Προσήλιο

Προσήλιο

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Προσήλιο
  4. 805
  5. Πολυρράχου
  6. Κοζάνης
  7. Κοζάνης
  8. Το παλαιότερο όνομα του χωριού λέγεται Καλδάδες.
  9. Όχι δεν κατοικείται από τις παραπάνω ομάδες.
  10. Δεν υπάρχουν
  11. Μιλούσαν την ντόπια παλαιότερα την χωριάτικη
  12. Υπήρχαν μία Εκκλησία
  13. Ανήκαν στους κατοίκους του χωριού
  14. Ένα νεκροταφείο
  15. Στα 1940 οι κυριότερες ασχολίες των κατοίκων ήταν η γεωργία και κτηνοτροφία
  16. Καλλιεργούντο δημητριακά σιτάρι, κριθάρι, καλαμπόκι, σίκαλι.
  17. Για αυτοκατανάλωση προορίζονταν το σιτάρι, καλαμπόκι η σίκαλη και το κριθάρι για τα ζώα.
  18. Σήμερα καλλιεργούνται σιτάρι, τριφύλλι, και καπνός το τριφύλλι και ο καπνός άρχισαν από το 1960
  19. Παλαιότερα το χωριό ήταν ιδιόκτητο
  20. Ναι ήταν εθνικές γαίες και οι κάτοικοι τα αγόρασαν από το κράτος
  21. Ο μεγαλύτερος κλήρος ήταν 45 στρέμματα.
  22. Τέσσερες οικογένειες
  23. Το μέγεθος ενός μέσου όρου γεωργικού κλήρου είναι 45 στρέμ.
  24. Ναι από το 1940
  25. Οικόσιτη κτηνοτροφία υπάρχει από το 1960 και μετά
  26. Υπήρχαν 10 τσελιγκάτα. Σήμερα υπάρχουν 5 τσελιγκάτα
  27. Όχι
  28. Όχι δεν υπήρχαν βιοτεχνίες οργανωμένες ούτε και υπάρχουν
  29. Όχι δεν υπάρχουν
  30. Υπήρχαν κοινοτικοί άρχοντες και κοινοτικά συμβούλια που απαρτίζονταν με πέντε μέλη. Ήταν Πρόεδρος, Συμβούλιο.
  31. Πλήρωναν κοινοτικούς φόρους στο δημόσιο ταμείο
  32. Χωρίζονταν σε δύο τάξεις σε γεωργούς και σε κτηνοτρόφους
  33. Ναι ήταν συνηθισμένο να προσφέρουν εργασία χωρίς αμοιβή για εκτέλεση κοινοτικών έργων
  34. Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες από ηλικία 20 ετών. Γυναίκες δεν συμμετείχαν
  35. Πλήρωνε κοινοτικό φόρο.
  36. Ναι ήταν συνηθισμένο φαινόμενο στις οικογένειες της κοινότητας, η αλληλοβοήθεια των κατοίκων στον τρύγο και στο θέρος.
  37. Ναι στο χτίσιμο των σπιτιών.
  38. Οι γυναίκες βοηθούσαν στο θέρος και στον τρύγο τους συγκάτοικους.
  39. 1)Ο πατέρας του άνδρα. 2)Η μητέρα του άνδρα 3)ο αδελφός της γυναίκας 4)Τα παιδιά του πατέρα. 5)οι κόρες του πατέρα 6)οι γονείς της γυναίκας
  40. Προσφωνούσαν τον πατέρα-πατέρα και την μητέρα μάννα.
  41. Τον προσφωνούσε παππού
  42. Την προσφωνούσε γιαγιά
  43. Παππού
  44. Γιαγιά
  45. Εγγονάκια ή παιδάκια
  46. Παιδάκια
  47. Γιώργο, Νίκο κ.λ.π.
  48. Μαρία, Λένω, Κατίνα κ.λ.π.
  49. Τον σέβονταν ως μεγαλύτερο
  50. Την σέβονταν ως μεγαλύτερη
  51. Νικολάκη-Γιωργάκη κ.λ.π.
  52. Μπάρμπα
  53. Τειά
  54. Μπάρμπα και τειά
  55. Νικολάκη-Γιωργάκη κ.λ.π.
