- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Ελαφόνησος
- 917
- Ελαφονήσου Λακωνίας
- Επιδαύρου Λιμηράς
- Λακωνίας
- Όνου Γνάθος
- Όχι κατοικείται από ανθρώπους των γύρων περιοχών.
- Παλαιότερα ήταν τρείς οικογένειες μικρασιάτικες, αλλά έφυγαν και εγκαταστάθηκαν στην Καλαμάτα.
- "Όχι" εντός του οικισμού Ελαφονήσου.
- Την Ελληνική διάλεκτον, αλλά λόγω αγραμματοσύνης πολλές εσφαλμένες λέξεις.
- Τρείς (3) ο Αγ. Σπυρίδων 1854, Κοίμησι Θεοτόκον, Άγιος Ιωάννης νεκροταφείο 1928.
- Ο Άγιος Σπυρίδων ήταν οικογενειακή, εκμεταλεύονταν από αυτή μέχρι το 1930 περίπου.
- Ένα πλησίον του χωριού και ένα στην Παναγιά (κάτω νησί).
- Το έτος 1910 περίπου.
- Κυρίως η αλιεία και γεωργία, ελάχιστοι στα καράβια.
- Φιστίκι αράπικο, κρεμμύδια, κηπευτικά, λίγο λάδι μέχρι το 1940 και κατόπιν αρκετά περισσότερη ελαιοκαλλιέργεια και λίγα αμπέλια.
- Το λάδι, λίγα κρεμμύδια, το σταφύλι, κρασί, όλο και μερικά κηπευτικά.
- Το φιστίκι επειδή είναι πολυδάπανο έχει λιγοστέψει, καλλιεργείται η ελιά, τα κρεμμύδια, χαρουπιές, αμυγδαλιές και κηπευτικά, καρπούζια, πεπόνια κλπ.
- Παλαιότερα το είχαν μοιράσει το νησί 10 οικογένειες περίπου καλλιεργημένη και την έκταση αλλά τώρα ξέφυγε.
- Ιδιώτες είχαν την ιδέα της ιδιοκτησίας, αλλά εκτός των καλλιεργημένων, έχουν ήδη παραιτηθή των αξιώσεων.
- Παλαιότερα επί Τουρκοκρατίας ίσως και μετά την απελευθέρωση.
- Από διακόσια στρέμματα και πάνω
- Αν συμπεριλάβουμε τις δασικές Δημόσιες εκτάσεις ήταν 10 - 15 οικογένειες.
- Εκατό (100) στρέμματα
- Παλαιότερα ήταν 10 - 15 κτηνοτρόφοι, σήμερα μόνο οικόσιτα υπάρχουν περίπου 200
- Από την σύσταση του χωριού.
- Όχι
- Το 70% των κατοίκων ασχολούνται με την αλιεία και τώρα και παλιότερα.
- Όχι
- Όχι
- Δεν υπήρχαν κοινοτικές οργανώσεις, διότι μέχρι το έτος που ιδρύθηκαν κοινότητες υπήρχε μόνο ένας δήμος στην περιοχή. Η κοινότητα Ελαφονήσου Λακωνίας ιδρύθη το έτος 1949. Είμαι ο πρώτος γραμματέας της κοινότητος και υπηρετώ μέχρι σήμερον.
- Φόρο πλήρωναν κάτοικοι, στρεμματική υπέρ του Δημοσίου και αγροφύλακες καθώς και δια της ιερείς εισφορές.
- Κατά μεγάλο ποσοστόν αμόρφωτοι και ήταν ψαράδες και γεωργοί μετά τον πόλεμο έγιναν ναυτικοί, λίγοι μορφωμένοι ελάχιστα.
- Η προσωπική εργασία ήταν συνηθισμένη καταρχήν παλαιότερα αλλά με την ίδρυση της κοινότητας έγινε υποχρεωτική μέχρι 10 ημερομίσθια ετησίως, προ διετίας καταργήθηκε.
