Ν. Μάλγαρα

Ν. Μάλγαρα

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Ν. Μάλγαρα
  4. 677
  5. Ν. Μαλγάρων
  6. Θεσσαλονίκης
  7. Το χωριό ονομάζεται Ν. Μάλγαρα σε ανάμνηση του παλαιού χωριόυ της Α. Θράκης Παλ. Μαλγάρων.
  8. Κατοικέιται από πρόσφυγες των Παλαιών Μαλγάρων της Ανατ. Θράκης. Η εγκατάσταση εδώ έγινε μετά το 1922
  9. Μιλούσαν την Θρακιώτικη διάλεκτο.
  10. Υπήρχε μια η οποία χτίστηκε το 1928. Η νεώτερη χτίστηκε το 1976-78.
  11. Οι εκκλησίες ανήκαν και ανήκουν στην κοινότητα.
  12. Αυτό που υπάρχει και σήμερα.
  13. Λειτούργησε για πρώτη φορά το 1922.
  14. Οι ασχολίες των κατοίκων ήταν η γεωργία και η κτηνοτροφία.
  15. Δημητριακά: σιτάρι, κριθάρι, καλαμπόκι, ρεβύθια, κουκιά, φασόλια, τριφύλλι.
  16. Πριν από το 1940 όλα ήταν για αυτοκατανάλωση εκτός από λίγο σιτάρι που προοριζόταν για εμπόριο.
  17. Ρύζι, καλαμπόκι, βαμβάκια και πολύ λίγα σιτάρια, τεύτλα και χόρτα. Οι νέες καλλιέργειες που είναι πολύ αποδοτικές άρχισαν το 1970 με την δημιουργία των αρδευτικών έργων του ποταμού Αξιού.
  18. Ήταν περιοχή που την εκμεταλεύονταν οι Τούρκοι, γιατί δίπλα στο χωριό υπήρχε ένα Τούρκικο που λέγονταν Κουτμούζι.
  19. Ήταν εθνικές γαίες αλλά μετά το 1922 με τις απαλλοτριώσεις, δόθηκαν στους πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν εδώ.
  20. Εθεωρείτο και θεωρείται μεγάλος ο κλήρος των 80 - 100 στρεμμάτων.
  21. Μεγάλους κλήρους είχαν πολύς λίγες οικογένειες.
  22. 25 - 30 στρέμματα.
  23. Υπήρχε κτηνοτροφία η οποία άρχισε να βελτιώνετια και να μετατρέπεται σε οικόσιτη.
  24. Από το 1922 οπότε άρχισε να βελτιώνεται.
  25. Όχι
  26. Όχι εκτός ορισμένων περιτώσεων
  27. Όχι
  28. Πλήρωναν τον Κοινοτικό φόρο που ανέρχοταν στο 3%, στην κοινότητα
  29. Στο χωριό δεν υπήρχαν κοινωνικές τάξεις.
  30. Ήταν και είναι συνηθισμένο να εργάζονται για έργα κοινού ενδιαφέροντος και κοινοτικής προβολής χωρίς αμοιβή.
  31. Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για τους άνδρες μετά τα 18 χρόνια. Οι γυναίκες δεν συμμετείχαν.
  32. Πλήρωνε πρόστιμο ανάλογο με τα μεροκάμματα που αναλογούσε στον καθένα.
  33. Η αλληλοβοήθεια ήταν και είναι συνηθισμένο φαινόμενο στην κοινότητα, κυρίως στις γεωργικές εργασίες αφού το χωριό είναι γεωργικό.
  34. Σε κάθε μορφή εργασίας ίσχυε και ισχύει η αλληλοβοήθεια στο χωριό.
  35. Ναι, κυρίως στις οικιακές εργασίες, ανταλλαγές κατασκευών, χειροτεχνημάτων, συνταγών.
  36. Μια κανονική οικογένεια την αποτελούσαν συνήθως 8 μέλη εως 6 μέλη, π.χ. οι γονείς του άνδρα, το ανδρόγυνο και 4 εως 2 παιδιά.
  37. Μπαμπά - μάνα
  38. Παππού
  39. Γιαγιά
  40. Παππού
  41. Γιαγιά
  42. Με τα ονόματά τους
  43. Με τα ονόματά τους
  44. Με τα ονόματά τους
  45. Με τα ονόματά τους
  46. Όχι
  47. Όχι
  48. Με τα ονόματά τους
  49. Θείο
  50. Θείου;
  51. Θείους
  52. Με τα ονόματά τους
  53. Με τα ονόματά τους
  54. Όχι
  55. Προγόνια - μηλαδέρφια
  56. Διπλάρικα
  57. Συμπεθέρια
  58. Πατέρα
  59. Μητέρα
  60. Κουνιάδια
  61. Πατέρα
  62. Μητέρα
  63. Κουνιάδια ή με το όνομα
  64. Περισσότερο με το όνομα
  65. Με το όνομά του
  66. Με το όνομά του
  67. Νύφη ή συνχότερα με το όνομά της
  68. Με το όνομά της
  69. Με το όνομά αντίστοιχα και πολύ σπάνια γυναίκα και άνδρα.
