Βαμβακού Λάρισας

Βαμβακού Λάρισας

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Βαμβακού Λάρισας
  4. 937
  5. Βαμβακονί
  6. Φαρσάλων
  7. Λάρισας
  8. Μπαϊρακλή (Τούρκικο όνομα από το μπαϊραω που σημαίνει στα Τούρκικα σημαία).
  9. Το χωριό μας κατοικείται μόνο από ντόπιους και δεν υπάρχει καμιά άλλα μειονότητα.
  10. Δεν μιλούσαν άλλη διάλεκτο εκτός από αυτή που ομιλεί σήμερα.
  11. Υπήρχε μια εκκλησία η οποία κτίσθηκε το έτος 1906.
  12. Ήταν ενοριακή.
  13. Ένα
  14. 1890
  15. 1) Γεωργικές χώρες, μηχανοκαλλιέργεια 2) Κτηνοτροφικές, 3) Αμπελουργικές.
  16. Σιτηρά, καπνός, αμπέλια, ψυχανθή.
  17. Τα αμπέλια για αυτοκατανάλωση, τα υπόλοιπα για το εμπόριο.
  18. Σιτηρά, βαμβάκι, τεύτλα, ψυχανθή. Το βαμβάκι άρχισε να καλλιεργείται από το έτος 1953, το τεύτλο από το έτος 1963.
  19. Ήταν κεφαλοχώρι.
  20. Όχι
  21. Από 200 στρέμματα και πάνω.
  22. 14-15 κάτοικοι
  23. 40 - 45 στρέμματα
  24. Ναι
  25. Από το έτος 1965 μόνο στα μεγάλα ζώα.
  26. Υπήρχαν 20 και πλέον κοπάδια πρόβατα. Σήμερα υπάρχουν μόνο 3
  27. Όχι
  28. Όχι
  29. Η κοινότητα ιδρύθηκε το έτος 1912 με το Β.Δ. της 31-8-1912 (ΦΕΚ Α 262/1912) προήλθε από τον τέως Δήμο Ενδρίου. Μεταονομάσθηκε από Μπαϊρουλή σε Βαμβακού το έτος 1927 (ΦΕΚ 306/1927).
  30. Φόρους αγοραπωλησίας ζώων, φόρους, διαιτούμενων ζώων. Τους πλήρωναν στους εισπράκτορες, του Δημοσίου και τους κοιν. Εισπράκτορες.
  31. Δεν υπήρχαν κοινωνικές τάξεις, ακόμη χρησιμοπιούσαν τη λέξη "τζάκι" όταν μιλούσαν για κάποια ανώτερη οικογένεια (π.χ. αυτός έιναι από τζάκι).
  32. Προσέφεραν την προσωπική τους εργασία για εκτέλεση κοινωφελών έργων μόνον όταν το ζητούσε η κοινότητα υποχρεωτικό (προσωπική εργασία δια αγγαρείας).
  33. Ήταν υποχρεωτική μόνο για τους άντρες από 18 - 60 χρονών.
  34. Συνήθως ήταν καθολική η συμμετοχή, σε ελάχιστες περιπτώσεις επιβλήθηκαν τιμωρίες με χρηματικό πρόστιμο.
  35. Ήταν συνηθισμένο φαινόμενο η αλληλοβοήθεια κυρίως στο θερός και στον τρύγο.
  36. Δεν παρατηρήθηκε τέτοιο φαινόμενο.
  37. Στο ξάσιμο και στο γνέσιμο του μαλλιού και σε μικρότερη κλίμακα στην ύφανση.
  38. Ήταν πολυμελείς οι οικογένειες μέχρι και 12 - 15 ατόμων. Ο παππούς, η γιαγιά, το ανδρόγυνο, τα παιδιά και σε μερικές οικογένειες τα ανύπαντρα παιδιά, αδέλφια του αντρόγυνου.
  39. Πατέρα - μητέρα ή μάνα.
  40. Παππού
  41. Γιαγιά
  42. Παππού
  43. Γιαγιά
  44. Ή με το όνομά τους ή γυναίκα μου
  45. Το ίδιο όπως παραπάνω.
  46. Με το όνομά του ή αδερφέ
  47. Με το όνομά τους ή αδερφή
  48. Δεν παρατηρούνταν τέτοιο φαινόμενο
  49. Το ίδιο.
  50. Με τα ονόματά τους
  51. Μπάρμπα
  52. Θειά
  53. Μπάρμπα και θειά
  54. Με το όνομά τους ή ανηψιέ ή ανηψιό.
  55. Με το όνομα τους ή θυγατέρα.
  56. Για το πρωτότοκο όχι για το υστερότοκο, χρησιμοποιούσαν μερικές φορές την λέξη βενιαμίν.
