Χόικα

Χόικα

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Χόικα
  4. 654
  5. Χόικας
  6. Σουλίου
  7. Θεσπρωτίας
  8. Δεν υπάρχει παλαιότερο όνομα
  9. Κατοικείται από αρβανίτες
  10. Όλες οι οικογένειες του χωριού μηλούν αρβανίτικα
  11. Αρβανίτικη
  12. Υπήρχε μια παλαιά (της Παναγίας) που έχει κατεδαφιστεί κτισμένη πριν το 1900
  13. Στο χωριό
  14. Τρία (3)
  15. Το 1915
  16. Γεωργία, κτηνοντροφία
  17. Όρυζα και καλαμπόκι
  18. Το ρύζι προορίζονταν κυρίως για το εμπόριο ενώ το καλαμπόκι για αυτοκατανάλωση
  19. Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της καλλιέργειας καλύπτει η μηδική και το καλαμπόκι και ελάχιστο βαμβάκι. Η καλλιέργεια ορύζης σταμάτησε το 1960.
  20. Επί Τουρκοκρατίας ήταν τσιφλίκι
  21. Στον Τούρκο Αγά παρέδιδαν το 1/3 της παραγωγής
  22. Εβδομήντα (70)
  23. Τρεις (3)
  24. Είκοσι στρέμματα (20)
  25. Υπήρχε και υπάρχει
  26. Επί Τουρκοκρατίας πλήρωναν το 1/3 της παραγωγής
  27. Παλαιότερα ήταν συνηθισμένο οι κάτοικοι να προσφέρουν εργασία χωρίς αμοιβή σε διάφορα κοινοτικά έργα. Αυτό σταμάτησε πριν από τέσσερα χρόνια.
  28. Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες ηλικίας 18 - 60 ετών. Γυναίκες δεν συμμετείχαν.
  29. Αν κάποιος αρνιόταν τον τιμωρούσαν με πρόστιμο στο Δημόσιο Ταμείο
  30. Παλαιότερα προ του 1940 υπήρχε αλληλοβοήθεια στις γεωργικές εργασίες
  31. Υπήρχε αλληλοβοήθεια και στο χτίσιμο των σπιτιών στην ίδια χρονική περίοδο
  32. Υπήρχε μεταξύ γυναικών σε οικιακές εργασίες πχ αργαλειός
  33. Τα μέλη που αποτελούσαν την οικογένεια ήταν (7 - 10) μαζί με τον παππού και της γιαγιάς
  34. Πατέρα - μάνα
  35. Παππού
  36. Βάβω
  37. Παππού
  38. Βάβω
  39. Με το βαπτιστικό
  40. Με το βαπτιστικό
  41. Με το βαπτιστικό
  42. Με το βαπτιστικό
  43. Όχι
  44. Όχι
  45. Με το βαπτιστικό
  46. Μπάρμπα
  47. Κάκω
  48. Νταή - κάκω
  49. Με το βαπτιστικό
  50. Με το βαπτιστικό του
  51. Όχι
  52. Προγόνια
  53. Μπινιάρικα
  54. Συμπέθερε - συμπεθέρα
  55. Πατέρα
  56. Μάνα
  57. Αφέντη - κυράτσα
  58. Πατέρα
  59. Μάνα
  60. Με το βαπτιστικό
  61. Με το βαπτιστικό
  62. Με το βαπτιστικό
  63. Με το βαπτιστικό
  64. Νύφη
  65. Νύφη
  66. Με το βαπτιστικό
  67. Το πρώτο αγόρι έπαιρνε το όνομα του παππού (από πατέρα) και το πρώτο κορίτσι της γιαγιάς (από πατέρα). Στα άλλα παιδιά έδιναν ονόματα συγγενών που δεν βρίσκονταν στη ζωή.
  68. Οι γυναίκες και μόνον αυτές έκαναν τις δουλειές του σπιτιού και συμμετείχαν σε όλες τις άλλες έξω από το σπίτι
  69. Όλες τις αγροτικές δουλειές εκτός από το όργωμα με τα ζώα
  70. Όλες (άρμεγμα, φύλαξη, κούρεμα κλπ)
  71. Το όργωμα με τα ζώα, τα αρμέγματα, διάνοιξη χαντακιών για αποστράγγιση των νερών
  72. Από 10 - 12 ετών. Όλες και στα αγόρια και στα κορίτσια.