- Από 18 μέχρι 60 χρονών και ήταν μόνο για τους άνδρες παρόλου που άνομα είχε συμπεριλάβει και τις γυναίκες, είχαν απαλλαγεί επί των λόγων ήθη ή έθιμα του τόπου επέτρεπαν τούτο.
- Πλήρωνε αντίτιμο που είχε καθορισθεί από το κοινοτικόν συμβούλιον (παλαιότερα δεν είχε καμία ευθύνη).
- Πολλές φορές ορισμένοι επαγγελματίες συμφωνούσαν να εργάζονται ομαδικά μαζί, αλλά σε περίπτωση κινδύνου έσπευδαν όλοι να βοηθήσουν.
- Για χτίσιμο εκκλησιών και για σπίτια απόρων οικογενειών.
- Οι γυναίκες για γυναικίες δουλειές και οι άνδρες για ανδρικές, δηλαδή σε σκληρές δουλειές οι άνδρες και ελαφριές οι γυναίκες.
- Τα μέλη που αποτελούσαν συνήθως μια οικογένεια ήταν ο σύζυγος, η σύζυγος, τα παιδιά και σε ελάχιστες περιπτώσεις οι γονείς του συζύγου.
- Παππού ή μπαμπά, μητέρα ή μαμά.
- Παππού
- Γιαγιά ή κυρά
- Παππού
- Γιαγιά ή κυρά
- Παιδιά μου ή εγγονάκια μου
- Το ίδιο και επί πρόσθετα, λαχτάρες μου.
- Με τα ονόματά τους ή αδελφέ μου
- Αδελφή μου ή και τα ονόματά τους.
- Ο μεγαλύτερος αδελφός είχε σεβασμό από τους μικρότερους.
- Είχε σειρά προτεραιότητας ή τον σεβασμόν.
- "Ρε Γιώργο - ρε Νίκο, μωρή Ελένη" κλπ.
- Παππού ή θείο ή μπάρμπα
- Γιαγιά ή θεία ή θειά
- Θείο - μπάρμπα. Θεία - θιά
- Ανήψια ή με τα ονόματά τους
- Γιέ μου, κόρη μου ή ονόματα
- Βεβαίως τα πρωτότοκα έπαιρναν υποχρεωτική τα ονόματα των γονέων του πατέρας και μετά είχαν σειρά τα ονόματα των γονέων της μητέρας.
- Προγόνια
- Δίδυμα
- Συμπεθέρους
- Πατέρα - μπαμπά΄, πεθερέ
- Μητέρα- μαμά, πεθερά
- Κουνιάδα, κουνιάδο
- Πατέρα, μπαμπά, πεθερέ
- Μητέρα, μαμά, πεθερά
- Αδελφό- αδελφή, κουνιάδο - κουνιάδα
- Γαμπρό, παιδί και όνομά του
- Γαμπρό, παιδί και όνομά του
- Ανηψιό, όνομά του
- Ανηψιά, όνομά της
- Αδελφή ή νύφη
- Με το όνομά τους ή γυναίκα μου ή σύζυγο - Άνδρας μου ή όνομά του
- Το πρώτο το όνομα του παππού από τον πατέρα, στο πρώτο κορίτσι το όνομα του παππού από μητέρα κ.ο.κ. Όταν συμπλήρωναν τα υποχρεωτικά ονόματα μπορούσε όνομα να δώσει ο νονός.
- Οι άνδρες πάντα τις βαριές δουλειές, ψάρεμα, γεωργικές εργασίες, τέχνες και οι γυναίκες δουλειές σπιτιού, ανατροφή παιδιών, έφερναν παλαιότερα κλαδιά για φούρνους και βοηθούσαν σε ελαφριές εργασίες.
- Μάζευαν και μαζεύουν ελιές ορισμένες εργάζονταν σε περιβόλια, κόβουν κρεμμύδια, βγάζουν πατάτες και καπνικά.
- Παλαιότερα έκαναν και τον τσοπάνη (ποιμένα) τώρα στα ολίγα οικόσιτα, αρμέγουν και φτιάχνουν τυρί, φροντίζουν και για την τροφή μιας μόνο αίγης.
