- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Λητή
- 673
- Λητής
- Θεσσαλονίκης
- Θεσσαλονίκης
- Αειβάτι
- Μόνο από γηγενείς
- Δεν υπάρχουν
- Όχι καθαρά Σλαβική αλλά ένα κράμα Μακεδονικής διαλέκτου που αποτελούνταν κατά τα 2/3 από λέξεις ελληνικές - και βέβαια την Ελληνική - σαν μητρική.
- Υπήρχαν (2) δύο εκκλησίες. Η πρώτη κτίστηκε το 1801 και η δεύτερη το 1862.
- Στους κατοίκους του χωριού.
- Ένα
- Πιθανόν προ του 1850
- Γεωργία - κτηνοτροφία - αμπελουργία.
- Δημητριακά και ελάχιστα όσπρια.
- Τα δημητριακά και στις δύο περιπτώσεις καθώς και τα προϊόντα του αμπελιού (κρασί, τσίπουρο).
- Δημητριακά, γαλακτοπαραγωγή αγελάδων και προβάτων από το 1915.
- Κεφαλοχώρι
- Όχι
- Από (50) στρέμματα (Τούρκικα) και πάνω.
- Γύρω στους 40 με 50 κάτοικους.
- 20 - 30 στρέμματα
- Άρχισε από το 1915 η κτηνοτροφία.
- Άρχισε από το 1920 και έπειτα.
- 2 -3 και 10 με 200 και πάνω πρόβατα, 15 - 20 κατοίκους με πρόβατα κάτω των 50 προβάτων. Δεν υπάρχουν σήμερα πάρα τρια κοπάδια από 200 και άνω πρόβατα.
- Όχι
- Υπήρχε αναδιοργάνωση οικοτεχνία. Υπήρχαν περίπου 80 - 100 καλαθοποιοί που το είχαν κύρι επάγγελμα.
- Δεν συνεχίζεται η πιο πάνω οικοτεχνία.
- Υπήρχε κοινοτική οργάνω με τη συνωνυμία "Αδελφάρχης Αειβατίο η Ζωοδόχος Πηγή. Αυτή διαλύθηκε το 1908 βέβαια συνυπήρχε και η τότε τοπική αυτοδιοίκηση (κοινότητα) που οι σύμβουλοι και ο πρόεδρος διορίζουν δια βοής … της κοινότητας.
- 1) Το Μπιντέλι (εξαγορά ... Σοδειάς) 2) Γιουμρούκι (φόρος εισοδήματος) οι φόροι αυτοί εξαργυρώνονταν από τους Τούρκους.
- Δεν υπήρχε καμμιά διάκριση μεταξύ των κατοίκων.
- Έργα κοινής ωφέλειας γίνονταν από Αδελφότητες, δηλ. από αμνημονεύτων χρόνων αντιπροσωπεύονταν κάθε άγιος από ομάδα ατόμων, που υπάρχουν και σήμερα ακόμα (τρόπων τινά κοινοί αυταπάτη).
- Η συμμετοχή ήταν προαιρετική και μόνο για τους άνδρες (Αυτό ως προς την συμμετοχή … αδελφότητας) ως προς την συμμετοχή των μελών της αδελφότητας σε έργας κοινής ωφέλειας ήταν υποχρεωτική.
- Ναι οικονομικά (ανάλογα με την οίκου κατάταση).
- Ήταν συνηθισμένο φαινόμενο ή αλληλοβοήθεια σε όλες αντ… τις γεωργικές εργασίες.
- Στο χτίσιμο των σπιτιών με μεγάλη προθυμία.
- Υπήρχε αλληλοβοήθεια μεταξύ των γυναικών κυρίως στην ετοιμασία της προίκας των κοριτσιών (ύφανση, … κλπ.)
- Πατέρα και μητέρα
- Παππού
- Γιαγιά
- Παππού
- Γιαγιά
- Συνήθως παιδί και το όνομα
- Γιε μου συνήθως ή το όνομα.
- Στο όνομα
- Στο όνομα
- Για το σεβασμό στον μεγαλύτερο αδελφό τον προσφωνούσαν - θείο.
- Για σεβασμό την προσφωνούσαν - Θεία.
- Αδελφέ συνήθως ή το όνομα.
- Θείο
- Θεία
- Θείο και θεία
- Στο όνομα
- Παιδί μου, κορίτσι μου
- Όχι
- Δεν υπήρχε διάκριση
- Διδυμάρικα
- Συμπέθερε
- Πατέρα
- Μητέρα
- Στο όνομα
- Πεθερό
- Πεθερά
- Στο όνομα, σπάνια κουνιάδο
- Γαμπρέ
- Γαμπρέ
- Γαμπρέ
- Νύφη ή στο όνομα
- Νύφη
- Στο όνομα
- Ο νονός ήταν αδέσμευτος στο πρώτο όνομα του παιδιού. Τελευταία άρχισε να δίνεται το όνομα συνήθως του παππού ή της γιαγιάς.
