Σιδηρόκαστρο Λακωνίας

Σιδηρόκαστρο Λακωνίας

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Σιδηρόκαστρο Λακωνίας
  4. 932
  5. Σιδηροκάστρου
  6. Γυθείου
  7. Λακωνίας
  8. Σιδηρόκαστρο εξ' αρχής.
  9. Όχι
  10. Όχι
  11. Την καθομιλουμένη λαϊκή (δημοτική) γλώσσα.
  12. Δύο
  13. Όχι
  14. 1 (ένα)
  15. Πριν το 1900
  16. Κτηνοτροφία - γεωργία
  17. Ελιές, λίγα στάρι, κριθάρια, βρώμη.
  18. Τα πιο πολλά ήταν για αυτοκατανάλωση. Πουλούσαν λίγο λάδι.
  19. Οι ελιές είναι και τώρα το κύριο προϊόν που καλλιεργείται.
  20. Τίποτε από τα παραπάνω.
  21. Όχι ήταν ιδιόκτητο.
  22. Από 50 και άνω.
  23. Γύρω στις 5 οικογένειες
  24. Περίπου 20 - 30 στρέμματα.
  25. Και από πολύ παλιά
  26. Μετά το 1900 περίπου όπως θυμούνται οι παλαιότεροι.
  27. Όχι
  28. Όχι
  29. Όχι
  30. Όλα τα γύρω χωριά ήταν ενωμένα σε ένα μεγάλο Δήμο, τον ονομαζόμενο Δήμο Μαλευρίου.
  31. Στο κράτος
  32. Ήταν συνηθισμένο σε κοινοφελή έργα.
  33. Όχι
  34. Όχι
  35. Σε όλες κυρίως τις εργασίες υπήρχε αλληλοβοήθεια. Κυρίως όμως σε θέρο, τρύγο.
  36. Και όπου αλλού υπήρχε ανάγκη.
  37. Όχι
  38. Ήταν το ανδρόγυνο, τα παιδιά, οι γονείς των συζύγων, ή και αδέλφια ανύπανδρα του συζύγου.
  39. Μάνα, πατέρα
  40. Πατέρα (μπαμπά)
  41. Μάνα
  42. Πάππο
  43. Κυρά
  44. Αφέντες, κορόνια μου
  45. Κορονάκια μου
  46. Με τα ονόματά τους
  47. Το αυτό
  48. Όχι
  49. Όχι
  50. Με τα ονόματά τους
  51. Μπάρμπα
  52. Θειά
  53. Θείους
  54. Με τα ονόματά τους
  55. Με τα ονόματά τους
  56. Όχι
  57. Διπλάρικα
  58. Συμπεθέρους
  59. Πατέρα
  60. Μητέρα
  61. Κουνιάδους
  62. Πατέρα
  63. Μητέρα
  64. Κουνιάδους
  65. Γαμπρέ ή με το όνομά του.
  66. Το αυτό ως άνω
  67. Με το όνομά του
  68. Με το όνομά τους
  69. Με το όνομά τους
  70. Η σύζυγος κύρη μου, αφέντη μου ή με το όνομά του. Ο άνδρας με το όνομά της ή απλά γυναίκα.
  71. Το πρώτο παιδί έπαιρνε το όνομα του παππού ή της γιαγιάς από το σόϊ του πατέρα. Το δεύτερο αν ήταν του ίδιου φύλου έπαιρνε το όνομα των γονέων της μητέρας, αν ήτο αντίθετου φύλου έπαιρνε πάλι από τον πατέρα.
  72. Βεβαίως, κουβαλούσαν ξύλα, βοηθούσαν στο ελαιομάζωμα, τον τρύγο, το θέρο.
  73. Θέρος, τρύγος, ελαιομάζωμα, βοτάνισμα, σκάλισμα, πότισμα.
  74. Το φύλαγμα, η σφούγκα (το άρμεγμα), το πήξιμο του τυριού και της μυζήθρας.
  75. Το σκάψιμο
  76. Από όταν καταλάβαιναν και μετά.
  77. Έπρεπε να παντρευτούν τα κορίτσια με σειρά ηλικίας.
  78. Τα κορίτσια μετά τα 17. Οι άνδρες όταν γυρνούσαν από στρατιώτες.
  79. Όχι, δεν υπήρχε κανόνας.
  80. Στο σπίτι του γαμπρού.
  81. Όχι. Φρόντιζαν να μένουν όμως κοντά ο ένας στον άλλον.
  82. Ναι, μέχρι θανάτου των γονέων.
  83. Όταν κυρίως πέθαιναν οι γονείς ή και όταν παντρεύονταν όλοι.
  84. Ο μικρότερος κυρίως γιός. Το στερνοπαίδι.
  85. Όταν είχε μόνο ένα κορίτσι.
  86. Ναι όταν οι γονείς της κοπέλας δεν είχαν προστάτη.
  87. Για το τελευταίο κυρίως
  88. Όχι. Το κανόνιζαν όπως ήθελαν.
  89. Δεν γινόταν τίποτε το ιδιαίτερο.
  90. Όχι
  91. Ναι
  92. Όχι
  93. Για λόγους τιμής, μόνον.
  94. Ο νονός του γαμπρού.
  95. Όχι. Ήταν θέμα των γονέων.
  96. Δεν υπήρχε κάποιος κανόνας.
  97. Απαγορευόταν
  98. Όχι. Ήταν πνευματικά αδέλφια.
  99. Μετά από αιματηρή διένεξη.
  100. Όπως και των αδελφών.
  101. Ναι
  102. Ναι
  103. Με προικοσύμφωνο όταν το ήθελαν οι συμπέθεροι.
  104. Όχι
  105. Οι συμπέθεροι
  106. Όσα μπορούσαν να της δώσουν.
  107. Μερικές φορές και χωράφια.
  108. Όλα σχεδόν την ίδια.
  109. Όχι
  110. Όχι
  111. Είχαν εάν ήταν δυνατό.
  112. Όχι
  113. Επιστρέφετο στην οικογένειά της, αλλά αυτό δεν ήτο βέβαιο.
  114. Δινόταν προσφορά αλλά δεν είναι γνωστή η ονομασία.
  115. Ο γαμπρός
  116. Πριν τον γάμο.
  117. Ο πεθερός με την οικογένειά του
  118. Όχι
  119. Κυρίως μετά τον θάνατο του πατέρα.
  120. Όλα σχεδόν το ίδιο ανάλογα και με το επάγγελμα που είχαν ακολουθήσει και με τις ανάγκες που είχαν.
  121. Συνήθως τα κορίτσια έπαιρνα τη μεγαλύτερη μερίδα.
  122. Και με διαθήκη, αλλά μερικές φορές προφορικά.
  123. Όταν ήταν πολλά αγόρια, έριχναν κλήρους. Παρευρίσκονται και συγγενείς για μάρτυρες.
  124. Η περιουσία γινόταν γινόταν ίσα μερίδια.
  125. Οι νόμιμοι κληρονόμοι, αδέλφια, ανίψια κλπ.
  126. Οι κόρες του.
  127. Ναι, για τον αδελφό της μητέρας, όχι πάντα.
  128. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  129. Παιδιά συγγενών ή ορφανά.
  130. Τα ίδια, αφού ήταν νόμιμη η υιοθεσία.