- Στην αλιεία οι γυναίκες, δεν εργάζονταν παλαιότερα γιατί ήταν δύσκολη δουλειά. Τώρα τελευταία ελάχιστες βοηθούν στο άπλωμα των διχτύων.
- Καμία συμμετοχή στις υπάρχουσες λίγες βιοτεχνίες. Ξυλουργός, παλαιότερα ασχολούνταν σε οικιακά εργαστήρια υφάνσεως ρούχων, σεντόνια, κουβέρτες και άλλα είδη για το σπίτι.
- Το κόψιμο ξύλων, το σκάψιμο, το ψάρεμα και εν γένει κάθε βαριά εργασία.
- Παλαιότερα υπήρχε ανάγκη και άρχιζαν δουλειά από 10 χρονών, τώρα αφού τελειώσουν το σχολείο
- Προτιμούσαν τα κορίτσια πρώτα να παντρευτούν εκτός και αν είχαν μεγάλη ηλικία παντρευόταν πρώτα το μεγάλο αγόρι.
- Η κανονική ηλικία για την γυναίκα ήταν 20 ετών και άνω και για τον άνδρα 25 και άνω. Σε λίγες περιπτώσεις μπορούσε να είναι μεγαλύτερη η γυναίκα.
- Αυτό ήταν στην τύχη, αν ένας άνδρας ταξίδευε ή εργαζόταν σε άλλο τόπο μπορούσε να παντρευτεί ξένη γυναίκα, συνήθως όμως ντόπιες.
- Μάλλον σε καινούριο σπίτι πήγαινε το ζευγάρι, ελάχιστες περιπτώσεις στο πατρικό του γαμπρού ή και της νύφης.
- Όχι δεν γινόταν αυτό.
- Όσο ζούσαν οι γονείς μπορούσε να είναι αδιαίρετη, μετά τον θάνατο όμως των γονέων έπαιρνε ο καθένας και παίρνει την μερίδα του.
- Τα αδέλφια όπως αναφέρθηκε ανώτερα, πήγαιναν ο καθένας στο σπίτι του.
- Πάντα ο μικρότερος ή η μικρότερη που δεν ήταν και παντρεμένο να μείνει με τους γονείς του.
- Όταν δεν βρίσκονταν από τον τόπο γαμπρός, τότε ήταν δυνατόν να πάρει σώγαμπρο.
- Και αυτό γινόταν, μπορεί να είχαν ορισμένη περιουσία στον τόπο τους, αλλά αφού συνέφερε έμεναν στον τόπο της νύφης.
- Για το μεγαλύτερο συνήθως και αναλόγως.
- Η περιουσία μοιραζόταν στο όνομα όλων των παιδιών της οικογενείας και μόνο κατόπιν ιδιαίτερης συμφωνίας το μερίδιον της νύφης δινόταν στο όνομα του γαμπρού.
- Όχι το επώνυμο του σώγαμπρου ή γαμπρού παρέμενε το ίδιο, μόνο του κοριτσιού το επώνυμο άλλαζε και έπαιρνε το επώνυμο του άνδρα.
- Όχι πρώτα εξαδέλφια δεν μπορούσαν να παντρευτούν και μέχρι τον 4ον βαθμό εξ' αγχιστείας ή 5ο εξ'αίματος.
- Υπήρχε κώλυμα εκτός αν συνέβαινε τετελεσμένον γεγονός.
- Όχι αυτό δεν ήταν κώλυμα.
- Διαζύγια υπήρξαν και υπάρχουν για λόγους κακής συμπεριφοράς. Απιστίας, μοιχείας κλπ.
- Προπάντος ο νονός του γαμπρού.
- Αυτός που είχε στεφανώσει το ζευγάρι για το πρώτο και για τα άλλα άλλοι.
- Προτιμούσαν και προτιμούν να βρουν ένα κοινωνικά ανώτερο ή και ευκατάστατο.
- Μόνον αν είχε βαπτίσει ένα , νονός άνδρα και γυναίκα απαγορευόταν ο γάμος από κουμπαριό, απλώς μπορούσαν να παντρευτούν.
