Μελισσουργείο

Μελισσουργείο

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Μελισσουργείο
  4. 734
  5. Κοκκινιάς
  6. Κιλκίς
  7. Κιλκίς
  8. Το παλαιότερο όνομα του χωριού είναι Ταούτπαλι.
  9. Το χωριό κατοικείται κυρίως από πρόσφυγες Ποντίους.
  10. Όχι
  11. Οι κάτοικοι του χωριού μιλούσαν παλαιότερα την Ποντιακή διάλεκτο.
  12. Παλαιότερα δεν υπήρχε εκκλησία στο χωριό. Η πρώτη εκκλησία κτίστηκε το έτος 1955.
  13. Παλαιότερα δεν υπήρχαν νεκοτραφεία στο χωριό.
  14. Το έτος 1934 λειτούργησε για πρώτη φορά σχολείο στο χωριό.
  15. Οι κυριότερες ασχολίες των κατοίκων γύρω στα 1940 ήταν η γεωργία και η κτηνοτροφία.
  16. Εκαλλιεργούντο κυρίως δημητριακά.
  17. Όλα τα γεωργικά προϊόντα προορίζονταν για αυτοκατανάλωση
  18. Σήμερα εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες.
  19. Όχι
  20. Όχι
  21. Από εκατό (100) στρέμματα και πάνω.
  22. Κανένας κάτοικος του χωριού.
  23. Ένας μέσος γεωργικός κλήρος σήμερα είναι γύρω στα 70 στρέμματα.
  24. Υπήρχε προβατοτροφία
  25. Από το έτος 1930
  26. Όχι
  27. Όχι
  28. Όχι
  29. Όχι
  30. Όχι
  31. Παλαιότερα πλήρωναν το φόρο της δεκάτης. Ο φόρος αυτός πληρωνόταν στην κοινότητα.
  32. Αποτελούσαν μια κοινωνική τάξη.
  33. Οι κάτοικοι του χωριού είχαν τη συνήθεια να προσφέρουν χωρίς αμοιβή την εργασία τους σε κοινοτικά έργα.
  34. Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για τους άνδρες από ηλικίας 18 ετών και άνω. Γυναίκες δεν συμμετείχαν.
  35. Αν κάποιος άνδρας δε συμμετείχε τον τιμωρούσαν με χρηματική ποινή.
  36. Οι οικογένειες της κοινότητας συνήθιζαν να αλληλοβοηθιούνται σε όλες ανεξαίρετα τις γεωργικές εργασίες.
  37. Συνήθιζαν να αλληλοβοηθιούνται και σε οικοδομικές εργασίες.
  38. Η αλληλοβοήθεια ήταν στον ίδιο βαθμό αναπτυγμένη και στους άνδρες και στις γυναίκες.
  39. Την οικογένεια την αποτελούσαν οι γονείς, τα παιδιά, ο πατέρας και η μητέρα του άνδρα.
  40. Πάπα τον πατέρα και μάμα τη μητέρα
  41. Πάπο
  42. Καλομάνα
  43. Πάπο
  44. Καλομάνα
  45. Με το όνομά τους
  46. Με το όνομά τους
  47. Παχιά
  48. Πακχί
  49. Όχι
  50. Όχι
  51. Με το όνομά τους
  52. Ταή
  53. Θεία
  54. Ταή - θεία
  55. Με το όνομά τους
  56. Χοτάχ - κουκχί
  57. Όχι
  58. Προγόνια
  59. Διδυμάρια
  60. Τους προσφωνούσαν συμπεθέρους.
  61. Πάπα
  62. Μάμα
  63. Τον αδελφό αφέντη, την αδελφή κυρά.
  64. Πάπα
  65. Μάμα
  66. Τον αδελφό κουνιάδο, την αδελφή κουνιάδα.
  67. Παιδίμ
  68. Παιδίμ
  69. Γαμπρέ
  70. Νύφη
  71. Νύφη
  72. Ο σύζυγος την προσφωνούσε νέκουτση και η σύζυγος χιάριφ.
  73. Στο πρώτο αγόρι έβαζαν το όνομα του παππού από τον πατέρα και στο πρώτο κορίτσι το όνομα της γιαγιάς από τον πατέρα. Τα ονόματα των άλλων παιδιών διάλεγαν από συγγενικά πρόσωπα. Ο νονός δεν μπορούσε να βάλει όποιο, όποια ήθελε.
  74. Οι γυναίκες εκτός από τις δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών έπαιρναν μέρος στο θερισμό των σιτηρών, κουβαλούσαν πόσιμο νερό από τα πηγάδια και φρόντιζαν τα οικόσιτα ζώα.
  75. Έπαιρναν μέρος στο θερισμό των σιτηρών.
  76. Είχαν την φροντίδα της διατροφής, της καθαριότητας και του αρμέγματος των ζώων.
