Καρδία

Καρδία

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Καρδία
  4. 670
  5. Καρδίας
  6. Θεσσαλονίκης
  7. Θεσσαλονίκης
  8. Καρά - Τσουχαλί
  9. Θρακιώτες, Μικρασιάτες
  10. Θρακιώτικη
  11. Μία - χτίστηκε περίπου το 1936 με '37.
  12. Ενοριακή
  13. Ένα
  14. 1922- 23
  15. Γεωργία (μειωμένη κτηνοτροφία)
  16. Βαμβάκι, στάρι, κρεμμύδια, κολοκύθια, πολύ λίγα αμπέλια.
  17. Για αυτοκατανάλωση προορίζονταν τα σταφύλια και για το εμπόριο, το στάρι, βαμβάκι, κρεμμύδια, κολοκυθόσπορα.
  18. Α) Κρεμμύδια, στάρι, βαμβάκια, μποστάνια, πολλά αμπέλια. Β) Όχι δεν εξακολουθούν. Γ) Νέες καλλιέργειες άρχισαν μετά το 1945.
  19. Ήταν ένας Τούρκικος συνοικισμός.
  20. Όχι
  21. Από 100 στρέμματα και πάνω.
  22. Κανένας
  23. 32 στρέμματα
  24. Μειωμένη
  25. Μετά το 1945.
  26. Όχι
  27. Όχι
  28. Όχι
  29. Η καρδιά ήταν συνοικισμός κοινότητας Τριλόφου (που έφερε τότε την ονομασία Ζουμπάτι). Εκεί ήταν η έδρα της κοινότητας που είχε Πρόεδρο και πενταμελές συμβούλιο και στο δικό μας συνοικισμό είχε Πάρεδρο.
  30. Κοινοτικούς φόρους σε περίπτωση κοινοτικών έργων που κειμένονταν το ποσό κατά οικογένεια από 20 - 50 δρχ. ανάλογα με τον προϋπολογισμό του έργου.
  31. Ήταν όλοι ίσοι.
  32. Βεβαίως ήταν. Και μέχρι σήμερα αυτή η προσφορά και η προθυμία.
  33. Ήταν προαιρετική. Γυναίκες δεν συμμετείχαν.
  34. Δεν τον τιμωρούσαν.
  35. Ήταν συνηθισμένο φαινόμενο η αλληλοβοήθεια, σήμερα είναι μικρό το ποσοστό. Ίσχυε για όλες τις γεωργικές εργασίες.
  36. Ίσχυε αλλά όχι μεταξύ συμπατριωτών. Μόνο μεταξύ συγγενών.
  37. Ήταν. Στον αργαλειό και στην γεωργία.
  38. Πατέρας - μητέρα του άνδρα, Ανδρόγυνο, παιδιάζούσαν μαζί δηλ. έξι - επτά άτομα.
  39. Μπαμπά - μαμά.
  40. Παππού
  41. Γιαγιά
  42. Παππού
  43. Γιαγιά
  44. Στο βαπτιστικό
  45. Στο βαπτιστικό
  46. Στο βαπτιστικό
  47. Στο βαπτιστικό
  48. Όχι
  49. Όχι
  50. Με το βαπτιστικό
  51. Θείο
  52. Θεία
  53. Θείο
  54. Θεία
  55. Με το όνομά τους
  56. Υπήρχαν. Ήταν για τα πρωτότοκα παιδιά τα ονόματα των γονέων του άνδρα. Για τα υστερότοκα δεν υπήρχαν.
  57. Μιλαδέρφια ή προγόνια ή παραδέρφια.
  58. Δίδυμα
  59. Συμπέθερος - συμπεθέρα
  60. Πατέρα - μπαμπά
  61. Μάνα
  62. Κουνιάδος - κουνιάδα
  63. Μπαμπά - άλλος "γέρο" άλλος "παπού"
  64. Γιαγιά ή μαμά
  65. Κουνιάδος - κουνιάδα
  66. Γαμπρέ ή στο όνομα
  67. Γαμπρέ ή στο όνομα
  68. Γαμπρέ
  69. Νύφη
  70. Νύφη
  71. Στο όνομά τους
  72. Το πρώτο και δεύτερο παιδί έπαιρναν το όνομα των γονέων του άνδρα. Αν ήταν ίδιου φύλλου, τότε το δεύτερο έπαιρνε όνομα από τους γονείς της γυναίκας.
  73. Δούλευαν και οι γυναίκες ίσα με τους άνδρες στα χωράφια. Φρόντιζε από κοινού με τον άνδρα για τα ζώα, κουβαλούσε νερό.
  74. Δούλευαν στα αμπέλια, βαμβάκια, κρεμμύδια, αρακά και θέριζαν με το δρεπάνι.
  75. Δεν υπήρχε συστηματική κτηνοτροφία.
  76. Κουβάλημα ξύλων, όργωμα, σπορά.