- Όχι
- Αν είχε προηγηθεί μίσος και άλλες ανάλογες πράξεις.
- Να σέβεται ο ένας τον άλλον καλύτερα και από αδελφοί αν ήταν.
- Προπάντων μεταξύ ανδρών.
- Βεβαίως και συνεχίζεται αλλά κάπως διαφορετικά, ενώ παλαιότερα οι γαμπροί σπαταλούσαν την προίκα της γυναίκας, τώρα δίδεται μόνο στην γυναίκα.
- Ή με προικοσύμφωνο συμβολαιογραφικό ή και με απλό ιδιωτικό συμφωνητικό (ελάχιστα).
- Όχι
- Ο προικοδότης και η προικηθέσα ή και ο άνδρας της.
- Χρήματα προπολεμικά από 20.000 - 100.000 χιλιάδες (έπιπλα, κτήματα, κτήρια κλπ).
- Αναλόγως ή σπίτι χωρίς έπιπλα ή επιπλωμένο
- Περισσότερο εντός του χωριού, ελάχιστα αλλού
- Ναι χωράφια, ζώα ή καΐκια.
- Και αναλόγως ότι διέθετε ο προικοδότης
- Την ίδια προίκα έπαιρνε ή παίρνουν εκτός και αν υπάρχει σοβαρός λόγος.
- Όχι ίδιο μερίδιον έπαιρναν όλοι και εάν η οικογένεια ήταν φτωχή μπορούσαν να δώσουν ότι περιουσία είχαν στην κόρη.
- Η περιουσία του άνδρα και της γυναίκας μοιραζόταν στα παιδιά. Δια τούτο και η προίκα της μητέρας μεταβιβαζόταν πολλές φορές προίκα στην κόρη ή και στα αγόρια.
- Βεβαίως και οι αδελφοί, είχαν και έχουν υποχρέωση να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών της οικογενείας.
- Αν η προίκα ισοδυναμούσε με το μερίδιό της όχι, αν όμως ήταν μικρότερη είχε δικαίωμα να ζητήσει συμπληρωματική.
- Κατά το ήμισυ επιστρεφόταν στην οικογένειά της το δε 1/2 στον σύζυγό της.
- Όχι
- Κανείς
- Κατά την στιγμή του γάμου.
- Μεταξύ των συζύγων, προερχόμενη από τους γονείς και αδελφούς της νύφης.
- Αυτό ήταν στην κρίση και του γαμπρού αλλά και στους συγγενείς της γυναίκας.
- Αν τα περιουσιακά στοιχεία ήταν αρκετά, έπαιρνε το μερίδιο μετά τον γάμο, αν όχι έπαιρνε το μερίδιο μετά τον θάνατο του πατέρα ή και της μητέρας.
- Όλα με το ίδιο δικαίωμα, εκτός αν υπήρχε λόγος αποκληρώσεως.
- Αναλόγως μπορούσε να είναι και μεγαλύτερο ή και μικρότερο ακόμη.
- Μάλλον με διαθήκη δημόσια.
- Και αυτό είχε γίνει αφού μοιρασθούν σε ίσα μερίδια κατόπιν επακολουθούσε ή και επακολουθεί λαχνός, για πιο από τα μερίδια ανήκει στον καθένα.
- Το εν τέταρτο στην γυναίκα και τα υπόλοιπα τρία τέταρτα στα παιδία.
- Αν δεν υπήρχαν παιδιά είχαν δικαίωμα επιστροφής σε συγγενείς του αντρός.
- Μόνον σε κόρες.
- Ναι τον κληρονομούσε όταν είχε περιουσιακά στοιχεία ο θείος του χωρίς άλλος εγγύτερους συγγενείς.
- Αν δεν είχε καθόλου παιδιά τότε αποφάσιζε να υιοθετήσει άλλο παιδί.
- Και παιδιά αδελφών κατά προτίμησην, αλλά και από ορφανοτροφεία.
- Τα ίδια δικαιώματα όπως και το γνήσιο παιδί.
