- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Σιδηρόκαστρο Λακωνίας
- 932
- Σιδηροκάστρου
- Γυθείου
- Λακωνίας
- Σιδηρόκαστρο εξ' αρχής.
- Όχι
- Όχι
- Την καθομιλουμένη λαϊκή (δημοτική) γλώσσα.
- Δύο
- Όχι
- 1 (ένα)
- Πριν το 1900
- Κτηνοτροφία - γεωργία
- Ελιές, λίγα στάρι, κριθάρια, βρώμη.
- Τα πιο πολλά ήταν για αυτοκατανάλωση. Πουλούσαν λίγο λάδι.
- Οι ελιές είναι και τώρα το κύριο προϊόν που καλλιεργείται.
- Τίποτε από τα παραπάνω.
- Όχι ήταν ιδιόκτητο.
- Από 50 και άνω.
- Γύρω στις 5 οικογένειες
- Περίπου 20 - 30 στρέμματα.
- Και από πολύ παλιά
- Μετά το 1900 περίπου όπως θυμούνται οι παλαιότεροι.
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Όλα τα γύρω χωριά ήταν ενωμένα σε ένα μεγάλο Δήμο, τον ονομαζόμενο Δήμο Μαλευρίου.
- Στο κράτος
- Ήταν συνηθισμένο σε κοινοφελή έργα.
- Όχι
- Όχι
- Σε όλες κυρίως τις εργασίες υπήρχε αλληλοβοήθεια. Κυρίως όμως σε θέρο, τρύγο.
- Και όπου αλλού υπήρχε ανάγκη.
- Όχι
- Ήταν το ανδρόγυνο, τα παιδιά, οι γονείς των συζύγων, ή και αδέλφια ανύπανδρα του συζύγου.
- Μάνα, πατέρα
- Πατέρα (μπαμπά)
- Μάνα
- Πάππο
- Κυρά
- Αφέντες, κορόνια μου
- Κορονάκια μου
- Με τα ονόματά τους
- Το αυτό
- Όχι
- Όχι
- Με τα ονόματά τους
- Μπάρμπα
- Θειά
- Θείους
- Με τα ονόματά τους
- Με τα ονόματά τους
- Όχι
- Διπλάρικα
- Συμπεθέρους
- Πατέρα
- Μητέρα
- Κουνιάδους
- Πατέρα
- Μητέρα
- Κουνιάδους
- Γαμπρέ ή με το όνομά του.
- Το αυτό ως άνω
- Με το όνομά του
- Με το όνομά τους
- Με το όνομά τους
- Η σύζυγος κύρη μου, αφέντη μου ή με το όνομά του. Ο άνδρας με το όνομά της ή απλά γυναίκα.
- Το πρώτο παιδί έπαιρνε το όνομα του παππού ή της γιαγιάς από το σόϊ του πατέρα. Το δεύτερο αν ήταν του ίδιου φύλου έπαιρνε το όνομα των γονέων της μητέρας, αν ήτο αντίθετου φύλου έπαιρνε πάλι από τον πατέρα.
- Βεβαίως, κουβαλούσαν ξύλα, βοηθούσαν στο ελαιομάζωμα, τον τρύγο, το θέρο.
- Θέρος, τρύγος, ελαιομάζωμα, βοτάνισμα, σκάλισμα, πότισμα.
- Το φύλαγμα, η σφούγκα (το άρμεγμα), το πήξιμο του τυριού και της μυζήθρας.
- Το σκάψιμο
- Από όταν καταλάβαιναν και μετά.
- Έπρεπε να παντρευτούν τα κορίτσια με σειρά ηλικίας.
- Τα κορίτσια μετά τα 17. Οι άνδρες όταν γυρνούσαν από στρατιώτες.
- Όχι, δεν υπήρχε κανόνας.
- Στο σπίτι του γαμπρού.
- Όχι. Φρόντιζαν να μένουν όμως κοντά ο ένας στον άλλον.
- Ναι, μέχρι θανάτου των γονέων.
- Όταν κυρίως πέθαιναν οι γονείς ή και όταν παντρεύονταν όλοι.
- Ο μικρότερος κυρίως γιός. Το στερνοπαίδι.
- Όταν είχε μόνο ένα κορίτσι.
- Ναι όταν οι γονείς της κοπέλας δεν είχαν προστάτη.
- Για το τελευταίο κυρίως
- Όχι. Το κανόνιζαν όπως ήθελαν.
- Δεν γινόταν τίποτε το ιδιαίτερο.
- Όχι
- Ναι
- Όχι
- Για λόγους τιμής, μόνον.
- Ο νονός του γαμπρού.
- Όχι. Ήταν θέμα των γονέων.
- Δεν υπήρχε κάποιος κανόνας.
- Απαγορευόταν
- Όχι. Ήταν πνευματικά αδέλφια.
- Μετά από αιματηρή διένεξη.
- Όπως και των αδελφών.
- Ναι
- Ναι
- Με προικοσύμφωνο όταν το ήθελαν οι συμπέθεροι.
- Όχι
- Οι συμπέθεροι
- Όσα μπορούσαν να της δώσουν.
- Μερικές φορές και χωράφια.
- Όλα σχεδόν την ίδια.
- Όχι
- Όχι
- Είχαν εάν ήταν δυνατό.
- Όχι
- Επιστρέφετο στην οικογένειά της, αλλά αυτό δεν ήτο βέβαιο.
- Δινόταν προσφορά αλλά δεν είναι γνωστή η ονομασία.
- Ο γαμπρός
- Πριν τον γάμο.
- Ο πεθερός με την οικογένειά του
- Όχι
- Κυρίως μετά τον θάνατο του πατέρα.
- Όλα σχεδόν το ίδιο ανάλογα και με το επάγγελμα που είχαν ακολουθήσει και με τις ανάγκες που είχαν.
- Συνήθως τα κορίτσια έπαιρνα τη μεγαλύτερη μερίδα.
- Και με διαθήκη, αλλά μερικές φορές προφορικά.
- Όταν ήταν πολλά αγόρια, έριχναν κλήρους. Παρευρίσκονται και συγγενείς για μάρτυρες.
- Η περιουσία γινόταν γινόταν ίσα μερίδια.
- Οι νόμιμοι κληρονόμοι, αδέλφια, ανίψια κλπ.
- Οι κόρες του.
- Ναι, για τον αδελφό της μητέρας, όχι πάντα.
- Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
- Παιδιά συγγενών ή ορφανά.
- Τα ίδια, αφού ήταν νόμιμη η υιοθεσία.