- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Ασπιωτάδες
- 694
- Αγρού
- Κέρκυρας
- Κέρκυρας
- Ο Συνοικισμός λεγόταν πάντα Απιωτάδες
- Όχι
- Όχι
- Κερκυραϊκή διάλεκτο
- 4 - πριν από 500 και περισσότερα χρόνια
- Η μια ήταν οικογενειακή
- Ένα (1)
- 1946
- Η γεωργία
- Ελιές, αμπέλια
- Λάδι, κρασί
- Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες και πολλοί δουλεύουν σαν εργάτες οικοδομών ή σε γειτονικά ξενοδοχεία.
- Όχι
- Όχι
- 35 στρέμματα
- Δύο
- 10 στρέμματα
- Οικόσιτη
- Από παλαιά
- Δεν υπήρχαν
- Όχι
- Όχι
- Πάντα συμμετείχαν στην κοινοτική οργάνωση του Αγρού
- Κρατική φορολογία επί των πωλήσεων. (Φόρος γεωργικής παραγωγής παλαιότερα)
- Πάντα ήταν φωχοί.
- Ναι
- Όσοι μπορούσαν συμμετείχαν
- Η προσφορά ήταν εθελοντική
- Η αλληλοβοήθεια ίσχυε στον τρύγο. Κάνανε τα λεγόμενα δανεικά
- Όχι
- Στον τρύγο βοηθούσαν περισσότερο οι γυναίκες
- Συνήθως υπήρχαν οι κλασσικές οικογένειες: γονείς, παιδιά, παππούς και γιαγιά
- Πατέρα - μάνα
- Πάππου
- Καλή ή Νονά
- Πάππου
- Καλή
- Με τ΄ όνομά τους
- Με τ΄ όνομά τους
- Μ τ' όνομά τους ή ωρέ
- Με τ΄ό νομά τους ή ωρή
- Όχι
- Όχι
- Με τ΄ όνομά τους
- Μπάρμπα
- Θεία ή Τζία
- Μπάρμπα - θεία ή τζία
- Ανηψιέ
- Με τ΄όνομά τους
- Κανακάρης - διγάνι
- Δεν είχαν ξεχωριστό όνομα
- Διδυμαρέλια
- Συμπεθέρους
- Πατέρα
- Μάνα
- Με τ΄ όνομά τους
- Πεθερέ
- Πεθερά
- Με τ΄ όνομά τους
- Με τ΄ όνομά τους
- Με τ΄ όνομά του
- Με τ΄ όνομά του
- Με τ΄ όνομά της
- Με τ΄ όνομά της
- Ωρή - με τ΄ όνομά του
- Συνήθως έδιναν τ΄ όνομα του παππού και της γιαγιάς από τον πατέρα ή άλλων συγγενών, συχνά όμως έδινε ο νονός όποιο όνομα ήθελε.
- Οι γυναίκες φρόντιζαν τα οικόσιτα ζώα και μάζευαν ελιές. Οι άνδρες έσκαβαν με την τσάπα
- Βασικές αγροτικές δουλειές για τις γυναίκες ήταν ο τρύγος και το μάζεμα των ελιών
- Το βόσκημα και πότισμα των ζώων, το άρμεγμα και πήξιμο του τυριού
- Είχαν λίγους αργαλειούς
- Το σκάψιμο, το κλάδεμα, το πάτημα των σταφυλιών, τις αγοραπωλησίες
- Πολλά κορίτσια πριν τελειώσουν το Δημοτικό πήγαιναν στο μάζεμα των ελιών. Τ΄ αγόρια μετά το Δημοτικό μάθαιναν και καμμιά τέχνη
- Συνήθως παντρεύονταν ανάλογα με την ηλικία τους
- Για τις γυναίκες 20 χρονών, για τους άνδρες μετά το στρατιωτικό. Σπάνια η γυναίκα ήταν μεγαλύτερη από τον άνδρα
- Δεν είχαν προτιμήσεις στα χωριά, όπου έβγαινε το τυχερό τους. Πολλοί έβρισκαν τις νύφες όταν ήταν στρατιώτες
- Στο πατρικό του γαμπρού
- Μερικές φορές συνέβαινε. Και χώριζαν αργότερα τα παιδιά τους
- Πολλές φορές συνέβαινε
- Όταν γίνονταν πολλοί και δεν τους χωρούσε το σπίτι. Ο γάμος μπορούσε να επισπεύσει το χωρισμό των αδερφών
- Συνήθως ένας από τους γιούς
- Δεν υπήρχαν σώγαμπροι, γιατί δεν υπήρχαν πλούσιες νύφες
- Όχι
- Μοίραζαν την περιουσία στα κορίτσια και έμεναν μ΄ ένα από αυτά. Ή κρατούσαν ένα σημαντικό μέρος της περιουσίας τους και το διναν σ΄ όποιο κορίτσι τους φρόντιζε.
- Ήταν φτωχοί και λίγοι, δεν υπήρχαν σώγαμπροι
- Ποτέ ο γαμπρός δεν έπαιρνε το επώνυμο του πεθερού. Τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα.
- Ποτέ δεν παντρεύφτηκαν πρώτα εξαδέρφια μεταξύ τους
- Το θεωρούσαν κακό, παντρεύονταν όμως.
- Όχι, μπορούσαν. Εξάλλου σχεδόν όλοι έχουν το ίδιο επώνυμο (Ασπιώτης)
- Δεν υπήρξαν (πολύ σπάνια)
- Ο νονός του γαμπρού
- Συνήθως τα βάπτιζαν διαφορετικοί νονοί
- Προτιμούσαν συγγενή ή φίλο
- Απαγορευόταν ο γάμος μόνο για τον βαφτιστικό
- Όχι. Συνήθως ο κάθε νονός βάφτιζε ή όλο αγόρια ή όλο κορίτσια.
- Δεν υπήρχαν αδερφοποιτοί
- Ναι
- Με προικοσύμφωνα
- Δεν υπήρχε
- Οι συμπέθεροι και ο γαμπρός
- Ναι
- Δέντρα
- Όλα έπαιρναν την ίδια προίκα
- Όχι
- Δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση
- Οι αδερφοί βοηθούσαν στα κτήματα τους γονείς, επομένως και στην προίκιση των κοριτσιών της οικογένειας
- Όχι, αλλά σε σπάνιες περιπτώσεις ζητούσε τα λεγόμενα λειψοπροίκια
- Σύμφωνα με το Νόμο το 1/2 έπαιρνε ο άντρας και τ΄ άλλο 1/2 η οικογένειά της
- Όχι
- Ανάλογα με τις περιστάσεις
- Όχι (κληρονομούσαν ίσα μερίδια)
- Ίσο
- Συνήθως προφορικά
- Όχι
- Το 1/4
- Είχαν δικαιώματα και τα ανήψια του άντρα και τα αδέρφια
- Οι κόρες του
- Ναι
- Αν δεν είχε καθόλου παιδιά
- Ανάλογα
- Κανονικά κληρονομικά δικαιώματα, όπως και τ΄ άλλα παιδιά.