- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Γελινιάτικα
- 824
- Γελινιατίκων
- Κορινθίας
- Κορινθίας
- Γελήνη(η) με τρείς οικισμούς. Ο ένας "Σπαρτιναίικα" μεταφέρθηκε στο σημερινό "Γελινιάτικα"
- Όχι
- Δύο (2) οικογένειες, Μικρασιάτες.
- Όχι
- 2 εκκλησίες. Το 1850 (περίπου).
- Ενοριακές.
- Ένα νεκροταφείο.
- Το 1860 (περίπου).
- Οι κυριότερες ασχολίες των κατοίκων ήταν οι γεωργικές, και οι κτηνοτροφίκές.
- Δημητριακά, σταφίδες, δενδροκαλλιέργειες(αχλαδιές, μηλιές, ελιές).
- Για αυτοκατανάλωση: Δημητριακά-ελιές-λάδι. Για εμπόριο: Σταφίδες, μήλα, αχλάδια.
- Σήμερα κυριαρχεί η καλλιέργεια των λεμονιών, η οποία άρχισε το 1950. από τις παλιές είναι: οι σταφίδες και οι ελιές.
- Κεφαλοχώρι
- Όχι
- 50 στρέματα και πάνω.
- Περίπου 10 οικογένειες σε σύνολο 150 οικογένειες.
- 12 στρέματα.
- Κτηνοτροφία υπήρχε στο Γελήνι. Στα Γελινιάτικα έπαψε να υπάρχει.
- Από της συστάσεως του χωριού μέχρι το 1960.
- Υπήρχαν 5 τσελιγκάτα. Σήμερα δεν υπάρχουν.
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Μέχρι το 1910 η διοίκηση του χωριού γίνονταν από τη Δημογεροντία με έδρα τα Τρίκαλα Κορινθίας.
- Επί Τουρκοκρατίας πλήρωναν στους "φορανζήδες" Τούρκους. Κατόπιν τις ανάλογες εισφορές στη Δημογεροντία.
- Δεν υπήρχαν κοινωνικές τάξεις.
- Στα κοινοτικά έργα η συμμετοχή των κατοίκων αποτέλεσε τη βάση της κατασκευής τους.
- Η συμμετοχή δεν ήταν υποχρεωτική με νόμο για κανέναν, όμως σχεδόν όλοι προσέφεραν τις υπηρεσίες τους, και οι γυναίκες.
- Η τιμωρία ήταν η περιφρόνηση και η κοινωνική αποστροφή.
- Η αλληλοβοήθεια ήταν επιβεβλημένο φαινόμενο της εποχής εκείνης. Σε όλες τις εργασίες, ιδίως τις γεωργικές.
- Στην μεταφορά υλικών για το χτίσιμο σπιτιών, στις κοινωνικές εκδηλώσεις-γάμος-προετοιμασία για το γάμο-θάνατος-μεταφορά και ταφή.
- Η αλληλοβοήθεια των γυναικών είχε σχέση με τις γυναικείες δουλειές όπως: ύφανση, κέντημα, γνέσιμο.
- Τα μέλη μιας οικογένειας έφθαναν και 10. Ο παπούς, η γιαγιά, οι γονείς, τα παιδιά. Τα αδέλφια των γονιών έμεναν στην ίδια οικογένεια αν δεν είχαν δική τους.
- Πατέρα-Μάνα.
- Παπουλάκο
- Τσάτσα ή γιαγιά
- Παππού
- Τσάτσα ή γιαγιά
- Με το όνομά τους.
- Με το όνομά τους.
- Αδελφέ ή με το όνομά του.
- Με το όνομά της.
- Τον σέβονταν οι μικρότεροι σαν τον αρχηγό της οικογ.
- Το ίδιο για την αδελφή.
- Με το όνομά τους.
- Μπάρμπα
- Θείτσα
- Μπάρμπα-Θείτσα
- Ανηψιέ ή με το όνομά τους.
- Με το όνομά τους.
- Τον πρωτότοκο:Βλαστάρι Τον υστερότοκο:Αποσπόρι
- Ξενάδελφα
- Μπινιάρια
- Συμπέθέρους.
- Πατέρα
- Μάνα
- Κουνιάδια
- Πεθερέ ή γέρο.
- Πεθερά ή γριά
- Κουνιάδια
- Με το όνομά του.
- Με το όνομά του.
- Γαμπρέ ή Γαμπραδελφέ ή το όνομά του.
- Νύφη ή με το όνομά της.
- Νύφη ή με το όνομά της
- Κυρά-Αφέντη ή νοικοκύρη.
- Δεν υπήρχε ιδιαίτερη συμφωνία-Ο νουνός όμως έδινε συνήθως το όνομα του παππού από τον πατέρα ή της γιαγιάς από τον πατέρα. Τα ονόματα των υπόλοιπων παιδιών έδιναν οι νονοί κατά προτίμηση.
- Κάθε πρωί ο αρχηγός της οικογένειας(πατέρας) έδινε εντολή ποιες δουλειές ια κάνει ο καθένας. Στις γυναίκες ανατίθονταν απ'όλες τις δουλειές οι ελαφρότερες.
- Οι γυναίκες λάβαιναν μέρος στις ομαδικές δουλειές όπως: σκάλισμα, τρύγος, μάζεμα ελιών, λεμονιών.
- Το άρμεγμα των ζώων-Το θύλασμα των νεογέννητων ζώων.
- Το όργωμα, το κλάδεμα, την κοπή ξύλων.
- Από 10 χρονών βοηθούσαν στην κτηνοτροφία τα αγόρια. Τα κορίτσια από 15 χρονών βοηθούσαν στις αγροτικές δουλειές.
