- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Παπαδιάνικα
- 931
- Παπαδιανίκων
- Επιδαύρου Λιμηράς
- Λακωνίας
- Καλύβια
- Όχι
- Υπάρχουν 2 - 3 οικογένειες περίπου.
- Όχι
- Την κοινή Ελληνική
- Υπήρχαν και υπάρχουν 2 εξωκκλήσια και ο καθεδρικός ναός. Η παλαιότερη έχει χτιστεί γύρω στα 1850.
- Ανήκαν στην τοπική ενορία.
- Υπήρχαν (2) δύο νεκροταφεία.
- 1857
- Γεωργία και κτηνοτροφία.
- Καλλιεργούνταν: ελιές, συκιές και σιτηρά.
- Για αυτοκατανάλωση προορίζονταν το λάδι και τα σιτηρά. Για εμπόριο προορίζονταν τα σύκα.
- Σήμερα καλλιεργούνται εκτός των άνω, τα εσπεριδοειδή και τα κηπευτικά.
- Δεν ήταν τίποτα από αυτά.
- Όχι
- Ένας κλήρος εθεωρείτο μεγάλος από (100) εκατό στρέμματα και άνω.
- Τέτοιους κλήρους είχε ένα ποσοστό κατοίκων γύρω στο 10%
- Σήμερα το μέγεθος ενός μέσου γεωργικού κλήρου είναι περίπου 50 στρέμματα.
- Υπήρχε
- Μετά το 1940
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Υπήρχε κοινοτική οργάνωση στο χωριό πριν το 1900.
- Πλήρωναν τον κεφαλικό φόρο στα ζώα και την δεκάτη (δηλαδή 10% του εισοδήματος του λαδιού). Αυτά τα πλήρωναν στο δημόσιο.
- Χωρίζονταν οι κάτοικοι παλαιότερα σε δύο κοινωνικές τάξεις: τους κτηματίες και τους εργάτες.
- Ναι ήταν συνηθισμένο.
- Ναι ήταν υποχρεωτική η συμμετοχή από 20 ετών έως 65. Γυναίκες επίσης συμμετείχαν
- Δεν υπήρχε τιμωρία για τον αρνούμενο να συμμετάσχει, αλλά τέτοιες περιπτώσεις σπάνιζαν.
- Ήταν συνηθισμένο φαινόμενο ανάμεσα στις οικογένειες η αλληλοβοήθεια, σε όλες τις εργασίες.
- Εκτός των γεωργικών εργασιών, η αλληλοβοήθεια ίσχυε στις εξής εργασίες: 1) χτίσιμο σπιτιών, 2) άνοιγμα πηγαδιών.
- Όχι
- Οι οικογένειες τότε ήταν πολυμελείς. Την οικογένεια αποτελούσαν οι γονείς (πατέρας, μητέρα) και τα παιδιά τους (αδέλφια).
- Πατέρα και μάνα αντίστοιχα.
- Παππού
- Γιαγιά
- Παππού
- Γιαγιά
- Εγγόνια
- Εγγόνια
- Αδέλφια
- Αδελφές
- Όχι
- Όχι
- Με τα ονόματά τους
- Μπάρμπα
- Θεία
- Μπάρμπα και θεία
- Ανήψια
- Με τα ονόματά τους ή με τη λέξη "παιδί μου"
- Όχι
- Προγόνια
- Δίδυμα ή ζουμπραγά
- Συμπεθέρους
- Πατέρα
- Μητέρα
- Κουνιάδια
- Πατέρα
- Μητέρα
- Κουνιάδια
- Γαμπρέ ή "παιδί μου"
- Γαμπρέ ή "παιδί μου"
- Γαμπρό
- Νύφη
- Νύφη
- Γυναίκα και άντρα
- Τα δύο πρώτα αγόρια έπαιρναν τα ονόματα των παππούδων. Τα δύο πρώτα κορίτσια το όνομα των γιαγιάδων, τα υπόλοιπα έπαιρναν όνομα της αρεσκείας της οικογένειας και του νονού.
- Οι άνδρες έκαναν τις γεωργικές δουλειές και οι γυναίκες τις δουλειές του σπιτιού. Επίσης οι γυναίκες βοηθούσαν τους άνδρες την εποχή της συγκομοιδής των προϊόντων.
- Οι γυναίκες μάζευαν ελιές, σύκα και θέριζαν.
- Τη φύλαξη των κοπαδιών και την τυροκομία.
- Το όργωμα των χωραφιών, το φύτεμα των δέντρων. Το κόψιμο και την μεταφορά ξύλων. Οι οικοδομικές εργασίες.
- Από ηλικίας 12 ετών. Η ανάθεση της εργασίας των αγοριών ήταν σχετική με την εργασία των ανδρών, των δε κοριτσιών αντίστοιχα ήταν σχετική με των γυναικών.
- Στο γάμο τα κορίτσια είχαν προτεραιότητα, λαμβανόταν όμως υπόψη και η ηλικία.
- Κανονική ηλικία γάμου για τις γυναίκες ήταν η ηλικία των 20 ετών. Για τους άνδρες η ηλικία των 25 ετών. Δεν ήταν επιτρεπτό η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη του άνδρα.
