Άγιος Μάμας Λακωνίας

Άγιος Μάμας Λακωνίας

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Άγιος Μάμας Λακωνίας
  4. 907
  5. Ελίκας
  6. Επιδαύρου Λιμηράς
  7. Λακωνίας
  8. Δεν υπάρχει
  9. Όχι
  10. Όχι
  11. Μία (1). Άγνωστο πότε χτίστηκε.
  12. Όχι
  13. Ένα
  14. Περί το 1870.
  15. 1. Αγρότες 2. Υδρομυλωνάδες.
  16. Λάδι, σύκα, κηπευτικά και εσπεριδοειδή.
  17. Αυτοκατανάλωση: κηπευτικά, εσπεριδοειδή. Εμπόριο: λάδι, σύκα.
  18. Τα ίδια. Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες.
  19. Τσιφλίκι
  20. Οι καλλιεργητές δούλευαν με μεροκάματο στους γαιοκτήμονες ή έπαιρναν μικρό μέρος των παραγόμενων προϊόντων.
  21. Όχι
  22. Περι τα 200 στρέμματα.
  23. Πέντε (5)
  24. Περίπου εβδομήντα (70) στρέμματα.
  25. Ναι
  26. Μετά την Τουρκοκρατία.
  27. Υπήρχε ένα. Δεν υπάρχει σήμερα.
  28. Όχι
  29. Όχι
  30. Όχι
  31. Όχι
  32. Δεν υπάρχει ουσιαστική διάκριση.
  33. Ναι
  34. Όχι
  35. Όχι
  36. Υπήρχε αλληλοβοήθεια στις πιο επείγουσες γεωργικές εργασίες π.χ. αλώνισμα, τρύγος, θέρος.
  37. Ναι
  38. Ναι. Στο καλάμισμα των νημάτων, στον αργαλειό., στο κέντημα.
  39. Ο πατέρας του άντρα, η μητέρα του άντρα, ο άντρας, η γυναίκα του και τα αδέλφια του άντρα.
  40. Μητέρα, πατέρα.
  41. Παππού
  42. Γιαγιά και κυρά
  43. Παππού
  44. Γιαγιά και κυρά
  45. Με το βαφτιστικό τους όνομα ή "παιδί μου".
  46. Με το βαφτιστικό τους όνομα ή "παιδί μου".
  47. Άλλοτε "αδελφέ" και άλλοτε με το βαφτιστικό τους.
  48. Άλλοτε "αδελφέ" και άλλοτε με το βαφτιστικό τους.
  49. Όχι
  50. Όχι
  51. Δεν είχαν ιδιαίτερη ονομασία.
  52. "Θείε" ή "μπάρμπα"
  53. "Θεία" ή "θειά"
  54. Το ίδιο
  55. "Ανηψιέ" ή με το βαφτιστικό τους.
  56. Με το όνομά του
  57. Όχι
  58. Πρωγόνια
  59. Δεν υπήρχε ιδιαίτερη ονομασία.
  60. "Συμπέθερε" και "συμπεθέρα"
  61. "Πατέρα"
  62. "Μητέρα"
  63. Με το όνομά του
  64. "Πατέρα"
  65. "Μητέρα"
  66. Με το όνομά του
  67. Συνήθως με το όνομά του, αλλά και "γαμπρέ".
  68. Με το όνομά του
  69. Με το όνομά του
  70. Με το όνομά της
  71. Με το όνομά της
  72. Βρε γυναίκα. Η γυναίκα προσφωνούσε τον άντρα με το όνομά του.
  73. Του παππού από τον πατέρα. Το δεύτερο αγόρι έπαιρνε το όνομα του πατέρα της συζύγου. Το πρώτο κορίτσι το όνομα της μητέρας του συζύγου. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε ο νονός να δώσει το όνομα που ήθελε αυτός.
  74. Οι γυναίκες συμμετείχαν στις αγροτικές δουλειές της οικογένειας, όπως στο μάζεμα της ελιάς, στον τρύγο, στο θερισμό κ.α. Όχι όμως στις βαριές αγροτικές δουλειές, όπως είναι το όργωμα, το σκάψιμο κ.α.
  75. Θερισμός, τρύγος, λιομάζεμα, φρόντιζαν τα οικόσιτα ζώα, κουβαλούσαν νερό, πότιζαν τα περιβόλια.
  76. Φρόντιζαν τα οικόσιτα ζώα. Εάν το κοπάδι που έτρεφαν ήταν μεγάλο το έβοσκαν στα κτήματα.
  77. Δεν υπήρχαν ψαράδες.
  78. Δεν υπήρχαν.
  79. Όργωμα, σκάψιμο, εργάτες στο λιοτρίβι.
  80. Από τότε που τελείωναν το δημοτικό σχολείο. Στα αγόρια ανέθεταν τις αγροτικές και στα κορίτσια τις οικιακές και τις ελαφρές αγροτικές δουλειές παράλληλα.