  57. Προγόνια
  58. Διπλάρικα
  59. Συμπεθέρους
  60. Πατέρα
  61. Μάνα ή μητέρα
  62. Αφέντη ή λαλά
  63. Γέρο ή πατέρα
  64. Γριά
  65. Με το όνομά τους ή κουνιαδό - κουνιάδα
  66. Με το όνομα ή γαμπρέ
  67. Με το όνομα ή γαμπρέ
  68. Το ίδιο όπως παραπάνω.
  69. Νυφαδιά
  70. Νυφαδιά
  71. Χρησιμοποιούσαν τη λέξη "ΜΑΡΙ". Η σύζυγος τον προσκυνούσε τον άνδρα της με το όνομά του ή ΑΡΕ.
  72. Το πρώτο αγόρι έπαιρνε το όνομα του παππού από τον πατέρα. Το πρώτο κορίτσι το όνομα της γιαγιάς από τον πατέρα. Τα άλλα παιδιά έπαιρναν ονόματα μπαρμπαϊων κλπ. Ο νονός είχε το δικαίωμα να βάλει όποιο όνομα ήθελε ο ίδιος.
  73. Οι άνδρες έκαναν τις πιο βαριές γεωργικές δουλειές όπως όργωμα, σπορά, θερισμό κλπ. Οι γυναίκες βοηθούσαν σε αυτές τις δουλειές και έκαναν και τις δουλειές του σπιτιού.
  74. Βοηθούσαν στο θερισμό, στον τρύγο, στο αλώνισμα.
  75. Στο άρμεγμα των αγελάδων.
  76. Δεν υπήρχε αλιεία.
  77. Το όργωμα των χωραφιών, η σπορά, η φύλαξη και το άρμεγμα των προβάτων.
  78. Μόλις τελείωναν το Δημοτικό σχολείο μου σε ορισμένες περιπτώσεις πιο νωρίς. Πότισμα ζώων, κοπή φυτών. Στα κορίτσια ανέθεταν δουλειές του σπιτιού, λούσιμο ρούχων, πιάτων, σκούπισμα αυλής κλπ.
  79. Πρώτα παντρεύονταν όλα τα κορίτσια, την οικογένεια και μετά τα αγόρια με τη σειρά της ηλικίας τους.
  80. Για τις γυναίκες 20 - 25 ετών. Για τους άνδρες όταν τελείωναν οι υποχρεώσεις τους (πάντρεμα αδελφάδων). Σε ορισμένες περιπτώσεις η γυναίκα ήταν μεγαλύτερη από τον άνδρα.
  81. Προτιμούσαν τις γυναίκες του χωριού.
  82. Στο πατρικό του γαμπρού.
  83. Ναι
  84. Ναι
  85. Όταν πέθαινε ο πατέρας.
  86. Ο μικρότερος γιός.
  87. Όταν η οικογένεια δεν είχε αγόρια.
  88. Μόνο σε περίπτωση που εύρισκε μεγάλη περιουσία.
  89. Συνήθως για το μικρότερο.
  90. Ο πεθερός άφηνε την περιουσία του στον σώγαμπρο.
  91. Ο σώγαμπρος διατηρούσε το πατρικό του επώνυμο
  92. Δεν υπήξε περίπτωση.
  93. Υπήρχε κώλυμα
  94. Όχι
  95. Δεν υπήρξαν περιπτώσεις διαζυγίων.
  96. Ο νονός του γαμπρού.
  97. Το πρώτο παιδί το βάφτιζε εκείνος που στεφάνωνε. Τα υπόλοιπα ο ίδιος ή μέλη της οικογένειας του.
  98. Προτιμούσαν κάποιον που να μην είναι συγγενής.
  99. Απαγορευόταν
  100. Όχι
  101. Δεν υπήρχε τέτοια συνήθεια
  102. Όχι
  103. Δεν έπαιρνε τίποτε
  104. Ναι υπήρχε και λεγόταν Αγαρλίκι.
  105. Ο πατέρας του γαμπρού.
  106. Πριν από τον γάμο.
  107. Το Αγαρλίκι το έπαιρνε ο πατέρας της νύφης.
  108. Όχι
  109. Μετά τον θάνατο του πατέρα.
  110. Έπαιρναν όλοι ίσα μερίδια.
  111. Τα κορίτσια δεν έπαιρναν μερίδιο.
  112. Προφορικά.
  113. Όχι
  114. Τα έπαιρνε όλα
  115. Η γυναίκα έπαιρνε το αντρομοίρι. Η υπόλοιπη περιουσία μοιραζόταν στα αδέλφια του άνδρα.
  116. Οι κόρες του.
  117. Για να γίνει αυτό έπρεπε να μην υπάρχουν άλλοι συγγενείς αδέλφια του πεθαμένου κλπ.
  118. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  119. Παιδιά στενών συγγενών.
  120. Έπαιρνε όλη την περιουσία.