Ανάφη

Ανάφη

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Ανάφη
  4. 861
  5. Ανάφης
  6. Θήρας
  7. Κυκλάδων
  8. Δεν υπάρχει. Από παλαιά ονομαζόταν Ανάφη
  9. Ουδέποτε κατοικήθηκε η Ανάφη από τις παραπάνω ομάδες.
  10. Δεν υπάρχουν οικογένειες που να ανήκουν σε κάποια από τις παραπάνω ομάδες.
  11. Μιλούσαν κανονικά την Ελληνική γλώσσα χωρίς ιδιοματισμούς.
  12. Σε όλο το νησί υπάρχουν 78 εκκλησίες. Μέσα στο χωριό υπάρχουν 9.
  13. Όλες οι εκκλησίες είναι οικογενειακές
  14. Ένα (1)
  15. Από στοιχεία που υπάρχουν το έτος 1903.
  16. Οι ασχολίες των κατοίκων ανέκαθεν ήταν η Γεωργία και η Κτηνοτροφία.
  17. Κυρίως καλλιεργούντο δημητριακά. Σε μικρότερες ποσότητες, λαχανικά, πατάτες, ντομάτες, ελιές.
  18. Προορίζονταν για αυτοκατανάλωση τα λαχανικά, πατάτες, ντομάτες, λάδι και μέρος από τα δημητριακά. Για το εμπόριο ένα μέρος από τα δημητριακά.
  19. Εξακολουθούν οι ίδιες καλλιέργειες.
  20. Όχι
  21. Όχι
  22. Από 500 στρέμματα και άνω.
  23. Τρεις (3)
  24. Περίπου 250 στρέμματα
  25. Πάντοτε υπήρχε κοπαδιάρικη κτηνοτροφία.
  26. Δεν υπάρχει οικόσιτη κτηνοτροφία.
  27. Όχι
  28. Όχι
  29. Όχι
  30. Δεν πλήρωναν φόρους
  31. Δεν υπήρχαν κοινωνικές τάξεις
  32. Οι κάτοικοι του χωριού πάντα πρόσφεραν την εργασία τους χωρίς αμοιβή για την εκτέλεση κοινοφελών έργων.
  33. Για ωρισμένα κοινοτικά έργα η συμμετοχή τους ήταν υποχρεωτική σε όλους τους άνδρες από 20 έως 60 ετών. Προσέφεραν όμως την εργασία τους και οικιοθελώς. Οι γυναίκες συμμετείχαν με την εργασία τους αλλά μόνο οικειοθελώς.
  34. Ουδέποτε αρνιόταν κανείς.
  35. Η αλληλοβοήθεια ήταν και είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο ανάμεσα στις οικογένειες της κοινότητας σε όλες ανεξαιρέτως τις γεωργικές εργασίες.
  36. Στην οικοδομή.
  37. Το ίδιο αναπτυγμένη ήταν η αλληλοβοήθεια και μεταξύ των ανδρών και μεταξύ των γυναικών. Μεταξύ των γυναικών κυρίως στο θέρος, στο μάζεμα των ελιών, γνέσιμο μαλλιού κ.τ.λ.
  38. Ο πατέρας, η μητέρα και τα παιδιά.
  39. Πατέρα και μάνα
  40. Παππού
  41. Γιαγιά ή Λαλά
  42. Παππού
  43. Γιαγιά ή Λαλά
  44. Εγγόνι, αλλά κυρίως με το όνομά τους
  45. Εγγόνι, αλλά κυρίως με το όνομά τους
  46. Αδελφέ, αλλά κυρίως με το όνομά τους
  47. Αδελφέ, αλλά κυρίως με το όνομά τους
  48. Όχι
  49. Όχι
  50. Με το όνομά τους
  51. Θείο
  52. Θεία
  53. Θείο και θεία
  54. Ανηψέ, αλλά κυρίως με το όνομά τους
  55. Αγόρι και κορίτσι
  56. Για τα πρωτότοκα δεν υπήρχαν. Τα υστερότοκα τα έλεγαν "αποκούνια".
  57. Δίδυμα
  58. Συμπεθέρους
  59. Πεθερέ ή πατέρα
  60. Πεθερά ή μητέρα
  61. Κουνιάδο και κουνιάδα.