  56. Παιδί-κορίτσια
  57. Νικολάκη-Γιωργάκη-Νίκο-Γιώργο
  58. Διμάρκα
  59. Ζιμπέθεροι
  60. Μπαμπά
  61. Μάννα
  62. Γιώργο-Μαρία κ.λ.π.
  63. Πατέρα
  64. Μάνα.
  65. Ζιμπέθερε-ζυμπεθέρα.
  66. Γαμπρέ ή αδελφέ
  67. Γαμπρέ ή αδελφέ
  68. Γαμπρός ή αδελφός
  69. Νυφούλα ή στο όνομά της
  70. Νυφούλα ή στο όνομά της
  71. Ο σύζυγος την σύζυγο γυναίκα η σύζυγος τον σύζυγο άνδρα.
  72. Στο πρώτο αγόρι έδιναν το όνομα του πεθερού (του παππού από τον πατέρα) και της πεθεράς(στο πρώτο κορίτσι). Τα υπόλοιπα τα διάλεγαν από συγγενικά πρόσωπα.
  73. Οι άνδρες φρόντιζαν για τα ζώα και στα χωράφια, και οι γυναίκες κουβαλούσαν ξύλα, νερό και φρόντιζαν τα οικόσιτα ζώα
  74. Δούλευαν σε σκάλισμα χωραφιών αμπελιών και των κήπων. Πότιζαν τα λουλούδια, οικιακές δουλειές και άλλες γύρω στο σπίτι.
  75. Φρόντιζαν να έχουν τον χειμώνα ζέστη τα ζώα, κουβαλούσαν χορτάριμ σκούπιζαν το μαντρί και τον αχυρώνα και έφεραν το γάλα στο γαλατά.
  76. Δεν έχει αλιεία.
  77. Δεν υπήρχε ούτε υπάρχει βιοτεχνία στο χωριό
  78. Ανδρικές δουλειές θεωρούσαν οι δουλειές που αναφέραμε κτηνοτροφικές και το σκάλισμα των χωραφιών.
  79. Τα παιδιά βοηθούσαν από το 6ο έτος τους γονείς. Τα αγόρια βοηθούσαν και βοσκούσαν τα πρόβατα και τα κορίτσια ήταν μαζί και αυτά με τα παιδιά
  80. Ο γάμος γινόταν με το φλάμπουρο έπαιρνε την νύφη ο γαμπρός και το βράδυ χόρευαν στο σπίτι του γαμπρού έπρεπε πρώτα να παντρευτούν τα κορίτσια και μετά τα παιδιά
  81. Κανονική ηλικία γάμου για γυναίκες ήταν 15 χρόνια και για άντρες μετά το στρατιωτικό. Ήταν συνηθισμένο η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη από τον άντρα.
  82. Ο γαμπρός να είναι από το ίδιο χωριό και η νύφη αν δεν εύρισκαν διάλεγαν από τα γειτονικά χωριά.
  83. Μετά τον γάμο το ζευγάρι εγκαθίστατο στο πατρικό του γαμπρού αποτελούσε και αυτό προίκα του γαμπρού
  84. Συνέβαινε όλα τα αγόρια μιας οικογένειας να φέρνουν γυναίκες στο πατρικό. Ζούσαν όλοι μαζί, εργάζονταν και έτρωγαν και κοιμόνταν στην ίδια στέγη.
  85. Τα αδέλφια κρατούσαν αδιαίρετη την περιουσία
  86. Τα αδέλφια χώριζαν αν πέθαινε ο πατέρας και αν ερχόταν κάποια παρεξήγηση μεταξύ των αδελφών.
  87. Ο μεγαλύτερος γιός έμεινε στο πατρικό σπίτι όταν έκαναν σπίτια και οι άλλοι αδελφοί.
  88. Σώγαμπρο έπαιρνε όταν μια οικογένεια είχε πολύ περιουσία και μια κόρη που ήταν μεγάλης ηλικίας και ο γαμπρός ήταν φτωχός
  89. Όχι δεν πήγαιναν
  90. Επαιρναν σώγαμπρο στην μεγαλύτερη κόρη.
  91. Ο πεθερός δεν ήταν υποχρεωμένος να γράψει την περιουσία στο όνομα του γαμπρού μέρος της περιουσίας σε περίπτωση που έπαιρνε σώγαμπρο.