  73. Υπήρχε η συνήθεια πρώτα να παντρεύουν τα κορίτσια της οικογένειας και μετά τα αγόρια
  74. Συνήθως μετά τα 18 για τα κορίτσια και τα αγόρια μετά τη στατιωτική θητεία. Η γυναίκα έπρεπε να ήταν πάντα μικρότερη.
  75. Αν δεν ήταν από το χωριό θα ήταν από τα γειτονικά
  76. Στο πατρικό του γαμπρού. Εάν εγκαθίστατο στο πατρικό της νύφης το σπίτι ανήκε στον πατέρα της νύφης.
  77. Όχι
  78. Όταν ένα αγόρι μετά το γάμο έφευγε από το σπίτι έπαιρνε και το μερίδιο του (από κτήματα και ζώα)
  79. Χώριζαν όταν γίνονταν πολλοί και υπήρχε πρόβλημα στέγης
  80. Πάντα το μικρότερο αγόρι παρέμενε στο πατρικό μαζί με τους γονείς
  81. Όταν δεν είχε αγόρι
  82. Πολύ σπάνια
  83. Για το μικρότερο κορίτσι
  84. Οι γονείς πάντα στο σώγαμπρο έδιναν μεγαλύτερο μέρος από την περιουσία τους
  85. Τα παιδιά έπαιρναν πάντα το όνομα του πατέρα τους
  86. Μέχρι και δεύτερα ξαδέλφια δεν γινόταν γάμος. Δεν υπήρξε περίπτωση γάμου πρώτων εξαδέλφων.
  87. Ναι
  88. Μπορούσαν να παντρευτούν αν είχαν κοινό επώνυμο
  89. Διαζύγιο υπήρχε μόνο σε περίπτωση μοιχείας εαν αποφεύγετο ο φόνος τιμής
  90. Ο νονός του γαμπρού
  91. Όλα τα παιδιά τα βάφτιζε ο νονός
  92. Ο νέος κουμπάρος ήταν συνήθως στενός φίλος
  93. Απαγορευόταν ο γάμος όπως και σήμερα ακόμα
  94. Μπορούσαν
  95. Όταν υπήρχε αληθινή εκτίμηση και αγάπη
  96. Θεωρούσε ο ένας τον αλλα σαν συγγενής με όλες τις υποχρεώσεις μεταξύ συγγενών
  97. Γινόταν άνδρες μεταξύ τους, γυναίκες μεταξύ τους και ποτέ άνδρας με γυναίκα
  98. Πριν από το 1940 δεν υπήρχε ο θεσμός της προίκας
  99. Μετά το 1940 με προικοσύμφωνα
  100. Ο πατέρας της νύφης
  101. Πριν το 1940 δεν έπαιρνε το κορίτσι χρήματα
  102. Όχι
  103. Πριν το 1940 όχι. Μετά ναι.
  104. Πριν το 1940 τίποτα. Μετά ναι.
  105. Όταν εδίδετο συνήθως έπαιρναν την ίδια
  106. Όχι
  107. Το ίδιο σ΄ όλα τα παιδιά
  108. Όλα τα μέλη της οικογένειας είχαν υποχρέωση να βοηθήσουν στην προίκιση των κοριτσιών
  109. Όχι
  110. Αν είχε πάρει προίκα και πέθαινε άτεκνη επιστρεφόταν στους δικούς της
  111. Όχι
  112. Ανάλογα με τις περιστάσεις. Συνήθως όμως τη στιγμή του γάμου.
  113. Ίσα μερίδια
  114. Αν υπήρχε προίκα τα κορίτσια έπαιρναν μικρότερο μερίδιορ
  115. Με διαθήκη
  116. Αν δεν είχε συντάξει διαθήκη ο πατέρας το μοίρασμα μεταξύ των αδελφών γινόταν με λαχνό.
  117. Η περιουσία μοιραζόταν σε ίσα μερίδια με τα παιδιά
  118. Τα αδέλφια (αγόρια - κορίτσια) του συζύγου
  119. Μόνον οι κόρες του
  120. Μπορούσε να κληρονομήσει μόνο τον αδελφό του πατέρα του. Όχι της μητέρας.
  121. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά
  122. Πρώτα παιδιά αδελφών και ύστερα πλησιέστερων συγγενών
  123. Όλη την περιουσία