Κάνενας
  118. Οι κόρες
  119. Ναι συνέβαινε.
  120. Εάν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  121. Παιδιά αδελφών ή μακρινών συγγενών.
  122. Μετά το θάνατο των γονιών του η περιουσία όλη, περιέρχετο στην κατοχή του.