Πτελέα Κοζάνης

Πτελέα Κοζάνης

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Πτελέα Κοζάνης
  4. 807
  5. Πτελέας
  6. Κοζάνης
  7. Κοζάνης
  8. Το παλαιότερο όνομα ήταν Σαρμουσαλάρ. Κατόπιν Φτελιά και από το 1957 Πτελέα.
  9. Κατοικείται από Ποντίους-Μικρασιάτες και Θρακιότες
  10. Ποντιακή
  11. Δεν υπήρχε. Οι κάτοικοι εξυπηρετούντο στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου συνοικισμού Γαλιάνας. Σήμερα έχει τον Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου. Κτίστηκε το 1946.
  12. Ένα
  13. Το έτος 1925-26
  14. Γεωργικές-Κτηνοτροφικές.
  15. Δημητριακά-κτηνοτροφικά και σκόρδα αρίστης ποιότητος.
  16. Τα δημητριακά και κτηνοτροφικά για αυτοκατανάλωση και τα σκόρδα για εμπόριο.
  17. Σήμερα καλλιεργούνται τα ίδια προϊόντα. Νέα καλλιέργεια είναι ο Κρόκος που άρχισε το 1979
  18. Ήταν τσιφλίκι Τούρκου Αγά του Σαρι-Μουσά.
  19. Το χωριό κατοικήθηκε αμέσως μετά την αποχώρηση των Τούρκων.
  20. Όχι
  21. Από 40 στρέμματα και επάνω.
  22. Κανείς
  23. 24 στρέμματα.
  24. Ναι. Αιγοπρόβατα και βοοειδή.
  25. Από το έτος 1925
  26. Όχι
  27. Όχι
  28. Όχι
  29. Υπήρχε πρόεδρος και κοινοτικό Συμβούλιο.
  30. Πλήρωναν το 1/10 της παραγωγής στο Κράτος. Επίσης πλήρωναν ένα δοχείο σιτάρι στην εκκλησία.
  31. Χωρίζονταν σε δύο κοινωνικές τάξεις. Των απόρων και των ευπόρων.
  32. Ναι. Προσωπική υποχρεωτική εργασία.
  33. Ήταν υποχρεωτική για τους άνδρες. Από ηλικία 18 και άνω μέχρι 60 χρονών. ΌΧΙ
  34. Ναι. Πλήρωνε στο δημόσιο Ταμίο κατόπιν εντάλματος.
  35. Ναι. Στις επείγουσες γεωργικές εργασίες. Κυρίως στο θέρος.
  36. Ναι. Κυρίως στην προετοιμασία της προίκας.
  37. Ο πατέρας, η μητέρα τα παιδιά και συνήθως ο παππούς και η γιαγιά έμειναν στο μικρότερο παιδί τους, αν ήταν αγόρι.
  38. Πατέρα και μητέρα
  39. Παππού
  40. Γιαγιά
  41. Παππού
  42. Γιαγιά
  43. Με το όνομά τους
  44. Με το όνομά τους.
  45. Αδερφέ
  46. Αδερφή
  47. Ναι. Πάσια
  48. Πατσί.
  49. Με το όνομά τους
  50. Θείο
  51. Θεία
  52. Θείο-Θεία
  53. Με τα ονόματά τους
  54. Με τα ονόματά τους
  55. Για τα πρωτότοκα του παππού
  56. Παραδέρφια
  57. Δίδυμα
  58. Συμπεθέρους
  59. Πατέρα
  60. Μητέρα
  61. Με τα ονόματά τους
  62. Πατέρα
  63. Μητέρα
  64. Με τα ονόματά τους
  65. Γαμπρέ ή παιδί μου
  66. Γαμπρέ ή παιδί μου
  67. Με το όνομά του
  68. Νύφη
  69. Νύφη ή με το όνομά της
  70. Αφέντη μου ή με το όνομά του γυναίκα ή με το όνομά της
  71. Έπαιρναν το όνομα του πατέρα του γαμπρού και της μητέρας του. Τα άλλα έπαιρναν τα ονόματα του πατέρα και της μητέρας της νύφης.
  72. Οι γυναίκες βοσκούσαν τα πρόβατα, κουβαλούσαν νερό, φρόντιζαν τα οικόσιτα ζώα, άσπριζαν τα σπίτια, έπαιρναν μέρος στο θέρος, στον τρύγο και άλλες δουλειές.
  73. Στη σπορά, στο σκάλισμα, στο μάζεμα των καρπών.