  92. Όχι δεν έπαιρναν το επώνυμο του πεθερού αλλά του πατέρα του, και τα παιδιά.
  93. Δεν παντρεύονταν τα πρώτα εξαδέλφια και τα δεύτερα εξαδέλφια όπως και σήμερα.
  94. Όχι δεν υπήρχε, αν ήθελαν παντρεύονταν
  95. Ναι δεν μπορούσαν σε περίπτωση κοινού επωνύμου
  96. Όχι δεν υπήρξαν περιπτώσεις διαζυγίων
  97. Στεφάνωνε το ζευγάρι ο νονός του γαμπρού
  98. Όχι δεν είχαν τον ίδιο νονό αλλά όμως η ίδια οικογένεια τα βάφτιζε.
  99. Σε περίπτωση αλλαγής κουμπάρου προτιμούσαν κάποι συγγενή φίλο
  100. Ναι απαγορευόταν ο γάμος
  101. Όχι δεν παντρεύονταν
  102. Σε περιπτώσεις γάμου, κηδείας και σε περίπτωση γιορτών σε αρρώστια κ.λ.π.
  103. Ο ένας βοηθούσε τον άλλο σε δύσκολες περιστάσεις
  104. Αδελφοποιτοί γίνονταν άνδρες, και γυναίκες η γυναίκα με άνδρα
  105. Υπήρχε ναι
  106. Η προικοδοσία γινόταν προφορικά.
  107. Χρήματα ως 10.000
  108. Ναι
  109. Στο χωριό ή σε πόλη.
  110. Ναι
  111. Ζώα.
  112. Η πρωτότοκη έπαιρνε κατ'έθιμο μεγαλύτερο μερίδιο
  113. Όχι. Περίσσευε και τα άλλα κορίτσια η προίκα.
  114. Μεταβιβαζόταν στις κόρες σε περίπτωση αποκτήσεως μόνο γιούς η προίκα μεταβιβαζόταν στον μεγαλύτερο αδερφό.
  115. Οι περιπτώσεις συνέβαιναν άσχετα αν πέθαινε ή όχι ο πατέρας. Οι αδελφοί φρόντιζαν στην προίκησι των κοριτσιών.
  116. Όχι δεν είχε δικαίωμα να ζητήσει κληρονομικό μερίδιο
  117. Αν πέθαινε η παντρεμένη γυναίκα η προίκα παρέμεινε στον άνδρα της.
  118. Ναι υπήρχε η συνήθεια να δίνει ο γαμπρός μια κότα στον πεθερό.
  119. Έδινε ο γαμπρός την κότα.
  120. Την έδιναν κατά την στιγμή του γάμου
  121. Την προσφορά μοιράζονταν οι αδελφοποιτοί
  122. Όχι δεν ζητούσε πίσω την προίκα του ο γαμπρός αν πέθαινε η γυναίκα του
  123. Ανάλογα με τις περιστάσεις γινόταν η μεταβίβαση της πατρικής περιουσίας στα αγόρια της οικογένειας και σε περιπτώσεις.
  124. Ο πρωτότοκος κληρονομούσε μεγαλύτερο μερίδιο της πατρικής περιουσίας, και μετά ο υστερότοκος.
  125. Ήταν όλα τα μερίδια ίσα και των αγοριών και των κοριτσιών.
  126. Η μεταβίβαση περιουσίας γινόταν προφορικά και όχι με διαθήκη.
  127. Το μοίρασμα γινόταν με λαχνό σε περιπτώσεις κληρονομιάς καλύτερης η μία από την άλλη ίδια όμως στρέμματα.
  128. Αναλογούσε όσα και για κάθε ένα παιδί
  129. Αν δεν υπήρχαν παιδιά δικαιούνταν και οι πλησιέστεροι συγγενείς του άνδρα.
  130. Αν πέθαινε κάποιος τον κληρονομούσαν οι αδελφοί του.
  131. Ένα παιδί μπορούσε να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του που δεν είχε παιδιά.
  132. Ένα ζευγάρι υιοθετούσε ένα παιδί σε περιπτώσεις που δεν είχε καθόλου παιδιά.
  133. Προτιμούσαν παιδιά αδελφών και όχι μακρινών.
  134. Τα ίδια δικαιώματα με το νόμιμο τέκνο.