- Η γυναίκα εκτός των εργασιών του σπιτιού έπαιρνε μέρος και στις άλλες γεωργικές εργασίες ακολουθώντας τον άνδρα (εκτός από τις βαριές δουλειές, όργωμα ξύλευση, σκάψιμο).
- Όλες τις αγροτικές δουλειές.
- Ολες τις δουλειές
- Γράφουμε παραπάνω για την οικογένεια των καλαθοποιών. Οι γυναίκες ασχολούνται κάπως μόνο στο καθάρισμα του καλαμιού.
- Τις εξωτερικές δουλειές.
- Από 10 σχεδόν ετών. Στα αγόρια εξωτερικές δουλειές στα κορίτσια εσωτερικές.
- Δεν υπήρχε σειρά, αλλά παντρευόνταν με την τύχη καθένας ή καθεμία.
- Το 18ο έτος για τις γυναίκες και το 20ο για τους άντρες. Ο άντρας να ήταν ήταν πάντα μεγαλύτερος από την γυναίκα.
- Ο γαμπρός και η νύφη να είναι από το ίδιο χωριό (όσοι έπαιρναν από ξένο χωριό τους θεωρούσαν μειονεκτικούς).
- Το ζευγάρι εγκαθίσταντο στο πατρικό σπίτι.
- Τα ζευγάρια της οικογένειας ζούσαν όλοι μαζί στο πατρικό σπίτι. Έτρωγαν μαζί, εργάζονταν μαζί και κοιμόντουσαν στην ίδια στέγη (εκτός στην περίπτωση ασυμφωνίας μεταξύ πεθερών να μείνει ανα ζευγάρι σε άλλη στέγη ή στο σπίτι της νύφης).
- Ναι
- Όταν πέθαινε ο πατέρας ή όταν δεν χωρούσαν. Για την επίσπευση του χωρισμού ίσχυε μάλλον πληθωρισμός των οικογενειών.
- Γινόταν κατά προαίρεση και συμφωνίας γονέα και παιδιού.
- Όταν το κορίτσι ήταν μονάκριβο ή όταν ήταν όλα τα παιδιά κορίτσια.
- Όχι
- Ανάλογα με την πρόθεση και των δύο πλευρών.
- Ανάλογα με τη συμφωνία των δύο πλευρών.
- Παρέμενε το επώνυμο του γαμπρού καθώς και στα παιδιά.
- Λόγω συγγένειας. Δεν υπήρχε γάμος μεταξύ πρώτων εξαδέλφων ουδέποτε.
- Υπήρχε μέχρι το 1940. Σήμερα όχι.
- Μπορούσαν να παντρευτούν αν δεν υπήρχε καμία συγγένεια.
- Ναι, για λόγους ασυμβίβαστου χαρακτήρα
- Ο νονός του γαμπρού.
- Όλα ο ίδιος νονός. Εκτός θανάτου του νονού οπότε βάπτιζε τα υπόλοιπα παιδιά του.
- Συνήθως δεν άλλαζαν κουμπάρο. Στην περίπτωση όμως αλλαγής ζητούσαν την συγκατάθεση του πραγματικού κουμπάρουν (έδινε την ευχή).
- Απαγορευόταν
- Δεν παντρεύονταν αν είχαν τον ίδιο νονό.
- Δεν έγινε ποτέ κάτι τέτοιο στο χωριό.
- Όχι
- Μόνο ρουχισμό και είδη οικοσκευής.
- Όχι
- Μετά τον θάνατο των γονιών αν υπήρχαν.
- Μετά τον θάνατο των γονέων.
- Όλα σχεδόν την ίδια προίκα.
- Όιχ
- Εξ ίσου σε όλους τους κληρονόμους.
- Συνείσφεραν κι οι αδελφοί αν είχαν δυνατότητα.
- Ανάλογα με την περίσταση.
- Όχι
- Δεν έγινε κάτι τέτοιο στο χωριό.
- Μετά τον θάνατο των γονέων μοιράζονταν "καλή …" την πατρική - μητρική περιουσία ή ανάλογα με τις περιστάσεις.
- Όλοι εξ ίσου.
- Εξ ίσου
- Προφορικά
- Συνήθως με λαχνό μεταξύ των αδελφών.
- Στην γυναίκα το 1/4 της περιουσίας του συζύγου.
- Οι πρώτοι κατά νόνομο κληρονόμοι
- Οι κόρες του
- Δεν έγινε κάτι τέτοιο στο χωριό.
- Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
- Στην προαίρεση του ζευγαριού.
- Ότι και το γνήσιο.