  77. Από πέντε χρονών πρόσφερε υπηρεσίες στα πλαίσια των δυνατοτήτων του. Το αγόρι από δέκα χρονών περίπου και πάνω βοηθούσε επί το πλέιστον τον πατέρα. Το κορίτσι τη μητέρα.
  78. Παντρευόταν όποιος είχε την ηλικία ή όποιος έβρισκε το ταίρι του ανεξαιρέτως αν είχε μεγαλύτερες αδερφές ή αδερφούς ανύπαντρους.
  79. Για τις γυναίκες ηλικία γάμου ήτνα 20 και άνω, για τους άνδρες 25 και άνω. Οι γυναίκες έπρεπε να είναι μικρότερες από τους άνδρες.
  80. Μπορούσαν να παντρεύονται και από διαφοτερικά χωριά. Διάλεγαν γαμπρούς ή νύφες που να είναι θρακιώτες ή Μικρασιάτες, δηλ. πατριώτες από την Αν. Θράκη.
  81. Στο σπίτι του γαμπρού.
  82. Συνέβαινει. Εργαζόταν για το κοινό ταμείο. Έτρωγαν όλοι μαζί. Οι νύφες μοιραζόταν τις δουλειές του σπιτιού. Έμεναν έτσι όλοι μαζί μέχρι να τα φέρει βόλτα ο γονιός να κάνει κανένα σπίτι ένας ένας να φύγει.
  83. Βέβαια.
  84. Ανάλογα. Πάντως όχι όταν πέθαινε ο πατέρας. Χώριζαν όταν αποκτούσαν δική τους στέγη, όταν δεν μπορούσαν να ζήσουν μαζί οι νύφες.
  85. Ή ο μικρότερος γιός ή όποιον κρατούσαν οι γονείς για να τους "κοιτάξει".
  86. Όταν δεν είχε αγόρια.
  87. Όχι
  88. Για το μικρότερο.
  89. Υπήρχε ηθική υποχρέωση των γονέων της νύφης να αφήσει μεγαλύτερη μερίδα στο σώγαμπρο.
  90. Ο σώγαμπρος διατηρούσε το επώνυμό του. Τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα, σώγαμπρου.
  91. Δεν μπορούσαν να παντρευτούν μέχρι και δεύτερα ξαδέρφια και τα βαπτισιμιά με τα παιδιά του νονού.
  92. Υπήρχαν εμπόδια από τους γονείς των παιδιών και κατακραυγή των συγχωριανών.
  93. Μπορούσαν να παντρευτούν.
  94. Υπήρξαν. Ασυμφωνία χαρακτήρων, μοιχεία, κληρονομιές.
  95. Ο νονός του γαμπρού.
  96. Συνήθως όλα τα παιδιά είχαν τον ίδιο νονό.
  97. Προτιμούσαν να είναι ένας φίλους.
  98. Απαγορευόταν
  99. Όχι
  100. Όταν από μικρή ηλικία ήταν μαζί έπαιζαν μαζί δένονταν με ψυχικούς δεσμούς, συνέχιζαν όλη τους τη ζωή σαν αδέρφια.
  101. Να βοηθάει και να υπερασπίζει ο ένας τον άλλον όπου χρειαζόταν.
  102. Και γυναίκες μεταξύ τους μπορούσαν να αδελφοποιηθούν, ποτέ όμως άνδρας με γυναίκα.
  103. Υπήρχε.
  104. Γινόταν με προικοσύμφωνα.
  105. Όχι
  106. Ο Γραμματέας της κοινότητας το συνέτασε, το υπέγραφε ο γονιός, ο γαμπρός και δύο μάρτυρες.
  107. 5000
  108. Δέκα στρέμματα το πολύ.
  109. Όλα τα κορίτσια δεν έπαιρναν την ίδια προίκα. Μεγαλύτερη μερίδα έπαιρνε όποιο κορίτσι δυσκολευόταν να παντρευτεί.
  110. Όχι
  111. Δεν υπήρχε ξεχωριστό έθιμο.
  112. Επειζούσε ο γονιός είτε όχι, τα αγόρια είχαν υποχρέωση να προικήσουν τις αδελφές, εφ' όσον ήταν τα αγόρια ελεύθερα.
  113. Είχε
  114. Παρέμενε στον άνδρα.
  115. Όχι
  116. Συνήθως μετά το θάνατο και των δύο γονέων.
  117. Όποιος "κοίταζε" το γονιό έπαιρνε λίγα περισσότερα. Οι υπόλοιποι έπαιρναν εξ ίσου.
  118. Το μερίδιο των κοριτσιών ήταν μικρότερο από των αγοριών.
  119. Με διαθήκη
  120. Βάσει διαθήκης.
  121. Εξ ίσου με τα παιδιά ή μεγαλύτερο.
  122. Τα αδέρφια και τα ανέψια.
  123. Οι κόρες του.
  124. Μπορούσε. Το ίδιο συνέβαινε και με τον αδερφό της μητέρας του.
  125. Αν δεν είχε παιδιά.
  126. Παιδιά αδελφών.
  127. Ολόκληρη την περιουσία των θετών γονιών.