  62. Πεθερέ ή πατέρα
  63. Πεθερά ή μητέρα
  64. Κουνιάδο και κουνιάδα.
  65. Γαμπρέ ή με το όνομά του
  66. Γαμπρέ ή με το όνομά του
  67. Γαμπρέ ή με το όνομά του
  68. Νύφη ή με το όνομά της
  69. Νύφη ή με το όνομά της
  70. Άνδρα ή με το όνομά του. Γυναίκα ή με το όνομά της
  71. Το όνομα του πρώτου αγοριού ήταν το όνομα του παππού από τον πατέρα και του πρώτου κοριτσιού της γιαγιάς από την μητέρα. Τα υπόλοιπα παιδιά έπερναν το όνομα του άλλου παππού και της άλλης γιαγιάς και αν υπήρχαν και άλλα παιδιά έπερναν ονόματα συγγενών και κυρίως αδελφών του άνδρα και της γυναίκας.
  72. Οι γυναίκες εκτός από τις δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών φρόντιζαν τα οικόσιτα ζώα που ήταν λίγες κότες και ένα γουρούνι και βοηθούσαν τους άνδρες τους στο θέρος, στο μάζεμα των ελιών και στην κηπουρική.
  73. Ως βοηθοί των ανδρών τους έπερναν μέρος στο Θέρος, στο μάζεμα των ελιών και την κηπουρική.
  74. Καμία. Μόνο τα κορίτσια έβοσκαν τα ζώα μέχρι να παντρευτούν.
  75. Καμία
  76. Δεν υπήρχε βιοτεχνία.
  77. Το όργωμα, το σκάψιμο, το κόψιμο των ξύλων και τις δουλειές της κτηνοτροφίας γενικά.
  78. Μόλις τελείωναν το Δημοτικό Σχολείο. Σε μικρή ηλικία, ανέθεταν και στα αγόρια και στα κορίτσια τη βοσκή των ζώων. Αργότερα τα αγόρια βοηθούσαν τον πατέρα στις γεωργικές και κτηνοτροφικές του εργασίες.
  79. Τα παιδιά παντρεύονταν ανάλογα με την ηλικία τους.
  80. Για τις γυναίκες το 20ο έτος και για τους άνδρες το 25ο έτος. Πάντα η γυναίκα ήταν μικρότερη από τον άνδρα. Πολύ ελάχιστες περιπτώσεις να είναι και άνδρας και γυναίκα της ίδιας ηλικίας ή η γυναίκα μεγαλύτερη του άνδρα.
  81. Ήταν συνήθεια και ο γαμπρός και η νύφη να είναι από το ίδιο χωριό.
  82. Σε καινούργιο σπίτι που αποτελούσε προίκα της νύφης.
  83. Όχι
  84. Όχι
  85. Όταν παντρευόταν ένα παιδί χώριζε από την πατρική στέγη και έμενε με τη γυναίκα του σε χωριστό σπίτι και δούλευε πια για λογαριασμό του δικού του σπιτιού.
  86. Στο πατρικό σπίτι δεν έμενε κανένα παιδί. Είχαν όμως όλα τα παιδιά την υποχρέωση να φροντίζουν τους γονείς τους.
  87. Σε καμία περίπτωση. Ουδέποτε έχει παρατηρηθεί τέτοιο φαινόμενο.
  88. Δεν μπορούσαν να παντρευτούν α)τα αδέλφια, β)τα πρώτα εξαδέλφια, γ)τα δεύτερα εξαδέλφια (τώρα τελευταία έχει γίνει τέτοιος γάμος), δ)τα παιδιά που έχουν βαπτισθεί από τον ίδιο νονό και ε) τα παιδιά του νονού με το βαφτιστήρι. Γάμος μεταξύ πρώτων εξαδέλφων δεν έγινε ποτέ.
  89. Πρώτα δεν παντρεύονταν
  90. Μπορούσαν να παντρευτούν αν ήταν συνωνυμία και όχι από συγγένεια.
  91. Ζευγάρια που έχουν παντρευτεί από το ίδιο χωριό, ποτέ δεν παρουσιάστηκε περίπτωση να χωρίσουν.