- Πρώτα τα κορίτσια έπρεπε να παντρευτούν. Τα αγόρια με σειρά ηλικίας.
- Για τις γυναίκες από 18 χρονών. Για τους άνδρες από 22 χρονών. Ο άνδρας έπρεπε να είναι μεγαλύτερος. Σε σπάνιες περιπτώσεις συνέβαινε το αντίθετο.
- Συνήθως έπαιρναν από άλλα χωριά. Ιδίως από τη Ζάχολη νύφες και γαμπρούς από τα Τρίκαλα Κορινθίας.
- Συνήθως στο πατρικό έμενε ο πρωτότοκος. Τα άλλα αδέλφια σε σπίτι που έκτιζαν μόνοι τους ή σε σπίτι που έρπαιρναν ως προίκα από τη νύφη.
- Συνέβαινε αν τα αγόρια δεν είχαν κτίσει δικό τους σπίτι. Ζώριζαν όταν αποκτούσαν δική τους στέγη. Ως τότε ζούσαν όλοι μαζί, έτρωγαν μαζί. Αυτές οι περιπτώσεις ήταν ελάχιστες.
- Την περιουσία την μοίραζε ο πατέρας. Σε ελάχιστες περιπτώσεις έμενε αδιαίρετη.
- Τα αδέλφια χώριζαν μετά το γάμο τους.
- Στο πατρικό έμενε ο πρωτότοκος. Αν δεν υπήρχαν αγόρια η μικρότερη κόρη.
- Μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο αν δεν είχε αγόρι.
- Πήγαιναν αν τύχαινε οι γονείς τους να έχουν και άλλο αγόρι.
- Συνήθως σώγαμπρο έπαιρναν για τη μικρότερη κόρη.
- Συνήθως μοιράζονταν σε ίσα μερίδια με υπόδειξη του πεθερού. Σε λίγες περιπτώσεις έγραφαν μέρος της περιουσίας.
- Πάντοτε ο γαμπρός διατηρούσε το επώνυμό του και τα παιδιά έπαιρναν του όνομα του γαμπρού. Π.χ. Η Ελένη Δημ. Ζωγράφου πήρε σώγαμπρο τον Πέτρο Μάρκου. Τώρα λέγεται: Μάρκου Ελένη του Πέτρου. Το παιδί Μάρκου Δημήτριος του Πέτρου.
- Δεν υπήρξε ποτέ περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων.
- Ναι υπήρχε κώλυμα. Υπήρξε η περίπτωση αυτή μια φορά.
- Μπορούσαν να παντρευτούν αν δεν είχαν συγγένεια.
- Τα διαζύγια ήταν σπάνια περίπτωση και μόνον για λόγους τιμής.
- Ο νονός του γαμπρού.
- Το πρώτο παιδί βάφτιζε ο νονός του γαμπρού τα υπόλοιπα παιδιά άλλα άτομα. Δεν υπήρξε περίπτωση να έχουν τον ίδιο νονό όλα τα παιδιά.
- Υπάρχουν περιστατικά για όλες τις περιπτώσεις.
- Επιτρέπονταν σε σπάνιες περιπτώσεις.
- Όχι
- Δεν έχουμε κανένα περιστατικό αυτής της περιπτώσεως.
- Ναι
- Η προικοδοσία γινόταν με τους δύο τρόπους. Δεν έχουμε ιδιαίτερη ονομασία του προικοσυμφώνου.
- Όχι
- Τα συνέτασαν οι συμβολαιογράφοι και τα υπέγραφαν οι γονείς των, και μάρτυρες.
- 5-10 χιλιάδες δρχ. περίπου
- Αν υπήρχε
- Στο χωριό
- Ναι
- Ναι
- Η προίκα δεν ήταν ίδια. Η διαφορά της προίκας υπήρχε γιατί ήταν ανάλογη με τις απαιτήσεις του γαμπρού.
- Όχι
- Η προίκα της μητέρας μοιράζονταν εξίσου σε όλους.
- Σε περίπτωση θανάτου του πατέρα τα αγόρια προίκιζαν τα κορίτσια. Αν ζούσε ο πατέρας προσέφεραν ανάλογα με την οικονομική τους κατάσταση.
- Όχι
- Υπήρχαν περιπτώσεις που επιστρεφόταν η προίκα όταν αυτή ήταν ακίνητα, χωράφια ή σπίτι.
- Όχι
- Ο πατέρας μοίραζε την περιουσία πριν πεθάνει εξ ίσου στα παντρεμένα και τα ανύπανδρα παιδιά.
- Μπορούσε να πάρει κάτι περισσότερο το παιδί με το οποίο συζούσαν οι γονείς.
- Τα κορίτσια έπαιρναν προίκα ανάλογα με την απαίτηση του γαμπρού. Αν δεν υπήρχε απαίτηση οι γονείς μοίραζαν εξ ίσου.
- Με διαθήκη μετά το 1900. Πριν γίνονταν προφορικά
- Με λαχνό γίνονταν το μοίρασμα αν τα μερίδια δεν ήταν στην ίδια τοποθεσία ή δεν είχαν την ίδια ακριβώς αξία, σε όλους τους βαθμούς συγγένειας.
- Ολόκληρο το μερίδιο που κρατούσε ο σύζυγος αφού την υπόλοιπη περιουσία είχε μοιράσει στα παιδιά.
- Κανένας άλλος.
- Οι κόρες του.
- Ναι και στις δύο περιπτώσεις.
- Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
- Προτιμούσαν των αδελφών.
- Όλα τα δικαιώματα.