Ακρωτήρι Θήρας

Ακρωτήρι Θήρας

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Ακρωτήρι Θήρας
  4. 858
  5. Ακρωτηρίου
  6. Θήρας
  7. Κυκλάδων
  8. Δεν υπάρχει
  9. Δεν υπήρξαν στο χωριό
  10. Δε μου απαρίθμησαν καμιά
  11. Την τοπική νησιώτικη διάλεκτο με στοιχεία Θηραϊκής ομιλίας και Κρητικής διαλέκτου.
  12. Στην εκκλησία. Υπήρχαν δυο οικογενειακές.
  13. Ένα (1). Αυτό υπάρχει και σήμερα
  14. Λειτούργησε το 1840 σαν 2/θέσιο. Σήμερα λειτουργεί σαν 1/θέσιο.
  15. Γεωργία, αλιεία και οικόσιτη κτηνοτροφία.
  16. Βαμβάκι, καπνός, σισάμι, κρασιά, φάβα, κριθάρια, σιτάρια.
  17. Κρατούσαν για τις ανάγκες τους ένα ορισμένο τμήμα από όλα τα προϊόντα και το υπόλοιπο το εμπορεύονταν.
  18. Σήμερα καλλιεργούνται: ντομάτες, σταφύλια, σιτάρι, κριθάρι. Η νέα καλλιέργεια είναι η ντομάτα, ενώ έπαψαν οι καλλιέργειες βαμβακιού, καπνού και σισαμιού.
  19. Ήταν ένα μικρό χωριουδάκι γεωργικό 300 κατοίκων.
  20. Όχι
  21. Περίπου από 30 στρέμματα και πάνω
  22. Περίπου δέκα άτομα είχαν τέτοιους μεγάλους κλήρους.
  23. Από 15-20 στρέμματα είναι ο σημερινός μέσος γεωργικός κλήρος
  24. Μόνο οικόσιτη κτηνοτροφία (σε πολύ μικρό αριθμό).
  25. Από τα πολύ παλιά χρόνια, για τις οικογενειακές τους ανάγκες.
  26. Όχι
  27. Όχι. Ασχολούντο ερασιτεχνικά για τα σπίτια τους και ήταν κυρίως γεωργοί. Δεν υπήρχαν επαγγελματίες ψαράδες.
  28. Υπήρχαν εργαλειά που έβγαζαν κουβέρτες. Τώρα δεν υπάρχουν.
  29. Δεν υπάρχουν.
  30. Το 1890 το χωριό δεν είχε κοινότητα αλλά οικισμός. Αργότερα απόκτησε αφού ήρθε από το διπλανό χωριό το Εμπορείο, που ήταν το κεφαλοχώρι της περιοχής. (Το Εμπορείο είναι και σήμερα το μεγαλύτερο χωριό της θ¨ηρας με 6/θέσιο σχολείο σε αντίθεση με την πρωτεύουσα του νησιού Φηρά, που έχει 5/θέσιο σχολείο.)
  31. Δεν πλήρωναν φόρους στην κοινότητα. Κρατήσεις γινόντουσαν μόνο στα εμπορεύματα (γεωργικά προϊόντα).
  32. Υπήρχαν δυο κοινωνικές τάξεις "Τα αφεντικά", όπως αποκαλούντο, και οι εργάτες ή οι φτωχοί γεωργοί με ελάχιστα στρέμματα καλλιεργήσιμης γης βραχώδους. Διακρινόντουσαν από την ενδυμασία τους.
  33. Ναι. Ήταν η ονομαζόμενη προσωπική εργασία προς την κοινότητα. Ήταν υποχρεωτική. Ορισμένοι αφιέρωναν και περισσότερα ημερομίσθια για την κατασκευή κάποιου κοινωφελούς έργου.
  34. Ναι. Ήταν υποχρεωτική για τούς άνδρες. Μόνο.
  35. Πλήρωνε σε χρήματα την αξία των ημερομισθίων, που ήταν υποχρεωμένος να αφιερώσει στην κοινότητα.
  36. Ναι. Υπήρχαν οι δανεικές βοήθεις στις γεωργικές δουλειές. Σε όλες ανεξαιρέτως τις γεωργικές εργασίες.
  37. Σε όλες τις υπάρχουσες εργασίες ίσχυε η αλληλοβοήθεια. Ήταν ανεπτυγμένη σε μεγάλο βαθμό η αλληλοβοήθεια.
  38. Δεν υπήρχε διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών. Εδώ στο νησί δεν υπήρχε η ανισότητα σε αισθητό βαθμό. Σχεδόν μεταξύ ανδρών και γυναικών υπήρχε η σημερινή ισότητα. Αυτό θα φανεί σε ορισμένα παρακάτω του ερωτηματολογίου (π.χ. Αν το πρώτο παιδί ζευγαριού ήταν κορίτσι έπαιρνε το όνομα της γιαγιάς από την μητέρα. Βλέπε ερωτήσεις 59,61)
  39. Η συνηθισμένη μορφή είναι οι γονείς και τα παιδιά. Σπάνια θα συναντήσουμε και τους παπούδες ή γιαγιάδες μαζί στην οικογένεια.