  81. Θεσμός ήταν να παντρεύονται πρώτα όλα τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια της οικογενείας.
  82. Κανονική ηλικία γάμου για τις γυναίκες: γύρω στα 20. Κανονική ηλικία για τους άντρες: μετά τα 25. Ασυνήθιστο φαινόμενο η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη από τον άντρα, όχι όμως και ανεπίτρεπτο.
  83. Υπήρχε συνήθεια τέτοια. Μάλιστα συνήθιζαν να λένε "παπούτσι από τον τόπο σου και ας είναι και μπαλωμένο".
  84. Στο πατρικό του γαμπρού.
  85. Ποτέ τα παντρεμένα αδέλφια μιας οικογένειας δεν έμεναν στο ίδιο σπίτι. Συνήθως στο πατρικό σπίτι έμενε ο μικρός αδελφός, ο οποίος κατά κανόνα παντρευόταν τελευταίος.
  86. Όχι. Όταν παντρευόταν όλα τα αδέλφια διαιρείτο η περιουσία.
  87. Τα αδέλφια χώριζαν όταν παντρεύονταν.
  88. Ο μικρότερος αδελφός.
  89. Όταν μια οικογένεια είχε μοναχοκόρη τότε τις περισσότερες φορές έπαιρνε σώγαμπρο.
  90. Όχι. Κατά κανόνα.
  91. Για το μικρότερο.
  92. Ήταν θέμα συμφωνίας μεταξύ γαμπρού και πεθερού.
  93. Όχι. Τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα τους. Εάν κάποιος πήγαινε σώγαμπρος, ποτέ ο πεθερός του δεν είχε την απαίτηση να δοθεί το επώνυμό του στα εγγόνια του από την κόρη του.
  94. Δεν μπορούσαν αν είχαν 1ο βαθμό συγγένειας. Όχι.
  95. Όχι
  96. Όχι. Οι περισσότεροι κάτοικοι (οικογένειες) του χωριού φέρνουν το ίδιο επώνυμο "τσιγκούνης" και έχουν γίνει πολλοί γάμοι μεταξύ ανθρώπων που φέρουν το επώνυμο αυτό.
  97. Όχι
  98. Ο νονός του γαμπρού συνήθως.
  99. Ο κουμπάρος του ζευγαριού βάφτιζε το πρώτο παιδί. Τα υπόλοιπα παιδιά τα βάφτιζε αυτός που θα ζητούσε πρώτο το παιδί.
  100. Φίλος ή πλούσιος ή κοινωνικά ανώτερος συνήθως.
  101. Απαγορευόταν
  102. Απαγορευόταν
  103. Δεν έχει συμβεί.
  104. Υπήρχε
  105. Με προικοσύμφωνα.
  106. Όχι
  107. Ο συμβολαιογράφος. Υπέγραφαν μάρτυρες μη συγγενείς προς τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα.
  108. Από 20 χιλιάδες μέχρι 80 χιλιάδες.
  109. Όχι
  110. Ναι
  111. Δέντρα και ζώα.
  112. Έπαιρναν την ίδια περίπου προίκα.
  113. Όχι
  114. Όχι. Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση.
  115. Είχαν αυτήν την υποχρέωση και οι αδελφοί, ανεξάρτητα αν ζούσε ο πατέρας ή όχι. Υπήρχε κοινό Ταμείο στην οικογένεια που το διαχειριζόταν ο πατέρας.
  116. Δεν είχε τέτοιο δικαίωμα.
  117. Παρέμενε στον άντρα της.
  118. Δεν υπήρχε τέτοια συνήθεια.
  119. Η μεταβίβαση της πατρικής περιουσίας γινόταν ύστερα από το θάνατο του πατέρα με διαθήκη.
  120. Κληρονομούσαν όλα το ίδιο μερίδιο.
  121. Εάν το κορίτσι έπαιρνε προίκα χρήμα, η κληρονομική της μερίδα θα ήταν μικρότερη, από αυτή που θα έπαιρνα τα αδέλφια της. Εάν δεν έπαιρνε προίκα είχε δικαίωμα ίσως με τα αγόρια κληρονομικής μερίδας.
  122. Με διαθήκη. Μπορούσε ένα παιδί να νέμεται μέρος της περιουσίας πριν το θάνατο του πατέρα, αλλά το μέρος αυτό της περιουσίας θα του έχει δοθεί προφορικά από τον πατέρα.
  123. Το μοίρασμα γινόταν με λαχνό όταν υπήρχε διαφωνία μεταξύ των αδελφών στο μοίρασμα της περιουσίας που τους έκανε ο πατέρας ή όταν πέθανε ο πατέρας και δεν άφηνε διαθήκη.
  124. Η γυναίκα κληρονομούσε το μισό.
  125. Κανένας άλλος.
  126. Οι κόρες του.
  127. Μπορούσε. Συνέβαινε.
  128. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  129. Πρώτα παιδιά αδελφών.
  130. Μεταβιβαζόταν όλη η περιουσία σε αυτό.