  77. Τη σπορά των χωραφιών.
  78. Από την ηλικία των 8 - 9 χρονών άρχιζαν να βοηθούν στις δουλειές. Τα αγόρια φρόντιζαν για το βόσκημα των μικρών ζώων και τα καθάρισμα του σταύλου και τα κορίτσια για το συγύρισμα του σπιτιού.
  79. Τα παιδιά της οικογένειας παντρεύοντνα ανάλογα με την ηλικία τους.
  80. Η κανονική ηλικία γάμου για τις γυναίκες ήταν η ηλικία των 17 - 20 ετών και για τους άνδρες η ηλικία των 20 - 25 ετών και η γυναίκα έπρεπε να είναι πάντοτε μικρότερη από τον άνδρα.
  81. Δεν υπήρχε συνήθεια ο γαμπρός και η νύφη να είναι από το ίδιο χωριό. Τόσο τη νύφη όσο και το γαμπρό τους διάλεγαν από χωριά με προσφυγικό στοιχείο.
  82. Το νέο ζευγάρι εγκαθίστατο μετά το γάμο στο πατρικό του γαμπρού.
  83. Υπήρχε περίπτωση που όλα τα αγόρια μιας οικογένειας όταν παντρεύοντνα να φέρουν τις γυναίκες τους στο πατρικό τους. Τότε ζούσαν όλοι μαζί, εργάζοντνα και έτρωγαν μαζί και κοιμόνταν κάτω από την ίδια στέγη.
  84. Την κρατούσαν αδιαίρετη.
  85. Τα αδέλφια χώριζαν όταν πέθαινε ο πατέρας.
  86. Όταν όλα τα παιδιά άνοιγαν δικό τους σπιτικό στο πατρικό σπίτι μαζί με τους γονείς παρέμενε ο μικρότερος γιός.
  87. Μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο όταν δεν είχε αγόρι.
  88. Όχι
  89. Αν η οικογένεια είχε δύο ή τρία κορίτσια σώγαμπρο έπαιρναν για το μικρότερο κορίτσι.
  90. Ο πεθερός ήταν υποχρεωμένος να γράψει στο όνομα του γαμπρού μέρος της περιουσίας.
  91. Ο γαμπρός δεν έπαιρνε το επώνμυμο του πεθερού.
  92. Δύο άτομα δεν μπορούσαν να παντρευτούν μεταξύ τους αν ήταν συγγενείς εως και τρίτα ξαδέλφια. Δεν υπήρχε στο χωριό περίπτωση γάμου σε πρώτα ξαδέλφια.
  93. Ναι
  94. Δύο άτομα που είχαν κοινό επώνυμο μπορούσαν να παντρευτούν αρκεί να μην είχαν συγγένεια μέχρι και τρίτα ξαδέλφια.
  95. Όχι
  96. Ο νονός του γαμπρού.
  97. Το πρώτο παιδί το βάφτιζε αυτός που στεφάνωσε το νέο ζευγάρι. Τα υπόλοιπα παιδιά φίλοι ή συγγενείς του ζευγαριού.
  98. Προτιμούσαν να είναι συγγενής ή φίλος.
  99. Απαγορευόταν ο γάμος.
  100. Δεν μπορούσαν να παντρευτούν.
  101. (Για την ερώτηση αυτή δεν μπόρεσα να συγκεντρώση πληροφορίες).
  102. Όχι
  103. Όχι
  104. Παρέμενε στον άνδρα της.
  105. Όχι
  106. Ύστερα από το θάνατο και των δύο γονέων.
  107. Όλα κληρονομούσαν το ίδιο μερίδιο από την πατρική περιουσία.
  108. Το μερίδιο των κοριτσιών ήταν ίσο με το μερίδιο που έπαιρναν τα αγόρια.
  109. Η μεταβίβαση γινόταν συνήθως προφορικά.
  110. Το μοίρασμα της κληρονομιάς δεν γινόταν με λαχνό.
  111. Αν πέθαινε πρώτα ο σύζυγος το μερίδιο της περιουσίας που αναλογούσε στην γυναίκα ήταν το 1/2 της όλης περιουσίας.
  112. Αν δεν υπήρχαν παιδιά, εκτός από τη γυναίκα κληρονομικά δικαίωματα είχαν και τα αδέρφια του συζύγου.
  113. Τον κληρονομούσαν μόνο οι κόρες του.
  114. Μπορούσε ένα παιδί να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του αν αυτός δεν είχε παιδιά. Αυτό δεν συνέβαινε με τον αδελφό της μητέρας του.
  115. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  116. Προτιμούσαν παιδιά αδελφών. Επίσης έπαιρναν ένα παιδί από το σόι της γυναίκας και ένα από το σόι του άνδρα και τα έκαναν ζευγάρι.
  117. Ότι είχε και ένα πραγματικό παιδί.