  40. "Πατέρα", "Αφέντη", "Μητέρα", "Μάνα", "Μαμά"
  41. Παππού
  42. Λαλά
  43. Παππού
  44. Λαλά
  45. Με τα προσωπικά ονόματα ή "εγγονάκια μου"
  46. Το ίδιο
  47. Βρε+όνομα (Βρε Σπύρο)
  48. Μωρή+όνομα (Μωρή Μαρία)
  49. Όχι
  50. Όχι
  51. Με τον ίδιο τρόπο
  52. "Μπάρμπα"
  53. "Κερά"
  54. "Μπάρμπα" και "Κερά"
  55. "Ανηψιέ" "ανηψιά"
  56. Μωρή ή βρε και όνομα
  57. Όχι
  58. Προγόνια
  59. Γεμέλια
  60. Πεθερό-πεθερά
  61. Πεθερέ
  62. Πεθερά
  63. Κουνιάδος-κουνιάδα.
  64. Πεθερέ
  65. Πεθερά
  66. Κουνιάδε-κουνιάδα
  67. Γαμπρέ
  68. Γαμπρέ
  69. Γαμπρέ
  70. Νύφη
  71. Νύφη
  72. Γυναίκα ή Άνδρα
  73. Στο πρώτο αγόρι το όνομα του παππού από τον πατέρα. Στο πρώτο κορίτσι το όνομα της γιαγιάς από την μητέρα. Τα υπόλοιπα ονόματα έβγαιναν κατόπιν κοινής απόφασης κι από τις δύο οικογένειες. Ο νονός έδινε το όνομά του όταν θα άφηνε κάποια περιουσία στο βαφτιστήρι. Εδώ έχουμε την ισχύ του προφορικού λόγου.
  74. Βοηθόντουσαν αμφότεροι σε ελαφριές δουλειές. Τις βαριές τις αναλάμβαναν οι άνδρες (Όργωμα, λάκισμα, τύλιγμα). Η γυναίκα κουραζόταν περισσότερο, γιατί ήταν επιφορτισμένη και με τις δουλειές του σπιτιού.
  75. Όλες εκτός από τις δουλειές που αναφέρονται στην ερώτηση υπ' αρ. 9.
  76. Άρμεγμα και κατασκευή τυριού και γιαουρτιού. Επίσης φρόντιζαν για το φαγητό και το πότισμα των ζώων. Κυρίως είχαν κατσίκια και πρόβατα. Ελάχιστες ήταν οι αγελάδες.
  77. Το βγάλσιμο των ψαριών από τα δίχτυα.
  78. Λάκα των αμπελιών. Ζευγάρι με τα άλογα. Τύλιγμα των αμπελιών.
  79. Άρχιζαν από πέντε χρονών. Οι δουλειές ήταν ελαφριές, όπως η βοσκή των ζώων σε ορισμένο χώρο από τα αγόρια και οι σπιτικές δουλειές για τα κορίτσια (πλύσιμο πιάτων και μικροαγγαρείες)
  80. Παντρευόντουσαν ανάλογα με την ηλικία τους. Συνήθως όμως τα κορίτσια έφευγαν πρώτα από την οικογένεια, γιατί παντρευόντουσαν από 14 χρονών και άνω.
  81. Από 14 και άνω για τις γυναίκες. Για τα αγόρια η ηλικία γάμου ήταν μετά όταν τελείωναν το στρατιωτικό τους. Σπάνιο το φαινόμενο η γυναίκα να παιρνά ένα η δύο χρόνια τον άνδρα.
  82. Δεν υπήρχαν περιορισμοί. Αρκούσε η αγάπη δύο ατόμων.
  83. Σε κάποιο καινούργιο σπίτι, που ήταν προίκα της νύφης.
  84. Όχι. Έκαναν δικά τους σπίτια, όπως φαίνεται στην προηγούμενη ερώτηση.
  85. Ναι. Μέχρι να την διαιρέσουν οι γονείς.
  86. Όταν γινοντούσαν πολλοί και δεν μπορούσαν να θρεφτούν. Έφευγαν τα αγόρια στα καράβια ή στα ορυχεία του Λαυρίου. Τα κορίτσια από εννέα χρονών έφευγαν υπηρέτριες σε πλούσια σπίτια.
  87. Κανείς. Όλοι φρόντιζαν με την σειρά τους τους γονείς. Εάν κάποιο παιδί έπαιρνε με την θέλησή του τους γονείς στο σπίτι του αυτός δικαιωματικά έπαιρνε περισσότερο μερίδιο στην περιουσία.
  88. Αν ήταν ξαδέλφια από πατεράδες δεν γινόταν γάμος. Μόνο στην περίπτωση που ήταν από πατέρα-μητέρα ή μητέρα-μητέρα.