  74. Στο άρμεγμα των ζώων, στην επεξεργασία του γάλακτος, στο καθάρισμα των σταύλων.
  75. Το κλάδευμα, το μπόλιασμα το κτίσιμο
  76. Από τα δώδεκα χρόνια και πάνω. Στα αγόρια κυρίως στις γεωργικές δουλειές. Πήγαιναν το φαγητό και το νερό το μεσημέρι. Μετέφεραν από το χωράφι στο σπίτι τα ζώα. Τα κορίτσια δουλειές του σπιτιού. Σκούπισμα.
  77. Ακολουθούσαν κυρίως την ηλικία τους και κατά προτίμηση πρώτα παντρεύονταν τα κορίτσια. Όχι όμως όλα τα κορίτσια
  78. Από την ηλικία των 14 χρονών για τα κορίτσια και 18 για τα αγόρια. Συνήθως ο άντρας ήταν μεγαλύτερος.
  79. Η συνήθεια ήταν να είναι και οι δύο από το ίδιο χωριό. Σε πολλές όμως περιπτώσεις και από τα κοντινά χωριά.
  80. Εγκαθίστατο το νέο ζευγάρι συνήθως στο πατρικό του γαμπρού. Υπήρχαν περιπτώσεις που εγκαθίστατο και στο σπίτι της νύφης, καθώς και σε νέο σπίτι του γαμπρού ή της νύφης.
  81. Εάν δεν υπήρχαν δυνατότητες για να έχουν και άλλο σπίτι τότε μένανε μαζί. Κατά κανόνα όμως δεν έκαναν μεγάλες οικογένειες.
  82. Οχι. Την μοίραζαν
  83. Συνήθως με το γάμο τους, άνοιγαν δική τους οικογένεια.
  84. Παρέμενε ο μικρός αδερφός με τους γονείς του.
  85. Όταν δεν είχε αγόρια.
  86. Οχι.
  87. Στην περίπτωση αυτή έπαιρναν σώγαμπρο για το μικρότερο κορίτσι.
  88. Αν έπαιρνε σώγαμπρο τότε ο πατέρας έγραφε ένα μέρος της περιουσίας του στο σώγαμπρο στο όνομά του.
  89. Έμεινε το επώνυμο του γαμπρού και τα παιδιά έπαιρναν το όνομα του πατέρα τους.
  90. Δεν μπορούσαν να παντρευτούν μέχρι και του 5ου βαθμού. Δεν υπάρχει περίπτωση να παντρευτούν πρώτα εξαδέλφια.
  91. Απέφευγαν την συγγένεια.
  92. Όχι. Μπορούσαν να παντρευτούν όταν δεν υπήρχε συγγένεια.
  93. Υπήρχαν δύο περιπτώσεις. Οι λόγοι ήταν κυρίως ερωτικοί.
  94. Συνήθως ο νονός του γαμπρού.
  95. Βάφτιζε ο νουνός που στεφάνωσε. Συνήθως όλα τα παιδιά είχαν τον ίδιο νουνό.
  96. Συνήθως η αλλαγή κουμπάρου γινόταν από τον ίδιο τον κουμπάρο για οικονομικούς λόγους.
  97. Απαγορευόταν ο γάμος
  98. Δεν μπορούσαν να παντρευτούν.
  99. Ο θεσμός της προίκας δεν υπήρχε στο χωριό. Ο πατέρας της νύφης έδινε χωρίς να του το ζητήσουν ό,τι είχε για το κορίτσι του.
  100. Μόνο το ρουχισμό και αν υπήρχε κανένα χωράφι.
  101. Όχι
  102. Συνήθως μετά από το θάνατο των γονέων
  103. Σύμφωνα με τις οικονομικές δυνατότητες έπαιρναν τον ίδιο ρουχισμό.
  104. Όχι
  105. Όχι
  106. Όχι
  107. Όχι
  108. Παρέμενε στον άντρα της
  109. Όχι
  110. Ύστερα από το θάνατο των γονέων. Μέχρι τότε καλλιεργούσαν τα χωράφια χωρίς καν(?) να είναι δικά τους
  111. Ανάλογα με την επιθυμία του πατέρα τους.
  112. Και πάλι σύμφωνα με την επιθυμία του πατέρα τους
  113. Συνήθως προφορικά
  114. Σύμφωνα με το Νόμο
  115. Οι πλησιέστεροι συγγενείς
  116. Οι κόρες του
  117. Ναι
  118. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  119. Παιδιά αδελφών.
  120. Όπως και τα εξ αίματος παιδιά.