- Η συνήθεια ήταν ο γαμπρός και η νύφη να είναι από το ίδιο χωριό ή από γειτονικά χωριά (Ασωπός, Φοινίκι, Συκιά κλπ.)
- Το νέο ζευγάρι εγκαθίστατο σε νέο σπίτι που άνηκε πάντοτε στον γαμπρό.
- Όχι
- Η περιουσία διαιρείτο όταν όλα τα παιδιά παντρευόντουσαν. Στο διάστημα αυτό έπαιρναν ένα μέρος της περιουσίας για να συντηρούνται.
- Όταν παντρεύονταν.
- Ο μικρότερος γιός.
- Όταν η οικογένεια δεν είχε αγόρια, έπαιρνε σώγαμπρο τον άνδρα της τελευταίας κόρης.
- Σπάνια
- Για το μικρότερο
- Δεν ήταν υποχρεωμένος ο πεθερός να γράψει στο όνομα του γαμπρού μέρος της περιουσίας του. Απλώς έπαιρνε το μερίδιο που του αναλογούσε.
- Όχι ο γαμπρός ουδέποτε έπαιρνε το επώνυμο του πεθερού. Τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα τους.
- Δεν μπορούσαν να παντρευτούν δύο άτομα όταν είχαν κάτω του 6ου βαθμού συγγένειας. Δεν υπήρξε ποτέ στο χωριό περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων.
- Υπήρχε κώλυμα από τους συγγενείς τους και την εκκλησία.
- Αν δεν υπήρχε συγγένεια μεταξύ τους μπορούσαν να παντρευτούν δύο άτομα.
- Υπήρξαν περιπτώσεις διαζυγίων για λόγους τιμής κυρίως.
- Ο νονός του γαμπρού.
- Το πρώτο παιδί το βάφτιζε αυτός που στεφάνωνε το ζευγάρι. Τα υπόλοιπα οι συγγενείς και οι φίλοι.
- Όταν η οικογένεια άλλαζε ή ήθελε να βρεί καινούριο κουμπάρο, προτιμούσε συγγενή ή φίλο συνήθως. Σπανίως προτιμούσε πλούσιο ή κοινωνικά ανώτερο.
- Απαγορευόταν
- Όχι
- Όταν ήταν πολύ στενοί φίλοι.
- Οικογενειακή, οικονομική και κοινωνική αλληλοβοήθεια.
- Μόνο άνδρες μεταξύ τους.
- Υπήρχαν πάντοτε έστω ακόμη και αν το ποσό της προίκας ήταν συμβολικό.
- Με προικοσύμφωνα.
- Υπήρχε ιδιόχειρο συμβόλαιο.
- Τα προικοσύμφωνα τα συνέτασσαν, ο πρόεδρος ή ο παπάς του χωριού. Τα υπέγραφαν οι γονείς της νύφης.
- Έπαιρνε χρήματα. Το ποσό ήταν: Από 1.000 - 5.000 χρυσές δραχμές.
- Όχι
- Ναι
- Δέντρα και ζώα
- Όλα τα κορίτσια έπαιρναν την ίδια προίκα όταν ανήκαν σε μια οικογένεια.
- Όχι
- Η προίκα της μητέρας μεταβιβάζονταν σε όλα τα παιδιά της εξίσου.
- Ναι είχαν υποχρέωση και οι αδελφοί να συνεισφέρουν στην προίκα των κοριτσιών της οικογένειας.
- Όχι
- Ένα μέρος έπαιρνε ο άνδρας και ένα μέρος επιστρεφόταν στην οικογένειά της.
- Όχι
- Ανάλογα με τις περιστάσεις.
- Όλα τα αγόρια της οικογένειας κληρονομούσαν το ίδιο μερίδιο.
- Τα κορίτσια και τα κανόνα έπαιρναν μεγαλύτερο μερίδιο από τα αγόρια.
- Με διαθήκη ή διανεμητήριο συμβόλαιο.
- Όταν οι γονείς πέθαιναν και δεν άφηναν διαθήκη, τα παιδιά μοιράζονταν την περιουσία (κληρονομιά) με λαχνούς, αφού προηγουμένως την είχαν μοιράσει σε ίσα μερίδια.
- Αν πέθαινε πρώτα ο σύζυγος, η σύζυγος κληρονομούσε το 1/4 της περιουσίας.
- Αν δεν υπήρχαν παιδιά, εκτός από την σύζυγο κληρονομικά δικαιώματα, είχαν οι αδελφοί του πεθαμένου αδελφού.
- Οι κόρες του
- Ένα παιδί μπορούσε να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του εφ' όσον δεν υπήρχαν άλλοι κληρονόμοι. Το ίδιο συνέβαινε και με τον αδελφό της μητέρας του.
- Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
- Προτιμούσαν τα παιδιά των αδελφών και των μακρινών συγγενών και κατά ανάγκη και ορφανά.
- Τα ίδια κληρονομικά δικαιώματα που είχε ένα κανονικό παιδί μιας οικογένειας.