  89. Το ίδιο ισχύει, όπως στην παραπάνω ερώτηση.
  90. Μπορούσαν να παντρευτούν, αρκεί να μη ήταν ξαδέλφια των παραπάνω περιπτώσεων. Δηλαδή ήταν από διαφορετικό σόι ή κάποιος άλλαξε επώνυμο για διάφορους λόγους κι έτσι γεννιόταν αυτή η περίπτωση της κοινής επωνυμίας.
  91. Υπήρχαν διαζύγια. Οικογενειακοί λόγοι (ασυμφωνία χαρακτήρων)
  92. Δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση με το νονό ή τη νονά. Όποιος δήποτε μπορούσε να τους παντρέψει.
  93. Όποιος ή όποια δήποτε μπορούσε. Συνήθως συγγενείς και φίλοι ή και κάποιος πλούσιος, που θα έδωνε στο παιδί λίγη από την περιουσία τους.
  94. Συνήθως ήταν συγγενείς και φίλοι.
  95. Μπορούσαν σε ορισμένες περιπτώσεις.
  96. Όχι γιατί ήταν "σταυραδέλφια"
  97. Δεν υπήρχε περίπτωση.
  98. Υπήρχε και υπάρχει. Δεν υπάρχει η απαίτηση του γαμπρού σήμερα. Όμως από το κορίτσι δίδονται το σπίτι και μερικά έπιπλα. Ο γαμπρός βοηθά στην επίπλωση και σε ό,τι έχει ευχαρίστηση.
  99. Η προικοδοσία γινόταν και με τους δύο τρόπους.
  100. Συμβολαιογράφοι. Πεθερός και γαμπρός
  101. Ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες της οικογένειας ή και τίποτα.
  102. Ναι. Βοηθούσε στην επίπλωση και ο γαμπρός.
  103. Στο χωριό της νύφης
  104. Ναι. Συνήθως από την προίκα της μάνας.
  105. Όχι
  106. Τους έδωναν την ίδια προίκα. Αν διέφερε λίγο αυτό οφειλόταν στην οικονομική ευχέρεια των γονέων της εποχής του γάμου.
  107. Όχι
  108. Πήγαινε σ' όλα τα παιδιά και στις δύο περιπτώσεις.
  109. Βέβαια και περισσότερο τα μεγαλύτερα αγόρια που θεωρόντουσαν οι νέοι οικογενειακοί προστάτες.
  110. Όχι απαιτητικά. Αλλά σίγουρα έπαιρνε κληρονομικό μερίδιο από την διαθήκη των γονέων της.
  111. Πήγαινε μισή-μισή στον άνδρα και στην οικογένειά της. Όμως υπήρξαν και περιπτώσεις που ο άνδρας την επέστρεφε ολόκληρη.
  112. Όχι (Βοηθούσε στη δημιουργία του καινούργιου σπιτικού, όπως φαίνεται στην ερώτηση 40)
  113. Ο πατέρας έδωνε ένα μερίδιο περιουσίας σαν "γαμήλιο δώρο" κι από τα δύο μέρη για να έχει ο γαμπρός έστω δυο χωράφια για να δουλέψει. Από τις διαθήκες των γονέων έπαιρναν κι άλλα μερίδια από τις πατρικές ή μητρικές περιουσίες.
  114. Ίδια κληρονομικά μερίδια. Εκτός της περίπτωσης που αναφέρεται στην ερώτηση 18.
  115. Τα αγόρια έπαιρναν περισσότερα, γιατί το σπίτι της προίκας το έπαιρναν σαν μερίδιο πατρικής ή μητρικής περιουσίας. Η διαφορά ήταν χρονική. Το κορίτσι το έπαιρνε το μερίδιο σαν προίκα συν αυτό που θα τις έγραφαν στην διαθήκη. Τα αγόρια βοηθούσαν τους γονείς στις αγροτικές δουλειές και είχαν μεγαλύτερη απαίτηση στα γεωργικά μερίδια.
  116. Με διαθήκη. Αλλά πολλές περιπτώσεις ηπήρξαν και προφορικές.
  117. Στην γυναίκα το 1/3 και τα 2/3 στα παιδιά εξ αδιαιρέτου.
  118. Η γυναίκα το 1/3. Τα 2/3 η οικογένεια του συζύγου (αδερφοί-γονείς).
  119. Τα παιδιά του. Δηλαδή οι κόρες.
  120. Ναι όταν δεν υπήρχαν παιδιά σ' εκείνους απ' όπου ερχόταν η κληρονομιά. Είναι ένα είδος υϊοθεσίας
  121. Μόνο στην περίτπωση που δεν μπορούσε να αποκτήσει παιδιά το ζευγάρι.
  122. Υπήρξαν και οι τρεις περιπτώσεις. Επίσης υπήρξε περίπτωση και ανεύρεση παιδιού μπρος στη πόρτα ανώνυμο.
  123. Τα ίδια που είχε και ένα δικό τους παιδί.