  92. Συνήθως ο νονός του γαμπρού
  93. Αν ζούσε ο νονός του πατέρα, βάφτιζε και το πρώτο παιδί. Διαφορετικά το βάφτιζε κάποιος άλλος χωρίς κανένα περιορισμό. Κάθε παιδί είχε δικό του νονό.
  94. Προτιμούσαν κάποιον φίλο.
  95. Απαγορευόταν
  96. Όχι
  97. Δεν παρουσιάστηκε ποτέ ο θεσμός αυτός
  98. Ανέκαθεν υπήρχε ο θεσμός της προίκας. Προίκα έπαιρναν μόνο τα κορίτσια.
  99. Η προικοδοσία γινόταν με προικοσύμφωνα τα οποία λέγονταν "προικοσύμφωνα".
  100. Όχι
  101. Τα προικοσύμφωνα συνέτασσαν οι συμβολαιογράφοι, ειρηνοδίκες που εκτελούσαν και χρέη συμβολαιογράφου, οι γραμματείς Ειρηνοδικείου. Τα υπέγραφαν: ο διαθέτης, η προικοδοτούμενη και οι μάρτυρες.
  102. Χρήματα ποτέ
  103. Ναι
  104. Στο χωριό
  105. Ένα αγρόκτημα που αποτελείτο από χωράφια, βοσκότοπο και αν υπήρχαν σ' αυτό δέντρα
  106. Δέντρα αν υπήρχαν στο αγρόκτημα
  107. Όλα τα κορίτσια έπαιρναν την ίδια προίκα
  108. Όχι
  109. Όλα τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, έπαιρναν από την περιουσία και του πατέρα και της μητέρας. Συνήθως το σπίτι που έπαιρνε σαν προίκα η μητέρα, το έδινε πάλι προίκα στην πρώτη κόρη. Αν δεν είχε κόρες το έδινε σε έναν από τους γιους ανεξάρτητα από τη σειρά γεννήσεώς τους.
  110. Αν τα αγόρια ήταν ελεύθερα, εργαζόταν από κοινού με τον πατέρα για την αποκατάσταση των κοριτσιών. Αν όμως ήταν παντρεμένα δεν είχαν υποχρέωση να συνεισφέρουν. Σε περίπτωση θανάτου του πατέρα των υποχρέωση την αναλάμβαναν οι αδελφοί.
  111. Αν μια γυναίκα, από την προίκα που έπαιρνε, νόμιζε ότι είχε αδικηθεί, είχε το δικαίωμα να ζητήσει και κληρονομικό μερίδιο.
  112. Αν μια παντρεμένη γυναίκα πέθαινε άτεκνη, η προίκα της παρέμενε στον άνδρα της.
  113. Δεν υπήρχε ποτέ αυτή η συνήθεια.
  114. Η μεταβίβαση της πατρικής περιουσίας στα αγόρια γινόταν με διαθήκη και έπαιρναν το μερίδιο που τους αναλογούσε μετά το θάνατο του πατέρα.
  115. Όλα τα αγόρια της οικογένειας κληρονομούσαν ίσα μερίδια.
  116. Όλα τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, έπαιρναν ίσα μερίδια.
  117. Με διαθήκη
  118. Δεν υπήρξε ποτέ η περίπτωση να γίνει το μοίρασμα με λαχνό.
  119. Στη γυναίκα αναλογούσε το 1/4 της περιουσίας του συζύγου.
  120. Η γυναίκα έπαιρνε τη περιουσία του συζύγου που πέθανε.
  121. Τον κληρονομούσαν μόνο οι κόρες του.
  122. Ένα παιδί κληρονομούσε τον αδελφό του πατέρα του που δεν είχε παιδιά, στην περίπτωση που είχε πεθάνει και ο πατέρας του παιδιού. Αν ζούσε ο πατέρας του παιδιού θα κληρονομούσε τον αδελφό του. Το ίδιο συνέβαινε και με τον αδελφό της μητέρας.
  123. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  124. Παιδιά ορφανά αλλά συγγενικά.
  125. Ό,τι και ένα γνήσιο παιδί.