  70. Το α' αγόρι έπαιρνε το όνομα του παππού από τον πατέρα, το α' κορίτσι το όνομα της μητέρας του πατέρα. Τα ονόματα από τα υπόλοιπα παιδιά δίνονταν από τους γονείς της μητέρας.
  71. Οι γυναίκες συμμετείχαν στις αγροτικές δουλειές της οικογένειας.
  72. Τσάπισμα, μάζεμα βαμβακιού, θέρισμα.
  73. Άρμεγμα ζώων, τάϊσμα, πότισμα.
  74. Όργωμα, βοσκή ζώων και γενικά καλλιέργεια αγρών.
  75. Στις δουλειές, βοηθούσαν κυρίως τα αγόρια από ηλικία 12 χρόνων.
  76. Οι γάμοι γίνονταν με τον παραδοσιακό τρόπο. Πάντα τα αγόρια περίμεναν να παντρευτούν τα κορίτσια, εκτός ειδικών περιπτώσεων.
  77. Α) για τις γυναίκες (20) β) για τους άνδρες (28-30) γ)Όχι.
  78. Α) Όχι. Β) Κύμινο, Χαλάστρα, Κλειδί και για τις δύο περιπτώσεις.
  79. Στο πατρικό σπίτι του γαμπρού συνήθως ή κάποιο καινούργιο. Δεν ήταν απαραίτητο να αποτελεί το σπίτι προίκα της νύφης.
  80. Ναι
  81. Την κρατούσαν
  82. Χώριζαν όταν πέθαινε ο πατέρας. Λόγοι: η μη χωριτικότητα του πατρικού σπιτιού.
  83. Κατά μεγαλύτερο ποσοστό παρέμενε στο πατρικό σπίτι ο μικρότερος γιός.
  84. Όταν δεν είχε αγόρι.
  85. Πήγαιναν.
  86. Συνήθως για το μικρότερο κορίτσι.
  87. Το μεγαλύτερο ποσοστό έμενε στον γαμπρό αλλά γραμμένο στο όνομα της κόρης.
  88. Ο γαμπρός διατηρούσε το όνομά του και τα παιδιά έπαιρναν το όνομα του πατέρα τους.
  89. Ποτέ δεν παρουσιάστηκαν στο χωριό τέτοια φαινόμενα.
  90. Υπήρχε εκ μέρους της εκκλησίας.
  91. Αυτό δεν μπορούσε να αποτελέσει εμπόδιο.
  92. Όχι τέτοιες περιπτώσεις δεν υπήρχαν.
  93. Ο νονός του γαμπρού.
  94. Σε ποσοστό 80% όλα τα παιδιά του ζευγαριού τα βάφτιζε ο ίδιος νονός.
  95. Προτιμούσε ένα φίλο ή έναν συγγενή.
  96. Απαγορευόνταν
  97. Όχι
  98. Υπήρχε και υπάρχει
  99. Γινόταν προφορικά, υπήρχαν όμως και λίγες περιπτώσεις προικοσυμφώνων.
  100. Εάν είχε έδινε και σήμερα ακόμη δίνει.
  101. Σήμερα συμβαίνουν τέτοια.
  102. 5 - 10 στρέμμ.
  103. Έδινε ζώα
  104. Α) Δεν έπαιρνε την ίδια προίκα. Β) Δεν έπαιρνε κάποιο από αυτά μεγαλύτερο μερίδιο.
  105. Όχι
  106. 1)Ναι, μεταβιβαζόταν 2) Σε αυτό που καθόταν μαζί τους
  107. Είχαν υποχρέωση φυσικά από την πατρική περιουσία που μελλοντικά θα τους ανήκει.
  108. Όχι
  109. Παρέμενε στον άνδρα της.
  110. Όχι
  111. 1) Όταν πέθαιναν οι γονείς και σε λίγες περιπτώσεις κατά την στιγμή του γάμου.
  112. Ο γιός που έμενε με τον πατέρα και τη μητέρα έπαιρνε το μεγαλύτερο μερίδιο.
  113. Το μερίδιο των κοριτσιών ήταν μικρότερο πάντα.
  114. Η μεταβίβαση γινόταν με διαθήκη.
  115. Όχι
  116. Το ένα τρίτο της όλης περιουσίας.
  117. Οι πιο στενοί συγγενείς είχαν και έχουν κληρονομικά δικαιώματα σε περίπτωση θανάτου.
  118. Οι κόρες του.
  119. Μπορούσε να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του αλλά για τον αδελφό της μητέρας δεν συνέβηκε εδώ στο χωριό.
  120. Έκαναν την υιοθέτηση εάν δεν είχαν καθόλου παιδιά.
  121. Προτιμούσαν παιδιά των αδελφών, δηλ. του άνδρα και της γυναίκας.
  122. Το υιοθετημένο παιδί είχε τα ίδια δικαιώματα με το πραγματικό παιδί.